คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1223
ลิลี่คิดถึงทุกช่วงเวลาที่เคยใช้ร่วมกับแดร์ริล!
เธอนึกย้อนไปในอดีตถึงสิ่งที่เขาทำให้เธอ
ฉากที่เคยตราตรึงอยู่ในหัวใจของลิลี่ก็ฉายขึ้นมาตรงหน้าทันที มันเป็นอดีตที่น่าจดจำและเป็นความทรงจำที่ดีตลอดช่วงชีวิตของเธออีกด้วย!
เวลายังคงเดินไป
ลิลี่รอเขาตั้งแต่เช้า จนบ่าย จนค่ำ แต่เธอก็ไม่เห็นแดร์ริลปรากฏตัว
ทว่าลิลี่กลับไม่รู้เลยว่า แดร์ริลกำลังไปล้างแค้นให้กับการตายของอาจารย์ของเขาอยู่ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่เขาล่าช้า
อากาศยามค่ำคืนค่อย ๆ เย็นขึ้น
หัวใจของลิลี่เย็นยะเยือกราวกับสายลมยามค่ำคืนที่ผ่านพัดมา
‘แดร์ริล…หรือว่าเขาจะลืม? วันนี้เป็นวันครบรอบเจ็ดปีที่เราได้ให้คำมั่นสัญญากัน เขาลืมเรื่องนี้ไปแล้วเหรอ?’
ลิลี่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและมองดูเวลาบนหน้าจอ จากนั้นเธอก็รู้สึกปวดใจเมื่อได้เห็นว่ามันเป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว!
ร่างของลิลี่สั่นสะท้านขณะที่น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มของเธอโดยไม่รู้ตัว
เธอเฝ้ารอการปรากฏตัวของชายที่เธอรักมาตลอดทั้งวัน
แต่ดูเหมือนว่าแดร์ริลจะลืมเธอไปแล้ว
‘ฉันเดาว่าเขากำลังมีความสุขดี เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็มีเพื่อนคู่คิดตั้งมากมาย’
‘อีวอนน์ ยัง เดบร้า เกเบิล เจ้าสำนักพรานและจีเวล สาวใช้คนสนิทของเขา…พวกเธอทุกคนเป็นคนสวย แต่ดูฉันสิ…’
‘ลืมไปเลย!’ ลิลี่ถอนหายใจยาว
‘ฉันไม่คู่ควรกับเขาอีกต่อไป’
ลิลี่ปลอบใจตัวเอง แต่ยิ่งเธอฝืนใจตัวเองมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งทุกข์ระทมมากเท่านั้น
…
ในขณะเดียวกัน
อีเวตต์เรียกใช้เครื่องรางข้ามภพมหัศจรรย์ เธอกอดแดร์ริลเอาไว้แน่นในขณะที่ความมืดมิดกลืนกินสายตาของเธอ ในเวลานั้นพวกเขาได้ออกจากพระราชวังแห่งโลกใหม่ไปแล้ว เธอไม่รู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน เธอเพียงแค่รู้สึกว่าเธอกำลังร่วงลงไปเรื่อย ๆ
หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดอีเวตต์และแดร์ริลก็ลงมาสู่พื้นดิน!
พวกเขาถูกส่งมาที่ไหน?
อีเวตต์ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น จากนั้นเธอก็รู้สึกประหลาดใจเมื่อได้เห็นฉากตรงหน้า
พวกเขาถูกส่งมาในเมืองเมืองหนึ่ง ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าเมืองหลวงของทวีปโลกใหม่ และความเจริญก้าวหน้าของเมืองนี้ก็มีลักษณะคล้ายกันกับโลกใหม่ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถูกส่งมายังป่าที่อยู่ด้านนอกของเมือง
อีเว็ตต์ไม่รู้ว่าที่นี่คือทวีปโมอาน่าเหนือ!
ทวีปโมอาน่าเหนือเป็นสังคมเช่นเดียวกันกับทวีปโลกใหม่ และดูเหมือนว่าพวกเขาจะถูกส่งมายังเมืองเมฆา
อีเวตต์ถอนหายใจเบา ๆ ขณะที่เธอกวาดสายตามองไปรอบ ๆ จากนั้นเธอก็เอียงศีรษะและเหลือบมองดูแดร์ริล
แดร์ริลยังคงหลับตาอยู่ เขายังไม่ได้สติ
ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลมากมาย
‘เขายังไม่ตายใช่ไหม?’
เมื่อคิดเช่นนั้น อีเวตต์ก็โน้มตัวไปข้างหน้าและวางนิ้วที่ใต้จมูกของแดร์ริล เมื่อเธอสัมผัสได้ว่าเขายังมีลมหายใจเธอก็รู้สึกโล่งใจ จากนั้นเธอก็ตรวจสอบดูอาการบาดเจ็บอื่น ๆ ของเขาดู
โชคดีที่เขามีบาดแผลเพียงผิวเผิน ดังนั้นมันจึงไม่ร้ายแรงมาก
อีเวตต์เป็นเจ้าหญิงที่ชาญฉลาด เธอมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องการปฐมพยาบาล
บาดแผลของแดร์ริลไม่จำเป็นต้องใช้สมุนไพรล้ำค่าในการรักษา เพราะสมุนไพรทั่วไปก็สามารถรักษาบาดแผลของเขาให้หายดีได้
แต่ถึงแม้ว่าอาการบาดเจ็บของแดร์ริลจะไม่ร้ายแรงมากนัก แต่อีเวตต์ก็จะต้องรีบรักษาเพื่อไม่ให้อาการของเขารุนแรงมากขึ้น
‘ในเมืองนี้จะต้องมีร้านขายยาอยู่ที่ไหนสักแห่ง!’
จากนั้นอีเวตต์ก็ลุกขึ้นยืนและเดินตรงไปยังทางเข้าเมืองทันที!
“รอที่นี่ก่อนนะแดร์ริล ฉันจะไปตามหายามารักษานายเอง” อีเวตต์พูดขึ้นในขณะที่เธอหันกลับมามองแดร์ริลที่กำลังหมดสติก่อนจะรีบเดินออกไปทันที