ผู้นำตระกูลเหลยขมวดคิ้วเล็กน้อย “มิใช่เหลยหง หรือว่าเจ้าอยากจะต้องพิษของเหลยเทียน”
มู่เฉียนซีกล่าว “ผู้นําตระกูลเหลย เจ้าเข้าใจผิดแล้ว สิ่งที่ข้าต้องการไม่ใช่เหลยหงเพียงคนเดียว แต่เป็นคนรุ่นเยาว์ของตระกูลเหลยอย่างพวกเจ้า ใครก็ตามที่มาร่วมงานเลี้ยงกับเจ้า ก็เข้ามาทั้งหมดเถอะ! จะได้ไม่ต้องมาคอยสู้ทีละคน เจ้าไม่รู้สึกว่ามันยุ่งยากเกินไปหน่อยหรือ?”
ทุกคนสูดลมหายใจเข้าและกล่าวว่า “เข้าไปด้วยกัน?”
“นางเป็นจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สาม จะสู้กับทุกคนหรือ?”
“สาวน้อยผู้นี้ช่างอวดดีเกินไปแล้ว”
“……”
ผู้นําตระกูลเหลยกล่าว “สิ่งที่เจ้าพูด เป็นความจริงหรือ?”
มู่เฉียนซีเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “เจ้าคิดว่าต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ ข้ายังจะกลับไปกลับมาอีกหรือ?”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผู้นําตระกูลอย่างข้าก็จะยอมรับคําขอของเจ้า!”
“เข้ามาทั้งหมด!” ผู้นําตระกูลเหลยกวักมือเรียกชายหนุ่มจำนวนหนึ่งขึ้นมาปรากฏตัวบนเวทีประลอง
แต่ก็ไม่ได้มากมายนัก รวมเหลยหงก็มีเพียงแค่ห้าคน มู่เฉียนซีจึงกล่าวว่า “คนตระกูลเหลยของพวกเจ้าก็คงทําอะไรไม่ได้! คนแค่นี้คงไม่พอแม้แต่จะอุ่นเครื่องให้ข้า”
ดวงตาของพวกคนจากตระกูลเหลยเหล่านี้กําลังลุกเป็นไฟ เหลยหงกล่าว “สาวน้อย ต่อให้เจ้าจะอวดดีแค่ไหนก็ควรมีขอบเขต!”
ไม่รู้จริง ๆ ว่า จักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สามผู้หนึ่งไปเอาความมั่นใจมาจากไหนกัน!
มุมปากของมู่เฉียนซียกขึ้นเล็กน้อย “ข้าอวดดีหรือพูดความจริง พวกเจ้าลองดูแล้วก็จะรู้เอง”
“พี่น้องทั้งหลาย ลงมือ!”
“ลงมือ จัดการสตรีผู้นี้ในกระบวนท่าเดียว”
“……”
ในเวลานี้ทุกคนในตระกูลเหลยจ้องมองมู่เฉียนซีอย่างดุร้าย
จากนั้นการโจมตีของพวกเขาก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว!
“ไป!”
ตูม!
ภายใต้การโจมตีที่มั่วซั่วของกลุ่มคนตระกูลเหลยนี้ พวกเขาไม่แม้แต่จะแตะต้องโดนเป้าหมาย
“รวดเร็วมาก!”
พวกเขามองเห็นเพียงภาพลวงตาสีม่วงที่แวบผ่าน คิดอยากจะสัมผัสก็ไม่มีทางสัมผัสได้!
“ผนึกมังกรวารี!” ธาตุน้ำรวมตัวกันและมังกรตัวหนึ่งก็ได้พุ่งออกไป!
“แย่แล้ว จอมภูตธาตุน้ำ สามารถต่อสู้ข้ามระดับได้!”
ปัง ปัง ปัง!
การโจมตีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น นอกจากเหลยหงแล้ว ทั้งหมดล้วนถูกซัดกระเด็นออกไป
เหตุผลที่เหลยหงสามารถต้านทานได้ก็เพราะความแข็งแกร่งของเขาบรรลุถึงระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สี่แล้ว
เหยียนเซี่ยฉีมองไปที่มู่เฉียนซีด้วยความชื่นชม “แข็งแกร่งมาก เฉียนซีแข็งแกร่งอย่างมาก”
เจ้าเมืองเหยียนกล่าว “การโจมตีนี้ เกรงว่าอาจจะใช้พลังไม่ถึงในสิบของนางด้วยซ้ำ แม้ว่าระดับของสาวน้อยผู้นี้จะไม่ได้สูงมากนัก แต่มันกลับลึกล้ำเกินกว่าจะคาดเดาได้!”
