ตอนที่1,136 หมากรุก
แม่ทัพชุนหยูอันไม่ได้มีความรู้สึกที่ดีต่อการเลือกครอบครัวของฮ่องเต้ในความเห็นของเขา เมื่อฮ่องเต้องค์ใหม่ขึ้นครองบัลลังก์ เขาควรหาทางที่จะทำให้บัลลังก์ของเขามั่นคง ปัจจุบันการต่อสู้ของราชวงศ์ต้าชุนใกล้เข้ามา ไม่ได้มุ่งไปที่เรื่องสงครามทำไมพวกเขาถึงคัดเลือกพระสนมในตอนนี้ ?
แต่การมองสิ่งนี้จากอีกมุมมองหนึ่งไม่ใช่ว่าตำหนักในเต็มจะไม่ช่วยค้ำจุนบัลลังก์ที่นิ่งเฉย มันจะทำให้บุตรสาวของเขาลำบาก
“ท่านใต้เท้า”ยามลับยืนอยู่หน้าชุนหยูอัน รายงานเหตุการณ์ล่าสุดในพระราชวังอย่างซื่อสัตย์ “ตวนมู่อันกัวได้เข้าพบฮ่องเต้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา แม้จะอยู่ที่พระราชวังของฮ่องเต้เมื่อคืนที่ผ่านมา เช้านี้ว่ากันว่าในการคัดเลือกครั้งนี้ ตวนมู่อันกัวก็เลือกผู้หญิงที่งดงามเป็นผู้สมัครเข้ามาในพระราชวัง ภาพของสาวงามไม่กี่คนนั้นได้ถูกนำมาแสดงต่อฮ่องเต้ ฮ่องเต้ก็พอพระทัยอย่างมากขอรับ”
“อืม”ชุนหยูอันพยักหน้า “เมื่อฮ่องเต้ยังคงเป็นองค์ชาย พระองค์ไว้วางใจตวนมู่อันกัวและพึ่งพาเขาเป็นอย่างมาก ในปัจจุบันความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองดูเหมือนจะดีขึ้น เป็นเรื่องดีตราบใดที่ตวนมู่อันกัวสามารถช่วยซงซุยของเราต่อสู้กับราชวงศ์ต้าชุน สหายเก่าคนนี้จะอดทนต่อการกระทำของเขา”
“ท่านใต้เท้า”ผู้ช่วยพูดอย่างกังวลใจ “ความทะเยอทะยานเหมือนหมาป่าของตวนมู่อันกัวสามารถมองเห็นได้อย่างรวดเร็วในครั้งแรก ท่านใต้เท้าไม่กลัวว่าเขาจะมาแทนที่ท่านใต้เท้าในสักวันหนึ่งหรือขอรับ ? ”
ชุนหยูอันหัวเราะออกมาดังๆ เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ “แทนที่ ? เขาต้องมีความสามารถนั้นก่อน ตวนมู่อันกัวอายุมากแล้ว ครึ่งหนึ่งของร่างกายของเขาฝังดินแล้ว เขาจะกระโดดได้อีกนานแค่ไหน ? สำหรับความขัดแย้งกับราชวงศ์ต้าชุนในครั้งนั้น เขาได้ทำลายบุตร ๆของเขา ครอบครัวตวนของเขาไม่เหลือแม้แต่ต้นกล้าใด ๆ เขายังอยากเป็นคลื่นแบบไหนในซงซุย”
ผู้ช่วยคิดอยู่ครู่หนึ่งและรู้สึกว่าสิ่งที่ชุนหยูอันพูดนั้นสมเหตุสมผลแต่เขาไม่เข้าใจจุดหนึ่ง “ตวนมู่อันกัวไม่มีบุตรหลานเหลืออยู่ เขาอยู่ในช่วงสุดท้ายของชีวิต ด้วยเหตุนี้เขาจึงทำทั้งหมดในตอนนี้หรือไม่”
“ฮึ่ม! ” ชุนหยูอันเย้ยหยันอย่างเยือกเย็น “เขาต้องการยืมพลังของซงซุยเพื่อเอาชนะราชวงศ์ต้าชุน และนำดินแดนที่เขาสูญเสียไปทางสามมณฑลทางภาคเหนือของชายแดนมาเติมเต็มความฝันที่จะฟื้นฟูตระกูลตวน แต่เขาไม่คิดว่าด้วยอายุของเขา การใช้ประโยชน์จากการทวงคืนสามมณฑลในชายแดนภาคเหนือคืออะไร ? เขายังสามารถให้กำเนิดบุตรชายอีกคนได้หรือไม่ ? ”
