ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 652 คุณว่าฉันเป็นส่วนเงินแล้วงั้นหรอ？
เส้นหมี่จ้องมาที่เธอเกือบจะในทันที เธอจะไม่เคลื่อนไหวอีกต่อไป มีเพียงพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นในใจของเธอ ไม่มีอะไรอีก
กระทั่งแม้แต่ภาพตรงหน้าก็เห็นเพียงพื้นที่สีขาวใหญ่ๆ
ทำไม
ทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้น เขาไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนนี้มาก่อน ทำไมเมื่อคืนเขาถึง…ถึง…
“หมอสวยใส หมอสวยใส”
มีคนพบว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเส้นหมี่จึงรีบกรีดร้อง และวิ่งไปหาเธอทันที
แต่เมื่อเส้นหมี่เดินโซเซและล้มลง เธอก็ยังคงได้ยินประโยคสุดท้ายของผู้หญิงคนนั้นซึ่งเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม
“เส้นหมี่ตอนนี้เธอไม่เข้าใจใช่ไหม ตอนนั้นเขาไม่อยากแตะต้องฉัน แต่ตอนนี้เขาสามารถนอนกับฉันหนึ่งคืนได้ ฉันจะบอกให้ มันเป็นเพราะเธอสกปรก!”
“ผู้ชายที่มีจิตใจสะอาด และจริงจังจะกระตือรือร้นที่จะค้นหาสิ่งใหม่และสะอาดกว่าหลังจากที่ของของเขาสกปรก เพื่อมาปลอบประโลมจิตใจของเขา และฉันก็เป็นคนๆนั้น”
แครอทนำสิ่งที่เธอได้เรียนรู้พูดมาอย่างเต็มที่ในเวลานี้
เธอเยาะเย้ยอย่างรุนแรง และโจมตีด้วยความรู้ทางจิตวิทยาอันทรงพลังของเธอจนในที่สุดศัตรูที่อยู่ข้างหน้าเธอก็ไม่มีความต้านทาน และตกไปอยู่ในมือของพยาบาลเหมือนคนตาย
เส้นหมี่เธอก็มีวันนี้เหมือนกันหรอ
แครอทได้รับชัยชนะ หยิบของในมือแล้วจากไปพร้อมรอยยิ้มกว้าง
พยาบาล “…”
มันมีวิธีที่ดีกว่านี้ แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่พาเส้นหมี่ที่หมดสติอยู่ในมือของพวกเธอไปนอนที่เตียงของโรงพยาบาลเท่านั้น
ถูกต้องแล้ว เธอนอนข้างพ่อของเธอ ดิลก
ไม่มีอะไรจะสิ้นหวังไปกว่านี้แล้ว
——
เมื่อแสงดาวได้ยินข่าวนี้ว่าแครอทได้กลับมาอย่างแข็งแกร่งเหมือนนกยูงที่ได้รับชัยชนะ
หมาตัวผู้ตัวเมียสองตัวนี่!!
เธอระเบิดความโกรธ และขึ้นมอเตอร์ไซค์ของเธอทันที พร้อมมุ่งไปที่หิรัญชากรุ๊ป
“คุณหนูใหญ่…คุณมาที่นี่ทำไม ประธานบอกว่า…”
“หลบไป!”
แสงดาวไม่ใช่เส้นหมี่
ทันทีที่พูดแล้วไม่เห็นด้วย เธอก็เตะออกไป จากนั้นก็มีเสียงร้องของนาม พร้อมกับร่างนั้นที่ถูกเตะลอยไป
คุณหนูใหญ่ของตระกูลหิรัญชาช่างโหดร้ายจริงๆ!
เมื่อคนในอาคารเห็นพวกเขาทั้งหมดก็เริ่มหลบด้วยความสยดสยอง เมื่อแสงดาวเข้าไปในอาคารขนาดใหญ่ก็เหลือคนไม่มากนัก
โอ้นับพวกเขาน่าสนใจจริงๆ!
