ตอนที่ 1122

Alchemy Emperor of the Divine Dao

ที่ชั้นนี้หลิงฮันพบกับเส้าซือซือและคนอื่นๆอีกครั้ง นอกจากนี้ก็ยังมีจอมยุทธคนอื่นๆที่เป็นรุ่นอาวุโสระดับดาราไม่ก็สุริยันจันทรา

แน่นอนว่าหลังจากผ่านชั้นหกแล้วทุกคนย่อมระมัดระวังในชั้นต่อมา ถ้าฟื้นฟูพลังของตนเองให้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดไม่มีทางผ่านชั้นที่เจ็ดแน่

ที่หลิงฮันไม่สนใจเม็ดยาภูผาวารีลายม่วงก็เพราะเมื่อมีพลังระดับสุริยันจันทราหรือระดับดาราแล้ว เม็ดยานี้ยังจะมีประโยชน์อยู่รึไง?

ที่จริงด้วยพลังของเม็ดยาภูผาวารีลายม่วง ถ้าหากจักรพรรดินีแห่งดาราสามารถใช้ได้ ไม่ต้องกล่าวถึงพลังต่อสู้ที่จะเพิ่มขึ้นสี่ถึงห้าดาวเลย ขอแค่นางมีพลังต่อสู้เพิ่มขึ้นอีกดาวเดียวก็เพียงพอที่จะช่วยให้นางเหยียบย่ำดวงดาวเหอหนิงภายในระยะหนึ่งชั่วโมงที่เม็ดยาออกฤทธิ์

หลิงฮันไม่เห็นสุ่ยเยี่ยนยวี่ ซึ่งนั่นก็ไม่แปลกเพราะนางจะถูกส่งกลับไปชั้นหนึ่งแล้ว นางเป็นอัจฉริยะสองดาวเท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะผ่านการทดสอบมาถึงชั้นนี้

ที่ชั้นเจ็ดนี้หลิงฮันไม่ลังเลที่จะใช้ศรฆ่ามังกรทะลวงดาราสูงสุดออกไปอีกครั้ง

‘ตูมม’ รูปปั้นหินล้มลงทันที แต่นั่นก็แค่ล้มเท่านั้น ไม่ได้กระเด็นถอยหลังเหมือนชั้นก่อน

หลิงฮันส่ายหัวในใจ ดูเหมือนว่าเส้นทางที่เขาจะเป็นฝ่ายโจมตีคงต้องหยุดลงแล้ว รูปปั้นหินชั้นที่แปดขึ้นไปไม่ใช่สิ่งที่ลูกศรสูงสุดจะโจมตีให้ล้มได้นอกเสียจากว่าเขาจะมีพลังต่อสู้เจ็ดหรือแปดดาว

ส่วนชั้นเก้าน่ะรึ?

บางทีคงต้องมีพลังต่อสู้เก้าถึงสิบดาว!

โชคดีที่นอกจาก ‘เจ้าโจมตีข้า’ แล้วยังมีรูปปั้นหิน ‘ให้ข้าโจมตีเจ้า’ อยู่อีกตัว แม้หลิงฮันจะไม่อยากถูกทุบตี แต่เขาก็อยากรู้ว่ารางวัลที่จะได้รับหลังผ่านหอคอยชั้นเก้าคืออะไร

เขาเดินผ่านชั้นเจ็ด… ที่ห้องโถงก่อนขึ้นชั้นแปดไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียว

ต่อให้เป็นอัจฉริยะอย่างพวกเส้าซือซือที่ถูกส่งไปยังโลกใบเล็กเพื่อเปิดสวรรค์จนขัดเกลารากฐานของระดับพลังจนถึงจุดสูงสุดได้ก็ยังไม่สามารถสร้างภูผาวารีสายที่ห้าได้สำเร็จและมีพลังต่อสู้ติดคอขวดอยู่ที่หกดาว

พลังต่อสู้หกดาวที่ผสานกับทักษะลับบางอย่างอาจจะพอช่วยให้มีผ่านชั้นเจ็ดได้แบบเฉียบฉิว แต่การจะผ่านชั้นแปดให้สำเร็จนั้นเป็นไปไม่ได้เลย

