ตอนที่ 775: เสียงคำรามของสัตว์อสูร

เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god)

ตอนที่ 775: เสียงคำรามของสัตว์อสูร

ชิ้นหยกของซาร์ ทิลอสได้เก็บการโจมตี 1 กระบวนท่าจากเซียนราชาเอาไว้ หลังจากโจมตีออกไปแล้ว นิ้วใหญ่นั่นก็ได้หายไป แต่ผลกระทบที่เกิดจากการโจมตีนั้นยิ่งใหญ่มาก ไม่เพียงแต่มันจะทำให้เจี้ยนเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น มันยังทำให้พื้นดินในรัศมีร้อยเมตรจมลงไปลึกกว่า 1 เมตร ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเนื่องจากพลังของเซียนราชานั้นหนาแน่นมาก ซึ่งมันไม่ได้รั่วออกไปที่อื่นเลยแม้แต่น้อย ถ้าพลังทั้งหมดของนิ้วถูกปล่อยออกมา จะไม่มีอะไรเหลืออยู่เลยในพื้นที่ที่ดินจมลงไปนั้น ไม่มีใครที่สามารถที่จะหนีจากความตายไปได้

คนที่อยู่รอบรอบนิ่งอึ้งไปกับความยิ่งใหญ่ในการโจมตีของเซียนราชา พวกเขาไม่ใช่เป้าหมาย แต่มันจะหลงเหลือร่องรอยแห่งความตกใจนี้ไปกับพวกเขาตราบนานเท่านาน

ในที่ไกลออกไป หยุนเทียนหยุดหนี เขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและออกความเห็นด้วยเสียงสั่นเทา “ใครจะคิดล่ะว่า ท่านบรรพชนของตระกูลซาร์จะมอบการโจมตีของเขากับซาร์ ทิลอส ดูเหมือนว่าพวกเขาจะตั้งใจที่จะกำจัดหยางยู่เทียนมากกว่าที่ข้าอยากเสียอีก” หลังจากนั้นใบหน้าของเขาก็ฉายความตื่นเต้นออกมาและเขาคิดอย่างยินดี “หยางยู่เทียนจะต้องตายเป็นแน่ในครั้งนี้ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าสมบัติป้องกันนี้จะแข็งแกร่งเพียงใด มันก็ไม่สามารถป้องกันการโจมตีจากเซียนราชาได้ สมบัติป้องกันนี้ต้องไม่ตกไปอยู่ในมือของตระกลูซาร์” หยุนเทียนล้มเลิกที่จะหนีและพุ่งไปที่เจี้ยนเฉินอย่างเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

“หยางยู่เทียน ด้วยการโจมตีจากท่านบรรพชน เจ้าไม่สามารถที่จะรอดได้แม้เจ้าจะมีเกราะสมบัตินั่น แค่แรงกระแทกก็เพียงพอที่จะทำให้เจ้ากลายเป็นเสี่ยง ๆ ได้แล้ว สมบัติของเจ้าในตอนนี้จะเป็นของตระกูลซาร์” ซาร์ ทิลอสหัวเราะคิกคักอย่างเสียงดัง ก่อนที่จะบินไปที่รูที่เจี้ยนเฉินถูกกระแทกเข้าไปอย่างรวดเร็ว เขาแน่ใจว่าเจี้ยนเฉินนั้นหลาดท่าไปจากการโจมตีของท่านบรรพบุรุษแล้ว แม้แต่วัตถุเซียนก็ไม่สามารถปกป้องเขาได้

ซาร์ ทิลอสพุ่งเข้าไปที่ถ้ำที่เจี้ยนเฉินกระแทกเจ้าไป ภายในร้อยเมตรข้างใน เขาก็พบเจี้ยนเฉินในที่สุด ในตอนนี้ เจี้ยนเฉินหน้าซีดในขณะที่หลับตาอยู่ เขาไม่ได้สติในขณะที่เลือดจากปากของเขานั้นย้อมเกราะสีทองจนเป็นสีเลือด

“จากนี้เป็นต้นไป สมบัตินี้จะเป็นของตระกูลซาร์ ข้ามีความดีความชอบในการฆ่าหยางยู่เทียน และด้วยฐานะของข้าในตระกูล ท่านบรรพชนต้องมอบเกราะนี่ให้กับข้าเป็นรางวัลอย่างแน่นอน” ความยินดีและความโลภปรากฎพวกพุ่งขึ้นที่ตาของซาร์ ทิลอสในขณะที่เขาคุกเข่าลงและยื่นมือของเขาไปหาเกราะไหมสีทองบนตัวของเจี้ยนเฉิน

โฮก !

