พวกเขาแต่ละคนล้วนหวงแหนชีวิตของตน เพราะครั้งก่อนที่ได้เจอกับความน่ากลัวของเขาวงกต
แม้แต่ผู้ดูแลใหญ่ก็ยังไม่กล้าเข้าไป
“รายงานท่านผู้เฒ่าเดี๋ยวนี้!”
“ขอรับ!”
“อะไรนะ? เจ้าบอกว่าพวกเขาทั้งสองคนรนหาที่ตายเข้าไปที่เขาวงกต” ผู้เฒ่าหุบเขาหมอเทวดาที่ยังซ่อมแซมค่ายกลป้องกันหุบเขาไม่สำเร็จได้กล่าวออกมาด้วยความโกรธ
“ขอรับ!”
“สนามฝึกเขาวงกตไม่ใช่ว่าถูกปิดไปแล้วหรือ? พวกเขาเข้าไปได้อย่างไรกัน? เข้าไปได้อย่างไร?” ผู้เฒ่าหมอเทวดาตะโกนออกมา
“เป็นข้าที่ไม่ทันระวังจัดการสาวน้อยผู้นั้นจนทำให้ประตูเปิดออก ข้าน้อยสมควรตาย!” ผู้ดูแลใหญ่กล่าว
“ขยะ… ขยะเอ๊ย…”
ปัง!
เขาจัดการผู้ดูแลใหญ่ด้วยฝ่ามือเดียว
เขาคิดจะจับสาวน้อยผู้นั้นตัวเป็น ๆ และทรมานนางทั้งชีวิตอย่างอยู่ไม่สู้ตายเพื่อแก้แค้นที่ถูกนางหลอก
และเจ้าหนูตระกูลจวินนั่น แผนที่ม้วนไม้ไผ่ของตระกูลจวินก็อยู่ในมือของเขา เขาจะตายได้อย่างไร? จะตายที่นั่นได้อย่างไร!
ผู้เฒ่าแห่งหุบเขาหมอเทวดาที่ได้ฟังพวกเขารายงานสถานการณ์ ก็โกรธจนแทบช้ำใน!
ในเวลานี้ เนื่องจากค่ายกลป้องกันหุบเขายังไม่ได้รับการซ่อมแซมอย่างสมบูรณ์
บึ้ม!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ค่ายกลป้องกันหุบเขาของพวกเขาถูกเปิดเป็นรอยแยกด้านนอก
หากถูกโจมตีเช่นนี้ ค่ายกลป้องกันหุบเขาของพวกเขาก็มีโอกาสสูงที่จะถูกทําลาย! แต่คิดที่จะซ่อมแซมมันในตอนนี้ก็สายเกินไปเสียแล้ว!
พรูด!
ผู้เฒ่าหมอเทวดาโกรธจนกระอักเลือดออกมาคําหนึ่ง
“น่ารังเกียจ น่าขยะแขยง มู่เฉียนซี! จวินโม่ซี!” ผู้เฒ่าหมอเทวดาโกรธจนเสียสติ ด่าทออย่างไม่สนภาพลักษณ์
“เช่นนั้นท่านผู้เฒ่าว่า พวกเราควรไล่ตามเข้าไปดีหรือไม่…” ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง
“ไม่จําเป็น ถ้าพวกเขาต้องการที่จะตายในนั้น ก็ปล่อยให้พวกเขาตายในนั้นเถอะ!”
พิษได้แพร่กระจายไประยะหนึ่งแล้ว ความร้ายแรงของพิษเกรงว่าจะยิ่งน่ากลัวไปกว่าเดิม เขาเข้าไปก็เกรงว่าจะไม่สามารถรับมือได้ เจ้าเด็กสองคนนั่นยิ่งไม่ต้องพูดเลย!
พวกเขาต้องตายอย่างมิต้องสงสัย น่าเสียดาย!
“สิ่งที่สําคัญที่สุดในตอนนี้คือการรับมือกับคนกลุ่มนั้นที่อยู่ด้านนอก ไม่นานค่ายกลป้องกันหุบเขาก็มิอาจทนได้อีกต่อไป! ให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม!”
“ขอรับ!”
แค่กแค่กแค่ก!
สีของหมอกสีเขียวนี้เข้มกว่าครั้งก่อนมาก เมื่อเข้าไปข้างในแม้แต่จวินโม่ซีก็ทนไม่ค่อยได้
“สาวน้อย พวกเราเข้ามาไม่ใช่เพื่อหนีเอาชีวิตรอดแล้วกระมัง! แต่เป็นการฆ่าตัวตาย!”
