เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1069
พลังที่น่ากลัว ทำให้ท้องฟ้าถูกย้อมเป็นสีทองทั้งแถบ
พลานุภาพของกระบวนท่านี้ เรียกได้ว่าสัมผัสกับแดนปราณฟ้าแล้ว
กระบี่ฟันลงมาที่หัวไหล่ลู่ฝาน
แต่ทว่าลู่ฝานกลับยิ้มบางๆ มือซ้ายล้วงเอามุกออกมาเม็ดหนึ่ง
มุกเทพมังกรทำลายล้างปรากฏออกมาแล้ว!
วินาทีต่อมาจางกวังชะงักฝีเท้าลงทันที จู่ๆ พลังบนตัวโดนมุกมังกรดูดไปจนหมด
จางกวังยังไม่ทันตั้งตัวว่าเกิดอะไรขึ้น ลู่ฝานขยับไหล่ กระแทกเขากลับไป
พลั่ก!
จางกวังโดนชนจนปลิวไปด้านหลังหลายเมตร เขาพยายามบิดตัวกลางอากาศ เพื่อหยุดการเคลื่อนที่!
พลังทำลายล้างบนตัวหายไปทันที เงาด้านหลังก็หายไปด้วย สถานการณ์เช่นนี้ ทำให้จางกวังตกใจจนพูดไม่ออก
“เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น”
กลุ่มคนที่อยู่ด้านล่างลานประลอง อุทานออกมาด้วยความตกใจ
วินาทีนั้น ไม่มีใครเห็นชัดเจนว่าลู่ฝานเอาอะไรออกมา
แต่ต่อมา แสงสีทองก็สว่างขึ้นบนตัวลู่ฝานเช่นกัน มังกรเทพทำลายล้างปรากฏขึ้นด้านหลัง
ไม่ใช่แค่เงา วิญญาณมังกรออกจากตันเถียนของลู่ฝาน เลื้อยอยู่รอบตัวลู่ฝาน
พลังทำลายล้างที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อครู่ แผ่กระจายออกไปอย่างไม่สิ้นสุด!
เทียนชิงหยางและคนอื่นตกใจจนคางแทบจะหลุดลงมา ขนาดฉินซางต้าตี้ก็เกือบจะดึงเคราตัวเองจนหลุดออกมา
ยกกระบี่ขึ้นมา กระบี่หนักไร้คมในมือลู่ฝาน ชี้ไปที่หน้าของจางกวัง
จางกวังเห็นภาพนี้ เขาตะโกนแทบขาดใจออกมาว่า “เป็นไปไม่ได้ ทำไมนายถึงใช้พลังทำลายล้างได้”
ลู่ฝานขี้เกียจอธิบายให้เขาฟัง วิญญาณเทพมังกรทำลายล้าง เลื้อยพันไปบนกระบี่หนักไร้คมโดยอัตโนมัติ
พายุไซโคลนเก้าลูก ปรากฏขึ้นบนตัวลู่ฝาน ปราณชี่ปล่อยออกมาจากพายุไซโคลนทั้งเก้าลูกอย่างรวดเร็ว พลังที่ลู่ฝานก่อตัวขึ้นในเวลาเพียงชั่วพริบตา เหนือกว่านักบู๊แดนปราณดินทั่วไปไม่รู้กี่เท่า กระบี่หนักไร้คมส่งเสียงมังกรคำรามออกมาเป็นระยะ
ตอนนี้สมาธิของทุกคนจดจ่ออยู่ที่กระบี่ของลู่ฝาน
แต่ก็มีไม่กี่คนที่จ้องพายุไซโคลนเก้าลูกบนตัวลู่ฝาน หนึ่งในนั้นคือฉินซางต้าตี้ เขารู้ว่าพายุไซโคลนเก้าลูกนี้คืออะไร เขาพูดพึมพำว่า “พลังความเป็นความตายวนเวียน นายเป็นศิษย์ของท่านเทพอักษรงั้นเหรอ”
ส่วนอีกคนคือองค์ชายรองฉินฝาน เมื่อเห็นไซโคลนทั้งเก้าลูก ฉินฝานลุกขึ้นยืนทันที
ท่าทางเหม่อลอยเหมือนเห็นสาวงามไร้เทียมทาน ไม่สิ เป็นสิ่งที่มีความน่าดึงดูดยิ่งกว่าสาวงามไร้เทียมทานเสียอีก
“พลังความเป็นความตายวนเวียน วิชาระดับฟ้า!”
ฉินฝานใช้เสียงที่ตัวเองได้ยินคนเดียว พูดพึมพำออกมา
ตอนนี้เขาลืมทุกสิ่งไปแล้ว ในแววตามีเพียงไซโคลนเก้าลูกบนตัวลู่ฝาน
อู่คงหลิงเห็นภาพนี้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นภายใต้ผ้าปิดหน้า
“พลังทำลายล้างเจอกับมุกเทพมังกรทำลายล้าง ลู่ฝานนะลู่ฝาน ฉันไม่รู้จะพูดว่านายโชคดี หรือนายแข็งแกร่ง หรืออาจจะทั้งสองอย่าง”
บนลานประลอง มือของจางกวังเริ่มสั่น
แต่เขาก็ยังตะโกนเสียงดังว่า “ค่ายกลแปดขาด ปรากฏ!”
แสงค่ายกลปกคลุมทั้งตัวจางกวัง
ลู่ฝานเดินขึ้นมาหนึ่งก้าว ใช้กระบี่หนักฟันออกไป!
“เทพมังกรทำลายล้างสังหาร!”
กระบี่! มีแสงสะดุดตาเป็นอย่างมาก
แสง! พุ่งขึ้นไปยังขอบฟ้า
เมื่อกระบี่ฟันลงมา ค่ายกลแปดขาดทลายลงราวกับภาพลวงตา
ตัวของจางกวังที่อยู่ภายใต้พลังทำลายล้าง ทรุดลงอย่างรวดเร็ว ถึงเขาเป็นคนที่เคยฝึกพลังทำลายล้างก็เถอะ
ผิวหนังกลายเป็นขี้เถ้าลอยฟุ้ง กล้ามเนื้อกลายเป็นผุยผง กระดูกหายไปอย่างไร้ร่องรอย
แสงทำลายล้างทุกอย่าง รวมถึงอากาศเวิ้งว้างที่จางกวังยืนอยู่ด้วย
แสงค่อยๆ หายไป ลู่ฝานยืนค้ำกระบี่!
ที่ที่จางกวังอยู่ มีเพียงสีดำขลับเป็นแถบ
ส่วนร่างกายของจางกวัง เหลือแค่เกล็ดมังกรเพียงแผ่นเดียว ร่วงลงมาบนพื้นเบาๆ