เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1051
ในใจของเขาไม่มีความมั่นใจเหลืออยู่ ที่จะตีเสมอกับหยางเฟิงต่อหน้าต่อหน้าเสียแล้ว
หลังจากที่ได้เห็นความเก่งกาจสามารถของหยางเฟิง
เย่หรงรู้ดีว่ามีทางเดียวที่จะจัดการกับหยางเฟิงได้ นั่นก็คือการฆ่าด้วยกระบวนท่าเดียว!และหากยังไม่รู้บึงลึกที่แน่นอนก่อน
เขาเองไม่อยากที่จะไปหาเรื่องกับหยางเฟิง!
“คาดไม่ถึงจริงๆ ว่า กลอุบายชั่วร้ายของหยางเฟิง จะน่ากลัวถึงเพียงนี้!”
“เพียงแค่คำพูดเดียวเท่านั้น ก็ทำให้สิบขุนนางใหญ่ของสำนักหง ตีตัวออกห่างและแตกความสามัคคีจากฉันไปได้!”
“และฉันก็ยังไม่มีวิธีใดเลย……หยางเฟิงคนนี้ช่างร้ายกาจยิ่งนัก!”
พูดพึมพำกับตัวเองมาถึงตรงนี้
ลูกตาดำทั้งคู่ของเย่หรง เผยให้เห็นแสงอันสดใสที่น่ากลัวออกมา
เมื่อมองลึกลงไปในลูกตาดำของเขา ดูเหมือนมีการตัดสินใจที่เลวร้ายบางอย่างเกิดขึ้น……
ในเวลาเดียวกันนั้น
สำนักงานใหญ่หงเมิน
หลังจากที่สิบขุนนางใหญ่ออกจากตระกูลเย่ ได้มีการเรียกประชุมกันเอง เพื่อหารือเกี่ยวกับมาตรการตอบโต้ว่าจะรับมือกับหยางเฟิงอย่างไร
“พวกเราเป็นถึงสำนักหงที่ยิ่งใหญ่ แต่กลับถูกหยางเฟิงเหยียบหยามถึงเพียงนี้ นี่มันจะมากเกินไปแล้ว!”
“หลายปีมานี้ ใครบ้างที่กล้าไม่ให้ความเคารพสำนักหงของเราบ้าง?”
“สำนักหงของเราก่อตั้งมานานนับร้อยปี หยางเฟิงคิดว่ามันเป็นใคร กล้าดีอย่างไรมาเหยียบหัวเรา นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ!”
เมื่อหลายร้อยปีก่อน ต้าเซี่ยเกิดความวุ่นวายภายใน
สำนักหงถูกบังคับให้ไปที่เกาะดาวโพ้นทะเล
ช่วงเวลานั้นในเกาะดาว ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนมากมายเท่าไรห่ที่อยากจะกำจัดสำนักหงทิ้งเสีย
อย่างไรก็ตาม ด้วยกลยุทธ์ที่ทรงพลัง สำนักหงจึงได้กวาดล้างกองกำลังท้องถิ่นจำนวนนับไม่ถ้วนในเกาะดาวได้ในพริบตาเดียว และในที่สุดก็ตั้งหลักมั่นคงในเกาะดาวได้!
ในตอนนี้ต่อให้เป็นที่เกาะดาวก็ตาม สำนักหงก็ถือว่าเป็นหนึ่งในสามมหาอำนาจ
พวกเขาถูกรังแกแบบนี้เสียที่ไหนกัน?
ในวันนี้ หยางเฟิงผู้ต่ำต้อยกลับสบถถ้อยคำว่าจะทำหลายพวกเขาเสีย
และพวกเขายังสามารถดันทุรังอนต่อไปแล้วละก็
เช่นนั้นก็สู้ฆ่าตัวตายทั้งหมดไม่ดีกว่าหรือ!
“สำนักหงไม่ยอมให้เหยียดหยาม! จงฆ่าหยางเฟิงเสีย!”
