เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1021
ผลัวะ!
ผลัวะ!
ผลัวะ!
โอ๊ย!
โอ๊ย!
โอ๊ย!
เสียงร้องโอดครวญที่ดังรัว ๆ เป็นชุดซิมโฟนี!
ทันใดนั้น
เหล่าบรรดาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนจากเฟิงเมิ่ง กรุ๊ป พลันล้มลงกับพื้น และร้องโหยหวนแกมาด้วยความเจ็บปวดไปในทันที
ตึก
ตึก
ตึก
ดาร์กไนท์ยังคงเดินหน้าต่อ
แววตาที่เรียบนิ่งไร้ความรู้สึกนั้น พลันปรากฏล่องลอยความดูถูกเหยียดหยามออกมาในส่วนลึก ๆ
ดาร์กไนท์ที่เดินมาถึงแผนกต้อนรับนั้น พลางพูดออกมาด้วยเสียงแหบแห้งว่า “เรียกให้หยางเฟิงออกมา บอกเขาไปว่าคนจากตระกูลเย่ฟอเรนท์มาถึงที่นี่แล้ว!”
พนักงานแผนกต้อนรับที่ถูกทำให้ตกใจกลัวพลันทำสีหน้างุนงงออกมา
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นคนกล้าเข้ามาในเฟิงเมิ่ง กรุ๊ปเพื่อสร้างปัญหาเช่นนี้
และในทันทีที่เขาอ้าปากออกมานั้น เขากลับบอกว่าต้องการพบจะหยางเฟิงในทันที
ในหู้ไห่มียังมีคนที่ใจกล้าแบบนี้อยู่ด้วยเหรอ?
พนักงานที่แผนกต้อนรับไม่กล้าที่จะเมินเฉยต่อดาร์กไนท์ไปในทันที พลางหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมา พร้อมกับกดโทรเข้าไปภายในห้องทำงานของเย่เมิ่งเหยียน
กริ๊ง ๆ !
ในขณะเดียวกัน
เมื่อเสียงโทรศัพท์ภายในห้องทำงานของท่านประธานดังขึ้นนั้น
เป็นหยางเฟิงที่รับโทรศัพท์ขึ้นมานั่นเอง
พร้อมด้วยน้ำเสียงหวาดผวาของพนักงานแผนกต้อนรับที่เอ่ยออกมาว่า
“คุณหยางแย่แล้วค่ะมีคนที่อ้างว่ามาจากตระกูลเย่ฟอเรนท์ต้องการเข้าพบคุณ!”
“เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของบริษัทเราเองก็ยังไม่สามารถหยุดเขาได้เลย พวกเขาทั้งหมดถูกขจัดการจนล้มพับลงไปกับพื้นจนหมด!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น
นัยน์ตาของหยางเฟิงพลันเคลื่อนไหวไปมาเล็กน้อย
เขาไม่คิดเลยว่าคนขแงตระกูลเย่ฟอเรนท์จะมาถึงเร็วขนาดนี้!
หยางเฟิงพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “อย่าตกใจไป ฉันจะไปรีบลงไปในทันที!”
พูดจบ เขาก็วางสายลง
เย่เมิ่งเหยียนพลันเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่า “สามี เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”
“ไม่มีอะไรครับเพียงแค่คนของตระกูลเย่ฟอเรนท์มาถึงที่นี่แล้ว”
“ฮะ!”
เย่เมิ่งเหยียนพลันส่งเสียงร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก
ตระกูลเย่ฟอเรนท์มาถึงที่นี่แล้ว?
นั่นไม่ได้หมายความว่า ดาร์กไนท์เองก็กำลังจะมาถึงแล้วเหรอ?
“สามี……”
สีหน้าของเย่เมิ่งเหยียนพลันดูวิตกกังวลขึ้นมา
ก่อนที่เย่เมิ่งเหยียนจะพูดจบนั้น
หยางเฟิงพลันใช้มือลูบผมของเธอเล็กน้อย พลางพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนขึ้นมาว่า “ที่รักคุณเชื่อผมและรอผมอยู่ที่นี่นะ ผมจะลงไปไม่นาน!”