ชุนหยูอันดูถูกดูแคลนตวนมู่อันกัวอย่างมากและเขายังมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับทัศนคติของฮ่องเต้องค์ใหม่ของซงซุย ตวนมู่อันกัวนำทหารจำนวนมากมาขอการสนับสนุนจากซงซุย แต่ก็ไม่ถึงจุดที่ฮ่องเต้องค์ใหม่จะเชื่อเขาในระดับนี้ มันเป็นเช่นนั้นภายใต้การกระตุ้นจากตวนมู่อันกัว เมื่อฮ่องเต้องค์ใหม่กำลังพิจารณาปัญหาของราชวงศ์ต้าชุน ความคิดของเขาเปลี่ยนไปในทางที่รุนแรง
ในตอนแรกฮ่องเต้ซงซุยคนใหม่นี้เพิ่งวางแผนที่จะไม่ยอมจำนนต่อราชสำนักของราชวงศ์ต้าชุนอีกต่อไปแต่ด้วยการยุยงสองสามรอบจากตวนมู่อันกัว จริง ๆ แล้วมันกลายเป็นการเตรียมทัพเพื่อส่งให้ราชวงศ์ต้าชุนพลิกสิ่งต่าง ๆ ราชวงศ์ต้าชุนอยู่ภายใต้การควบคุมของซงซุย ! ชุนหยูอันน่าตกใจ
ซงซุยต่อต้านราชวงศ์ต้าชุนสิ่งนี้ฟังดูเป็นแรงบันดาลใจ แต่ในความเป็นจริง ซงซุยไม่ได้มีความสามารถแบบนั้น !
ชุนหยูอันไม่เข้าใจสิ่งนี้เลยแต่ไม่รู้ด้วยเหตุผลใดฮ่องเต้องค์ใหม่ดูเหมือนจะมีความมั่นใจเป็นพิเศษเกี่ยวกับการปราบราชวงศ์ต้าชุน ชุนหยูอันคิดว่าอาจเป็นเพราะตวนมู่อันกัวมีความมั่นใจในการได้รับตำแหน่งสูง นอกจากนี้ยังมีบุชงที่เป็นอดีตแม่ทัพของราชวงศ์ต้าชุน ดังนั้นโอกาสของซงซุยจึงเพิ่มขึ้นเล็กน้อย นี่เป็นการเดิมพันครั้งเดียว ถ้าพวกเขาแพ้ซงซุยจะล้มลง ถ้าพวกเขาชนะซงซุยก็จะประสบความสำเร็จ
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าผู้หญิงคนไหนที่ถูกตวนมู่อันกัวส่งเข้าไป? ” ชุนหยูอันถามยามลับข้าง ๆ เขา ยามลับพยักหน้า “การคัดเลือกเสร็จสิ้นแล้วมีทั้งหมด 4 คน อัตลักษณ์ของพวกเขาอาจจะไม่ถูกซ่อนอยู่บนพื้นฐานของขันทีในพระราชวัง สิ่งนี้จะถูกเปิดเผยในระหว่างการคัดเลือก”
“4คน……นี่เป็นสิ่งที่รู้กันทั่วไป” ผู้ช่วยขัดจังหวะ “ตั้งแต่ขันทีบอกว่าจะมีการประกาศก็จะประกาศอย่างแน่นอน ในเมื่อตวนมู่อันกัวทำได้ดีมาก ส่งผู้หญิงสวยมาทำให้ฮ่องเต้มีความสุขเท่านั้นหรือ ? ในความเห็นของข้านอกจาก 4 คนนี้ จะมีผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เข้าร่วมในการคัดเลือกภายใต้ข้อตกลงของตวนมู่อันกัวด้วย ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ สิ่งที่เราต้องให้ความสนใจไม่ใช่สาวงามทั้งสี่ที่เปิดเผย แต่คิดทุกอย่างเพื่อตามหาผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ซ่อนอยู่ในการคัดเลือกขอรับ”
“อืม”ชุนหยูอันผู้พยักหน้าให้ยามลับ “ไปบอกฮองเฮาให้ความสำคัญกับผู้หญิงจากการคัดเลือกมากขึ้น หากมีใครพยายามทำตัวเด่น พวกนางก็จะถูกคัดออก”
วันนี้การคัดเลือกครั้งแรกจากฮ่องเต้องค์ใหม่ของซงซุยผู้หญิงกลุ่มแรกที่เตรียมเข้าสู่พระราชวัง
