Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่842 ไม่ยอมอ่อนข้อให้แน่นอน
เย่เซิงเทียนไม่มีทางยอมอ่อนข้อให้แน่นอน
และเขาก็ไม่อยากอ่อนข้อให้ด้วย
กล้าให้คนไปจับภรรยาและลูกของเขา มีครั้งที่หนึ่งก็ต้องมีครั้งที่สอง
ต่อไปเขายังต้องจัดการกับตระกูลลี้ลับ ยังต้องไปตามหาสรวงสวรรค์ ช่วยแม่ออกมา
ในเวลานั้นเขาไม่อยู่ คนเหล่านี้ลงมืออีกครั้งจะทำยังไง？
ใช่ว่าจะไม่มีความเป็นไปได้แบบนี้
เขาไม่เคยคาดหวังใดๆกับจิตใจของคนเลย ในความคิดของเขา แม้แต่พ่อและพี่ชายของแม่ เพื่อผลประโยชน์ก็ลงมือกับแม่ได้ คนประเทศอเมเหล่านี้ ไม่มีทางที่จะจับคนรักของเขาเป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ？
เขาเคยผ่านความทุกข์ยากลำบากมาตั้งแต่เด็ก บอกเขาอย่างไม่ต้องสงสัยเลยสักนิดว่า อย่าคาดหวังใดๆกับจิตใจของคนเราอย่างเพ้อฝัน
บนโลกใบนี้ ใช่ว่าจะไม่มีคนที่ยึดมั่นในศีลธรรม
แต่ว่าคนแบบนี้ ไม่มีทางที่จะเป็นพวกนักการเมืองกลุ่มนี้ของประเทศอเมได้แน่นอน
เขาเคยผ่านความชั่วร้ายมา เพราะงั้นจึงมุ่งไปหาเรื่องที่ดีที่ถูกต้องอยู่ตลอด
แต่ว่า ก็เป็นเพราะว่าเคยผ่านความชั่วร้ายมามากเกินไป เพราะงั้นเขายิ่งเข้าใจความร้ายกาจของนิสัยมนุษย์อย่างชัดเจน
ไม่ว่าเรื่องอะไรล้วนแต่เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น
มีเพียงแค่ครั้งนี้ ทำให้คนเหล่านี้รู้สึกหวาดกลัว ทำให้พวกเขารู้ว่า กล้าลงมือกับภรรยาและลูกของเขา งั้นก็เป็นการแก้แค้นที่ไม่มีทางที่จะฟื้นคืนได้ตลอดไป ต่อไปพวกเขาก็จะเก็บความคิดทางด้านนี้ไว้
เย่เซิ่งเทียนระงับความโกรธที่เหมือนไฟแผดเผาไว้ในใจ!
นั่นเป็นไฟแห่งการแก้แค้น
ที่มีต่อตระกูลลี้ลับ มีต่อสรวงสวรรค์
แต่ตอนนี้ คนของประเทศอเมเหล่านี้เผาไฟแห่งการแก้แค้นนี้ของเขาแล้ว งั้นพวกเขาจะต้องชดใช้ออกไปอย่างสอดคล้องกัน
วันนี้ไม่ฆ่าพวกชนชั้นสูงของประเทศอเมสักสามสี่คนให้ตาย พวกเขาไม่มีทางรู้สึกปวดใจ!
“คุณเย่ เงื่อนไขนี้เกินเส้นขีดจำกัดของทางฝั่งเราแล้ว ทางฝั่งเราก็หวังว่าจะให้คำอธิบายกับคุณได้ ขอเพียงแค่ไม่ต้องเจรจาผ่านหน้าจอใหญ่ พวกเรายอมอ่อนข้อให้ตามความเหมาะสมได้”
ออวิดพูดจาอย่างระมัดระวัง
เขาทำได้แค่เพียงระมัดระวังตัว เย่เซิ่งเทียนแข็งแกร่งมากเกินไป แข็งแกร่งจนทำให้เขารู้สึกสิ้นหวังไปเลย
“งั้นก็ไม่ต้องคุยแล้ว! ในเมื่อพวกแกตัดสินใจจะละทิ้งเมืองเวย์น่า งั้นก็ได้ ฉันจะสนองความปรารถนาของพวกแกเอง!”
