ใครคือฮันหลิง?
หยางเฮ่ามาที่นี่เพื่อหาหลิงฮัน?
หลายคนไม่รู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้เป็นยังไง พวกเขาคิดว่าหยางเฮ่าคงได้ยินเรื่องที่ว่าหลิงฮันสามารถเอาชนะอู๋เจ๋อได้ ดังนั้นเขาจึงรีบมุ่งหน้ามาหาหลิงฮัน นี่ทำให้กังสือหยุนเห็นแสงสว่างของความหวังอีกครั้ง
ช่วยไม่ได้ที่นางจะเผยสีหน้ามีความสุข ในที่สุดหยางเฮ่าก็เคลื่อนไหว!
จางหลงไม่สามารถจัดการหลิงฮันได้ แล้วถ้าเป็นหยางเฮ่าล่ะ?
ถ้าหลิงฮันสามารถต่อกรกับหยางเฮ่าได้จริง หากเป็นเช่นนั้นนางก็จะไม่ปรากฏตัวออกมาให้หลิงฮันเห็นตลอดชีวิตที่เหลือของนาง ถ้าเจอเขา นางจะอ้อมหนีทันที
หลิงฮันลุกขึ้นยืนและพูดว่า “ข้าคือฮันหลิง มีอะไรที่ข้าพอช่วยเจ้าได้บ้าง?”
หยางเฮ่าจ้องมองไปที่หลิงฮันและพูดว่า “ข้ามีสองตัวเลือกให้เจ้าเลือก ข้อแรกส่งค่าเสียหายให้ข้าในฐานะที่เจ้าฆ่าผู้ติดตามของข้าสองคน และให้เจ้ามาเป็นผู้ติดตามของข้า ข้อสองหากข้าเห็นเจ้าเมื่อใด ข้าก็จะทุบตีเจ้าจนกว่าเจ้าจะลาออกจากนิกาย และข้าจะสังหารเจ้าด้วยตัวเอง!
หืม!
ทุกคนตกใจ ก่อนหน้านี้หลิงฮันมีอนาคตที่สดใส เขามีโอกาสสูงมากที่จะกลายเป็นศิษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของนิกายสวรรค์เยือกแข็ง แต่ภายในพริบตาสถานการณ์ก็กลับตาลปัตร
เขามีเรื่องกับหยางเฮ่า!
จะเชื่อฟังและยอมเป็นสุนัขรับใช้ของหยางเฮ่าหรือจะออกจากนิกายด้วยคำขู่ฆ่า!
แม้ว่าหยางเฮ่าจะพูดข่มขู่ แต่เขาก็ไม่สามารถฆ่าใครได้จนกว่าหลิงฮันจะออกจากนิกาย แต่ทุกคนทราบดีว่าเมื่อใดที่หลิงฮันออกจากนิกาย หยางเฮ่าจะต้องเริ่มเคลื่อนไหวทันที
หลิงฮันยังมีอนาคตอยู่อีกหรือไม่?
“เจ้าจะเลือกข้อไหน?” หยางเฮ่าถามอีกครั้ง
“ขอโทษที่ทำให้เจ้าต้องผิดหวัง พอดีข้าไม่ชอบตัวเลือกทั้งสองข้อนี้!” หลิงฮันส่ายหัว
“มันไม่สำคัญว่าเจ้าจะชอบหรือไม่ชอบ ประเด็นสำคัญคือข้าสร้างตัวเลือกให้กับเจ้า ซึ่งเจ้าทำได้แค่เลือกเท่านั้น!” หยางเฮ่าตะโกนด้วยความไม่พอใจ
เขามีคุณสมบัติดังกล่าว
“ฮ่าฮ่าฮ่า ถ้างั้นข้าขอเลือกข้อที่สาม – ข้าไม่สนใจตัวเลือกของเจ้า!” หลิงฮันกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เมื่อใดที่ข้าทะลวงผ่านระดับสุริยันจันทรา ข้าก็จะอยู่ในระดับเดียวกับเจ้า แล้วเมื่อถึงตอนนั้นมันจะเป็นเวลาของเจ้าที่ต้องตัดสินใจเลือก”
ทุกคนแทบกระอักโลหิตเมื่อได้ยิน
แค่มีปัญหากับหยางเฮ่าก็มากพอแล้ว แต่นี่เขายังกล้าพูดจายั่วยุอีกฝ่ายอีก?
หลิงฮันไม่สนใจ ถึงแม้เขาจะลดตัวไปเป็นผู้ติดตามของอีกฝ่าย แต่คิดว่าหยางเฮ่าจะปล่อยเขาไปหรือไม่? แน่นอนว่าไม่!
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น แล้วทำไมเขาจะต้องลดศักดิ์ศรีของตัวเองด้วย?
หยางเฮ่าแสยะยิ้มและพูดว่า “เจ้าเป็นคนที่ปากดียิ่งนัก แต่นั่นแหละคือสิ่งที่ข้าต้องการ!” เขายกมือขึ้นและทันใดนั้นอักขระศักดิ์สิทธิ์ก็เปล่งแสงสว่างไสว ราวกับท้องฟ้ากำลังจะพังทลาย
แข็งแกร่ง! แข็งแกร่งมาก!
ต่อหน้าคนอย่างเขา ทำให้บุคคลที่ถูกเรียกว่าหกราชาดูกลายเป็นตัวตลกไปเลย
เขาแข็งแกร่งกว่าหกราชามาก!
หลิงฮันแสยะยิ้มและพูดว่า “เจ้าเป็นจอมยุทธระดับสุริยันจันทรา แต่ต้องการต่อสู้กับข้า?”
“แล้วมันทำไม?” หยางเฮ่าไม่สนใจ จากนั้นเขาก็ผลักฝ่ามือโจมตีใส่หลิงฮัน
ตู้ม!
ฝ่ามือที่อัดแน่นด้วยพลังปราณมหาศาลตกลงมาจากท้องฟ้า โดยที่ไม่ใช้ทักษะอะไรทั้งสิ้น แต่การโจมตีครั้งนี้ยิ่งใหญ่ราวกับท้องฟ้ากำลังพังทลาย แม้แต่เหอเต๋าเองก็ยังไม่คิดว่าจะสามารถรับฝ่ามือนี้ได้
จอมยุทธระดับภูผาวารีกับจอมยุทธระดับสุริยันจันทรานั้นแตกต่างกันราวกับสวรรค์และปฐพี เว้นแต่จะมีพลังต่อสู้มากกว่าสิบดาวถึงจะต่อกรกับจอมยุทธระดับสุริยันจันทราได้ แต่ได้แค่จอมยุทธระดับสุริยันขั้นต้นเท่านั้น
แต่หยางเฮ่าคือใคร?
แม้ว่าเขาจะเพิ่งทะลวงผ่านระดับสุริยันจันทรา แต่เขาก็เป็นสุดยอดอัจฉริยะ แล้วใครจะสามารถต่อกรกับเขาได้?
แต่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีพรสวรรค์มากแค่ไหนนั้นไม่สำคัญ
เจ้าต้องการทำร้ายข้างั้นหรือ?
ไม่มีทาง!
หลิงฮันนำยันต์อาคมราชสีห์คลั่งออกมา – สุ่ยเยี่ยนยวี่คืนยันต์อาคมราชสีห์คลั่งและยันต์อาคมเหล็กไหลให้กับเขาแล้ว ทันใดนั้นความแข็งแกร่งของหลิงฮันก็พุ่งทะยานไปถึงจุดสูงสุดของระดับสุริยันจันทราในพริบตา
อย่างไรก็ตาม ยันต์อาคมก็เป็นได้แค่ยันต์อาคมเท่านั้น มันผลักดันพลังของเขาให้ถึงจุดสูงสุดของระดับสุริยันจันทรา แต่ยังไม่ใช่ขั้นสมบูรณ์
ปัง!
กำปั้นของหลิงฮันพุ่งทะยานออกไปข้างหน้าพร้อมกับเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำปะทะกับฝ่ามือของหยางเฮ่า
ปัง!
ฝ่ามือและหมัดอัคคีปะทะกัน ทำให้เกิดแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวแพร่กระจายไปทั่วพื้นที่
“หืม?” หยางเฮ่าดูแปลกใจเล็กน้อย “ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมียันต์อาคม! แต่ยังไงก็ตาม มันทำให้เจ้ามีพลังของ…จอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสูงเท่านั้น ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าว่าพลังแค่นั้นจะหยุดข้าได้อย่างนั้นรึ?”
หยางเฮ่าก้าวไปข้างหน้า ทันใดนั้นพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็เอ่อล้นออกมาจากร่างกายผสมผสานกับพลังของอักขระศักดิ์สิทธิ์
“ข้าทะลวงผ่านระดับสุริยันจันทราขั้นสมบูรณ์เมื่อสิบสองปีก่อน!” เขาพูดอย่างภาคภูมิใจ
เมื่อได้ยินแบบนี้ ทุกคนแทบจะเป็นลม ความเร็วในการก้าวหน้าของเขามันน่าสะพรึงกลัวมาก!
“ทำลาย!” หยางเฮ่าโจมตีและมีลำแสงพุ่งออกมาจากนิ้วของเขา
หลิงฮันต่อยหมัดออกไป ตู้ม ลำแสงนั่นถูกทำลายทันที
หืม การโจมตีนี้มัน…เหมือนพลังต่อสู้จะยังไม่มากไปกว่าสามดาว!
หลิงฮันประหลาดใจที่พลังต่อสู้ของหยางเฮ่าเท่ากับเขา ไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายทะลวงผ่านขั้นสมบูรณ์แบบของระดับภูผาวารีหรอกหรือ?
เรื่องแบบนี้เป็นไปได้ด้วย?
หลิงฮันคำรามและต่อสู้อย่างดุเดือดกับหยางเฮ่า
แม้หยางเฮ่าจะดูถูกหลิงฮัน แต่เขาก็ไม่กล้าประมาท
หลังจากปะทะกันหลายครั้ง หลิงฮันก็มั่นใจว่าความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าอีกฝ่าย อาจกล่าวได้ว่าพลังของพวกเขาทั้งสองคนเท่ากัน และช่วยไม่ได้ที่เขาจะขอคำแนะนำจากเซียนอู๋เซียง
“เจ้าเด็กโง่!” เซียนอู๋เซียงหัวเราะ “แม้ว่าเจ้าจะเคยเป็นจอมยุทธระดับภูผาวารีที่มีพลังต่อสู้สิบดาว เมื่อใดที่เจ้าทะลวงผ่านระดับสุริยันจันทรา เจ้าคิดหรือว่าจะรักษาพลังต่อสู้สิบดาวเอาไว้ได้ตลอดอย่างงั้นรึ?”
แบบนี้นี่เอง!
หลิงฮันเริ่มเข้าใจเล็กน้อย “หมายความว่าหลังจากที่ทะลวงผ่านระดับสุริยันจันทราพลังจะลดลง?”
“เจ้าจะใช้คำว่าลดลงไม่ได้ เพราะระดับสุริยันจันทราแข็งแกร่งกว่าระดับภูผาวารีมาก พลังต่อสู้สิบดาวของเจ้าเปรียบได้กับระดับสุริยันจันทราขั้นต้น ดังนั้นหลังจากที่ทะลวงผ่านระดับนี้ พลังต่อสู้สิบดาวของเจ้าจะเหลือหกดาว เหมือนกับตอนที่เจ้าเป็นจอมยุทธระดับทลายมิติยี่สิบดาว หลังจากที่เจ้าทะลวงผ่านระดับภูผาวารีไม่ใช่ว่าพลังต่อสู้ของเจ้าก็ลดลงหรอกหรือ?” อู๋เซียนเซียงอธิบาย
หลิงฮันเข้าใจว่าสาเหตุหลักคือช่องว่างระหว่างขอบเขตพลังระดับพระเจ้านั้นใหญ่เกินไป ทำให้ความสามารถในการขัดเกลาพลังต่อสู้ลดลงไปมากหลังจากที่ทะลวงผ่าน
จากสิบดาวเหลือหกดาว และหกดาวก็อาจลดเหลือสองสามดาวได้เช่นกัน
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมอัจฉริยะห้าดาวถึงหาตัวจับได้ยาก มันค่อนข้างสมเหตุสมผล