เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 967
แม้ว่าตระกูลหลงจะเป็นหัวหน้าสี่ตระกูลมหาเศรษฐี แต่พวกเขาก็ไม่อาจหยุดยั้งได้
อีกไม่นานตำแหน่งหัวหน้าสี่ตระกูลมหาเศรษฐีของตระกูลหลง คงต้องส่งให้ตระกูลหยาง
แม้ว่าหลงกูเฉิงจะไม่พอใจแต่ก็ไม่มีประโยชน์
เพราะไม่อาจทำให้หยางเฟิงให้ขุ่นเคืองได้!
ขณะเดียวกัน ตระกูลหนิง
ปรมาจารย์ตระกูลหยุนหลายร้อยคนนอนอยู่บนพื้นแน่นขนัด
เสือขาวตะคอกอย่างเย็นชาด้วยความเหยียดหยาม ทั่วตัวเขาเต็มไปด้วยกลิ่นอายความพิฆาต
หนิงชิงเฉิงมองไปเสือขาวและถามด้วยความเหลือเชื่อ “แกเป็นคนของพี่เฟิงจริง ๆหรือ”
ตะลึง!
มันน่าตะลึงจริงๆ!
หนิงชิงเฉิงไม่คิดว่าพลังของหยางเฟิงจะแข็งแกร่งจนทำให้สิ้นหวังเช่นนี!
คราวนี้ปรมาจารย์ที่ตระกูลหยุนส่งมาทำลายล้างตระกูลหนิงล้วนเป็นนักบู๊แดนปรมาจารย์ทั้งนั้น!
แต่คนเยอะขนาดนี้
กลับถูกเสือขาวฆ่าตายเกือบหมด!
และเป็นการฆ่าฝ่ายเดียวโดยไม่มีเสียแรง!
อีกทั้งคนเหล่านั้นที่เสือขาวพามานั้นล้วนดูเฉยเมย
ราวกับว่าเรื่องแบบนี้พวกเขาเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน
จนชินชา!
นี้……
หนิงชิงเฉิงไม่กล้าจินตนาการจริงๆ
ตัวตนที่แท้จริงของหยางเฟิงจะทรงพลังแค่ไหน?
พลังมันน่ากลัวขนาดไหน?
นักบู๊แบบไหนกันที่อะไรที่มีลูกน้องโหดเหี้ยมเช่นนี้!
ถ้าไม่ใช่เพราะเสือขาวและคนอื่นๆ
ตระกูลหนิงคงจะพินาศไปแล้ว!
“คุณหนูใหญ่หนิง!”
ขณะนี้เสือขาวเลียริมฝีปากของเขาและมาหาหนิงชิงเฉิงเหมือนอารมณ์ยังค้างอยู่: “ท่านแม่ทัพกล่าวว่า ห้ามให้คุณเป็นอะไรเด็ดขาด!”
หวด!
ทันใดนั้น
ดวงตาของหนิงชิงเฉิงก็แดงก่ำ
น้ำตาราวกับไข่มุกไหลออกมาทีละหยดอย่างควบคุมไม่ได้
“พี่เฟิง ยังเป็นห่วงฉัน!”
“เขาเป็นห่วงฉันมาตลอด!”
เมื่อเห็นหนิงชิงเฉิงร้องไห้
เสือขาวยิ้มและพูดว่า: “ท่านแม่ทัพยังบอกอีกว่าเป็นพี่ชาย ต้องปกป้องน้องสาว!”
ว้าว หนิงชิงเฉิงน้ำร้องไห้ลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
เธอรู้คงจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว
เพราะคำพูดนี้ของหยางเฟิงได้บอกเธออย่างชัดเจน
ระหว่างทั้งสองเป็นได้แค่พี่น้อง ไม่มีวันเป็นคู่รักได้!
เจ็บปวด!
เจ็บปวดจนหายใจไม่ออก!
หนิงชิงเฉิงพยายามมาตั้งนาน!
เธอรักมาตั้งนาน!
สุดท้ายจุดจบที่ได้มา!
น้องสาว!
ฮ่าๆ น้องสาว!
ช่างเป็นชื่อเรียกที่น่าตลกเสียจริง!
ที่แท้ในใจเขาฉันเป็นเพียงแค่น้องสาวมาโดยตลอด?
“พี่เฟิง พี่ใจร้ายกับฉันเกินไป!”
“ฉันไม่อยากเป็นน้องสาว! ฉันไม่อยากเป็นน้องสาว!”
“ฉันอยากเป็นคนรักของพี่! ทำไมพี่ถึงไม่ทำให้ฉัน”
“ทำไมเย่เมิ่งเหยียนถึงเป็นผู้หญิงคนเดียวในใจของพี่ ทำไม ?มันเป็นเพราะอะไร”
ทันใดนั้น
หนิงชิงเฉิงทรุดตัวลงและร้องไห้เสียงดัง
เธอรับไม่ได้กับตอนจบที่โหดร้ายแบบนี้!
เธอรับไม่ได้จริงๆ!
เมื่อเห็นหนิงชิงเฉิงร้องไห้อย่างขมขื่น
เสือขาวถอนหายใจเบา ๆ
จู่ๆเขาก็นึกถึงประโยคหนึ่งขึ้นมา
ถามโลกหล้ารักนั้นเป็นเช่นใดในโลก แม้เป็นตายยังขออยู่เคียงคู่
“ท่านแม่ทัพ ท่านทำให้หัวใจของผู้หญิงคนหนึ่งแตกสลาย!”
เสือขาวส่ายหัวและถอนหายใจเบาๆ
แต่เขาก็รู้ด้วยว่าสิ่งที่หยางเฟิงทำคือความปรารถนาดีที่สุดสำหรับหนิงชิงเฉิง
เพราะไม่ว่าอย่างไรหยางเฟิงจึงไม่วันยอมรับหนิงชิงเฉิงได้
เย่เมิ่งเหยียนจะเป็นหนึ่งเดียวในใจของเขาตลอดไป
ในเมื่อไม่สามารถทำให้หนิงชิงเฉิงสมหวังได้
เหตุใดจึงปล่อยให้ หนิงชิงเฉิงจมลึกลงไปในห้วงความรัก
ใจร้ายกับเธอยังจะดีเสียกว่า
ดังคำกล่าวที่ว่า ความเจ็บปวดระยะยาวนั้นแย่กว่าความเจ็บปวดสั้น