ที่ห้องโถงแห่งนี้มีแท่นหินอยู่เหมือนกัน แต่เซียนไร้เทียมทานกลับวางขวดเม็ดยาที่เป็นรางวัลไว้เฉยๆโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ดูเหมือนว่าเขาจะอับอายเพราะถูกหักหน้า เนื่องจากเมื่อครู่เขาบอกไปว่าหลิงฮันไม่มีทางผ่านชั้นที่เจ็ดได้เด็ดขาด

หลิงฮันยิ้มและเก็บขวดเม็ดยาขึ้นมาซึ่งขวดเม็ดยาไม่สามารถเปิดฝาออกมาได้ เห็นได้ชัดว่าการใช้เม็ดยาเป็นตัวช่วยเพื่อผ่านการทดสอบจะเป็นไปไม่ได้

เขาไม่ชวนเซียนไร้เทียมทานทะเลาะและนั่งฟื้นฟูพลังอยู่เงียบๆ เขาถือผลึกก่อเกิดไว้ในมือพร้อมกับโคจรทักษะหกธาตุผสานเป็นหนึ่งเพื่อดูดซับพลังงานจากผลึกก่อเกิดมาช่วยให้ฟื้นฟูพลังไวขึ้น

หลังจากผ่านไปเกือบๆหนึ่งชั่วโมงหลิงฮันก็ลุกขึ้นยืนและเดินขึ้นไปยังชั้นแปด

ครั้งนี้เขาเลือกรูปปั้น ‘ให้ข้าโจมตีเจ้า’ ตัวเขาจะมีพลังต่อสู้เพียงเกือบๆหกดาว แต่ถ้าหากเป็นในด้านของพลังป้องกันล่ะจะมีกี่ดาว?

‘เอาล่ะ เข้ามาเลย’

เมื่อเขาเลือก ‘ให้ข้าโจมตีเจ้า’ รูปปั้นหินก็เคลื่อนไหวและปล่อยหมัดเข้าใส่

‘ตูม!’

หลิงฮันถูกซัดกระเด็นทันที แต่ก่อนที่เขาจะร่วงลงสู่พื้นรูปปั้นหินก็ไล่ตามมาและปล่อยหมัดต่อเนื่อง

ทั้งเร็วและหนักหน่วง!

แต่แล้วยังไง?

พลังป้องกันของเขาเทียบได้กับแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่ หากจะทำให้เขาบาดเจ็บได้ต้องเป็นการโจมตีของระดับสุริยันจันทราขึ้นไป

หลิงฮันทำได้เพียงรับการโจมตี ภายใต้การกระหน่ำหมัดของรูปปั้นหินหลิงฮันไม่มีพลังที่จะตอบโต้แม้แต่น้อย สิ่งที่เขาสามารถทำได้มีเพียงป้องกันใบหน้าให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ในเมื่อเขามีชะตาต้องถูกทุบตีอยู่ฝ่ายเดียว อย่างน้อยก็ขอป้องกันใบหน้าหล่อๆเอาไว้บ้าง

จนกระทั่งนาฬิกาทรายหมดเวลา รูปปั้นหินก็ถอยกลับและปรากฏข้อความ ‘ผ่าน’

เขาเดินออกจากชั้นแปดพร้อมกับแท่นหินที่ปรากฏอยู่ด้านหน้าอีกครั้ง แต่คราวนี้มีคนอีกคนหนึ่งอยู่ทีนี่ด้วย

จักรพรรดินีแห่งดารา!

น่าตะลึงอย่างยิ่งที่จักรพรรดินีแห่งดาราสามารถผ่านมาถึงที่นี่ได้ นางเลือกเส้นทางเป็นฝ่ายโจมตีหรือป้องกันกันแน่?