“อื้ม!”
เย่เมิ่งเหยียนพยักหน้าลงเล็กน้อย
เธอเองก็ไม่ได้ร้องเรียกที่จะลงไปข้างล่างด้วยเหมือนกัน
เพราะเธอรู้ดีว่าแม้ว่าเธอจะลงไปก็ไม่สามารถเข้าไปช่วยเหลืออะไรได้ รังแต่จะเพิ่มปัญหาให้กับหยางเฟิง เท่านั้น
หลังจากปลอบเย่เมิ่งเหยียนเสร็จแล้วนั้น
หยางเฟิงพลันเดินออกจากประตูห้องทำงาน
ท่าทีการแสดงออกของเขากลายเป็นเย็นชาขึ้นมาในทันที
ตระกูลเย่ฟอเรนท์?
ดี!
ดีจริง ๆ !
พวกเขากล้าดียังไง คิดมาลองของในถิ่นของเขาแบบนี้?
พวกเขาคิดว่า ฉันเป็นพวกที่ถูกรังแกได้ง่าย ๆ รึยังไงกัน?
ในเมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว
ถ้าอย่างนั้น เขาก็จะมอบบทเรียนให้กับพวกเขาได้รู้ซึ้งด้วยเหมือนกัน!
จนถึงตอนนี้
นัยน์ตาทั้งสองข้างของหยางเฟิงนั้น พลันแผ่จิตสังหารออกมาในทันที
ชั่วพริบตาเดียว
หยางเฟิงก็ลงลิฟต์ลงมาถึงชั้นหนึ่งในทันที
วินาทีที่หยางเฟิงก้าวออกจากประตูลิฟต์นั้น
เขาเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนจากเฟิงเมิ่ง กรุ๊ปล้มลงกับพื้นและร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด
เมื่อเห็นแบบนี้แล้ว
แววตาของหยางเฟิงยิ่งเย็นชาลงมากกว่าเดิม
กล้าเดินเข้ามาก่อความวุ่นวายในถิ่นของเขา
ทั้งยังกล้ามาทำร้ายคนของเขาอีก?
ดียิ่ง!
ดีจริง ๆ !
เมื่อเห็นหยางเฟิงนั้น
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนพยายามที่จะลุกขึ้นยืน
พร้อมกับพวกเขาที่เข้ามาอยู่ต่อหน้าหยางเฟิงและพูดด้วยความละอายใจขึ้นมาว่า “คุณหยาง พวกผมขอโทษครับ เป็นเพราะเราที่ไร้ประโยชน์เกินไปเลยไม่สามารถหยุดเขาไปได้!”
หยางเฟิงพลันโบกไม้โบกมือไปมาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เอาล่ะ พวกนายพยายามอย่างเต็มที่แล้ว ลงไปพักฟื้นดีกว่า ที่นี่ฉันจะจัดการเอง”
หลังจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยออกไปจนหมดแล้วนั้น
หยางเฟิงพลันหันหน้าไปมองดาร์กไนท์ในทันที
ทว่าดาร์กไนท์ กลับให้ความประทับใจแรกกับหยางเฟิงเป็นไอสังหารที่แข็งแกร่งออกมาแทน!
ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยทั่วร่างที่สวมใส่ชุดสีดำ ยิ่งทำให้ผู้คนมองใบหน้าของเขาได้ไม่ชัดเจนนัก
ถึงแม้จะเป็นเวลากลางวัน แต่ก็ทำให้ผู้คนที่มองรู้สึกหดหู่ใจออกมา
ชั่วพริบตาเดียว
กลิ่นอายที่แข็งแกร่งของดาร์กไนท์ ก็ทำให้หยางเฟิงสามารถบ่งบอกได้ว่า บุคคลที่อยู่ตรงหน้านี้แข็งแกร่งอย่างที่ไม่มีใครเทียบได้!