พิษนี้พัฒนามาถึงขั้นนี้ แม้แต่เขาก็ไม่รู้จะรับมืออย่างไร การกินยาแก้พิษก็ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เขาเป็นนักปรุงยาอัจฉริยะอันดับหนึ่งของแดนใต้! จะโดนวางยาพิษที่นี่งั้นหรือ
มู่เฉียนซีกล่าว “ดูเหมือนว่าพวกมันจะไม่กล้าไล่ตามเข้ามาแล้ว เจ้าอดทนไว้ ข้าจะหลอมยาถอนพิษ!”
ผู้เฒ่าหมอเทวดาพูดถูก เป็นพิษที่เขาก็ไม่สามารถถอนออกได้ เจ้าหนูทั้งสองก็ทําอะไรไม่ได้!
แต่ผู้ที่สร้างสถานการณ์แบบนี้ ก็ใช่ว่าจะไม่มีวิธี
จวินโม่ซีกล่าว “งั้นเจ้าก็รีบหน่อยสิ!”
มู่เฉียนซีหยิบหม้อเทพนิรันดร์ออกมาและเริ่มปรุงยา!
ท่ามกลางหมอกพิษที่เป็นพิษ นางยังคงกลั่นปรุงยาอย่างเฉยเมย ราวกับหมอกพิษมรณะที่ปกคลุมอยู่โดยรอบ เป็นอากาศธรรมดา ๆ
แม้ว่าพิษของที่นี่ ส่วนใหญ่จะเป็นผลงานชิ้นเอกของผู้เฒ่าหุบเขาหมอเทวดา แต่เขาก็สืบทอดมาจากหม้อพิษสามอสูร ดังนั้นเมื่อต้องรับมือกับมัน มู่เฉียนซีจึงเข้าใจดี
ยิ่งไปกว่านั้น ตัวนําที่ทําให้เกิดการจลาจลของพวกมันก็คือนางเป็นคนทําขึ้นมา!
ตอนนี้มู่เฉียนซีสกัดกลั่นเม็ดยาที่ป้องกันพวกเขาได้อย่างราบรื่น
สมบูรณ์แบบ สำเร็จแล้ว!
มู่เฉียนซีโยนยาให้จวินโม่ซี จวินโม่ซีกินยาเข้าไปแล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ในที่สุดข้าก็รู้สึกดีขึ้นมาก แม้แต่ลมหายใจก็ราบรื่นดี! สบาย!”
มู่เฉียนซีเองก็กลืนเม็ดยาลงไปเช่นกัน พิษร้ายแรงของที่นี่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อพวกเขาแม้แต่น้อย
จวินโม่ซีถาม “แม้ว่าพวกมันจะไม่เข้ามา แต่พวกเราก็ไม่สามารถอยู่ในสถานที่บ้า ๆ นี่ตลอดไปได้!”
มู่เฉียนซีกล่าว “มันก็ขึ้นอยู่กับว่าหลังจากที่พวกเราเสี่ยงอันตรายเพื่อทําลายค่ายกลป้องกันแล้ว คนข้างนอกจะบุกเข้ามาได้หรือไม่ หากโจมตีเข้ามา หุบเขาหมอเทวดาจะเกิดความโกลาหล พวกเราก็จะมีโอกาสพุ่งออกไป!”
“เช่นนั้นถ้าพวกเขาไม่บุกเข้ามา ทั้งยังส่งคนมาเฝ้าข้างนอก เช่นนั้นพวกเราจะทําอย่างไรกันดี?”
มู่เฉียนซีกล่าว “แน่นอนว่า ต้องฆ่ามันออกไป!”
“แต่ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเราสองคน บวกกับสัตว์พันธสัญญาสองตัวนั้นของเจ้า ไม่มีทางที่จะสังหารมันได้” จวินโม่ซีกล่าว
“ฆ่าออกไปไม่ได้รึ?” มุมปากของมู่เฉียนซียกขึ้นเล็กน้อย
“นั่นก็ไม่แน่!”
จวินโม่ซีตื่นเต้น “หรือว่าสาวน้อย เจ้ามีวิธีอะไรดี ๆ!”
มู่เฉียนซีหยิบยาสีเขียวเข้มออกมาและกล่าวว่า “เจ้ากินนี่ซะ!”
“นี่คือยาพิษ?” จวินโม่ซีถามด้วยความสงสัย สีนี้ดูไม่ดีเลยจริง ๆ!
มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้าก็ดูเองสิ รู้อยู่แล้วมิใช่รึ?”
จวินโม่ซีรับยามาด้วยความตะลึงงัน ยาเม็ดนี้มีพลังมหาศาลขนาดนี้
“เจ้าเป็นคนปรุงยานี้หรือ? เจ้า… เจ้ามันวิปริตเกินไปแล้ว!”