เย่เซิ่งเทียนไม่ให้โอกาสพวกเขาในการตอบโต้กลับเลยแม้แต่น้อย ปล่อยแรงกดทับอย่างมหาศาลออกมาอีกครั้ง และบางคนที่คุกเข่าลงบนพื้น ทนไม่ไหวแล้ว เลือดพุ่งออกจากปาก มีโอกาสตายได้ตลอดเวลา
แม้แต่คำเดียวก็พูดไม่ออก เพียงแค่ในดวงตาเต็มไปด้วยความอาฆาต
ความอาฆาตแค้นเช่นนี้มีต่อเย่เซิ่งเทียน และมีต่อเหล่าชนชั้นสูงของประเทศอเมอย่างออวิดด้วย
“อย่า คุณเย่ คุณจะต้องระงับความโกรธไว้ ฉันจะไปคุยกับทางนั้นอีกครั้ง ขอเวลาให้ฉันสักสองสามนาที”
ออวิดตกใจแทบแย่ เย่เซิ่งเทียนคิดจะลงมือก็ลงมือเลย ไม่มีการผ่อนปรนใดๆเลยแม้แต่น้อย
เขาแอบด่าอยู่ในใจ ไอ้โง่จากหน่วยข่าวกรองคนนั้น ทำไมต้องเสนอแนะว่าจะจับภรรยาและลูกสาวของเย่เซิ่งเทียนด้วย
ตอนนี้เรื่องมันบานปลายแล้ว ควบคุมไม่อยู่แล้ว ทุกคนจึงตื่นตระหนก จึงรู้ว่าถูกทำให้อับอายขายหน้าแล้ว ก่อนหน้านี้ทำอะไรลงไป
ตอนแรกเขาก็ไม่เห็นด้วยกับคำเสนอแนะนี้ แต่ว่าโฟเดนท์คิดว่านี่คือโอกาสครั้งหนึ่ง ดันทุรังที่จะลงมือ
ตอนนี้เป็นยังไงล่ะ คนเขามาฆ่าถึงที่แล้ว ทำให้ประเทศอเมขายหน้ากันไปทั่ว เพิ่งจะเริ่มเสียใจทีหลังแล้วสิ
มีประโยชน์อะไรไหม?
บัดซบ!
“พวกเราไม่มีโอกาสได้เลือกเลย แรงกดทับที่เขาเพิ่งปล่อยออกมา เกือบจะทำให้ทุกคนถูกบีบอัดตาย ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว พวกเราไม่มีทางเลือก!”
ออวิดมีสีหน้าที่อาฆาตแค้นและโมโหเดือดดาล
ทางฝั่งนั้น ทุกคนที่อยู่ในทำเนียบประธานาธิบดีเริ่มเงียบกันหมด
เย่เซิ่งเทียนมีทิฐิสูง หากอยากจะเจรจาผ่านทางหน้าจอใหญ่จริงๆ งั้นจะทำยังไงล่ะ?
ในเวลานี้ หัวหน้าหน่วยข่าวกรองโอ๊คไม่พูดจาเลยสักคำ หวังเพียงแค่ให้ทุกคนไม่ต้องสนใจตัวเอง
เขารู้ดี ถ้าหากทางฝั่งเย่เซิ่งเทียนไม่ยอม ทางฝั่งนี้จะต้องส่งคนหนึ่งไปเป็นแพะรับบาป
และคนๆนั้น จะต้องเป็นเขาอย่างไม่ต้องสงสัยเลย
แต่ว่า สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดก็เกิดขึ้นจนได้ ดวงตาของฮิวเวลมองมาที่เขาหรือเปล่า สุดท้ายก็พูดไปว่า “คุณเตรียมตัวให้ดี”
จู่ๆ ขาทั้งสองข้างของโอ๊คก็อ่อนแรง ฝืนยิ้มอย่างจำใจ รู้สึกสิ้นหวังเล็กน้อยอยู่ในใจ