บทที่ 1746 การทรยศอีกครั้งของไปหนิงปิง

Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1746 การทรยศอีกครั้งของไปหนิงปิง

 

ถั่วเว่ยหยินอาจไม่มีท่าไม้ตายอมตะสายโจมตีแต่เขาทรงพลังในด้านอื่นๆ

 

เขาป้องกันการโจมตีด้วยความโกรธของกลุ่มผู้อมตะภาคใต้และภาคเหนือได้อย่างง่ายดายกระทั่งฟางหยวนก็ไม่สามารถทําสิ่งใด

 

“สมกับเป็นผู้สืบทอดของเทพอมตะสวรรค์พิภพ!” ผู้อมตะของวังสวรรค์เฝ้ามองด้วย ความสนใจ

 

ถั่วเว่ยหยินปิดกั้นผู้อมตะภาคใต้และภาคเหนือทั้งหมดด้วยตัวเขาเอง ผู้อมตะของวังสวรรค์แทบไม่ต้องทําสิ่งใด

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่ผู้อมตะภาคใต้และภาตเหนือตระหนักถึงพลังที่แท้จริงของถั่วเว่ยหยิน

 

ผู้อมตะภาคใต้และภาคเหนือเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อถั่วเว่ยหยิน มันเป็นความเกลียดชังที่รุนแรงกว่าความเกลียดชังที่พวกเขามีต่อฟางหยวนหลายเท่า!

 

นี่เป็นเพราะการปรากฏตัวของถั่วเว่ยหยินทําลายความหวังสุดท้ายของพวกเขา

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า” ราชันมังกรหัวเราะเสียงดัง เขาถูกตี้จางเฉิงพัวพัน แต่ลั่วเว่ยหยินกลับออกมากอบกู้สถานการณ์ได้ในเวลาที่เหมาะสม

 

ราชันมังกรมีความสุขมากที่ได้รับความช่วยเหลือจากถั่วเว่ยหยิน

 

เพราะสิ่งนี้หมายความว่าฝ่ายของเทพอมตะสวรรค์พิภพยอมจํานนต่อพวกเขา

 

“นี่คือหัวใจของผู้คน ย้อนกลับไปเมื่อวิญญาณชะตากรรมปรากฏขึ้น เทพอมตะแรกกําเนิดอาศัยมันเพื่อเปลี่ยนความคิดของผู้อมตะเผ่ามนุษย์จํานวนมากและปลุกจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของพวกเขาตอนนี้สิ่งเดียวกันกําลังเกิดขึ้นอีกครั้ง!

 

วิญญาณชะตากรรมที่ได้รับความเสียหายไม่คู่ควรที่จะได้รับการเคารพ แต่วิญญาณชะตากรรมที่สมบูรณ์แบบคือธงสงครามที่ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์

 

วิญญาณชะตากรรมสามารถบังคับผู้อมตะจํานวนนับไม่ถ้วนให้เปลี่ยนความคิดและทรยศต่อฝ่ายของพวกเขา

 

รค์และภาคกลางจึงสามารถประหยัดพลังงาน

 

ราชันมังกรรู้สึกชื่นชมเทพธิดาจื่อเว่ยที่เลือกใช้ท่าไม้ตายอมตะวิสัยทัศน์ของทุกคนและเผยแพร่ฉากเหตุการณ์ทั้งหมดออกไปทั้งห้าภูมิภาคและสองสวรรค์

 

การเคลื่อนไหวของถั่วเว่ยหยินจะเป็นตัวอย่างและทําให้ผู้อมตะทั้งหมดยอมก้มศีรษะให้กับวังสวรรค์ในอนาคต

 

ผลกระทบของผู้บุกเบิกยิ่งใหญ่มาก

 

โดยเฉพาะเมื่อมันคือลั่วเว่ยหยินผู้สืบทอดของเทพอมตะสวรรค์พิภพ

 

เมื่อผู้อมตะคนอื่นๆรู้สึกลังเล พวกเขาจะคิดถึงการเปลี่ยนข้างของถั่วเว่ยหลินและทําตาม

 

การกระทําของถั่วเว่ยหยินเหมือนพายุที่ไร้รูปลักษณ์แต่อิทธิพลของมันกลับแผ่กระจายไปทั่วโลก

 

ผู้อมตะของภูมิภาคอื่นที่เตรียมตัวล่าถอยตัดสินใจล่าถอยเร็วขึ้น

 

ขณะเวลาเดียวกันจ้าวเหลียนหยุนที่อยู่ในนิกายคฤหาสน์วิญญาณก็ต้องการออกมา

 

“เทพธิดาจ้าว เจ้าจะไปที่ใด? ข้างนอกอันตรายมาก” ปู่เจิ้นซื่อถาม

 

จ้าวเหลียนหยุนยิ้ม “ข้าได้รับการปกป้องจากวิญญาณแห่งความรัก ศัตรูจะหลบหนีข้าด้วยความหวาดกลัว หากเราต้องการเคลื่อนไหว นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่สุดงั้นหรือ?”

 

ในไม่ช้าความปรารถนาของจ้าวเหลียนหยุนก็ได้รับการอนุมัติจากผู้อาวุโสสูงสุดหลายคนของนิกายคฤหาสน์วิญญาณ

 

ผู้อมตะของภาคกลางตระหนักว่านี่คือเวลาตอบโต้ที่ดีที่สุด

 

“สังหารหัวขโมยที่กล้าบุกรุกภาคกลาง!”

 

“กําจัดคนน่ารังเกียจเหล่านี้!”

 

“ข้าจะระบายความโกรธกับพวกเจ้า!”

 

การโต้กลับเริ่มขึ้น

 

ผู้อมตะจากสี่ภูมิภาคถูกโจมตี บางคนถึงขั้นเสียชีวิต

 

ฉากเหล่านี้เกิดขึ้นทั่วทั้งภาคกลางพร้อมกับขวัญกําลังใจของคนภาคกลางที่พุ่งสูงขึ้น

 

ในทางตรงข้ามสถานการณ์ของฟางหยวนและคนอื่นๆอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ

 

ราชันมังกรมีความสุขมาก

 

นี่คือฉากที่เขาต้องการเห็น

 

ด้วยการใช้วิญญาณชะตากรรมเป็นธงสงคราม ผู้อมตะภาคกลางทั้งหมดถูกปลุกระดมและรวมใจเป็นหนึ่ง

 

วิญญาณชะตากรรมเป็นวิญญาณอมตะระดับเก้าที่ไม่สามารถใช้งานได้โดยตรง แต่ในมือของวังสวรรค์ พวกเขาสามารถใช้อิทธิพลของมันเปลี่ยนสถานการณ์ทั้งหมด

 

โดยไม่จําเป็นต้องใช้ท่าไม้ตายอมตะระดับเก้า ราชันมังกรสามารถพึ่งพาอิทธิพลของวิญญาณชะตากรรมเพื่อบรรลุสิ่งนี้

 

ผู้ใช้วิญญาณจะเลี้ยงดู ใช้ และหลอมรวมวิญญาณ ในแง่การใช้วิญญาณ ตอนนี้วังสวรรค์ได้ก้าวข้ามขีดจํากัดของการใช้วิญญาณชะตากรรมไปแล้ว

 

ผู้อมตะของวังสวรรค์โจมตีศัตรูของพวกเขาจากทุกทิศทาง

 

ผู้อมตะภาคใต้และภาคเหนือถูกปิดล้อม บางคนกรีดร้อง บางคนหวาดกลัว บางคนตื่นตระ

 

หนก บางคนรอคอยความตายอย่างสงบ

 

หัวใจของฟางหยวนถูกปกคลุมไปด้วยเงามืด เขาไม่สามารถทําลายการป้องกันของถั่วเว่ยหยินขณะที่หอคอยดวงตาสวรรค์ได้รับการปกป้องอย่างแน่นหนา

 

ราชันมังกรตั้งใจนําตี้จางเฉิงออกห่างจากสนามรบ

 

“โอกาสของศัตรูถูกปิดผนึกแล้ว” ผู้อมตะของวังสวรรค์เกือบทั้งหมดคิดเช่นเดียวกันนี้

 

“ฮ่าฮ่าฮ่าในที่สุดมันก็ถึงเวลาของข้าแล้ว”

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่เสียงที่ฟางหยวนรู้สึกคุ้นเคยดังขึ้นในสนามรบ