เช้าตรู่นอกจากทางด้านเหนือประตูในอีกสามทิศทางถูกเปิดอย่างเต็มที่ต้อนรับรถม้าของผู้หญิงที่เดินทางมาจากหลายพื้นที่เพื่อเข้าร่วมในการคัดเลือก novel-lucky
ผู้สมัครกลุ่มแรกที่เข้ามาในพระราชวังมีทั้งหมด58 คน พวกนางมาจากครอบครัวของเจ้าหน้าที่ทั่วซงซุย ทุกคนมีภูมิหลังที่ดี ประวัติครอบครัวของพวกนางผ่านการตรวจสอบอย่างระมัดระวังเพื่อป้องกันหายนะ อย่างไรก็ตามเมื่อคนคนหนึ่งซ่อนบางสิ่งบางอย่างแม้ 100 คนไม่สามารถหามันได้ในครั้งนี้ ผู้สมัครหญิง 2 คนนั่งในรถม้า หญิงสาวคนหนึ่งอายุ 16-17 ปี สวมเสื้อ และกระโปรงสีเขียวอ่อน รูปร่างหน้าตาของนางเป็นหญิงงามที่ไร้เดียงสา นางแต่งตัวเรียบง่ายและสง่างาม และดูเหมือนว่านางไม่ได้ตั้งใจวาดคิ้วของนาง ปัดแป้ง ตา และตกแต่งด้วยดอกไม้เหมือนผู้สมัครคนอื่น แต่เพราะนางทำอย่างนั้น มันย้ำว่านางแตกต่างจากคนอื่น นางเป็นเหมือนฤดูใบไม้ผลิที่ชัดเจนภายใต้วันที่อากาศร้อน เช่นที่คนอื่นได้แต่มองนางอีกสองสามครั้ง
หญิงสาวในชุดสีเขียวมีท่าทางสงบนางไม่ได้ดูมีความสุขและไม่อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่นางเข้ามาในเมืองหลวงเพียงนั่งเงียบ ๆ ในรถม้า แม้กระทั่งบอกบ่าวรับใช้ของนางที่ดึงผ้าม่านออกไปมองข้างนอก “ปิดผ้าม่าน ! ไม่มีอะไรดีที่จะเห็นในตอนท้าย มันแค่ใหญ่โตกว่าที่เรามาและมีสีสันมากขึ้นเท่านั้น” บ่าวรับใช้คนนั้นเชื่อฟังปล่อยผ้าม่านลงเมื่อคุณหนูพูดเช่นนั้น จากนั้นนางก็ดึงร่างกายของนางไปข้างหลังแล้วเผชิญหน้าคุณหนูของนาง ทั้งคู่ไม่พูด
รถม้าเดินทางไกลและหญิงสาวในชุดสีเขียวก็พูดอีกครั้ง ในที่สุดก็ถามหญิงสาวตรงหน้านาง “เจ้ารู้หรือไม่ว่านอกจากเราแล้ว มีใครอีกบ้างที่เข้ามาในเมืองหลวงภายใต้ข้อตกลงของเขา ? ”
บ่าวรับใช้ส่ายหัว“ข้าไม่รู้เจ้าค่ะ บุตรสาวของเขากระจายไปทั่วโลก แต่หลายปีที่ผ่านมาเรายังรวบรวมข้อมูลในเงามืด แต่เราก็ยังไม่รู้ว่าคนอื่นถูกซ่อนอยู่ที่ไหน สำหรับการเข้ามาในพระราชวังคราวนี้ ผู้ที่เข้ามาแจ้งคำสั่งดังกล่าวไม่จำเป็นต้องรู้อัตลักษณ์ของกันและกัน นอกจากนี้ยังไม่จำเป็นต้องสนใจคนอื่นหลังจากเข้าไปในพระราชวัง เพียงแต่ต้องทำทุกอย่างที่จำเป็นเพื่อใช้ชีวิตที่ดี ในท้ายที่สุดการมีชีวิตอยู่ในพระราชวังและได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดหากไม่บรรลุจุดนี้ เราก็เป็นเพียงตัวหมากที่ไร้ประโยชน์เจ้าค่ะ”
”ถูกต้อง! ” ผู้หญิงในชุดสีเขียวถอนหายใจ “เจ้าพูดถูก มีชีวิตอยู่และได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้เท่านั้นที่จะสามารถช่วยเหลือเขาได้ มิฉะนั้นเราก็ไร้ประโยชน์กับเขา เขาจะไม่สนใจชีวิตและความตายของเรา” นางเย้ยหยันอย่างเยือกเย็น “การมีพ่อแบบนี้เป็นสิ่งที่โชคร้ายที่สุด”