แสงดาวเข้าไปในลิฟต์อย่างอาฆาต และหลังจากนั้นไม่นานเธอก็มาถึงสำนักงานของประธานบริษัท
“คะ…คุณหนู…”
ในทำนองเดียวกัน เมื่อคนในสำนักงานของประธานบริษัทเห็นคุณหนูใหญ่คนนี้ พวกเขาก็ตัวสั่นและตกใจจนพูดไม่ออก
ที่จริงพนักงานในสำนักงานผู้บริหารบางคนเคยร่วมงานกับเธอมาก่อน ตอนนั้นเธอดูแลหิรัญชากรุ๊ปก็ทำงานอยู่ชั้นนี้
แต่แสงดาวไม่รู้เลยว่าเพราะพวกเขาเคยทำงานร่วมกัน คนเหล่านี้ถึงกลัวเธอมากขึ้น เพราะพวกเขารู้ว่าหัวร้อนของเธอมีค่ามากกว่าความดุร้ายของเธอ
เหมือนเปลวไฟไม่มีผิด!
แสงดาวมาที่ห้องทำงานของประธานทันที แเตะประตูแล้วเข้าไป
“ปัง–”
“…”
เสียงดังกึกก้องทำให้ทุกคนในสำนักงานตกใจจนผงกหัวด้วยความสยดสยอง
รวมทั้งแสนรักที่นั่งที่โต๊ะด้วย
“คุณหนูใหญ่ ทำไมคุณ…”
“ถ้าไม่อยากตายก็ออกไปจากที่นี่!” แสงดาวไม่แสดงความเมตตาใดๆออกมา หลังจากตะโกนใส่กลุ่มคนในสำนักงาน เธอก็ทำท่าเหมือนจะกินคน ยืนอยู่ตรงหน้าน้องชายของเธอ
ผู้อาวุโส “…”
พวกเขาชำเลืองมองเจ้านายของตนอย่างรวดเร็วด้วยใบหน้าซีดๆ และเมื่อพวกเขาเห็นว่าเขาพยักหน้าเล็กน้อย พวกเขาก็รีบกดศีรษะ และหนีไปทันที
น่ารักจริงๆ พี่น้องสองคนนี้
ทุกคนหายไป และในที่สุดสำนักงานก็เงียบลง แสงดาวจ้องไปที่ชายตรงหน้า และถามทีละคำว่า “นายจะทำอะไรกันแน่ แกยังจะใช้ชีวิตต่อไปไหม”
“…”
ตลกจริงๆ
ผู้หญิงที่ไม่กลับบ้านสองสามวัน ทำตัวเหมือนผีเหงามาโดยตลอด ตอนนี้ถามเขาว่าจะใช้ชีวิตต่อไปไหม
แสนรักยิ้มเยาะ “อะไรนะ มีชีวิตมั่นคงนานเกินไปจนไม่ชินกับการไม่มีแล้วหรอ”
การแสดงออกของแสงดาวเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน “กำลังพูดถึงอะไร ฉันหมายถึงนายกับผู้หญิงคนนั้น นายกำลังทำอะไรอยู่ ฉันได้ยินมาว่านายไปนอนกับผู้หญิงสารเลวแครอทคนนั้นจริงๆหรอ แสนรักสมองของนายตายหรอถึงได้ไปนอนกับผู้หญิงแบบนั้น!!”
เธอเริ่มโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อพูดถึงคำว่า “นอน” ในตอนท้าย น้ำเสียงของเธอก็แฝงความเกลียดชัง
เมื่อแสนรักเห็นมันใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็มืดมนไปในที่สุด
“ฉันนอนกับผู้หญิงคนไหนแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอ”
“ไม่ไร้สาระไปหน่อยหรอ ฉันเป็นพี่สาวนาย มีสิทธิ์ที่จะจัดการรูปแบบชีวิตของนาย อย่าลืมว่านายเป็นผู้ชายที่แต่งงานและมีลูกสามคนแล้ว นายอยากทำอะไร คุณว่าฉันเป็นส่วนเงินแล้วงั้นหรอ？”
“ตุบ-”
ในที่สุดชายที่ทนไม่ไหวก็หยิบของบนโต๊ะมาขว้างอย่างแรง!
ผู้หญิงบ้าคนนี้!
เชื่อหรือไม่เขาฉีกปากเธอตอนนี้ได้
แสนรักโกรธมากจนหน้าซีด
บทที่ 651 พวกเธอทำอะไรกันแน่
บทที่ 653 พวกเขาทั้งหมดถูกเขาบีบออกไปทีละคน