ทันใดนั้นเอง เสียงเหมือนแผ่นดินไหวก็ดังก้องออกมา ความดังของมันสะท้อนไปทั่วทั้งเขต และขยายออกไปทั่วทิศทางจากคลื่นเสียงที่มองเห็นได้

แขตแนวภูเขาทั้งหมดสั่นไหวอย่างรุนแรงจากเสียงคำราม รอยแตกหนาเกิดขึ้นทันทีบนภูเขาที่มีอยู่มานานมากกว่าหลายหมื่นปี รอยกระจายไปเหมือนใยแมงมุม มันครอบคุลมไปทั่วแนวภูเขาในไม่ช้า ทำให้ภูเขาหลายลูกถล่มลงมา

พื้นดินสั่นไหวอย่างรุนแรง รอยแตกเป็นกากบาทเกิดขึ้นทันทีที่พื้นดินที่คลื่นเสียงอันน่ากลัวนั้นผ่านไป ต้นไม้และพืชผักนับไม่ถ้วนกลายเป็นฝุ่นผงกระจัดกระจายไปในอากาศ แม้แต่ท้องฟ้าที่ปกคลุมไปด้วยหมอกสีขาวยังได้รับผลกระทบอย่างหนัก

พลังจากเสียงคำรามนั้นเป็นอะไรที่ไม่น้อยไปกว่าการโจมตีเต็มกำลังจากเซียนผู้คุมกฎเลย ด้วยการคำรามเพียงครั้งเดียว ภูเขาได้พังทลายลงมาและพื้นดินก็แตกแยกในขณะที่ท้องฟ้าก็สั่นสะเทือน เหมือนกับว่านี้เป็นจุดจบของโลก

ซาร์ ทิลอสที่กำลังจะเอาเกราะไหมจากเจี้ยนเฉินสะดุ้งทันที หลังจากนั้นไม่นาน แววตาของเขาก็หม่นประกายและกลายเป็นเหมือนไม่มีชีวิต ร่างกายทั้งหมดของเขาทรุดลงกับพื้นด้วยเสียงอันดังนั้น เหมือนว่าเขาสูญเสียพลังทั้งหมดออกไปจากร่างกาย เสียงคำรามที่ยิ่งใหญ่นั้นสั่นไหวไปที่จิตวิญญาณของซาร์ ทิลอสโดยตรง จนถึงขั้นทำให้มันสลายและฆ่าเขาลงในทันที

เสียงคำรามที่ยิ่งใหญ่นั้นดูเหมือนจะสามารถเจาะจงไปที่เป้าหมายเฉพาะคนได้ เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงทั้งหมดที่โจมตีเจี้ยนเฉินข้างนอกถ้ำก็สะดุ้งด้วย ก่อนที่ดวงตาของพวกเขาจะหมดประกายลง ในตอนนั้นเอง พวกเขาล้มทั้งยืนลงบนพื้น ตามรอยซาร์ ทิลอสไป เสียงคำรามได้สลายวิญญาณของพวกเขาไปและฆ่าพวกเขาในทันที แม้แต่พลังของวัตถุเซียนก็ป้องกันมันไม่ได้

ในขณะที่กลุ่มของคารา ลี่เว่ยที่ช่วยเจี้ยนเฉินนั้น พร้อมกับผู้คนที่สังเกตการณ์อยู่ก็ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงด้วย ทั้งหมดเหม่อลอยไปชั่วขณะ จิตใจของพวกเขาหยุดความคิดทุกสิ่งทุกอย่าง คลื่นพลังที่ทรงพลังของเสียงคำรามได้สั่นไหวจิตใจของพวกเขา ทำให้พวกเขาเกิดความกลัวลึกลงไปที่ตัวตนของพวกเขา