”คุณหนู”บ่าวรับใช้ได้รับคำแนะนำอย่างรวดเร็ว “สำหรับคำพูดเช่นนั้น อย่าพูดอีกต่อไป เราปกป้องเมืองหลวง ดังนั้นเราต้องยอมรับข้อตกลงนี้จากโชคชะตา คิดถึงท่านใต้เท้าและท่านฮูหยินที่ยังอยู่ในมณฑลจินจู้ ! หากเราไม่ปฏิบัติตามที่ตวนมู่อันกัวบอก ชีวิตของท่านใต้เท้าและท่านฮูหยิน รวมถึงทุกคนในคฤหาสน์จะตกอยู่ในความเสี่ยง ตวนมู่อันกัวใจแข็งเป็นหินเมื่อดำเนินการสิ่งต่าง ๆ ถ้าเขาแสดงความชั่วร้าย การฆ่าทุกคนในคฤหาสน์ของเราเป็นไปได้แน่นอนเจ้าค่ะ” บ่าวรับใช้ที่สวมชุดสีเขียวไม่สามารถช่วยตัวเองได้แต่ตัวสั่นคิดเกี่ยวกับบ้านในเมืองจินจู้ นึกถึงบิดามารดาของนางที่เลี้ยงดูนางตั้งแต่นางยังเป็นเด็ก และท่านยายตลอดจนพี่น้อง หัวใจของนางค่อย ๆ สงบลง รอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของนาง “ใช่แล้ว ! เพื่อประโยชน์ของพวกเขา ทั้งหมดนี้คุ้มค่า ตราบใดที่พวกเขามีชีวิตที่สงบสุขต่อไป ความเจ็บปวดที่ข้ากำลังทุกข์ทรมานก็ไม่มีอะไร” ขณะที่นางพูด นางมองไปบ่าวรับใช้ตรงหน้านางอีกครั้งและถามอีกฝ่ายว่า “พวกเราทุกคนเป็นเครื่องมือที่เขาให้กำเนิด ข้าก็เป็นเหมือนเจ้าเช่นกัน แต่ข้ามีพ่อแม่ที่รักข้ามาตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้าไม่ใช่บุตรสาวจริง ๆ ของพวกเขา ในช่วง 16 ปีที่ผ่านมาข้ามีความสุข แต่เจ้าแตกต่างเราเป็นพี่สาว ตั้งแต่ยังเด็กข้าเป็นเจ้านาย”
บ่าวรับใช้ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น“ไม่มีความยุติธรรม ข้าถูกจัดให้อยู่ในบทบาทนี้มาตั้งแต่ข้าเกิด ข้าต้องยอมรับมันแม้ว่าข้าจะไม่ทำก็ตาม คุณหนู ถึงแม้ว่าเราจะเป็นเครื่องมือ แต่เมื่อเครื่องมือประสบความสำเร็จ เราก็จะเป็นอิสระจากการควบคุมของคนผู้นั้น ข้าหวังว่าคุณหนูจะประสบความสำเร็จ จากนั้นภายใต้ปีกของข้า ข้าสามารถปกป้องและคุ้มกันความปลอดภัยด้วยชีวิตทั้งหมดของข้า และถ้าคุณหนูล้มเหลว มันเป็นไปได้มากที่ข้าจะต้องตอบแทนที่คุณเพื่อให้บรรลุภารกิจ และข้า…ไม่ต้องการ”
บ่าวรับใช้คนนี้ก้มหัวลงด้วยสีหน้าเศร้า
หญิงสาวในชุดสีเขียวเข้าใจคำพูดของนางและตอนนี้พวกนางมีเส้นทางเดียวที่จะเดิน หญิงสาวนั้นพูดถูกต้อง เฉพาะเมื่อพวกเขาประสบความสำเร็จ พวกเขาจะมีโอกาสที่จะเป็นอิสระจากการควบคุมของตวนมู่อันกัว และถ้านางมีโอกาสในอนาคต นางจะทำทุกวิธีเพื่อฆ่าเขา ด้วยความตายของตวนมู่อันกัวเท่านั้นที่ทำให้ชีวิตของนางอยู่ได้อย่างมั่นคง บิดามารดาของนางจะยังคงเป็นบิดามารดาของนาง นางแกล้งทำเป็นว่าสิ่งเหล่านี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในพระราชวังฮ่องเต้
