อาณาจักรล่าง!
อาณาจักรล่างเนี่ยนะ!!
หนานกงเล่ยโซเซและล้มลงบนพื้นเย็นเฉียบ เขาอ้าปากค้างมองจวินอู๋เสียอย่างตกตะลึง ด้วยความแข็งแกร่งของจวินอู๋เสีย นางไม่จำเป็นต้องโกหก แต่……
อาณาจักรล่าง……
เวลานี้หนานกงเล่ยรู้สึกราวกับหัวใจกำลังถูกไฟแผดเผา อาณาจักรล่างเป็นสถานที่แบบไหน?
สำหรับคนของอาณาจักรบน อาณาจักรล่างคือดินแดนป่าเถื่อนที่อาณาจักรกลางยังเทียบไม่ได้ ถ้าอาณาจักรกลางเป็นดินแดนรกร้างที่ด้อยกว่าในสายตาของอาณาจักรบน อาณาจักรล่างก็คือที่ทิ้งขยะ ดินแดนแห่งขยะที่ปีนขึ้นสู่ระดับพลังวิญญาณสีม่วงได้อย่างยากลำบากเป็นพิเศษ สถานที่เสื่อมโทรมที่แม้แต่อาณาจักรกลางยังเทียบไม่ได้……
จวินอู๋เสีย……เป็นคนของอาณาจักรล่างจริงๆหรือ?
หนานกงเล่ยรู้สึกเหมือนมีเลือดพุ่งขึ้นมาที่ลำคอของเขา แม้ว่าเขาจะอยากพ่นมันออกมา แต่เขาก็ทำไม่ได้ หากจวินอู๋เสียพูดว่านางเป็นคนของอาณาจักรกลางเขาก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องยากที่จะยอมรับอยู่แล้ว…….ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอาณาจักรล่างเลย
นี่มันเรื่องตลกชัดๆ!
จวินอู๋เสียมองดูปฏิกิริยาของหนานกงเล่ยด้วยแววตาเฉยเมย
นางไม่เคยคิดว่าสามอาณาจักรจะมีอะไรแตกต่างกัน คนเราไม่ควรมีลำดับชั้นแบ่งแยกกันอยู่แล้ว เหนือกว่าอะไร ต่ำกว่าอะไร ก็แค่ป้ายกำกับที่คนใจแคบเห็นแก่ตัวแปะไว้เพื่อแสดงถึงมุขตลกที่ไม่เหมือนใครของตัวเองเท่านั้น
ทุกชีวิตล้วนมีค่าไม่ต่างกัน คนทุกคนมีจุดเริ่มต้นเดียวกัน
อาณาจักรบนแล้วทำไม อาณาจักรล่างแล้วยังไง?
ก็แค่ได้เปรียบในเรื่องเงื่อนไขของเวลาและสถานที่ ลองให้คนของสองอาณาจักรสลับที่กันสิ ทุกอย่างก็จะแตกต่างไป
พอมีโอกาสได้สิทธิพิเศษก่อนก็อวดเก่งขึ้นมา นี่มันความโง่เขลาแบบไหนกัน?
ยกย่องตัวเองที่ได้เปรียบและไม่มีมนุษยธรรมใดๆ เหยียบย่ำคนอื่นไว้ใต้ฝ่าเท้าของตน คนพวกนี้ไม่สมควรเรียกว่าคน!
จวินอู๋เสียจะใช้พลังของตัวเองแสดงความจริงนี้ให้พวกอาณาจักรบนได้ประจักษ์!
แม้ว่าจะมาจากอาณาจักรล่างที่ไม่อยู่ในสายตาของพวกเขา แต่ก็สามารถเป็นปีศาจที่เก่งกาจจนฉีกกฎสวรรค์และทำให้โลกตะลึงได้!
สิ่งที่พวกเขามี อาณาจักรล่างก็มีได้เหมือนกัน! ความเย่อหยิ่งและความสงบนิ่งของจวินอู๋เสียเป็นเหมือนอารมณ์ที่ขัดแย้งกันแต่ก็สอดคล้องกัน ในสายตาของนาง ไม่มีสูงต่ำ มีเพียง ดีและชั่ว ขาวและดำ เท่านั้น
แต่นางไม่รู้เลยว่าการปรากฏตัวของนางทำให้คนอื่นตกใจมากขนาดไหน
เหล่าผู้อาวุโสของเก้าอารามพากันตะลึงกับความจริงของจวินอู๋เสีย พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้หญิงที่เอาชนะหนึ่งในสิบยอดฝีมือของอาณาจักรบนจะมาจาก……อาณาจักรล่างจริงๆ
อาณาจักรล่างเป็นสถานที่ที่ไม่สามารถเทียบได้แม้แต่อาณาจักรกลาง ต้องรู้ว่าตอนที่สิบสองวิหารต้องการยึดสมบัติของสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด พวกเขาทำกับคนของอาณาจักรล่างเหมือนหมูเหมือนหมา บางทีในสายตาของคนส่วนใหญ่ของอาณาจักรกลาง คนของอาณาจักรล่างไม่คู่ควรจะเรียกว่าคนด้วยซ้ำ แต่ใครบ้างไม่รู้ว่าในสายตาของอาณาจักรบน คนของอาณาจักรกลางก็ไม่ต่างกับอาณาจักรล่าง
ผู้อาวุโสหลายคนของเก้าอารามรู้สึกแสบร้อนที่ใบหน้า คำพูดของจวินอู๋เสียเหมือนตบเข้าที่ใบหน้าของพวกเขา ความเย่อหยิ่งและการดูถูกเหยียดหยามที่พวกเขาเคยมีต่ออาณาจักรล่างกลายเป็นการตบหน้าพวกเขาทุกคน
จวินอู๋เสียได้พิสูจน์ความจริงด้วยตัวนางเองแล้ว
หนานกงเล่ยมองจวินอู๋เสียที่ก้าวเข้าหาเขาทีละก้าวอย่างไม่อยากจะเชื่อ ความรู้สึกไม่ยอมแพ้ที่เคยมีได้หายวับไปแล้ว