เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1003
เย่หนานนั้นได้หายใจลมเย็นๆเข้าลึกๆ ก่อนที่จะเผยออกมาให้เห็นถึงสีหน้าของความน่ากลัว
ไม่ผิด！
เขานั้นสามารถที่จะฆ่าเถียนเฟย！
แต่ว่าหลังจากที่ฆ่าเถียนเฟยไปแล้วล่ะ？
ตอนนี้เถียนเฟยนั้นได้เป็นคนของบริษัท เฟิงเมิ่งกรุ๊ปไปแล้ว
หากฆ่าหยางเฟิงไป งั้นหยางเฟิงจะไว้ชีวิตเขาไหม？
เมื่อคิดถึงพลังอำนาจที่น่ากลัวของหยางเฟิง เย่หนานนั้นอดมาได้ที่ร่างกายของเขานั้นจะแอบสั่นเล็กน้อย
เมื่อมองเห็นเย่หนานเป็นเช่นนี้ ใบหน้าของเถียนเฟยนั้นก็ปรากฏถึงความดูหมิ่นเหยียดหยามออกมา
นี่เองที่เป็นสาเหตุว่าทำไมเขานั้นถึงได้กล้าที่จะมาทำตัวเย่อหยิ่งกลับมายังที่บริษัท เอไลซ่า กรุ๊ป
เพราะเขารู้ดีกว่า เย่หนานนั้นไม่กล้าที่จะฆ่าตนเอง
หากฆ่าตนเองไป เย่หนานนั้นก็ยากที่จะหลบหนีความตาม！
“หึหึ！”
เสียงหัวเราะเบาๆของเถียนเฟย “คุณชายเย่ ข้ายอมรับ ว่าปีนั้นเป็นเพราะตระกูลเย่นั้นได้ให้โอกาสข้า แต่ว่าหลายปีมานี้ ข้าเถียนเฟยนั้นได้ทำงานอย่างเต็มที่ นี่ก็นับว่าได้ตอบแทนบุญคุณตระกูลเย่ของพวกคุณแล้ว！”
“เดิมที ข้านั้นอยากที่จะขายชีวิตให้กับตระกูลเย่ด้วยซ้ำ！แต่เพราะว่าเจ้าที่เป็นคนไร้ประโยชน์ แท้จริงแล้วเป็นแค่คนที่เอาแต่เที่ยวเล่นไปวันๆ แต่ว่ากลับมาที่นี่อีกทั้งยังมาใช้มือใช้ตีนชี้ข้าอีก เจ้าเป็นอะไรกันนะ？มีคุณสมบัติอะไรที่จะมาเอ่ยตะโกนว่าต่อหน้าข้า！”
“ข้าเถียนเฟยนั้นก็เป็นคน ไม่ใช่หมาหนึ่งตัวที่เจ้าเลี้ยง！”
“เจ้า……”
เย่หนานโกรธจัด
สีหน้ามองไม่ได้จนเอ่ยไม่ออก！
เจ้าเถียนเฟยนี่มันจะใจกล้ามากไปแล้วนะ！
เขานั้นกล้าที่จะมาพูดเช่นนี่ใส่ตนเองอีก！
ต้องรู้ว่า
เถียนเฟยในเมื่อก่อนนั้น เมื่อก่อนนั้นเขานั้นได้ทำตามคำสั่งตนเองตลอด ก็เหมือนกับหมาตนหนึ่งนั่นแหละ
เถียนเฟยตอนนี้ที่ได้พึ่งพาหยางเฟิง เหมือนเขาทั้งตัวตอนนี้ได้ลุกขึ้นมาแล้ว แล้วยังมาจะมาแสดงพลังอำนาจต่อหน้าตนเองอีก！
“พอได้แล้ว ข้าจะไม่พูดพร่ำอะไรกับเจ้าแล้ว！”
“ข้านั้นได้นำคำพูดมาให้แล้ว บริษัท เอไลซ่า กรุ๊ปของเจ้านั้นก็รอวันล้มละลายไปเถอะ！”
เมื่อเอ่ยจบ
เถียนเฟยก็ลุกขึ้น แล้วก็หันตัวเดินจากไป
“เถียนเฟย มึงหยุดตรงนั้นเลยนะ！”
เมื่อเห็นว่าเถียนเฟยกำลังจะจากไป เย่หนานได้เอ่ยตะโกนออกมา