เมื่อเสียงพูดจบลง
ทุกคนมองตากันหลายครั้ง และได้ลงมติร่วมกัน!
“จงฆ่าหยางเฟิงเสีย!”
“จงฆ่าหยางเฟิงเสีย!”
“จงฆ่าหยางเฟิงเสีย!”
……
สำนักหงปล่อยวาจาออกมาอย่างรวดเร็ว
หากหยางเฟิงกล้ามาที่เกาะดาว สำนักหงต้องฆ่าหยางเฟิงด้วยกำลังทั้งหมดที่มีอยู่อย่างแน่นอน
ทันใดนั้นเอง สายตาของเกาะดาวทั้งหมดก็ได้มองไปยังสำนักหง
และกระแสคลื่นพัดก็กระพือฮือโหมไปทั่วทั้งเกาะดาว
ไม่ว่าอย่างไรเสียผู้ยิ่งใหญ่มหึมาอย่างสำนักหง ก็ไม่มีผู้ใดกล้าท้าทายมานานแล้ว
ชื่อของหยางเฟิง ปรากฏสู่สายตาของทุกคนในโพ้นทะเลเป็นครั้งแรก
กองกำลังนับไม่ถ้วนเริ่มสืบหาเบาะแสของหยางเฟิงอย่างเงียบๆ!
ในเวลาเดียวกัน
ข่าวการเก็บตัวของเย่หรง ถูกกระจายออกไป โดยคนที่มีจิตใจคิดไม่ซื่อ
หลังจากที่ได้ยินข่าวการเก็บตัวของเย่หรง
หลายคนเบิกตากว้างอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง
ศัตรูที่แข็งแกร่งของสำนักหงกำลังใกล้เข้ามาแล้ว
ในช่วงเวลาที่วิกฤตเช่นนี้
ผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่แห่งสำนักหงกลับมาเก็บตัว แบบนี้มันดีจริงหรือ?
ในเวลาเดียวกันนั้น
สมาชิกภายในของสำนักหง ก็มีคําวิจารณ์มากมายต่อเย่หรง
ในเวลาอันสั้น
เย่หรงผู้อาวุโสผู้ยิ่งใหญ่แห่งสำนักหง ไม่เพียงแต่ชื่อเสียงถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงในสำนักหง แต่ยังรวมไปถึงการวิจารณ์เล็กๆ น้อยๆ อีกด้วย
ในเวลานั้นเอง
ตงไห่
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า!”
“ไม่คาดคิดว่า เย่หรงตาเฒ่าสารเลวนี่ จะประกาศการเก็บตัว แสดงว่าเขารู้ดีว่า ฉันไม่ง่ายที่จะยุ่งด้วย!”
เมื่อได้ยินข่าวส่งมาจากค่ำคืนแห่งความมืด
หยางเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
เมื่อเฉินตงที่อยู่ข้าง ๆ ที่ได้เห็นสภาพการณ์นี้ ก็อดที่จะขนลุกไม่ได้
หยางเฟิงยังไม่ทันไปที่เกาะดาว ก็ต้อนจนเย่หรงจนมุมจนได้
ตอนนี้ชื่อเสียงของเย่หรงในสำนักหงเรียกได้ป่นปี้ไปจนสิ้นแล้ว
ในฐานะเจ้าสำนักหงคนเก่า
เฉินตงรู้ดีว่า
สิ่งที่ทุกคนในสำนักหงให้ความสำคัญมากที่สุดก็คือเกียรติยศของสำนักหง
เย่หรงกลับเลือกเป็นเต่าหดหัวในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้
สิ่งนี้ทําให้ทุกคนของสำหนักผิดหวังในตัวเขาเป็นอย่างมาก
การที่เย่หรงอยากจะควบคุมสำนักหงอีกครั้งนั้น มันแทบจะเป็นไปไม่ได้อีกเลย!