บทที่ 445
เห็นคุณตาพูดอย่างจริงจัง เฉินเสี่ยวจาวก็ลังเล สุดท้ายก็รับเอายานั้นมา
ครั้งหนึ่ง ในใจเธอฝันไว้ว่า จะสามารถมียาวิเศษนี้ไว้ได้ไหมนะ แต่ว่า พอคิดถึงว่าคุณตามีอายุมากแล้ว ต้องการยานั่นมากกว่าตนเอง ดังนั้นเธอก็เลยไม่ได้คิดอยากได้อะไรมาก
แต่ทว่า เธอไม่คิดเลยว่า คุณตาจะเอายาวิเศษที่อาจารย์เย่ให้เขาไว้ มาให้กับเธอ！
ดังนั้น พอรับยานั่นมา ในใจเธอก็ตื่นเต้นอย่างมาก ในขณะเดียวกัน คำพูดที่คุณตาฝากฝังไว้ ก็ดังขึ้นในหัวเธออยู่ตลอดเวลา
ดูแลอาจารย์เย่อยู่ข้างกายไปตลอดชีวิตงั้นหรือ?
ตัวเองนั้นก็ยอม เพียงแต่ไม่รู้ว่า อาจารย์เย่จะรังเกียจตนเองหรือเปล่า?
ซือเทียนฉีก็มองความคิดในใจเธอออก แล้วก็ยิ้มเล็กๆ พูดว่า “เสี่ยวจาว อาจารย์เย่เป็นคนตั้งมั่นในคุณธรรม เพียงเธอยอมรับใช้ดูแลเขาอย่างจริงใจ เขาก็คงจะจริงใจกับเธอเช่นกัน ตาอายุมากแล้ว ต่อให้จะอยู่ไปต่อได้ ก็ไม่เกินร้อยปี เธอยังวัยรุ่น ถ้าเธอสามารถอยู่รับใช้ข้างกายอาจารย์เย่ได้ตลอด อนาคตอาจารย์เย่คงจะตอบแทนเธออย่างดี”
เฉินเสี่ยวจาวก็พยักหน้ารัวๆ แล้วพูดว่า “คุณตาวางใจเถอะค่ะ เสี่ยวจาวทราบแล้ว！”
ซือเทียนฉีก็ถอนหายใจพูดว่า “ตอนแรกที่ซ่งหรงวี่มาเชิญตาให้ไปรักษาคุณท่านซ่งนั้น ตายังไม่ค่อยหายดี เดิมทีอยากจะให้เธอมาคนเดียว แต่ติดตรงที่ตากับคุณท่านซ่งมีบุญคุณต่อกัน ถ้าหากว่ารักษาเขาไม่หาย เขาก็อาจจะไม่สามารถอยู่บนโลกนี้ต่อไปได้ ดังนั้นก็เลยตามมาด้วย ไม่คิดเลยว่า มาเมืองจินหลิงครั้งนี้ จะได้พบกับคนสำคัญเข้า…..”
……
ซือเทียนฉีตื่นเต้นจนนอนไม่หลับทั้งคืน
คนที่นอนไม่หลับทั้งคืนเหมือนกับเขา ก็ยังมีคุณท่านซ่งอีกคน
เพียงแต่ว่า คุณท่านซ่งไม่ได้โชคดีเหมือนกับซือเทียนฉี ตั้งแต่ที่เขาถูกเย่เฉินช่วยจนฟื้นขึ้นมา หลังจากที่ได้กินยาวิเศษที่เย่เฉินให้ไปแล้วนั้น ร่างกายก็ดีขึ้นกว่าตอนที่ป่วยอย่างมาก แขนขาก็มีแรงขึ้นมา แต่เนื่องจากสุขภาพเดิมแย่เกินไป จริงๆ แล้วร่างกายเขาก็ไม่ได้ดีขึ้นอะไรมากนัก
พอดีว่าช่วงสองวันนี้เมืองจินหลิงอุณหภูมิลด คุณท่านซ่งรู้สึกว่าตนเองจะป่วย ไอตลอดเวลา ดังนั้น ก็เหมือนกับไม่ได้นอนทั้งคืน
เช่าวันรุ่งขึ้น คุณท่านซ่งก็ลุกจากเตียงด้วยอาการปวดหัว
ไอทั้งคืนจนไม่ได้หลับ ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือสติสัมปชัญญะ ก็ไม่ดีทั้งนั้น
ตอนที่คุณท่านซ่งออกจากห้อง ซ่งหวั่นถิงและซ่งหรงวี่ก็ออกไปแต่เช้าแล้ว ทั้งสองคนก็วุ่นวายกับธุรกิจของตระกูล ออกเช้ากลับดึกกันทุกวัน
ดังนั้นคุณท่านซ่งก็เลยเรียกพ่อบ้าน ลุงวี ให้เขาขับรถไปส่งตนเองที่จี้ซื่อถังของซือเทียนฉี คิดว่าอยากจะให้ซือเทียนฉีจัดยามาให้ตนเองสัก2ชุด ถ้าหากว่าสามารถจัดยาพวกบำรุงกำลังช่วงป่วยได้ มันก็จะดีมากเลย
จี้ซื่อถังก็เพิ่งเปิดร้านตอนเช้ามืด รถRolls-Royceก็มาจอดที่หน้าประตูร้าน รถที่หรูหรา ดึงดูดสายตาผู้คนที่เดินผ่านไปมาไม่น้อย
จากนั้น คุณท่านซ่งที่อายุมาก ก็เดินลงมาจากรถRolls-Royce ด้วยการพยุงของลุงวี
รอบข้างของทั้งสองคน ยังตามด้วยบอดี้การ์ดอีก4คน คนพวกนี้เป็นยอดฝีมือที่คุณท่านซ่งหามาเป็นบอดี้การ์ด
คุณท่านซ่งเดินได้สองก้าว ก็หยุดแล้วไอ จากนั้นก็เดินต่อ
ลุงวีก็พยุงอยู่ข้างๆ ในขณะเดียวกันก็ลูบหลังของคุณท่าน ปากก็พูดอย่างเคารพว่า “คุณท่านครับ ในเมื่อร่างกายไม่ดี ก็ควรอยู่พักที่บ้านนะครับ เดี๋ยวผมจะมาเชิญหมอเทพไปรักษาคุณท่านที่บ้านเอง”
“ไม่ได้หรอก” คุณท่านซ่งโบกปัด พูดว่า “ซือเทียนฉีเป็นคนทะนงตน แถมยังเป็นหมอที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ มีคนใหญ่คนโตมากมาย ก็ยังเชิญเขาไม่ได้ อาการเล็กน้อยของผมเช่นนี้ จะให้เขาไปรักษาถึงที่บ้านได้อย่างไร”
ลุงวีก็ตอบว่า “คุณท่านครับ ใกล้จะถึงวันคล้ายวันเกิด10รอบของคุณท่านแล้ว ท่านก็อายุมากแล้ว จะให้ออกหน้าเองได้อย่างไร”