“อ๊าก ! ” ทันใดนั้นเอง เสียงร้องที่เจ็บปวดก็ดังมาแต่ไกล มันคือเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจากหยุนเทียน คนที่ลอยออกไปด้วยเมฆขาวในที่ไกล ๆ เขาเอามือกุมหัวแน่นและใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวด หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ร่วงลงจากพื้นและกระแทกอย่างรุนแรงไปที่พื้น กระดูกในร่างกายของเขาหักหลายท่อน

ในขณะที่หยุนเทียนที่อยู่ไกลออกไป พลังแห่งการเข่นฆ่าจากเสียงคำรามได้ลดลงไปแล้วเมื่อมันไปถึงหูของเขา มันแค่ทำให้หัวของเขารู้สึกเหมือนจะระเบิด เหมือนว่าวิญญาณของเขากำลังถูกเฉือนออกจากใครบางคน ถ้าเขาอยู่ตรงที่ซาร์ ทิลอสอยู่ ซึ่งอยู่ใกล้ใกล้เสียงคำราม วิญญาณของเขาคงแหลกสลายไปเหมือนกับซาร์ ทิลอสที่ตายไปในทันที

จากถ้ำที่เจี้ยนเฉินป้องกันอยู่นั้น เสือขาวยาว 9 เมตรและสูง 3 เมตรเชิดอกของมันขึ้นเหมือนเจ้านายที่มีบุคลิกเหมือนราชา ที่หลังของเสือมีปีกที่เป็นขนม้วนอยู่ ปีกสีขาวหิมะที่เต็มไปด้วยความสูงส่งและความศักดิ์สิทธิ์ บ่งบอกให้เห็นถึงความแตกต่างจากตัวอื่น ๆ

เสือขาวเดินออกจากถ้ำด้วยการก้าวอย่างเชื่องช้า มันมองไปที่หยุนเทียนที่อยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตร และจิตสังหารที่ทรงพลังก็เกิดขึ้นที่ตาของมัน

หยุนเทียนหมกมุ่นอยู่กับอาการปวดเหมือนหัวของเขาจะแตกออกในขณะที่เขายืนอยู่บนพื้น เขาจ้องอย่างเหม่อลอยไปที่เสือตัวใหญ่ข้าง ๆ ถ้ำและเข้าใจในทันทีว่าเสียงคำรามที่เหมือนแผ่นดินไหวนั้นต้นกำเนิดมาจากไหน เขาพูดด้วยเสียงที่สั่นไหว “สะ สัตว์อสูรในตำนาน…” เมื่อรู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่รุนแรงที่มาจากเสือขาว ลึก ๆ ภายในจิตใจของหยุนเทียนก็สั่นไหว เขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและทันใดนั้นเขาก็นึกถึงแรงที่เกิดจาการที่เสือคำราม และเขาดึงจี้โบราณออกมาอย่างไม่ลังเลออกมาจากสาปเสื้อของเขา เขาร้องออกมา “ข้าขอถอนตัว ! “

ทันทีที่เขาพูดจบ เสาแสงขนาดใหญ่ก็สาดลงมาจากท้องฟ้าและดูดตัวหยุนเทียนขึ้นไป

ในตอนที่หยุนเทียนกำลังจะหายไป เสือขาวที่อยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตรก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าที่เขาอยู่ ด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ที่ดูเหมือนจะสามารถผ่ามิติได้ กงเล็บที่แหลมคมของมันเหวี่ยงออกไป และไปสัมผัสเข้ากับอากาศที่ว่างเปล่า

โฮก ! เสือขาวส่งเสียงคำรามที่เหมือนแผ่นดินไหวขึ้นมาอีกครั้ง เสียงของมันเต็มไปด้วยความโกรธที่ไม่สามารถระงับได้ มันกระโจนขึ้นไปในท้องฟ้าทันทีเพื่อที่จะจับหยุนเทียนที่กำลังถูกดึงออกไปด้วยแสงสีขาวเพื่อที่ไม่ต้องการที่จะให้เขาหนีไปได้

