มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 732
หลังจากที่ผู้แข็งแกร่งของเผ่าหงส์ในเมืองตี้หยาง ได้รับข่าว พวกเขาก็รีบไปทันที
ไม่นานนัก นักรบจากเมืองตี้หยาง หลายคนได้ข่าวแล้วตามมา ด้านหนึ่งเพราะความอยากรู้ อีกด้านมาเพื่อมองดูผู้แข็งแกร่งของเผ่าหงส์ โดยหวังว่าจะหาโอกาสผูกมิตรกับพวกเขา
กลุ่มคนขิองเผ่าหงส์มาถึงอย่างรวดเร็ว นำโดยเจ้ายุทธจักรที่สวมชุดเกราะสีแดงเพลิง เมื่อกลุ่มคนมาถึง ฝูงชนที่รวมตัวกันในบริเวณใกล้เคียงก็โกลาหลทันที
“นี่คือผู้แข็งแกร่งของเผ่าหงส์หรือ? แม้ว่าจะไม่แสดงออร่าออกมา แต่ก็ยังรู้สึกถึงการกดดันถึงใจจนใจสั่นได้”
“การสืบทอดของเผ่าหงส์นั้นเก่าแก่พอ ๆ กับแดนศักดิ์สิทธิ์ มีการสืบทอดมากว่าหลายหมื่นปี ไม่ว่าผู้ใดที่ออกมาก็จะเป็นเจ้ายุทธจักร”
มีการพูดคุยกันมากมาย และผู้คนรวมตัวกันรอบๆ กลุ่มคนเผ่าหงส์ราวกับดวงดาวที่ถือดวงจันทร์อยู่ในมือ
หลัวซิวก็อยู่ท่ามกลางฝูงชนเช่นกัน พวกเผ่าหงส์คาดไม่ถึงมาก่อนว่าคนที่พวกเขาพยายามไล่ตามอย่างหนักนั้นอยู่ใต้หนังตาของพวกเขา
“แย่แล้ว นี่คือกับดัก!”
ทันใดนั้น ชายที่นำโดยผู้แข็งแกร่งเจ้ายุทธจักรที่ของเผ่าหงส์ ตัวสำนึกของเขาก็สัมผัสได้ถึงสิ่งผิดปกติของสถานที่นี้ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปกระทันหัน
“อะไรนะ กับดัก?” ฝูงชนที่อยู่ใกล้ๆ ก็ส่งเสียงดัง สีหน้าทุกคนต่างประหลาดใจ
“ในเมื่อกล้าสร้างกับดักอยู่ที่นี่ เหตึใดถึงไม่กล้าออกมา?” ดวงตาของเผ่าหงส์เจ้ายุทธจักรกวาดมองไปรอบๆ สายตาของเขามีเจตนาฆ่า
คนนี้ชื่อ เฟิ่งซื่อหยางเป็นระดับผู้อาวุโสของเผ่าหงส์ ออร่าของผู้แข็งแกร่งระดับเจ้ายุทธจักรแผ่กระจายออกมา รัศมีของพลังแก่งกฎกลายเป็นอาณาจักร ซึ่งทำให้ทุกคนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงรู้สึกถึงแรงกดดันที่น่ากลัวในทันที
“ร้อนมาก!”
“ข้าทนไม่ไหวแล้ว!”
ฝูงชนอุทานซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในอาณาจักรที่ เฟิ่งซื่อหยางปล่อยออกมา เต็มไปด้วยพลังแห่งกฎเพลิงอัคคี จอมยุทธ์ที่ต่ำกว่าระดับเจ้ายุทธจักรที่อยู่ในนั้น ต่างถูกกดดัน
บางคนที่มีผลการฝึกตนที่ค่อนข้างอ่อนแอได้หมอบอยู่บนพื้นแล้ว เหงื่อออกเต็มร่าง ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย
“ฮ่าฮ่า สมกับผู้แข็งแกร่งของเผ่าหงส์ ช่างแข็งแกร่งจริงๆ”
ในฝูงชน มีเพียงหลัวซิวเท่านั้นที่ยืนอยู่ที่เดิม สงบและเรียบนิ่งและยิ้มอย่างสบายๆ
สีหน้าของ เฟิ่งซื่อหยางเย็นลงและเขาก็จ้องไปที่หลัวซิวทันที “เป็นเจ้าจริงๆ! เจ้ายังกล้าที่จะปรากฏตัว ก็กล้าเหมือนกันนี่”
“อาณาจักรใต้กว้างใหญ่มาก ข้าไม่สามารถไปที่ไหนบ้าง? นึกว่าเผ่าหงส์ของพวกเจ้าสามารถครอบคลุมท้องฟ้าด้วยมือเดียวหรือ?” หลัวซิวเย้ยหยันอย่างดูถูก
“ฮึ่ม ในเมื่อเจ้ากล้าปรากฏตัวในวันนี้ งั้นก็อยู่ที่นี่ก็แล้วกัน” เฟิ่งซื่อหยางโบกมือ และหนึ่งในมหายุทธ์ที่อยู่ข้างหลังเขาก็กลายเป็นม่านเพลิงอัคคีทันทีพร้อมพุ่งไปทางหลัวซิว
ท่ามกลางไฟ ชายคนหนึ่งที่มีใบหน้าเคร่งขรึมหล่อเหล่า เผยให้เห็นร่างของเขา ผนึกรวมเปลวไฟที่แผดเผาอยู่ระหว่างฝ่ามือของเขา ตีไปยัง หลัวซิว
แม้ว่าผู้บัญชาการของเรือรบเทพหงส์จะเสียชีวิตในไท่เสวียน แต่เผ่าหงส์ไม่คิดว่าหลัวซิวมีกำลังที่จะฆ่าเจ้ายุทธจักรได้ และสงสัยว่ามีคนช่วย หลัวซิวต่อต้านกับเผ่าหงส์
ดังนั้น เผ่าหงส์จึงทำเรื่องใหญ่ขึ้น จุดประสงค์หลักคือการตามหาบุคคลที่อยู่เบื้องหลังหลัวซิว
ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่ว่าจะเป็นหลัวซิวหรือไท่เสวียน สำหรับเผ่าหงส์เป็นเพียงมดที่สามารถฆ่าได้ทุกเวลา
แววตาดูถูกของหลัวซิวปรากฏออกมา ผู้คนในเผ่าหงส์หยิ่งผยองมากเกินไป กลับให้มหายุทธ์เพียงคนเดียวต่อสู้กับเขา
เห็นเพียงหลัวซิวยืนนิ่งและไม่ขยับ จนกว่าการโจมตีของคู่ต่อสู้เข้ามาใกล้ จากนั้นเขาก็ค่อยๆ ยกมือขึ้น ใช้สองนิ้วชิดกันราวกับกระบี่ แล้วชี้ออกไป
อัก!
ฝ่ามือของเผ่าหงส์มหายุทธ์ถูกแทงทะลุด้วยกระบี่นิ้วของหลัวซิวในทันที เลือดสดพุ่งกระฉูดกระเซ็นออกไป สีหน้าของเผ่าหงส์มหายุทธ์ซีดเผือด ร่างของเขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว แต่ฝ่ามือที่บาดเจ็บถูกล้อมรอบด้วยปราณสีดำ ทำลายบาดแผลอย่างต่อเนื่อง พังทลาย แผลกว้าง ฟื้นตัวยาก
บทที่ 731
บทที่ 733