Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 815 ไปคิดบัญชี
“ไม่ได้ เย่เซิ่งเทียน คุณทำแบบนั้นไม่ได้นะ ฉันยินดีที่จะยอมแพ้แล้ว ตระกูลเซียวของฉันยินดีที่จะยอมแพ้แล้วนะ”
เซียวเจิ้นสิ้นหวังแล้ว เขายินดีที่จะยอมแพ้แล้ว ทำไม เย่เซิ่งเทียนยังไม่ยินยอมที่จะปล่อยตระกูลเซียวไปอีก？
“เย่เซิ่งเทียน ตระกูลเซียวของเรายินดีที่จะยอมแพ้ ทำไมคุณถึงปล่อยพวกเราไปไม่ได้！！”
หลังจากนั้นในนาทีต่อมา เซียวเจิ้นก็พบว่าตัวเองบินลอยออกไปแล้ว และหลังจากนั้นก็เห็นศพที่ไร้หัวที่คุ้นเคยอย่างมาก
นั่นก็คือตัวเขาเอง
เย่เซิ่งเทียนแสยะยิ้มพร้อมพูดกล่าวว่า “ปล่อยไป？ตอนแรกแกเคยคิดที่จะปล่อยพวกเราสองคนแม่ลูกไป？”
คนของตระกูลเซียวทรุดตัวลงแล้ว
เย่เซิ่งเทียนไม่ได้คิดที่จะปล่อยพวกเขาไปด้วยซ้ำ แม้ว่าพวกเขาจะยอมแพ้ เย่เซิ่งเทียนก็ไม่มีทางให้อภัยแน่นอน
แย่แล้ว
ตระกูลเซียวแย่แล้วจริงๆ
มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพบู๊คิดอยากจะหลบหนี แต่เขาเพิ่งจะขยับ ก็ถูกจ้านอู๋ซวงต่อยตาย
จ้านอู๋ซวงหัวเราะอย่างเผด็จการมากพร้อมพูดว่า “ใครคิดจะหลบหนีคนนั้นมันต้องตาย ไม่กลัวตายก็ลองดู”
เดิมทีแดนเทพบู๊อีกท่านหนึ่งก็คิดที่จะหลบหนี แต่เพิ่งจะขยับเท้า ก็มีคนถูกฆ่าตายแล้ว แต่แม้ว่าเป็นเช่นนี้ ก็ไม่สามารถหนีรอดจากหายนะนี้ได้ ถูกเหลิ่งเจว๋ซื่อสับเป็นสองท่อน
เหลิ่งเจว๋ซื่อบึ้งตึงและเยือกเย็นราวกับงูพิษ ดาบของเขาก็เหมือนคนของเขา มืดครึ้มน่าสะพรึงกลัว ไม่กระโตกกระตาก ในเวลานี้พูดอย่างเยือกเย็นว่า “เวลาที่เพลิดเพลินพวกแกก็ได้เพลิดเพลิน เวลาที่ถูกตีพวกแกก็ต้องยืนตรง พวกแกฆ่าคน งั้นก็ต้องเตรียมใจที่จะถูกคนฆ่าให้ดี คงจะอนุญาตให้แค่พวกแกฆ่าคนไม่ได้หรอกนะ ไม่อนุญาตให้คนอื่นฆ่าพวกแก เพียงแค่ให้พวกแกฆ่าทำลายทั้งครอบครัวของคนอื่นก็คงไม่ได้หรอกนะ ไม่อนุญาตให้คนอื่นฆ่าล้างทั้งตระกูลของพวกแก บนโลกใบนี้ไม่มีเหตุผลเช่นนี้”
เซียวเจิ้นกั๋วมองไปยังเย่เซิ่งเทียนอย่างเยือกเย็นสุขุม พูดว่า “เจ้าเทพ คนอื่นๆทั่วไปเหล่านั้นจัดการเหมือนกับตระกูลฉินไหม？”
เย่เซิ่งเทียนพยักหน้าแล้ว “เด็กและคนธรรมดาที่ไม่มีบาป เว้นไว้ได้ ส่วนคนอื่นๆ ฆ่าอย่างไม่ให้อภัย！”
ผลลัพธ์เช่นนี้ เย่เซิ่งเทียนใช้ท่าทีที่แผ่เมตตาแล้ว
ตอนแรก เซียวเจิ้นไม่ได้หยุดกระทำเพราะเย่เซิ่งเทียนสองแม่ลูกน่าสงสารและหมดหนทาง
นี่ก็เป็นเพราะว่าตอนนี้เย่เซิ่งเทียนมีลูกสาวซือซือแล้ว ไม่ได้มีนิสัยใจคอที่ชอบสังหารเหมือนเมื่อก่อนขนาดนั้นแล้ว ไม่เช่นนั้น ชายหญิงคนแก่และเด็กของตระกูลเซียว ต้องตายทั้งหมด
เซียวเจิ้นกั๋วถอนหายใจอย่างโล่งอกเบาๆ แม้ว่าตอนนี้เจ้าเทพยังคงมีนิสัยชอบฆ่าคนมาก แต่เมื่อเปรียบเทียบกับอดีตที่มีเพียงความเกลียดแค้นนัยน์ตา เพิ่มความเมตตาขึ้นมาหน่อยแล้ว
ในเวลานี้ เย่เซิ่งเทียนได้รับข้อมูล ทางฝั่งพวกหยางทาว หร่วนซื่อสงและกัวปิง ก็สิ้นสุดลงแล้ว
นักบู๊เหนือโลกีย์ของตระกูลเก่าแก่ผู้ดี พินาศย่อยยับในการสู้รบนั้นทั้งหมด บวกกับใช้ความเร็วที่เร็วยิ่งกว่าโจมตีคู่ต่อสู้ ตระกูลเก่าแก่ผู้ดียังไม่ทันตอบสนองกลับมา ก็ถูกหยางทาวใช้วิธีฟ้าผ่ากําราบแล้ว