 

จากนั้นคฤหาสน์วิญญาณอมตะวังมังกรก็ปรากฏขึ้นด้านหลังหอคอยดวงตาสวรรค์

 

“ไปหนิงปิง? นางควบคุมวังมังกรได้อย่างไร?” ฟางหยวนประหลาดใจมาก

 

ผู้อมตะคนอื่นๆตกใจยิ่งกว่า

 

ไปหนิงปิงเตรียมการลอบโจมตีของนางมานานแล้ว ขณะที่ทุกคนกําลังตกตะลึง วังมังกรพ่นควันที่หนาทึบไปยังหอคอยดวงตาสวรรค์

 

หอคอยดวงตาสวรรค์ราวกับจมลงสู่หนองน้ํา

 

ในช่วงเวลาสําคัญผู้อมตะที่อยู่ภายในหอคอยดวงตาสวรรค์กระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของพวกเขา

 

ท่าไม้ตายอมตะหอคอ

 

หอคอยดวงตาสวรรค์กลายเป็นภาพมายาราวกับภูตผี

 

“เปลี่ยนเป็นร่างภูตฝั่งั้นหรือ? ฮ่าฮ่าฮ่า” ไปหนิงปิงเย้ยหยัน “เจ้าประเมินข้าต่ําเกินไป จิตวิญญาณมังกร!”

 

เด็กชายผู้หนึ่งที่ยืนอยู่ด้านข้างไปหนิงปิงหัวเราะ “นายท่าน โปรดดู!”

 

แม้หอคอยดวงตาสวรรค์จะเปลี่ยนร่างเป็นภูตผีแต่มันยังไม่สามารถหลบหนีจากควันหนาทึบ

 

“นี่คือ…ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งความฝัน!” ฟางหยวนและคนอื่นๆตกตะลึงและมีความสุขขณะที่ผู้อมตะของวังสวรรค์ตกตะลึงและโกรธจัด

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ทุกคนไม่เข้าใจ

 

ย้อนกลับไปเล็กน้อย

 

ภาคกลาง ถ้ํามังกรเร้น

 

การต่อสู้มาถึงช่วงเวลาสําคัญ

 

กําลังเสริมของวังสวรรค์ทําให้สถานการณ์ของสี่แม่ทัพมังกรดีขึ้น

 

พวกเขาทําให้การต่อสู้ยิ่งดุเดือด

 

สี่แม่ทัพมังกรยังหลบอยู่ในวังมังกร กลุ่มผู้อมตะของทะเลตะวันออกติดพันอยู่ในการต่อสู้กับกําลังเสริมของวังสวรรค์

 

ทันใดนั้นร่างหนึ่งพลันปรากฏขึ้นที่ขอบสนามรบ

 

มันคือไปหนิงปิง

 

เฉินอี้ใช้ท่าไม้ตายอมตะเคลื่อนกรรมส่งไปหนิงปิงออกจากสมรภูมิแดนศักดิ์สิทธิ์ไร้ที่ติ

 

แต่ไปหนิงปิงกลับถูกส่งตัวมาที่นี่โดยไม่คาดคิด

 

ผู้อมตะของวังสวรรค์เห็นไปหนิงปิงและต้องการกําจัดนาง

 

ผู้อมตะของทะเลตะวันออกไม่ต้องการให้ไปหนิงบิงออกไปเปิดเผยความลับของที่นี่ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องกําจัดผู้เห็นเหตุการณ์

 

ไปหนิงปิงตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย

 

“นี่เป็นปัญหา!” ไปหนิงปิงเปลี่ยนร่างเป็นไปเชียงแต่มันไร้ประโยชน์

 

เมื่อความตายใกล้เข้ามา นางไม่กลัว แต่นางไม่พอใจ “ข้ามาได้เท่านี้นั้นหรือ?”