ในพระราชวังของฮ่องเต้ซงซุยชุนหยูชิงกำลังนั่งอยู่ในศาลา ถือหนังสือในมือของนาง อ่านอย่างระมัดระวังด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวด บ่าวรับใช้ในพระราชวังและขันทีรับใช้นางล้อมรอบศาลา บางคนกำลังถือน้ำชา บางคนกำลังถือของหวาน มีแม้แต่ขันที 2 คนที่มีเก้าอี้วางอยู่ข้างพวกเขาทำให้ฮองเฮานั่งลงได้ทุกเวลาเพื่อชื่นชมทัศนียภาพ
ฮ่องเต้หลี่เจี้ยนคนใหม่ยังคงจับตาดูฮูหยินใหญ่เป็นอย่างมากไม่เพียงแต่เขาจะมอบตำแหน่งฮองเฮาที่มีค่ามากที่สุดให้กับนางเท่านั้น แต่เขายังมอบสิทธิอำนาจสูงสุดแก่นางในพระราชวังแห่งนี้ด้วย
แต่ชุนหยูชิงรู้ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเพราะนางเป็นบุตรสาวของแม่ทัพชุนหยูอันบิดาของนางเองมีอำนาจทางทหารครึ่งหนึ่งในซงซุย และฮ่องเต้องค์ใหม่ยังคงต้องใช้เวลาในการทวงคืนพวกมันทั้งหมด ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือก นอกจากต้องทำสิ่งต่าง ๆ ให้ราบรื่นกับตระกูลชุน ในความเป็นจริง หลี่เจี้ยนไม่ได้มีความรู้สึกมากสำหรับนาง ความรู้สึกระหว่างสามีและภรรยา อ่อนโยนเหมือนน้ำเป็นความสุภาพซึ่งกันและกัน
สำหรับคนอื่นๆ เห็นว่ามันกลมกลืนกันมากและมันก็น่ายกย่องด้วยซ้ำ แต่สำหรับคู่แต่งงาน การมีความสุภาพต่อกันเป็นสิ่งที่น่าเศร้าที่สุด
ชุนหยูชิงมองว่าหนังสือรายชื่อในมือนางรู้สึกหงุดหงิดอย่างประหลาดบ่าวรับใช้ส่วนตัวที่อยู่ข้างนางเห็นว่าถึงแม้ฮองเฮากำลังถือหนังสือ แต่นางก็ไม่ได้พลิกหน้าหนังสือมานาน หลังจากพูดนาน “พระองค์ ข้ารู้ว่าพระองค์ไม่อยากอ่านเรื่องนี้ แต่ผู้สมัครที่ได้รับการคัดเลือกได้เข้าเมืองหลวงแล้ว รอบแรกเป็นเจ้าภาพโดยพระสนมหวู่และผู้คนเหล่านั้นได้ผ่านการซักถามที่จำเป็นแล้ว แต่พระองค์ยังต้องดูและพูดอะไรบางอย่าง มิฉะนั้นพระสนมก็ไม่กล้าที่จะดูแลพวกนางไว้เจ้าค่ะ” “เช่นนั้นอย่าเก็บอะไรไว้เลย”ชุนหยูชิงโยนหนังสือในมือของนางวางบนโต๊ะเย้ยหยัน “มันจะเงียบถ้าไม่มีพวกนางถูกเก็บไว้ มีคนจำนวนมากเข้ามาในพระราชวังอะไรคือเรื่องที่ดี”
“แต่สิ่งนี้ได้รับการอนุมัติจากฮ่องเต้เจ้าค่ะ”บ่าวรับใช้ใช้ในพระราชวังตัวเล็ก ๆ ก็ทำอะไรไม่ถูก “ข้าเห็นเพียงว่ามีคนมากมายเข้ามาในพระราชวัง เพื่อช่วยป้องกันความเบื่อ ! มันน่าเบื่อสำหรับพระองค์ที่จะจัดการกับตำหนักในของฮ่องเต้เช่นกัน หลังจากนี้จะมีคนมากมายที่จะช่วยแบ่งเบาภาระ มันจะลดความยุ่งยากหรือความกังวลมากมายเจ้าค่ะ ! ”
”ถูกต้อง! จะมีคนแบ่งภาระงานในตำหนักในของฮ่องเต้ และจะมีคนที่จะแบ่งปันฮ่องเต้” นางยักไหล่และยิ้มด้วยใบหน้าที่ขมขื่นแสดงออกบนใบหน้า
แต่ในขณะนี้ขันทีวิ่งไปพูดเบาๆ ข้างหูหยูชิงเมื่อเขาไปถึงนาง จากนั้นหยูชิงดูไม่แน่ใจถามอีกรอบ “มันเป็นไปได้อย่างไร ? ”