คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1211
แดร์ริลหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาปลอบโยนโมนิก้า “ไม่ต้องกังวลนะที่รัก ท่านอาจารย์ของผมเป็นคนใจดี!”
จากนั้น แดร์ริลก็กอดโมนิก้าเอาไว้ในอ้อมแขนและกระโดดลงจากหน้าผาอันสูงชันทันที
หวืด!
โมนิก้าได้ยินเพียงเสียงลมที่พัดผ่านเข้ามาในใบหูของเธออย่างต่อเนื่อง เธอโอบรอบเอวของเขาเอาไว้แน่นด้วยความรู้สึกประหม่า พวกเขาค่อย ๆ เคลื่อนตัวลงมาจากหน้าผาอย่างช้า ๆ
ถ้าหากเป็นคนธรรมดาที่ไร้พลังภายในพวกเขาจะต้องตกลงไปและตายในทันที
อย่างไรก็ตาม เมื่อโมนิก้าได้เห็นใบหน้าที่หนักแน่นของแดร์ริล เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกพึงพอใจที่ผู้ชายของเธอมีความสามารถและความแข็งแกร่งมากเช่นนี้
ในไม่ช้าพวกเขาก็ลงมาถึงพื้นดิน จากนั้นแดร์ริลก็จับมือโมนิก้าเอาไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง ในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งมีไวน์และไก่ย่างอยู่ในมือ เขารีบมุ่งหน้าไปตามหาฟอร์ดด้วยรอยยิ้มทันที
ในเวลานั้น แดร์ริลก็ตะโกนขึ้นอย่างร่าเริง “ท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์ ผมกลับมาเยี่ยมคุณแล้ว!”
โมนิก้ามองไปรอบ ๆ หุบเขาและรู้สึกตื่นตากับวิวทิวทัศน์อันงดงาม
“ท่านอาจารย์คุณอยู่ที่ไหน? คุณได้ยินผมไหม?”
แดร์ริลเดินมาถึงที่ริมสระน้ำแต่ก็ไม่เห็นว่ามีใครอยู่ตรงนั้น เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและครุ่นคิดว่า
‘ท่านอาจารย์ชอบมาอาบแดดอยู่ที่นี่ แต่ทำไมวันนี้เขาถึงไม่ออกมา?’
“ท่านอาจารย์ ผมแดร์ริลกลับมาหาคุณแล้ว คุณอยู่ที่ไหน?”
เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับ แดร์ริลจึงตะโกนขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
ในตอนนั้นที่แดร์ริลตกลงมาจากหน้าผาพร้อมกับจีเวล เขาได้ชวนฟอร์ดออกไปจากหุบเขาแห่งนี้ แต่อาจารย์ของเขากลับปฏิเสธเขาและบอกเขาว่า อาจารย์ของเขาต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและสันโดษอยู่ที่นี่ เขาไม่ต้องการรับรู้เกี่ยวกับเรื่องทางโลกอีกต่อไป ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่ฟอร์ดจะออกจากหุบเขาแห่งนี้ไป
แล้วเขาไปอยู่ที่ไหนกัน?
เมื่อโมนิก้าสังเกตเห็นความวิตกกังวลบนใบหน้าของแดร์ริล เธอจึงพูดปลอบโยนเขาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่า “อย่ากังวลไปเลยแดร์ริล อาจารย์ของคุณเป็นชายชรา บางทีเขาอาจจะกำลังพักผ่อนอยู่ก็ได้”
‘ใช่แล้ว!’
ผ่านมา 10 ปีแล้วอาจารย์ของเขาอาจจะไม่ได้แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เขาอาจจะกำลังพักผ่อนอยู่ภายในถ้ำ
ในขณะที่คิดเช่นนั้น แดร์ริลก็รีบพาโมนิก้าเดินไปยังทางเข้าถ้ำที่อยู่ในหุบเขาลึกทันที
ทันใดนั้น พวกเขาก็ต้องอาปากค้างเมื่อพวกเขาเดินมาถึงปากทางเข้าถ้ำ
บริเวณโดยรอบมีโครงกระดูกนับร้อยกระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้นดินพร้อมกับลูกธนูขึ้นสนิม นับไม่ถ้วน
เห็นได้ชัดว่ามีการสู้รบที่น่าสลดใจเกิดขึ้นที่นี่!
“ท่านอาจารย์…”
แดร์ริลรีบพุ่งเข้าไปในถ้ำทันที
เมื่อเข้ามาถึงด้านใน ร่างกายของแดร์ริลก็สั่นสะท้านอย่างรุนแรง
แดร์ริลมองไปเห็นร่างร่างหนึ่งที่นั่งพิงกำแพงด้วยใบหน้าที่แข็งทื่อและไม่เคลื่อนไหว
เขาคือฟอร์ด เซาธ์!
ร่างกายของชายผู้นั้นเต็มไปด้วยบาดแผลขณะที่เสื้อผ้าของเขาขาดหลุดรุ่ย มีลูกธนูมากกว่าหนึ่งร้อยลูกปักอยู่บนร่างกายของเขา ในขณะที่เลือดบนร่างกายของเขาแห้งจนกลายเป็นสีดำไปแล้ว
ร่างกายของเขาแข็งทื่อ เขาตายแล้ว!
ฟอร์ดตายไปเจ็ดปีแล้ว!
ในตอนนั้น จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ได้สั่งซอว์เยอร์ให้ฆ่าชายคนนั้น ดังนั้นกองทัพของราชวงศ์จึงปล่อยควันพิษพร้อมทั้งยิงลูกธนูใส่ฟอร์ด หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เสียชีวิตลงอย่างน่าเวทนา
หลังจากที่จักรพรรดิแห่งโลกใหม่จากไปพร้อมกับกองทัพ ฟอร์ดก็ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังภายในถ้ำ เมื่อไม่มีใครดูแลอาการบาดเจ็บให้เขา เขาจึงเสียชีวิตลงในวันต่อมาทันที!