“เจ้าคิดว่าข้าจะสามารถปรุงยาระดับจักพรรดินี้ขึ้นมาได้หรือ? นี่คือนิรันดร์ของหม้อเทพนิรันดร์ที่สร้างขึ้นมา” มู่เฉียนซีกล่าว
นางต้องการที่จะบรรลุขอบเขตนี้ แต่น่าเสียดายที่ความแข็งแกร่งของนางยังห่างไกลนัก!
“หม้อเทพนิรันดร์เป็นสิ่งที่ดีในการหลอมกลั่นยา! ยานี้มีประโยชน์อย่างไร? จวินโม่ซียิ่งสงสัยเข้าไปอีก
“ในหอศิลาแห่งนี้ มีมังกรปีศาจตัวหนึ่ง นิรันดร์หลอมมังกรปีศาจตัวนั้นออกมาเป็นยากระดูกมังกรเก้าสิบเก้าเม็ด ยากระดูกมังกรนี้ถูกผนึกไว้เก้าระดับ เมื่อกินมันเข้าไปผนึกระดับแรกจะปลดผนึกออก ตามมาด้วยระดับการบ่มเพาะของเจ้า จะปลดผนึกต่อไปและเพิ่มความแข็งแกร่ง!”
ดวงตาของจวินโม่ซีเป็นประกาย “ที่รัก! ช่างเป็นสมบัติที่ขัดต่อสวรรค์เสียจริง! สมแล้วที่เป็นหม้อเทพนิรันดร์”
“เม็ดยาชนิดนี้ไม่มีผลข้างเคียง แต่ข้อเสียของมันยังไม่มั่นคงนัก ไม่ว่ายาที่สมบูรณ์แบบแค่ไหนก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ อย่างไรเสียมันก็เพิ่มระดับขึ้นมากขนาดนี้ เจ้าแน่ใจนะว่าอยากกิน?”
“เอาสิ! เม็ดยาเช่นนี้มาอยู่ตรงหน้าข้าแล้วถ้าข้าไม่เอา เช่นนั้นสมองของข้าคงมีปัญหาแล้ว แต่สาวน้อย เจ้าอย่ากินเลย! ข้าเลื่อนขั้นเป็นระดับหกเพียงลําพัง ก็เพียงพอที่จะพาเจ้าออกไปได้แล้ว ผู้เฒ่าหมอเทวดาผู้นั้นก็อย่าคิดจะว่าขวางทางข้าได้”
จวินโม่ซีรู้ดีว่าศักยภาพของมู่เฉียนซีนั้นท้าทายสวรรค์จริง ๆ
จะทำลงไปเพราะสถานการณ์บังคับหรือรีบเร่งเอาผลประโยชน์และใช้ยาเพิ่มพลังความสามารถมิได้ เช่นนี้จะส่งผลกระทบต่อพรสวรรค์ของนาง
มันจะทำให้ก้าวข้ามขั้นจากจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สามไปสู่ขั้นที่หก การก้าวข้ามนี้มันมากเกินไปนัก จะต้องส่งผลให้เกิดความไม่มั่นคงอย่างหนักหน่วงแน่
มู่เฉียนซีล่าวอย่างจนปัญญา “ถึงต่อให้ข้าอยากที่จะใช้ก็ไม่สามารถใช้ได้ ยาเม็ดนี้เป็นยาที่มีความเป็นหยางอย่างสูง หากข้าต้องการที่จะใช้ยานี่เพิ่มพลังความสามารถ คงจะต้องทำการผ่าตัดเพื่อให้ข้าแปลงเพศ”
จวินโม่ตกตะลึง “ยังสามารถแปลงเพศได้ด้วยหรือ?”
มู่เฉียนซียิ้ม “เจ้าอยากรู้จริง ๆ หรือ! ข้าผ่าตัดให้เจ้าเอาหรือไม่?”
เมื่อเห็นท่าทางไม่หวังดีของมู่เฉียนซี จวินโม่ก็อดตัวสั่นไม่ได้ “อย่านะ ข้าคิดว่าการเป็นผู้ชายเป็นสิ่งที่ดีมาก นอกจากนี้ข้ายังมีใบหน้าที่สง่างาม ดังนั้นข้าจะไม่กลายเป็นผู้หญิง!”
มู่เฉียนซีกล่าว “หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว รีบกินยาเพื่อเพิ่มพลังเถอะ! ไม่แน่ว่าผู้เฒ่าหมอเทวดานั่นอาจจะโกรธจนบ้าไปแล้วก็ได้!”