เย่เซิ่งเทียนก็ไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องหลังจากนี้แล้ว และเขาก็ขี้เกียจที่จะไปสนใจ
ตอนนี้เขาจะต้องไปทำอีกเรื่องหนึ่ง ทำลายล้างองค์กรgod
พวกเขากล้าดีมาคิดอุบายต่อภรรยาและลูกของตัวเอง เห็นว่าเขาเย่เซิ่งเทียนกลายเป็นคนที่มีความเมตตาแล้วจริงๆเหรอ？
กลับมานานขนาดนี้ เป็นเพราะเขาเย่เซิ่งเทียนไม่ได้กำจัดพวกตระกูลและองค์กรในต่างประเทศหรือเปล่า พวกเขาก็เลยคิดว่าตัวเองเปลี่ยนนิสัยแล้ว ยั่วยุได้แล้ว？
ไอ้พวกแกว่งเท้าเข้าหาเสี้ยน
เย่เซิ่งเทียนส่งข้อความสอบถามเวินเฉิน “พบตำแหน่งขององค์กรgodแล้วหรือยัง？”
เวินเฉินตอบกลับ “เจ้าเทพ เพิ่งจะพบตำแหน่งสำเร็จแล้ว ฉันจะส่งข้อมูลรายละเอียดให้คุณเดี๋ยวนี้เลย”
และหลังจากนั้น เย่เซิ่งเทียนมองไปยังสามเทพสงครามพร้อมพูดว่า “เจิ้นกั๋ว เจว๋ซื่อ คุณทั้งสองคนและสี่ราชาสงครามรีบไปยังที่รักษาการณ์โดยเร็ว เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เขตชายแดนเกิดเรื่องขึ้น อู๋ซวงตามฉันไปฆ่าคน”
เมื่อได้ฟังประโยคนี้ สีหน้าของจ้านอู๋ซวงดีใจอย่างมาก มองไปยังเซียวเจิ้นกั๋วและเหลิ่งเจว๋ซื่ออย่างยั่วยุ
ดูสิ เจ้าเทพไปทำธุระก็ไม่พาพวกคุณไปด้วยสักคน
ครั้งก่อนเย่ว์อิ่นหลงไอ้สุนัขนั่นยังมาอวดเก่งกับกู ตอนนี้ก็ถึงคราวของฉันแล้ว
พวกคุณสองคนก็กลับไปกินแกลบที่ชายแดนเถอะ ฉันจะตามไปมีความสุขกับเจ้าเทพแล้ว
การคำนับอย่างจริงจังของเซียวเจิ้นกั๋ว สุขุมผิดปกติ ทำให้คนรู้สึกเหมือนว่าภูเขามหึมาลูกหนึ่ง แข็งแกร่งและสงบ แต่ก็มีความร้อนแรงในแววตา ใครไม่รู้บ้างละว่าการติดตามเจ้าเทพถึงจะเป็นความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุด แม้ว่าเขาเองก็คิดอยากจะตามไปอยู่ข้างกายเจ้าเทพ
เหลิ่งเจว๋ซื่อชำเลืองมองจ้านอู๋ซวงแวบหนึ่ง พูดเหอะอย่างเยือกเย็น มีความอิจฉาอยู่บางอย่างคลุมเครือ
สี่ราชาสงครามยิ้มอย่างเขินอายแล้ว แต่กลับเป็นราชาปรับอุดรจอมคลั่งดาบเฉินเทียนป้าที่อะไรก็ได้ทั้งนั้น ครั้งก่อนไปทำลายตระกูลโจว ก็เป็นเขาที่ตามไปด้วย น่าเกรงขามมากจริงๆ
ยิ่งไปกว่านั้นอยู่ตรงหน้าสามเทพสงคราม พวกเขาก็ไม่กล้าแย่งซีน
โดยเฉพาะจ้านอู๋ซวงที่มุทะลุใช้แต่กำลังคนนี้ ลงมืออย่างไม่รู้จักกาลเทศะ เมื่อก่อนพวกเขาสี่คนเสียเปรียบไม่น้อยเลย
“พอแล้ว กลับไปให้หมดเถอะ ไม่ได้อยู่ที่นี่สักระยะหนึ่งหลังจากนี้ก็เป็นเวลาลงมือของพวกคุณ”
เย่เซิ่งเทียนโบกไม้โบกมือ พาจ้านอู๋ซวงจากไป มุ่งหน้าไปยังสำนักงานใหญ่ขององค์กรgod
ไอ้พวกสุนัขทางฝั่งตะวันตกเหล่านั้น ดูเหมือนว่าครั้งนี้ไม่ตีให้เจ็บปวด ไม่แน่ว่าจะยอมวางมือยุติเรื่องราว
แล้วก็ ทางฝั่งตะวันตกก็มีเงาร่างของตระกูลลี้ลับด้วยใช่ไหม？
และก็ถูกตระกูลลี้ลับควบคุมด้วยใช่ไหม？
เย่เซิ่งเทียนมีแน่นอน แต่ว่าไม่กล้ายืนยันรายละเอียดหลักๆว่ามีใคร
แต่ว่า นี่ไม่ได้สำคัญเลย
รอฆ่าคนสามสี่คน ทำลายอำนาจสามที่อำนาจ ก็หยุดไปโดยปริยาย
จัดการตระกูลลี้ลับ ถึงจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด