คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1227
ผ่านไปราว ๆ 10 นาที ในที่สุดพวกเขาก็เข้ามาถึงยังพื้นที่เปิดโล่งภายในถ้ำ
พวกเขาได้เห็นหุบเขาที่สวยงามซึ่งมีป่าดอกท้อบานสะพรั่งอยู่ใกล้ ๆ ลำธารสายหนึ่งที่ดูคดเคี้ยว มีหญ้าสีเขียวขจีปกคลุมไปทั่วบริเวณริมลำธารและยังมีดอกไม้และพุ่มไม้แปลกตาอีกมากมาย
สายลมอ่อนพัดเอื่อย ๆ อย่างน่าหลงใหล!
ว้าว!
สถานที่นี้สวยงามมาก มันเหมือนสวรรค์!
ทั้งแดร์ริลและอีเวตต์ต่างก็ต้องตกตะลึง
พวกเขาไม่คาดคิดว่าภายในถ้ำจะมีสถานที่ที่งดงามเช่นนี้
เมื่ออีเวตต์กลับมามีสติ เธอก็แบกแดร์ริลเดินไปที่ลำธารทันที
ที่ริมลำธารมีกระท่อมมุงจากอยู่หลายหลัง
แม้ว่ากระท่อมมุงจากจะดูเรียบง่ายแต่มันก็ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม
ที่ตรงประตูของกระท่อมมุงจากหลังหนึ่ง มีชายชราผู้หนึ่งกำลังนั่งอยู่ที่นั่นและดูเหมือนว่าเขากำลังรักษานกกระเรียนสีขาวขาหักและมีเลือดไหลอยู่ นกกระเรียนตัวนั้นร้องออกมาอย่างแผ่วเบา
แดร์ริลสังเกตุเห็นว่าชายผู้นั้นมีรูปร่างกำยำ เขาแต่งกายด้วยผ้าลินินและไร้ซึ่งพลังภายใน ในตอนแรก แดร์ริลคิดว่าเขาดูเหมือนชาวไร่ชาวสวนธรรมดา ๆ ที่อาศัยอยู่บนภูเขา แต่ถึงอย่างนั้นกลับมีรังสีบางอย่างที่บ่งบอกถึงความน่าเกรงขามของเขา
ชายชราหยิบสมุนไพรทางวิญญาณหลายชนิดขึ้นมา เขาบดขยี้และทาลงบนขาที่หักของนกกระเรียนสีขาว จากนั้นเขาก็นำผ้ามาพันลงบนขาของมันเบา ๆ การเคลื่อนไหวของชายชราผู้นั้นดูคล่องแคล่วและสง่างาม
เพียงชั่วครู่ นกกระเรียนสีขาวก็ฟื้นขึ้นมา มันเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ จากนั้นมันก็กระพือปีกและบินออกไปจนหายไปจากสายตาของพวกเขา
ว้าว!
มันเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์!
ทั้งแดร์ริลและอีเว็ตต์ต่างก็ตกใจเมื่อได้เห็นเช่นนั้น
โดยปกติแล้วผู้คนหรือสิ่งมีชีวิตจะต้องใช้เวลาระยะหนึ่งในการรักษาบาดแผลให้หายดีและกลับมาเป็นปกติได้ และอาจจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองถึงสามเดือนในการรักษาขาที่หัก
แม้แต่ผู้บ่มเพาะที่ได้รับบาดเจ็บเช่นเดียวกันก็ยังต้องใช้เวลาพักฟื้นอย่างน้อยหนึ่งเดือน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาแทบจะไม่เชื่อสายตาเมื่อพวกเขาได้เห็นว่าชายชราที่ไร้ซึ่งพลังภายในสามารถใช้สมุนไพรเพียงไม่กี่ชนิดเพื่อรักษาขาที่หักของนกกระเรียนจนมันสามารถกลับมาบินได้ในเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาที
มันช่างน่ามหัศจรรย์!
สายตาของแดร์ริลจับจ้องไปที่ชายชราอย่างว่างเปล่า เขารู้สึกประหลาดใจจนพูดไม่ออก
“คุณ!”
ในขณะที่แดร์ริลยังคงรู้สึกประหลาดใจอยู่นั้น อีเวตต์ก็รีบเดินเข้าไปหาชายชราและพูดกับเขาอย่างสุภาพว่า “ทักษะทางการแพทย์ของคุณน่าทึ่งมาก!”
เห็นได้ชัดว่าอีเวตต์รู้สึกชื่นชมชายชราที่เก่งกาจผู้นั้น
ในฐานะเจ้าหญิง อีเวตต์มีความรู้ค่อนข้างมาก แต่ถึงอย่างนั้น สิ่งที่เธอได้เห็นเมื่อครู่นี้ถือเป็นเรื่องใหม่สำหรับเธอ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกตกใจ!
ทักษะทางการแพทย์ของชายชราผู้นั้นช่างยอดเยี่ยม แม้แต่หมอของพระราชวังก็ยังเทียบไม่ได้กับเขา
“เจ้า…” ชายชราหันมองไปที่อีเวตต์และแดร์ริลด้วยใบหน้าที่เย็นชา “พวกเจ้าเป็นใคร? เข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”
“ท่านผู้อาวุโส”
แดร์ริลกล่าวขึ้นอย่างแผ่วเบาว่า “เราผ่านมาที่นี่โดยบังเอิญ ต้องขออภัยถ้าหากว่าเรามารบกวนคุณ คุณชื่ออะไรเหรอ?”
ทักษะทางการแพทย์ของชายชรายอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมา!
ชายชราขมวดคิ้วและพูดช้า ๆ ว่า “ข้าคือดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ข้าอาศัยอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว ข้าจะไม่ว่าอะไรในเมื่อพวกเจ้าผ่านมาที่นี่โดยบังเอิญ แต่ ช่วยกลับออกไปด้วย”
ชายชราหยุดพูดและหันหลังกลับเข้าไปในกระท่อมมุงจากของเขา
‘อะไรนะ?’
‘เขาคือ ดีไวน์ ฟาร์เมอร์?
ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ผู้ที่ได้ลิ้มรสสมุนไพรทางวิญญาณมากกว่าร้อยชนิด! และเขาก็ยังเป็นที่รู้จักในฐานะจักรพรรดิหยานอีกด้วย!
จิตใจของแดร์ริลว่างเปล่าในขณะที่ร่างกายของเขาแข็งทื่อ เขาตกใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น!