 

“ไม่ นายท่าน!” ในช่วงเวลาสําคัญนางได้ยินเสียงของเด็กชายผู้หนึ่ง

 

หลังจากนั้นไปหนิงปิงก็ถูกเคลื่อนย้ายเข้าไปในส่วนลึกของวังมังกร

 

ฉากนี้ทําให้ผู้อมตะระดับแปดทั้งหมดตกตะลึงและหยุดต่อสู้

 

“เจ้าคือผู้ใด?” ไปหนิงปิงถามสิ่งมีชีวิตที่ยืนอยู่ต่อหน้า

 

เขาเป็นเด็กชายในร่างมนุษย์ที่มีเขาอยู่บนศีรษะและหางอยู่ด้านหลัง ดวงตามังกรที่กลมโตของเขาดูน่ารักและน่าเอ็นดู

 

เด็กชายมองไปหนิงบิงและกล่าว “แดนศักดิ์สิทธิ์มีจิตวิญญาณแผ่นดิน ถ้ําสวรรค์มีจิตวิญญาณสวรรค์ วังมังกรก็มีข้า จิตวิญญาณมังกร!”

 

“วังมังกร? นี่คือคฤหาสน์วิญญาณอมตะวังมังกรงั้นหรือ? แล้วเหตุใดจึงเรียกข้าว่านายท่าน?” ไปหนิงปิงถาม

 

จิตวิญญาณมังกรหัวเราะ “วังมังกรยอมรับท่านเป็นเจ้านาย ตอนนี้ท่านเป็นทางเลือกเดียวของข้าเพราะท่านคือมนุษย์มังกรที่เหลือรอดจากเงื้อมมือของวังสวรรค์ ท่านเหมาะสมที่สุดที่จะเป็นเจ้านายของข้า”

 

“นายท่าน ข้ารอท่านอยู่ ราชันมังกรไม่รู้ถึงการคงอยู่ของข้า ข้าซ่อนตัวและทําให้เขาเข้าใจผิดคิดว่าเขาประสบความสําเร็จในการปรับแต่งวังมังกร วังสวรรค์ทรงพลังเกินไป ข้าขอร้องนายท่านโปรดกําจัดภัยคุกคามในปัจจุบันและอนาคต เราจะนําเผ่ามนุษย์มังกรเอาชนะเผ่ามนุษย์และปกครองโลกใบนี้!”

 

ไปหนิงปิงขมวดคิ้ว “ข้าเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ด แม้ข้าจะมีท่าไม้ตายอมตะตัวตนในอนาคตข้าก็ไม่มีพลังการต่อสู้ระดับแปด ในสถานการณ์ปัจจุบัน กระทั่งผู้อมตะระดับแปดก็ไม่สามารถเปลี่ยนสิ่งใด”

 

“นายท่าน ท่านต้องมั่นใจ วิญญาณชะตากรรมเปิดเผยเรื่องนี้มานานแล้ว เผ่ามนุษย์จะล่มสลายเผ่ามนุษย์มังกรจะปกครองโลก เผ่ามนุษย์มังกรของเราคือผู้นําคนต่อไปของโลกใบนี้ พวกเราถูกกําหนดให้ขับไล่เผ่ามนุษย์และรวมโลกเป็นหนึ่ง ราชันมังกรที่ชั่วร้ายไม่คู่ควรกับการเป็นบรรพบุรุษของเผ่ามนุษย์มังกร เขาเป็นคนทรยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเผ่าพันธุ์!”

 

“วังมังกรยังไม่ได้แสดงความสามารถออกมาอย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตามวังมักงรเป็นเพียงคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปด แม้มันจะใช้พลังทั้งหมดออกมา แต่มันยังยากที่จะเปลี่ยนสถานการณ์ ดังนั้นข้าขอแนะนําให้นายท่านปราบต์จางเฉิง!”

 

ไปหนิงปิงประหลาดใจ “ข้าสามารถเอาชนะจางเฉิงงั้นหรือ?”

 

จิตวิญญาณมังกรเผยรอยยิ้มมั่นใจ “นายท่าน มั่นใจได้ จางเฉิงเกลียดชังเผ่ามนุษย์ มันเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามนุษย์มังกรของเรา เพียงวังมังกรไม่สามารถกําหราบมันได้อย่างสมบูรณ์แต่ด้วยการคงอยู่ของนายท่าน เงื่อนไขทั้งหมดจะถูกเติมเต็ม”

 

ไปหนิงปิงกระพริบตาซ้ําแล้วซ้ําอีก

 

นางมีข้อสงสัยมากมายเช่นคํากล่าวที่ว่าเผ่ามนุษย์มังกรจะปกครองโลก มันไม่ใช่เผ่ามนุษย์ที่จะปกครองโลกนั้นหรือ? หากวิญญาณชะตากรรมกําหนดเช่นนั้นจริง เหตุใดวังสวรรค์ยังพยายามฟื้นฟูวิญญาณชะตากรรม?