เขาเอ่ยด้วยนำเสียงที่เย็นชานิ่ง “เถียนเฟย อย่าหาว่าข้าไม่เตือนเจ้านะ วันนี้เจ้าเดินออกมา วันพรุ่งนี้เจ้าก็รอนอนตายที่ถนนได้เลย”
ตั้งแต่ไหนไม่มีใครกล้าที่จะมาเอ่ยเย้ยหยันดูถูกตนเองมาก่อน
แต่เจ้าเถียนเฟยนี้ ตนเองจะต้องฆ่าเขาให้ได้
ไม่อย่างงั้นคนอื่นเขาจะเอาตนเองที่เป็นถึงคุณชายของตระกูลเย่มาไว้ในสายตาล่ะ？
เถียนเฟยหันหน้ามา ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“เย่หนาน เจ้ากำลังข่มขู่ข้าใช่ไหมนะ？”
“ข้าจะไม่เอ่ยเตือนเจ้าอีกรอบหนึ่ง ตอนนี้ข้านั้นได้เป็นคนของคุณหยางแล้ว เจ้าเอ่ยอะไรเกรงใจข้าหน่อยสิ！”
“ไม่อย่างงั้น หากคุณหยางรู้เขา เขาคงจะไม่พอใจเอานะ！”
เมื่อสิ้นเสียงลง
เถียนเฟยนั้นก็ได้เปิดประตูใหญ่ของออฟฟิศ แล้วเดินออกไปก้าวใหญ่ๆ
เย่หนานสีหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง ร่างกายสั่นไหวแล้วมองไปที่แผ่นหลังของเถียนเฟยที่เดินจากไป
“มึงมันไอเจ้าบ้า！”
เพล้ง！
เสียงใหญ่ดังขึ้น
เย่หนานนั้นอดทนไม่ไหว ก่อนที่จะเอาแก่วน้ำช้าที่วางอยู่บนโต๊ะนั้น โยนลงไปบนพื้น
ในเวลานั้น
เถียนเฟยนั้นได้เดินออกมาจากออฟฟิศของเย่หนาน ก่อนที่จะมายังสถานที่ทำงานของบริษัท เอไลซ่า กรุ๊ป
ทันใดนั้นเอง ก่อนที่ผู้คนนั้นจะเข้ามาล้อมรอบ
“ประธานเถียน ได้ยินมาว่าท่านนั้นได้ลาออกจากบริษัทเอไลซ่ากรุ๊ปแล้ว จริงไหม？”
“ประธานเถียน ได้ยินมาว่า คุณนั้นได้ยื่นลาออกที่ศาลต่อหน้าทุกคนจริงหรือโกหกกันนะ？”
“ประธานเถียน ได้ยินมาว่าตอนนี้คุณนั้นได้ไปที่บริษัทเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่ากัน？”
……
สีหน้าของแต่ละคนนั้นต่างก็เต็มไปด้วยความสงสัย
ในเมื่อเรื่องบนศาลนั้นได้แพร่กระจายออกมาแล้ว
หลายคนนั้นต่างก็ได้ยินกันว่าเถียนเฟยนั้นได้ทรยศบริษัท เอไลซ่ากรุ๊ป แล้วก็ได้เอ่ยลาออกต่อหน้าของเย่หนานที่ศาลอีกด้วย
แต่ว่าเป็นความจริงหรือหลอกนั้น หลายคนนั้นต่างก็ไม่รู้
เมื่อตอนนี้ได้เห็นเถียนเฟยแล้ว หลายคนนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมาจนหมด
“ทุกคนเงียบลงหน่อย！”
เถียนเฟยนั้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วทำท่ามือกดลง
ในช่วงเวลานั้น เสียงของผู้คนทั้งหมดต่างก็เงียบลง