เหลยหงกล่าวว่า “อย่าคิดว่าเอาชนะพวกเขาด้วยกระบวนท่าเดียวได้ แล้วจะสามารถเอาชนะข้าได้! ข้าแตกต่างกับพวกเขาอย่างสิ้นเชิง!”
มู่เฉียนซีหัวเราะอย่างสนุกสนาน “แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เจ้าคิดว่า…” ในขณะที่พูด มู่เฉียนซีก็เดินอ้อมไปด้านหลังของเขา! “แตกต่างกันอย่างไรล่ะ?”
ม่านตาของเหลยหงหดแคบลง นาง… นางปรากฏตัวข้างหลังเขาตั้งแต่เมื่อใด?
มู่เฉียนซียกมือขึ้นและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “มังกรวารีสะท้านสวรรค์!”
“จักรพรรดิแห่งภูตระดับห้า ข้าก็พิฆาตได้ในกระบวนท่าเดียวเช่นกัน!”
ปัง!
ร่างของเหลยหงถูกมังกรวารีอันทรงพลังนั่นกระแทกไปในท้องฟ้า
หนึ่งกระบวนท่าพิฆาตไปได้สี่คน หนึ่งกระบวนท่าก็สามารถจัดการคนที่ระดับสูงกว่านางถึงสองขั้นได้ สาวน้อยผู้นี้เป็นผู้วิปริต?
ทุกคนตาโตอ้าปากค้าง!
มู่เฉียนซีตบมือเบา ๆ “เมื่อครู่นี้ยังไม่พอข้าอุ่นเครื่องเลย ไม่ทราบว่าทุกคนในที่นี้ยังมีใครจะท้าประลองกับเย่เฉินอีกไหม?”
“ใครก็ตามที่มาท้าประลอง ข้าจะรับไว้!”
ชายหนุ่มที่อยู่ที่นั่น เก่งสุดก็คือระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่ห้า
เมื่อเห็นเหลยหงระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่ห้าถูกนางพิฆาตไป ใครยังจะกล้าเข้าไป!
พวกเขาหัวเราะอย่างเจื่อนๆพลางกล่าว “วันนี้เป็นวันมงคลของผู้เฒ่าเย่ การต่อสู้และฆ่าฟันก็คงไม่ดีนัก และพวกเราก็ไม่ได้คิดจะท้าประลองกับนายน้อยเย่!”
“ใช่ ๆ ๆ” พวกเขาหัวเราะซ้ำ ๆ และกล่าว
หลังจากความวุ่นวายในครั้งนี้ งานเลี้ยงวันเกิดครั้งนี้ก็ได้จบลงอย่างราบรื่น และผู้เฒ่าเย่ก็ได้ประกาศในตอนท้ายว่า ต่อไปนี้ตระกูลเย่จะมีเย่เฉินเป็นผู้นำตระกูล
และเหยียนเซี่ยฉีที่อาลัยยิ่ง ก็ได้ถูกเจ้าเมืองเหยียนลากออกไป
เย่เฉินกล่าว “เรื่องในวันนี้ ข้าซาบซึ้งใจยิ่งนัก!”
มู่เฉียนซีกล่าว “เจ้าเป็นลูกสมุนของข้าแล้ว แน่นอนว่าจะไม่ให้เจ้าถูกรังแก แม้ว่าเจ้าจะศึกษาทักษะพิษมาบ้าง แต่การป้องกันตัวเองก็ยังไม่เพียงพอ”
“ข้ารู้”
“ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เสี่ยวไป๋จะฝึกการต่อสู้ให้เจ้า ข้าจะสอนวิชาพิษให้เจ้า เจ้าจะต้องเติบโตอย่างรวดเร็ว ข้าเองก็ไม่ได้มีความอดทนมากนัก”
“ขอรับ!”
กู้ไป๋อียืนตัวแข็งทื่ออยู่ด้านข้าง เขาจะรับปากหรือไม่?
เช้าวันรุ่งขึ้น มู่เฉียนซีกล่าวว่า “เสี่ยวไป๋ ข้ารู้ว่าการต่อสู้ของเจ้านั้นแข็งแกร่งมาก ดังนั้นมาสู้กับข้าสักรอบ! ข้าจะควบคุมความแข็งแกร่ง!”