 

ไปหนิงปิงระงับความสงสัยทั้งหมดและเริ่มรู้สึกตื่นเต้น

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนใจมาก”

 

“ข้าไม่เคยคิดเลยว่าก่อนตายจะมีเหตุการณ์ที่พลิกผันเช่นนี้

 

“วังสวรรค์ดูเหมือนจะเก็บความลับมากมายเอาไว้

 

“แม้ข้าจะเคยเป็นมนุษย์ แต่ตอนนี้ข้าเป็นมนุษย์มังกร การนําเผ่ามนุษย์มังกรล้มล้างเผ่ามนุษย์ทําให้ข้ารู้สึกตื่นเต้นจริงๆ”

 

“การต่อต้านวังสวรรค์เป็นเรื่องที่น่าสนใจ แต่การนําเผ่ามนุษย์มังกรล้มล้างเผ่ามนุษย์ยิ่งน่าตื่นเต้นมากกว่า!”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนใจ น่าสนใจ

 

ดวงตาของไปหนิงปิงส่องประกายขึ้น “ไม่ว่าเจ้าจะเป็นสิ่งใดหรือมีแผนการใด ข้าไม่สนอย่างไรก็ตามหากเจ้าไม่ช่วยข้า ข้าคงตายไปแล้ว เป้าหมายของเจ้าน่าสนใจมาก ข้ายอมรับข้าควรทําอย่างไร?”

 

ไปหนิงปิงแตกต่างจากคนอื่นๆ นางเป็นปีศาจที่แท้จริงและจะตัดสินใจเลือกสิ่งที่ทําให้นางรู้สึกตื่นเต้นเท่านั้น

 

สิ่งที่เรียกว่าเผ่ามนุษย์ไม่สามารถผูกมัดนาง

 

ถั่วเว่ยหยินทรยศภาคใต้ขณะที่นางทรยศมนุษยชาติ

 

จิตวิญญาณมังกรมีความสุขมาก “นายท่าน ด้วยความต้องการของท่าน จางเฉิงจะภักดีต่อท่าน”

 

จิตวิญญาณมังกรตื่นเต้นจนน้ําตาไหล “ยอดเยี่ยม ข้าแทบยอมแพ้แล้ว แต่การปรากฏตัวของนายท่านทําให้การรอคอยของข้าไม่สูญเปล่า!”

 

“เจตจํานงสวรรค์ในปัจจุบันได้รับอิทธิพลจากเจตจํานงของเทพอมตะกลุ่มดาว นางเปลี่ยนการเปิดเผยของวิญญาณชะตากรรม แต่สิ่งนี้ไม่สําคัญ ผู้อมตะที่จําศีลอยู่ในสุสานอมตะเสียชีวิตไปมากมาย ตอนนี้เจตจํานงของเทพอมตะกลุ่มดาวสูญเสียพลังงานไปมาก เจตจํานงสวรรค์เริ่มปราบปรามนางแล้วความจริงที่นายท่านปรากฏตัวขึ้นที่นี่คือสิ่งพิสูจน์เรื่องนี้”

 

“ตอนนี้เราจะปราบจางเฉิง จากนั้นก็กลับไปยังสนามรบ ไม่ว่าวังสวรรค์หรือกองกําลังพันธมิตรภาคใต้และภาคเหนือ ข้าหวังว่าพวกเขาจะตายทั้งหมด นี่เป็นโอกาสที่จะยึดครองวิญญาณชะตากรรม!”

 

“ตราบเท่าที่เราได้รับวิญญาณชะตากรรม เราจะสามารถเลียนแบบสิ่งที่เทพอมตะแรกกําเนิดทําในอดีต ด้วยการถือมันไว้ในมือ เราจะเปลี่ยนหัวใจของผู้คน เผ่ามนุษย์มังกรจะทะยานขี้นสู่ท้องฟ้า!”