หลิงฮันไม่เชื่อว่านางจะเลือกป้องกัน เพราะอย่างไรทักษะอย่างคัมภีร์สวรรค์นิรนดร์นั้นพิเศษอย่างมาก แต่ถ้านางเลือกจมตี พลังของจักรพรรดินีแห่งดาราคงจะน่าสะพรึงอย่างคาดไม่ถึง แต่เช่นนั้นแล้วด้วยพลังของนางที่เพียงพอจะกวาดล้างอีกสองจักรวรรดิราชวงศ์ทำไมนางถึงไม่เลือกครอบครองดาวเหอหนิง?

เป็นไปได้ที่อีกสองจักรวรรดิราชวงศ์ที่ตั้งรากฐานมายาวนานอาจจะมีรูปแบบอาคมขนาดใหญ่สุดทรงพลังที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ แม้รูปแบบอาคมที่ว่าจะไม่มีพลังทำลายที่แข็งแกร่ง แต่ก็เพียงพอที่จะป้องกันการโจมตีของจักรพรรดินีแห่งดารา

เหตุผลที่สามจักรวรรดิราชวงศ์อยู่กับอย่างสันติมาเป็นเวลากว่าล้านปี เป็นไปได้ว่าจะเป็นเพราะเหตุผลนี้

จักรพรรดินีแห่งดารามองเห็นหลิงฮันเช่นกัน ใบหน้าอันงดงามภายใต้ปราณที่ปกปิดใบหน้าเอาไว้แสดงท่าทีตกตะลึง นางไม่คาดคิดว่าจะมีคนอื่นสามารถผ่านชั้นแปดขึ้นมาได้ แถมคนที่ว่ายังเป็นหลิงฮันอีก

ในใจของนางเต็มด้วยจิตสังหาร นางไม่สัมผัสดูดเลือดของบุรุษมาก่อน แถมนางยังเป็นฝ่ายกัดคอีอกฝ่ายด้วย ที่น่าอายที่สุดก็คือ… นางถูกจับหน้าอก!

อภาพเหตุการณ์ก่อนหน้านี้วนอยู่ในหัว นางก็ไม่สามารถปกปิดจิตสังหารได้อีกต่อไปและปล่อยฝ่ามือโจมตี

เมื่อจอมยุทธระดับดาราลงมือ สวรรค์และปฐพีราวกับจะล่มสลาย

“หยุด!” แท่นหินคำราม ทันใดนั้นการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวก็สลายไป “ถึงแม้ผู้อาวุโสคนนี้จะไม่ชอบขี้หน้าเจ้าหนูนั่น ภายในหอคอยแห่งนี้ทุกคนเป็นดั่งเมล็ดพันธุ์ชั้นดี ต่อหน้าผู้อาวุโสคนนี้จะไม่มีใครตายเด็ดขาด!”

หลิงฮันจิตใจสั่นสะท้าน งั้นถ้าหากข้าอยู่ด้านนอกล่ะ?

จักรพรรดินีแห่งดาราจ้องหลิงฮันเขม็งแต่ไม่ได้ลงมือต่อ

นางรู้ว่าที่นี่ไม่สามารถสังหารหลิงฮันได้จึงเลือกที่จะไม่เปลืองแรง เพียงแต่ว่าการที่ตัวอันธพาลที่ทำอนาจารนางยืนอยู่ตรงหน้าแท้ๆ นางกลับทำได้เพียงมองดูอยู่เฉยๆนั้น ทำให้จักรพรรดินีแห่งดารารู้สึกเกรี้ยวกราดอย่างมาก

“เหลือแค่การทดสอบสุดท้าย รีบๆไปเสียที ผู้อาวุโสคนนี้จะรอไม่ไหวแล้ว!” เซียนไร้เทียมทานกล่าว “เร็วๆเข้า ถ้าพวกเจ้าผ่านการทดสอบ ข้าจะมอบสิ่งที่พวกเจ้าต้องตะลึงให้”

จักรพรรดินีแห่งดาราเดินอย่างไม่แยแสขึ้นบันไดไปยังชั้นเก้า เป้าหมายตอนนี้ของนางคือออกจากหอคอยแห่งนี้ให้เร็วที่สุดแล้วค่อยสังหารหลิงฮัน

หลิงฮันส่ายหัว ดูเหมือนว่าหลังจากนี้เขาจำเป็นต้องพึ่งหอคอยทมิฬแล้ว