เห็นได้ชัดว่ากู้ไป๋อีไม่อยากตอบตกลง มู่เฉียนซีกล่าว “ตอนนี้เจ้าเป็นคนของข้า ตอนนี้เจ้าไม่มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธได้”
“เช่นนั้น ไม่จําเป็นต้องใช้พลังวิญญาณ ควบคุมไว้ที่ระดับราชาวิญญาณขั้นที่หนึ่งก็ได้แล้ว!” กู้ไป๋อีกล่าวเสียงเรียบ
“จะบอกว่าเจ้าไม่มีพลังวิญญาณ ก็มีความสามารถที่จะเอาชนะราชาวิญญาณผู้หนึ่งได้งั้นหรือ?” มู่เฉียนซีกล่าวด้วยความประหลาดใจ
“แน่นอน!”
“แต่ข้าไม่อยากใช้พลังวิญญาณ!” มู่เฉียนซีหัวเราะ
“ทันทีที่ข้าลงมือ ข้าจะไม่ออมมืออย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นเจ้าจะเจ็บตัวเอานะ”
“ข้าเคยเห็นผู้ที่ไร้ความปรานีและโหดเหี้ยมกว่านี้มาก่อน เสี่ยวไป๋ เจ้าคิดว่าข้าจะกลัวเจ้าหรือ?”
ตอนที่ถูกจิ่วเยี่ยฝึก เขาลงมืออย่างโหดเหี้ยมอย่างเอาตาย กู้ไป๋อีมีนิสัยเย็นชาแต่ยังไม่ถึงจิ่วเยี่ยที่น่าหวาดกลัวผู้นั้น
คําสาปมีการเคลื่อนไหวและหวังว่าเขาอยู่ในแดนคุกและทุกอย่างจะดี
กู้ไป๋อีกล่าว “ในเมื่อนี่เป็นทางเลือกของเจ้า เช่นนั้นข้าก็จะไม่เกรงใจแล้ว”
กู้ไป๋อีกับระดับมหาจักรพรรดิที่นางเคยเห็นและได้ประมือมาก่อนนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
ความสามารถในสายตาของเขา ความรวดเร็ว ประสบการณ์ ล้วนแต่น่าหวั่นพรึงนัก ซึ่งนั่นจะต้องผ่านประสบการณ์มาอย่างโชกโชนเป็นแน่ และเจตจำนงในการต่อสู้นั้นไม่มีวี่แววของความหวั่นกลัวปนอยู่เลยแม้แต่น้อย
ดวงตาของมู่เฉียนซีแฝงไปด้วยความตื่นเต้นนางยิ้มและกล่าวว่า “ข้ากําลังกังวลว่าเมืองเหยียนแห่งนี้จะไม่มีคู่ต่อสู้ให้ข้าฝึกฝีมืออยู่พอดี! กลับคิดไม่ถึงเลยว่าเสี่ยวไป๋จะเก่งขนาดนี้!”
“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะฟุ้งซ่าน!”
น้ำเสียงที่เย็นชาดังขึ้น กู้ไป๋อีเคลื่อนไหวแล้ว!
มู่เฉียนซีหมุนตัวหลบ ผมดําขลับปลิวไหว เกือบโดนการโจมตีเข้าเสียแล้ว
ปัง!
มู่เฉียนซีรู้สึกชา ๆ ที่มือของนาง
ไม่มีพลังวิญญาณ แต่กู้ไป๋อีกลับกลายเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวเช่นนี้!
ปัง ปัง ปัง!
มู่เฉียนซีเริ่มประมือกับกู้ไป๋อี ร่างทั้งสองร่างพุ่งเข้าใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร
ทันทีที่เย่เฉินมาถึง เขาก็เห็นฉากที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้ ไม่ได้ใช้พลังวิญญาณใด ๆ แต่กลับแข็งแกร่งถึงเพียงนี้!
นี่สิถึงจะเป็นผู้แข็งแกร่ง!
ไม่ถึงสิบรอบ มู่เฉียนซีก็พ่ายแพ้เสียแล้ว มือ ขา หรือแม้แต่บนใบหน้าทั้งหมดล้วนมีรอยช้ำ
เมื่อเจ้าหมอนี่เข้าสู่การต่อสู้ ก็ถือได้ว่าแข็งแกร่งเกินไปแล้ว
ถึงจะอย่างนั้น มู่เฉียนซีก็จะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ!
มู่เฉียนซีโบกมือ “เย่เฉิน ข้าจะพักสักหน่อย เจ้าเข้าไป!”
“อ๊า!” แต่สิ่งที่ทําให้มู่เฉียนซีต้องผิดหวังก็คือ แม้เย่เฉินที่ไม่ได้ควบคุมพลังวิญญาณแต่กลับถูกพิฆาตด้วยกระบวนท่าเดียว
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าเอง”