“ตงหวา ต่อให้เขามาเฉินจิงเย่ นายต้องเสียอาการขนาดนี้เลยเหรอ? ก็แค่ประธานบริษัทคนหนึ่ง?” เฉินตงเยว่ไม่ค่อยจะเห็นด้วย
เฉินตงหวาพูดด้วยสีหน้าที่หนักใจ “มันเป็นเพราะว่านายไม่ได้มาร่วมงานวันเกิดครั้งก่อนของเข่อเอ๋อร์ ประธานของฉู่ซื่อ กรุ๊ปท่านนี้ ยังมีอีกหนึ่งสถานะ นั่นก็คือเป็นผู้รับผิดชอบของน้ำชีวิต!”
พุช！
น้ำชาที่เพิ่งจะเข้าปากของเฉินตงเยว่ ก็ถูกพ่นออกมาทันที โดยไม่ทันสนใจการเสียอาการของตัวเอง จ้องมองเฉินตงหวาอย่างตกใจ “นายพูดจริงใช่มั้ย?”
เฉินตงหวาจ้องมองเฉินตงเยว่เฉื่อยชา “จริงแท้แน่นอน！”
คนที่เคยร่วมงานวันเกิดของเฉินเข่อเอ๋อร์ ต่างก็รู้ตัวตนที่แท้จริงของฉู่เหวินสง อย่างไรก็ตามคนที่ไม่เคยร่วมงานวันเกิดของเฉินเข่อเอ๋อร์ ตอนนี้ได้ยินคำพูดของเฉินตงหวา ก็รู้ฐานะที่แท้จริงของฉู่เหวินสงแล้ว
ประธานบริษัทคนหนึ่ง อยู่ในสายตาคนตระกูลเฉินนั้นไม่นับอะไรเลย นอกเสียจากว่าจะเป็นประธานบริษัทมหาชน อีกทั้งยังต้องเป็นบริษัทมหาชนที่มีชื่อเสียงในระดับโลกอีกด้วย
แต่ว่าในฐานะของผู้รับผิดชอบน้ำชีวิต มันก็จะไม่เหมือนกันแล้ว
ครั้งก่อนในงานเลี้ยงของเฉินเข่อเอ๋อร์ ตอนนั้นที่คนของตระกูลเฉินได้ยินตัวตนของฉู่เหวินสง ความตกใจยังคงชัดเจนในความทรงจำถึงตอนนี้เลย ตอนนี้ฉู่เหวินสงคนนี้กลับมาที่บ้านตระกูลเฉิน เพื่อมาสวัสดีปีใหม่เฉินจิงเย่ สิ่งที่เห็นจากในนี้คำอธิบายมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว！
“หรือว่า คุณเฉินผู้ลี้ลับคนนี้ ก็คือเฉินจิงเย่！” ใบหน้าของเฉินตงหวาปรากฏด้วยความหวาดกลัว แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่กล้าที่จะเชื่อในสิ่งที่คาดเดานี้
แต่ว่าหากไม่ใช่เฉินจิงเย่ ด้วยฐานะที่สูงศักดิ์ของฉู่เหวินสง จะเดินทางไกลเพื่อมาสวัสดีปีใหม่เฉินจิงเย่ในวันปีใหม่เหรอ?
ตอนที่เห็นฉู่เหวินสง เฉินกั๋วเหลียงก็ตะลึงไปชั่วขณะ เขาไม่เคยได้ยินชื่อฉู่ซื่อ กรุ๊ปมาก่อน แต่ครั้งก่อนที่เขาไปร่วมงานวันเกิดของเฉินเข่อเอ๋อร์ ก็รู้ตัวตนที่แท้จริงของประธานฉู่คนนี้แล้ว
“พี่รอง นี่……..” เฉินกั๋วต้งมองฉู่เหวินสงอย่างขมวดคิ้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย เขาก็รู้ตัวตนที่แท้จริงของฉู่เหวินสงเช่นกัน
เฉินกั๋วเหลียงพูดเสียงเบา “รอดูอย่างเงียบๆ！”
“อืม！” เฉินกั๋วต้งกับเฉินกั๋วจงพยักหน้า
เฉินจิงเย่มองฉู่เหวินสงที่โค้งคำนับให้เขา ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ
เฉินจิงเย่เคยได้ยินชื่อของฉู่เหวินสงมาก่อน รู้ว่าเขาคือผู้มีอำนาจในอู่โจว อำเภอเฟิ่งซานอยู่ในอู่โจว ด้วยชื่อเสียงของฉู่เหวินสง เฉินจิงเย่ไม่มีทางที่จะไม่รู้จัก
แต่เฉินจิงเย่นั้นไม่รู้ว่าเขายังมีสถานะเป็นผู้รับผิดชอบน้ำชีวิต อย่างไรก็ตามต่อให้ไม่รู้สถานะนี้ของเขา ด้วยชื่อเสียงของอู่โจวฉู่เหวินสง ก็เพียงพอที่จะทำให้เฉินจิงเย่รู้จักแล้ว
เฉินจิงเย่มองไปโดยรอบ นอกจากตัวเองแล้ว ก็ไม่มีคุณเฉินอีกคน แต่เฉินจิงเย่ยังคงชี้จมูกของตัวเองอย่างไม่กล้าเชื่อแล้วถาม“ประธานฉู่เรียกผมเหรอ?”
ฉู่เหวินสงยิ้มอย่างถ่อมตัว “ใช่แล้วครับ ผมนั้นชื่นชมคุณจิงเย่มานานแล้ว ไม่มีโอกาสมาเยี่ยมเลย วันนี้ผ่านหนานซูพอดี ได้ยินมาว่าคุณจิงเย่ก็กลับมาที่หนานซูพอดี ก็เลยมาเยี่ยมโดยเฉพาะ หากล่วงเกิน คุณจิงเย่โปรดอภัย！”
ฉู่เหวินสงพลางพูด พลางใช้หางตาแอบมองเฉินโม่ เมื่อเห็นเฉินโม่ที่ยังคงหลับตาพักผ่อนอยู่ เขาถึงได้โล่งอก
“ประธานฉู่เกรงใจไปแล้ว โปรดลุกขึ้น！” หลังจากที่ประหลาดไปครู่เดียว เฉินจิงเย่ก็ได้สติอย่างรวดเร็ว ยังไม่ต้องไปสนใจว่าฉู่เหวินสงนั้นมาสวัสดีปีใหม่ตัวเองทำไม ในเมื่อเขามาแล้ว ผู้มาคือแขก เขานั้นจะเสียมารยาทไม่ได้
ฉู่เหวินสงที่ยืนตัวตรงแล้ว นำของขวัญที่อยู่ในมือยื่นออกไป หัวเราะกล่าว “ของขวัญเล็กๆน้อย หวังว่าคุณคงจะชอบ！”
เฉินจิงเย่มองดูกล่องของขวัญที่ประณีตสวยงาม แม้เขาจะไม่มีความรู้ด้านสินค้าฟุ่มเฟือยพวกนั้น แต่ก็สัมผัสได้ว่าของขวัญที่ฉู่เหวินสงมอบให้นั้น ไม่ถูกอย่างแน่นอน คาดว่าคงซื้อมาในราคาหลายแสนหยวน