เฮ้อ

ในตอนนี้เสียงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ได้เกิดขึ้นบนท้องฟ้า หลังจากนั้นไม่นาน ฝ่ามือใหญ่ก็รวมตัวกันอย่างรวดเร็วและมาปกคลุมท้องฟ้าและบดบังพระอาทิตย์เอาไว้ มันทำให้เกิดกำแพงบนท้องฟ้าซึ่งแยกหยุนเทียนกับเสือตัวใหญ่ออกจากกัน

เสือชนเข้าอย่างแรงกับฝ่ามือที่ขวางทางของมันเอาไว้และทำให้เกิดเสียงเหมือนฟ้าร้องตอนที่ชนออกมา การชนที่รุนแรงทำให้เสือตัวใหญ่กระเด็นถอยหลัง ในขณะที่ฝ่ามือใหญ่ยักษ์นั้นก็ยังอยู่ที่เดิมโดยไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ เลย

โฮก ! เสือขาวมองไปที่ท้องฟ้าอย่างโกรธเกรี้ยว และพุ่งเข้าไปที่ฝ่ามือใหญ่ยักษ์นั่นอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม หยุนเทียนได้หายไปจากวัตถุเซียนแล้วในแสงขาวหลังจากที่มันโดนขัดขวางในตอนแรก เมื่อเขาจากไปแล้วฝ่ามือใหญ่ยักษ์ได้ว่างเปล่าหายไปจนไม่เหลืออะไร ทำให้เสือขาวพุ่งชนเข้าไปกับอากาศที่ว่างเปล่า

เสือส่งเสียงคำรามอย่างไม่เต็มใจออกมา มันสั่นไหวโลกทั้งใบด้วยกลิ่นอายของสัตว์อสูรโบราณที่มันกำลังเปล่งออกมา สัตว์อสูรระดับ 7 และระดับ 8 ทั้งหมดที่ติดอยู่ในวัตถุเซียนเริ่มเคร่งเครียด และแม้แต่ความกลัวก็ปรากฎขึ้นมาลึก ๆ ในแววตาของสัตว์อสูรระดับ 7 บางตัว

พักใหญ่ถัดมา เสือขาวก็ค่อย ๆ สงบลงอย่างช้า ๆ ในพริบตาเดียว มันก็มาถึงข้างหน้ารูที่เจี้ยนเฉินจมลงไปอยู่ด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ มันหดตัวเล็กลงก่อนที่จะเข้าไปในรูนั้นในพริบตา

เสือออกมาจากถ้ำพร้อมกับเจี้ยนเฉินที่ไม่ได้สติที่มันคาบอยู่ที่ปากของมันในไม่ช้า มันมองไปที่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงทุกคนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความข่มขู่ ก่อนที่จะหายเข้าไปในถ้ำที่เจี้ยนเฉินขุดเอาไว้

เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงทุกคนตัวสั่นเพราะสายตาเสือขาวและอดไม่ได้ที่จะถอยทิ้งระยะออกไป พวกเขาหน้าซีดจนไม่เห็นสีเลือดบนหน้าของพวกเขาเลย เสือขาวพึ่งสำเร็จระดับ 6 แต่กลิ่นอายที่ทรงพลังของมันทำให้คนอื่นสงสัยว่ามันเป็นระดับ 7 กันแน่หรือเปล่า

เมื่อทุก ๆ คนค่อย ๆ สงบลง พวกเขาสังเกตคนที่อยู่บนพื้นที่ พวกเขาตายไปแล้ว มันทำให้พวกอึ้งในขณะที่ความกลัวเสือขาวของพวกเขาก็ยิ่งเพิ่มขึ้น

ภายในถ้ำ เจี้ยนเฉินนอนลงที่พื้นอย่างไม่ได้สติ ข้าง ๆ เขานั้นมีเสือที่หดตัวลงมาเหลือขนาด 1 เมตรที่กำลังเดินไปมาอย่างกังวลและส่งเสียงครางออกมาในคอลึก ๆ เป็นครั้งคราว มันดูเหมือนจะกังวลเกี่ยวกับเจี้ยนเฉินมาก

