เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1073
ไม่แปลกใจเลยที่ไอ้สารเลวนี้กล้ามาโดยไม่เกรงกลัว?
ดาร์กไนท์!
ต้องเป็นดาร์กไนท์ไอ้สารเลวนั้นแน่เลย!
ต้องเป็นดาร์กไนท์ที่รู้ว่าดาร์กสโตน เป็นคนของสำนักยมบาล แล้วบอกข่าวนี้กับหยางเฟิงแน่นอน!
เกลียด!
เกลียดจริงๆ!
ดาร์กไนท์ไอ้คนเนรคุณนี่
เสียแรงที่ตัวเองเชื่อใจเขาขนาดนั้น จริงๆแล้วกลับเป็นแผนการ
ดาร์กสโตนเป็นสายลับที่สำนักยมบาล ส่งมาอยู่ใกล้ตัวตัวเอง เรื่องสำคัญแบบนี้กลับไม่บอกตัวเองเลย?
ถ้าบอกตัวเอง เขาจะตกอยู่ในแผนการของดาร์กสโตนเหรอ?
เย่หรงในขณะนี้ โกรธมากแล้ว
เขาไม่ได้คิดเลยด้วยซ้ำ เขาไม่ไว้ใจดาร์กไนท์กับดาร์กสโตน ทั้งสองคนนี้เต็มร้อย
ดาร์กไนท์ไม่ใช่คนโง่ แน่นอนว่าเขาจะต้องแอบระวังเย่หรงไว้แน่
เลือดสดยิ่งไหลยิ่งเยอะ
ใบหน้าของเย่หรงซีดลงเรื่อยๆ
ถ้ายังไม่จัดการอาการบาดเจ็บ เกรงว่าเย่หรงจะต้องเลือดไหลจนตาย!
ดูถึงตรงนี้ หยางเฟิงเย้ยหยันแล้วพูด “เจ้าบ้านเย่ ยังตัดสินใจไม่ได้เหรอ? เวลาของคุณมีไม่มากแล้วนะ ถ้ายังไม่ตัดสินใจให้ดีล่ะก็ ถึงเวลาคุณจะเลือดไหลจนตาย!”
“รอถึงเวลานั้น ฉันฆ่าคนทรยศที่อยู่ข้างๆคุณ แล้วค่อยหาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรจากตัวคุณ!”
“คุณ คุณ คุณ……”
หยางเฟิงทำเย่หรงโมโหจนจะเป็นบ้าตาย
ปากของหยางเฟิงนั้น ทำให้คนโมโหจนจะเป็นบ้าตาย
แต่เย่หรงรู้ว่า หยางเฟิงพูดถูก
ถ้าตัวเองยังไม่รักษาบาดแผล คงจะไม่รอดตายแล้วจริงๆ
คิดถึงตอนนี้
เย่หรงกัดฟันและหยิบชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรออกมาจากในอกแล้วส่งให้หยางเฟิง
ทำอะไรไม่ได้
เย่หรงอยากมีชีวิตอยู่ เขาไม่อยากตาย!
เขาไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเองจะตกมาอยู่ถึงจุดนี้ ไม่มีโอกาสแม้แต่จะสู้กลับ
และยังถูกหยางเฟิงไอ้สารเลวนี้แบล็กเมล์ต่อหน้าอีกต่างหาก!
แค่คิดก็โมโหจนปวดตับแล้ว!
“เอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมานี่!”
เห็นว่าเย่หรงจะส่งชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรให้หยางเฟิง ดาร์กสโตนก็ตะโกนดังทันที
ภารกิจของเขาก็คือแย่งชิงชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร
ไม่อย่างนั้น เขาก็คงไม่แอบซุ่มตัวอยู่ใกล้ตัวเย่หรงเป็นเวลาสิบปี
เห็นว่าภารกิจกำลังจะสำเร็จแล้ว
ตอนนี้เย่หรงกลับจะเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรให้กับหยางเฟิง
ดาร์กสโตนจะยอมได้ยังไง?
เสียงคำราม
ดาร์กสโตนก็พุ่งตัวไปทันที
เห็นดาร์กสโตนพุ่งมา
มุมปากของหยางเฟิงเผยรอยยิ้มดูถูกออกมา
เขากำหมัดแน่น จากนั้นก็ต่อยไปหนึ่งหมัด
บูม!
เสียงโครมครามดังขึ้น
หยางเฟิงต่อยดาร์กสโตนปลิวออกไปในหมัดเดียว
ตามมาด้วย ดวงตาของเขาเผยความอาฆาตที่เย็นชาออกมา!”
หยางเฟิงหยิบชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรในมือขึ้นมาโชว์ให้ดาร์กสโตน พูดด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย “อยากได้ไหม? มีความสามารถก็มาเอาไป!”
พูดจบ
หยางเฟิงยัดชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรเข้าไปในกระเป๋าของตัวเอง ไม่ได้เอาดาร์กสโตนไว้ในสายตาเลยสักนิด
“บ้าจริง!”
เห็นท่าทางหยางเฟิงเย่อหยิ่งแบบนี้
สิ่งนี้ทำให้ดาร์กสโตนโมโหจนหน้าซีด
“ไปตาย!”
ไม่มีการลังเลใดๆ ดาร์กสโตน พุ่งไปทางหยางเฟิงอีกครั้ง
ต้องรู้ว่า เพื่อชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรนี้ดาร์กสโตนรอมาเป็นเวลานานมากแล้ว
จนถึงวันนี้ถึงมีโอกาส วางแผนจัดการเย่หรง
แต่เขาคิดไม่ถึง
ตัวเองลำบากมานานขนาดนั้น กลับกลายเป็นทำชุดแต่งงานให้หยางเฟิงเหรอ?
มันน่าโมโหจริงๆ!
ซิ่ว!
ความเร็วของดาร์กสโตนราวกับสายฟ้าแลบ
กริชแหลมคมเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของเขา
ความอาฆาตแวบผ่านดวงตา!
สำหรับดาร์กสโตนแล้ว ถ้าล้มเหลวละก็
ถึงจะกลับไปที่สำนักยมบาล เจ้าสำนักก็ไม่ปล่อยเขาไปหรอก
แบบนี้ สู้ตายยังดีกว่าอีก!