เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1042
“ฉันจะให้ทุกคนได้เห็น จุดจบของคนที่ล่วงเกินสำนักหงของพวกเราเป็นยังไง？”
“ครับ！”
เมื่อได้ยินคำพูด
สิบเจ้าแก๊งใหญ่แห่งสำนักหงก็รีบลุกขึ้น ส่งเสียงพร้อมเพรียงกัน
หลังจากเสร็จการประชุม
สิบเจ้าแก๊งใหญ่แห่งสำนักหงออกไป ก็กลับไปเตรียมคนของตัวเองเพื่อไปลอบฆ่าหยางเฟิง
ใครที่ลอบฆ่าหยางเฟิงได้ คนนั้นก็จะเป็นผู้มีคุณูปการใหญ่หลวงต่อสำนักหง！
คนนั้นก็จะได้รางวัลทองคำพันล้าน！
หลังจากทุกคนออกไป
ใบหน้าที่ดูสงบเงียบของเย่หรง ก็ปรากฏความดุร้ายขึ้นอีกครั้ง！
การพ่ายแพ้ครั้งนี้ สำหรับเขาแล้วเป็นความอัปยศอย่างขีดสุด
ในฐานะผู้นำตระกูลเย่ในโพ้นทะเล ผู้อาวุโสใหญ่แห่งสำนักหง เขาไม่เคยถูกสบประมาทอย่างนี้มาก่อน？
เย่หรงหรี่ตาเล็กน้อยเอ่ยว่า： “หยางเฟิง นายคิดว่าฉันไม่มีปัญญาจัดการนายใช่มั๊ย？”
“นายรอก่อน ฉันเย่หรงไม่มีทางปล่อยไปอย่างนี้แน่นอน！ฉันไม่เพียงจะฆ่านาย ยังจะฆ่าล้างตระกูลเย่ทั่วทั้งตงไห่ให้สิ้นซาก！”
เสียงดังแกร็บ！
เย่หรงกำหมดแน่น จนเสียงดังกร็อบแกร็บ
อย่างรวดเร็ว
สำนักหงก็แสดงปฏิกิริยา
คนแห่งสำนักหงกลุ่มใหญ่ ทยอยกันกลับต้าเซี่ย เตรียมหาโอกาสลอบฆ่าหยางเฟิง
“อ๊าก！”
“อ๊าก！”
“อ๊าก！”
……
ท่าเรือที่ไปยังตงไห่
สมุนสำนักหงกว่าสิบนายถูกตัดหัวในที่เกิดเหตุ
กัศปะเอ่ยอย่างไม่แยแสว่า： “บังอาจข้ามมาก่อเรื่องที่ตงไห่ ไม่ส่องกระจกดูตัวเองบ้าง？”
พูดจบ
กัศปะก็เหลียวหันไป เอ่ยกับเทพมรณะที่อยู่ข้างหลังอย่างเยือกเย็นว่า： “ถ่ายทอดคำสั่งฉันออกไป ปิดตายเส้นทางบก ทางน้ำ ทางอากาศตงไห่ สมุนสำนักหงหน้าไหนที่กล้าบุกรุกตงไห่ให้ฆ่าไม่เว้น！”
“ครับ！”
สมาชิกสำนักเทพมรณะขานเสียงดังพร้อมเพรียงกัน เปล่งไอสังหารพุ่งขึ้นฟ้า
ขณะเดียวกัน
เส้นทางอื่นรอบ ๆ ตงไห่ก็เกิดเรื่องอย่างเดียวกัน
บนทางหลวงที่ไปยังตงไห่
มีซากศพสมุนสำนักหงเป็นร้อยเกลื่อนบนพื้นที่ เลือดย้อมพื้นที่ทั้งหมดเป็นสีแดง
หนิวต้าลี่แสยะยิ้มเอ่ยว่า： “ไป ล้อมปราบสมุนสำนักหงต่อไป！”
พอสิ้นเสียงคำสั่ง
การปฏิบัติการทั่วทั้งตงไห่ก็เริ่มขึ้น
นาทีนี้เอง ตงไห่ก็เผยเขี้ยวอันดุร้ายของตัวเองออกมาในที่สุด
ภายใต้การดำเนินการอย่างอุตสาหะที่ยาวนานของหยางเฟิง
ตงไห่ในตอนนี้ ราวกับเป็นสถานที่ต้องห้ามแห่งหนึ่ง！
ใครก็ตามที่คิดจะมาหาเรื่องที่นี่
จะต้องตอบแทนด้วยชีวิต！
คนกว่าพันที่คิดอยากเข้าเป็นสมุนสำนักหงในตงไห่
ยังไม่เข้าสู่ตงไห่แม้แต่ก้าวเดียวก็ถูกตัดคอกันหมดแล้ว！
เรื่องนี้ให้ทุกคนได้เห็นกันอยู่
ว่าอะไรที่เรียกว่าเมืองเหล็ก！
อะไรที่เรียกว่าแดนต้องห้าม！
อันที่จริงหยางเฟิงคาดเดาไว้แต่แรกแล้วว่าหลังจากเย่หรงกลับไป ต้องไม่ยอมเลิกรา เตรียมการเต็มที่ไว้แต่เนิ่น ๆ แล้ว！
ภายใต้คำสั่งของหยางเฟิง
หม่าตงได้รวบรวมสมาชิกใต้ดินที่มีอิทธิพลทั้งหมดของตงไห่ ก่อตั้งบริษัทรักษาความปลอดภัยขึ้น
บริษัทรักษาความปลอดภัยตงไห่ มีสมาชิกทั้งหมดสามหมื่นคน！
บวกกับสมาชิกสำนักเทพมรณะห้าพันกว่านาย
ทั่วทั้งตงไห่เรียกได้ว่าแข็งแกร่งไม่สามารถตีแตกได้
เพียงแค่สมุนของสำนักหงเข้ามา มีแต่มาได้แต่กลับไปไม่ได้อย่างแน่นอน！
มาเท่าไหร่ก็ฆ่าเท่านั้น！
ฆ่าจนคนของสำนักหงไม่กล้าล่วงเกินตงไห่อีก！
สงครามครั้งนี้ เรียกได้ว่าสู้จนเห็นพลานุภาพของตงไห่
นับจากนี้เป็นต้นไป ทุกคนต่างรู้ว่า
ตงไห่ ล่วงเกินไม่ได้！！！ “อ๊าก ๆๆ！น่าโมโหนัก！น่าโมโหจริง ๆ เลย！”
“เศษสวะ！เศษสวะทั้งนั้น！”
“หยางเฟิง！หยางเฟิง อ๊าก ๆๆ！”
เย่หรงคลุ้มคลั่งไปแล้ว
สมาชิคกว่าพันที่เขาส่งไปตงไห่ด้วยตัวเอง
ปรากฏไม่มีใครกลับมาแม้แต่คนเดียว
เรียกว่าเป็นการตบหน้าเขาอย่างรุนแรง！
“ฉันไม่สนว่าพวกนายจะใช้วิธีอะไร ต้องบุกเข้าไปตงไห่ให้ได้！”