คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1219
แดร์ริลเดินเข้าไปหาจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ด้วยเจตนาฆ่าที่น่ากลัว
ตึก! ตึก! ตึก!
แต่ละก้าวที่แดร์ริลเดินเข้ามาทำให้จักรพรรดิแห่งโลกใหม่รู้สึกหนักอึ้ง
จักรพรรดิแห่งโลกใหม่สัมผัสได้ถึงจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวของแดร์ริล ใบหน้าของเขาซีดเซียวลงภายในใจของเขารู้สึกตื่นตระหนก ขณะที่ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้!
เลขาธิการแคว้นโลกใหม่และสโลนเป็นผู้พิทักษ์ที่ยอดเยี่ยมของโลกใหม่ คนหนึ่งเสียชีวิตในขณะที่อีกคนหนึ่งบาดเจ็บสาหัส!
แดร์ริลได้สังหารทหารองครักษ์ไปมากกว่าหนึ่งหมื่นนายและสังหารทหารของกองทัพหลวงถึงหนึ่งแสนนาย!
ในที่สุดจักรพรรดิแห่งโลกใหม่ก็ตระหนักว่าเขาประเมินความแข็งแกร่งของแดร์ริลต่ำเกินไป!
ราวกับว่าชายผู้นี้ถูกเทพเจ้าแห่งความตายเข้าสิงร่าง!
‘ฉันควรงจะทำยังไงดี?’
ขาของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่อ่อนปวกเปียกจนเขาแทบจะยืนไม่ไหว เขาละทิ้งท่าทางสง่างามของเขาไปโดยสิ้นเชิง
นี่เขาจะต้องตายลงในวันนี้ด้วยน้ำมือของแดร์ริลจริง ๆ เหรอ?
ในชั่วพริบตาแดร์ริลก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าจักรพรรดิแห่งโลกใหม่พร้อมกับดาบกลืนโลหิตในมือของเขา จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นว่า “ท่านอาจารย์ของผม วิญญาณของคุณจะสามารถพักผ่อนอยู่บนสวรรค์ได้อย่างสงบเสียที!”
เมื่อแดร์ริลพูดจบ ลำแสงของดาบกลืนโลหิตก็พุ่งตรงไปที่คอของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่
“ไม่นะ!”
จากนั้นร่างที่ผอมเพรียวบางก็รีบวิ่งไปที่ด้านหน้าของจักรพรรดิแห่งโลกใหม่และรีบรั้งชายคนนั้นเอาไว้ทันที
เธอคืออีเวตต์!
เมื่อได้เห็นอีเวตต์ แดร์ริลก็ขมวดคิ้วขณะที่ลำแสงจากดาบกลืนโลหิตของเขาหยุดลงกลางอากาศ
“ปล่อย!”
ใบหน้าของแดร์ริลซีดลง เขาพูดขึ้นอย่างเย็นชาโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงในดวงตาของเขา
จักรพรรดิแห่งโลกใหม่จะต้องตาย!
ไม่มีใครสามารถหยุดแดร์ริลได้!
“แดร์ริล!” อีเวตต์กัดริมฝีปากแน่นขณะที่เธอกล่าวอ้อนวอนชายผู้นั้น “ได้โปรดไว้ชีวิตพ่อของฉันด้วย! ได้โปรด ฉันขอร้องนะแดร์ริล! ใช่ เขาฆ่าอาจารย์ของนายและมันก็เป็นความผิดของเขา แต่เขาทำไปโดยไม่ได้ตั้งใจ แดร์ริล นายเข่นฆ่าผู้คนไปมากพอแล้ว ได้โปรดหยุดเถอะนะ…”
อีเวตต์คุกเข่าลงขณะที่เธอกอดขาของแดร์ริลด้วยมือทั้งสองข้าง
อีเวตต์ได้เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาแล้ว และเมื่อไม่มีใครในวังหลวงสามารถเอาชนะเขาได้ ทางเดียวที่พวกเขาจะทำได้ คือการร้องขอความเมตตาจากชายผู้นั้น!
จักรพรรดิแห่งโลกใหม่เป็นพ่อของเธอ แล้วเธอจะปล่อยให้แดร์ริลฆ่าพ่อของเธอได้อย่างไร?
“อีเวตต์!”
จักรพรรดิแห่งโลกใหม่รู้สึกเสียใจ พร้อมทั้งขุ่นเคืองและอับอายเมื่อได้เห็นสิ่งที่อีเวตต์ทำ เขาต่อว่าลูกสาวของเขาด้วยความเกรี้ยวโกรธ “ยืนขึ้นเดี๋ยวนี้! ข้าไม่ต้องการให้เจ้าร้องขอความเมตตาจากชายผู้นั้น!”
ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะมีความแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์เหยียบย่ำศักดิ์ศรีของราชวงศ์แห่งโลกใหม่ ดังนั้นเจ้าหญิงผู้สง่างามจะต้องไม่คุกเข่าลงต่อหน้าเขา!
‘แม้ว่าข้าจะต้องตาย ข้าก็จะไม่ยอมจำนนต่อใคร! ไม่มีทาง!’
อย่างไรก็ตาม อีเว็ตต์แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเสียงของจักรพรรดิ ดวงตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่แดร์ริลด้วยใบหน้าที่สิ้นหวัง
ใบหน้าของแดร์ริลดูเย็นชา “ฉันจะบอกอีกครั้งนะว่าออกไป!”
ถ้าหากเป็นคนอื่น แดร์ริลจะเหวี่ยงคนคนนั้นออกไปอย่างไร้ความปราณี
อย่างไรก็ตาม เธอคืออีเวตต์! และด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาจึงไม่สามารถทำเช่นนั้นได้
วันนี้จักรพรรดิแห่งโลกใหม่จะต้องตาย!
‘ฉันจะต้องฝังร่างของเขาลงไปพร้อมกับอาจารย์ของฉัน!’
เมื่อมองเห็นความไม่แยแสของแดร์ริล อีเวตต์จึงรู้สึกกระวนกระวาย ไม่นานน้ำตาก็ไหลออกมา “แดร์ริล ได้โปรด! ฉันขอร้องนะ! ถ้านายต้องการฆ่าเพื่อระบายความเกลียดชังก็ฆ่าฉันแทน! แต่ได้โปรดไว้ชีวิตพ่อของฉันด้วย!”
อีเวตต์ได้ลืมภาพลักษณ์ของเธอในฐานะเจ้าหญิงไปแล้ว เธอกอดขาของแดร์ริลและกัดฟันแน่น เธอจะไม่ยอมปล่อย!
น้ำตาได้ไหลลงอาบแก้มของอีเวตต์ราวกับสายฝน!
ตั้งแต่เกิดมา อีเวตต์ไม่เคยร้องขอความเมตตาจากใคร! แต่เธอกลับยอมเสียศักดิ์ศรีในฐานะเจ้าหญิง เพื่อคุกเข่าลงและร้องขอความเห็นใจจากแดร์ริล เธอต้องการให้เขาไว้ชีวิตพ่อของเธอ ดังนั้นเธอจึงยอมทำทุกอย่างแม้ว่าเธอจะต้องตายก็ตาม!