เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1034
“ยังไม่ตาย!”
“ลู่ฝานยังไม่ตายเหรอ”
จางกวังตกใจมาก มองลู่ฝานด้วยแววตาเป็นประกายวูบไหว
ขณะนั้นลู่ฝานถือกระบี่ในมือ ต้านทานค้อนยักษ์ทั้งสองอันของสวี่ฉูเอาไว้ได้ ไม่ให้เขากดค้อนลงมาอีกแม้แต่นิดเดียว
ทุกคนเห็นได้อย่างชัดเจนว่ากล้ามเนื้อบนตัวสวี่ฉูรัดตัวแน่นไปทั้งตัว มีเหงื่อเม็ดใหญ่ไหลลงมาจากใบหน้า เห็นได้ชัดว่าเขาใช้พละกำลังทั้งหมดแล้ว
แต่ลู่ฝานยังยืนนิ่งดั่งขุนเขา จู่ๆ ไฟลุกโชนขึ้นมาทั้งตัวอย่างรวดเร็ว แผดเสียงออกมา ใช้กระบี่ปัดค้อนทั้งสองอันของสวี่ฉูไปอีกด้าน
สวี่ฉูเสียการทรงตัวทันที ทันใดนั้นลู่ฝานใช้กระบี่หนักไร้คม แทงลงไปบนแขนของสวี่ฉูอย่างแรง
เหมือนเกราะปราณทนทานบนตัวเขา ไม่ได้มีผลป้องกันอะไรเลยสักนิด
มันโดนทำลายทันที มีพายุไซโคลนปรากฏขึ้นบนตัวลู่ฝานเก้าลูก พลังฟ้าดินนับไม่ถ้วนเข้ามารวมที่ตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง
ตอนนี้ด้านหลังของเขา ค่อยๆ มีเงาเลือนรางปรากฏออกมา มืดฟ้ามัวดินราวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์!
“ปรากฏ!”
ปราณชี่บนตัวลู่ฝานพุ่งขึ้นมา คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะยกสวี่ฉูขึ้นมาด้วยมือเดียว
ภาพนี้เหมือนกับมดยกช้าง คนโจมตีภูเขายิ่งใหญ่
คนจำนวนไม่น้อยเห็นแล้วถึงกับร้องเสียงหลง
ขนาดตัวที่แตกต่างกันของทั้งสองคน ทำให้ภาพนี้ดูน่าทึ่งมาก
ตู้ม!
ลู่ฝานกระแทกสวี่ฉูเข้าไปในพื้น
คนนับไม่ถ้วนรีบถอยหลังอย่างตระหนก เพื่อไม่ให้โดนลูกหลง ไม่รอให้สวี่ฉูได้ตั้งตัว ลู่ฝานยกเขาขึ้นอีกครั้ง จากนั้นกระแทกเขาไปอีกด้าน
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ทั้งซ้ายทั้งขวา ลู่ฝานกระแทกจนเกาะปราณของสวี่ฉูแตกร้าวทั้งตัว เลือดไหลนองเต็มไปหมด
สวี่ฉูคิดจะดิ้นรน แต่จู่ๆ เขารู้สึกถึงพลังประหลาด ไหลผ่านกระบี่หนักไร้คมบนแขน พุ่งเข้ามาในตัวเขา
ทันใดนั้น พลังปราณในตัวเขาปั่นป่วนไปหมด และควบคุมได้ยาก
“พลังน่ากลัว!”
พวกผู้ฝึกชี่ในเจดีย์ยาพากันตกใจจนตาค้าง
ในฐานะที่เป็นผู้ฝึกชี่ ตามปกติแล้วพวกเขาดูหมิ่นนักบู๊ไม่มากก็น้อย
แต่วันนี้การแสดงออกของลู่ฝาน ทำให้พวกเขาได้เห็นด้านที่แข็งแกร่งของนักบู๊อย่างแท้จริง
ขนาดตาเฒ่าซูที่พูดไม่ดีใส่ลู่ฝานมาตลอด ตอนนี้ยังต้องยอมรับว่าลู่ฝานแข็งแกร่งมาก ถึงขั้นที่ตัวเขาไปสู้กับลู่ฝาน ก็ไม่แน่ว่าจะชนะได้
ตอนนี้เขาแอบคิดว่าโชคดี ที่เขาไม่ลงมือกับลู่ฝาน ไม่งั้นการต่อสู้ระยะประชิดระหว่างนักบู๊กับผู้ฝึกชี่ เขาต้องโดนลู่ฝานใช้พละกำลังเหวี่ยงจนเป็นชิ้นๆ แน่นอน!
กระแทกติดต่อกันสิบกว่าครั้ง ลู่ฝานจึงหยุดลง
ตอนนี้สวี่ฉูที่อยู่ข้างหน้า โดนกระแทกจนบนตัวไม่มีจุดไหนสมบูรณ์ แค่ลุกขึ้นมายังลุกไม่ได้ เขานอนแผ่อยู่บนพื้น กระอักเลือดออกมาไม่หยุด
นักบู๊แดนปราณดินผู้ยิ่งใหญ่ โดนซัดจนกลายเป็นแบบนี้ เพียงพอที่จะพิสูจน์ความน่ากลัวของลู่ฝานแล้ว
ลู่ฝานดึงกระบี่หนักไร้คมออกมา มองสวี่ฉูอย่างเฉยเมย
จะแข่งพละกำลังกับการระเบิดพลังกับเขา แค่แดนปราณดินธรรมดาๆ ยังไม่พอหรอก!
พายุไซโคลนเก้าลูกบนตัวค่อยๆ หายไป ลู่ฝานฟันกระบี่สุดท้ายลงบนหัวสวี่ฉู
ทันใดนั้น สวี่ฉูไม่ขยับอีกแล้ว พลังชีวิตหายไปอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันร่างกายก็เริ่มหดลงอย่างรวดเร็ว
“สวี่ฉู!”
เหรินเจียงตะโกนเสียงดังทันที
เขาพุ่งเข้ามาชิงตัวสวี่ฉูกลับมา
ลู่ฝานมองเขาอย่างเฉยเมย แล้วพูดว่า “เหรินเจียง นายยังจะสู้กับฉันอีกไหม”
เหรินเจียงกัดฟัน ไม่ได้ตอบ
ตอนนี้เขาไม่มีความกล้าสู้กับลู่ฝานจริงๆ รีบชิงตัวสวี่ฉูกลับมาทันที
ทันใดนั้น พวกจางกวังล้อมสวี่ฉูเอาไว้ ยัดยาเข้าไปในปากสวี่ฉู
ลู่ฝานมองทุกอย่างด้วยความเฉยเมย เขารู้พละกำลังของตัวเองเป็นอย่างดี โดนกระบี่ของเขา แม้สวี่ฉูไม่ตาย แต่ก็สาหัสมาก