ในตอนนี้เอง สายตาของเสือขาวก็หยุด มันหันและมองกลับไป และพบกับชายวัยกลางคนในชุดขาวที่ปรากฎออกมาอย่างไม่ให้ซุ่มให้เสียง

เสือขาวหรี่ตามองและจ้องเขม็งไปที่ชายคนนั้น ความเป็นศัตรูพวกพุ่งออกมาจากตาของมัน ด้วยอะไรบางอย่าง มันเหมือนจะรู้ว่าฝ่ามือยักษ์ที่ขวางมันไว้เป็นสิ่งที่ชายคนนี้ทำ

ชายวัยกลางคนถอนหายใจเบา ๆ ออกมา ด้วยใบหน้าที่ขมขื่น เขามองไปที่เสือขาวแล้วพูด “พยัคฆ์ปีกเทวะ เจ้าเหนือหัวได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก แม้ว่าร่างกายของเจ้าเหนือหัวจะแข็งแกร่งมาก มันก็คงต้องใช้เวลาสองหรือสามวันในการฟื้นตัว ด้วยการช่วยเหลือจากข้า ฝ่าบาทจะฟื้นตัวได้ไวขึ้น” ในขณะที่เขาพูด ชายคนนั้นก็ชี้นิ้วของเขาออกมา พลังดั้งเดิมของพลังเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงได้ถูกยิงออกมา และเข้าไปที่ร่างกายของเจี้ยนเฉินโดยตรง

พลังดั้งเดิมของพลังเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงคือพลังงานของวัตถุเซียนเอง มันเป็นพลังที่มีเจ้าของ มันสามารถใช้รักษาคนได้ แต่มันไม่สามารถถูกดูดซับหรือใช้ได้โดยคนอื่น

เมื่อพลังงานดั้งเดิมไหลเข้าไปในตัวของเจี้ยนเฉิน อาการบาดเจ็บที่รุนแรงของเขาก็ถูกรักษาด้วยอัตราที่เหลือเชื่อ ในเวลาแค่ไม่กี่วินาที อวัยวะที่ถูกทำลายของเขาก็ถูกรักษาอย่างสมบูรณ์และในอีกไม่กี่วินาทีต่อมากระดูดที่แตกหักของเขาก็เชื่อมต่อกัน เจี้ยนเฉินถูกรักษาจนหายดีภายในเวลาเพียงสิบกว่าวินาทีเท่านั้น

ผลการรักษาของพลังดั้งเดิมนั้นเป็นอะไรที่เหนือกว่าพลังเซียนธาตุแสงมาก

เมื่อเขาได้รับการรักษาแล้ว เจี้ยนเฉินที่ไม่ได้สติก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เขาพบกับเสือขนาดโตเต็มวัยพร้อมกับวัตถุจิตวิญญาณในทันทีที่เขาลืมตาขึ้นมา

วัตถุจิตวิญญาณคุกเข่าลงหนึ่งข้างและพูดอย่างจริงจัง “กรุณาให้อภัยแก่ข้าด้วย ด้วยพันธสัญญาที่มีกับอาร์เจนติ ข้าน้อยต้องรับประกันความปลอดภัยของผู้เข้าแข่งขันทุกคน ซึ่งเป็นเหุตผลที่ข้าขวางไม่ให้พยัคฆ์ปีกเทวะไล่ตามชายคนนั้นไป ในเมื่อมีผู้เข้าแข่งขันหลายสิบคนที่ตายไปจากเสียงคำรามของพยัคฆ์ปีกเทวะ ข้าน้อยนี้ได้ผิดพันธสัญญาไปแล้ว 1 ครั้ง ข้อน้อยจะผิดพันธสัญญาเป็นครั้งที่ 2 ไม่ได้ เพราะว่าถ้าข้าน้อยผิดสัญญาครบ 3 ครั้ง ข้าน้อยก็จะหายไป”