มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 725
ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมต ผู้บัญชาการเผ่าหงส์บังคับร่างของเขามั่นคง ใบหน้าของเขาซีดไปชั่วขณะ เลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา

“ช่างเป็นชายหนุ่มที่น่าสะพรึงกลัวจริงๆ…” สีหน้าของผู้บัญชาการเผ่าหงส์เปลี่ยนไป เขารู้สึกว่าเป็นการกระทำที่ไม่ฉลาดจริงๆ ที่เผ่าหงส์ยั่วยุชายหนุ่มผู้นี้

ตามข้อมูลที่เขาได้มาจากเผ่าหงส์ ชายหนุ่มคนนี้ที่ชื่อหลัวซิว ดูเหมือนว่าปีนี้อายุน้อยกว่า 23 ปี ในวัยนี้เขามีพลังต่อสู้เทียบเท่าเจ้ายุทธจักรแม้แต่ในแดนศักดิ์สิทธิ์ที่สำคัญ มีเพียงอัจฉริยะไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำได้

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขายังเด็กมาก เมื่อเขาโตขึ้นในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ก็จะน่ากลัวจริงๆ

แต่เรื่องนี้มาถึงจุดนี้แล้ว สายตาของผู้บัญชาการเผ่าหงส์ฉายแววเจตนาฆ่าอย่างดุเดือด เมื่อเป็นศัตรูกับคนประเภทนี้แล้ว ต้องไม่ให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นหายนะสำหรับเผ่าหงส์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ทำลายมัน!”

ในขณะที่ผู้บัญชาการเผ่าหงส์ลังเล หลัวซิวก็ตะโกนออกมาเสียงดัง

พลังเพลิงอัคคีที่เขาได้กลืนกินดูดซับเข้าไปก่อนหน้านี้ ถูกเขากระตุ้นออกมาในครั้งเดียว ได้โจมตีม่านแสงเพลิงของเรือรบเทพหงส์อย่างดุเดือด

ม่านแสงเพลิงของเรือรบเทพหงส์แตกในทันที จากนั้นหลัวซิวราวกับเข้าไปในดินแดนที่ไม่มีผู้คนอยู่ ยกมือขึ้นแล้วสะบัด กระบี่เพลิงสีดำหลายสิบเล่มไขว้กันไปมา แล้วฆ่านักรบหนึ่งร้อยคนที่มีผลการฝึกตนระดับแดนจักรพรรดิยุทธ์ของเผ่าหงส์ให้ตายทั้งหมด

ดวงตาของผู้บัญชาการเผ่าหงส์ราวกับจะแตกออก เขาคำรามและพุ่งเข้าหาหลัวซิวด้วยความโกรธแค้น ดวงตาของเขาดูดุร้าย หอกรบในมือของเขาแทงไปทางหลัวซิวครั้งแล้วครั้งเล่า

“เจ้าพาคนมาทำลายล้างไท่เสวียนของข้า คิดจะฆ่าข้า เจ้าก็ควรเตรียมตัวตายแล้ว เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าเผ่าหงส์นั้นไร้เทียมทานในโลกนี้ และคนอื่นฆ่าพวกเจ้าไม่ได้?”

หลัวซิวหัวเราะเยาะ “ไม่ต้องพูดถึงว่าเผ่าหงส์ของเจ้าในโลกแสงดาว ยังไม่มีคุณสมบัติที่จะอยู่ยงคงกระพันไร้เทียมทาน ในโลกอื่นนอก โลกแสงดาว ยังมีผู้แข็งแกร่งมากมายที่สามารถสังหารเผ่าหงส์ของเจ้าเหมือนเชือดสุนัขอย่างง่ายดาย!

“กลในกะลาครอบ กบในกะลาครอบ!”

มือข้างหนึ่งของหลัวซิวไขว้ไว้ข้างหลังและใช้มือซ้ายต้านทานการโจมตีของผู้บัญชาการเผ่าหงส์

นี่ทำให้ผู้บัญชาการเผ่าหงส์รู้สึกละอายใจและโกรธแค้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นความอัปยศสำหรับเขาที่อีกฝ่ายต่อสู้กับเขาด้วยมือเดียว

ตราทวยเทพมรณะ!

หลังจากทำให้ตราธรรมจุติมรณะเรียบง่ายขึ้น หลัวซิวก็ใช้งานสะดวกขึ้นเรื่อยๆ เขาสามารถใช้มันได้ด้วยการพลิกมือก็ได้แล้ว

แม้ว่าเวอร์ชันที่เรียบง่ายจะไม่ทรงพลังเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็มีพลังมากกว่าหมัดกระบี่ของพลังอมตะเล็ก ซึ่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นกระบวนท่าของพลังอมตะ

บูม!

มีการระเบิดที่รุนแรงอีกครั้ง และผู้บัญชาการของเผ่าหงส์ก็ถูกโจมตีอีกครั้งแล้วบินออกไปหนึ่งร้อยเมตร แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่อาการไม่หนัก

หลัวซิวก้าวไปข้างหน้า ปรากฏตัวต่อหน้าผู้บัญชาการเผ่าหงส์พร้อมปล่อยหมัดกระบี่ออกไป

ร่างของผู้บัญชาการเผ่าหงส์เพิ่งจะทรงตัว เพราะความรีบร้อน เขาทำได้เพียงผนึกรวมลมปราณแท้เล็กน้อยต่อต้านหมัดกระบี่ของหลัวซิว

บูม!

ผู้บัญชาการของเผ่าหงส์ถูกต่อยออกไปอีกครั้ง เลือดในร่างกายของเขาร้อยรุ่ม เป็นถึงเจ้ายุทธจักรผู้กลับถูกชายหนุ่มที่มีผลการฝึกตนมกุฎยุทธ์กระทืบและทุบตี รู้ได้เลยว่าอารมณ์ของเขาทั้งตกใจและโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

หลัวซิวไร้ความปราณี หมัดกระบี่ปล่อยออกไปเรื่อย ๆ ทุกหมัดเท่ากับการโจมตีสุดกำลังของเจ้ายุทธจักรขั้นปฐมภูมิ

เผชิญกับการโจมตีที่รุนแรงเช่นนี้ ผู้บัญชาการของเผ่าหงส์รับมือไม่ไหว และได้รับบาดเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ในเวลาไม่นาน ผู้บัญชาการเผ่าหงส์ก็มีบาดแผลเป็นไปหมด เขารู้ว่าถ้าเขายังไม่จากไป กลัวว่าเขาจะตายอยู่ที่นี่แล้ว

แต่ถ้าเขาหนีไปตอนนี้ ในใจของเขาก็ไม่พอชอบใจ เพราะเขายังมีไพ่ตายที่ยังไม่ได้ใช้ เขาอาจจะฆ่าชายหนุ่มเก่งกาจที่น่าสะพรึงกลัวคนนี้ได้

ทันใดนั้น ผู้บัญชาการของเผ่าหงส์กัดฟันหันหลังกลับเพื่อหนี และแม้แต่เรือรบเทพหงส์ก็ถูกทิ้งอยู่ที่นี่ ไม่มีเวลาไปสนใจเรือรบแล้ว

“อยากหนีหรือ?” หลัวซิวเยาะเย้ย จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ใช้กำลังเต็มที่ เพราะเขารู้ว่าอีกฝ่ายจะต้องมีไพ่ตายแน่นอน