เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1081
ยัยแม่มดหลานซินนี่ เริ่มสร้างเรื่องอีกแล้วเหรอ?
นานมาแล้วที่หลันซินไม่หาเรื่องเขา หยางเฟิงเกือบจะลืมเธอไปแล้ว
แต่คิดไม่ถึง
ในเวลาสั้นๆเพียงไม่กี่เดือน หลันซินกลับกลายเป็นนักพนันคนหนึ่ง!
คิดถึงตรงนี้
หยางเฟิงอดไม่ได้ที่จะหวเรอะเย้ยหยัน
หลันซินสู้เขาไม่ได้
หยางเฟิงไปที่เกาะดาวก็ชนะหลายพันล้านดอลลาร์กลับมาอย่างง่ายดาย
ยัยแม่มดหลันซินนั่น นอกจากกล้าเก่งแต่ในบ้านแล้ว อย่างอื่นก็ไม่มีความสามารถอะไรเลย
ออกไปเล่นพนันกับคนอื่นที่ข้างนอก ต้องถูกคนจับจุดตายไว้แน่นอน
อย่าว่าแต่เสียหนึ่งร้อยล้าน
ถึงแม้หลันซินจะเสียไปพันล้าน
หยางเฟิงก็ไม่รู้สึกมีอะไรแปลกไป
หากเป็นคนอื่น หยางเฟิงขี้เกียจสนใจ
แต่หลันซินกลับเป็นแม่ของเย่เมิ่งเหยียน เป็นแม่ยายของตัวเอง
หากปล่อยให้หลันซินเล่นการพนันแบบนี้ลงไป ถึงเวลานั้นคนที่เดือดร้อนก็คือเย่เมิ่งเหยียน
หยางเฟิงมองดูเย่เมิ่งเหยียนแล้วพูดว่า “ที่รัก สบายใจได้ เรื่องนี้ปล่อยให้ฉันจัดการ”
เย่เมิ่งเหยียนมองดูหยางเฟิง พูดด้วยความขอบคุณ “ที่รัก ครั้งนี้จะต้องรบกวนคุณอีกแล้ว!”
สำหรับหลันซินแล้ว เย่เมิ่งเหยียนหมดหนทางแล้วจริงๆ
จะตีก็ตีไม่ได้ จะด่าก็ด่าไม่ได้
ถ้าไม่สนใจ หลันซินก็จะตอแยไม่เลิก
ทำอะไรไม่ได้ ยังไงก็เป็นแม่ของตัวเอง
เย่เมิ่งเหยียนก็ยังใจร้ายไม่ลง ตัดความสัมพันธ์แม่ลูกของเธอกับหลันซินโดยสิ้นเชิง
บนโลกนี้ คนที่สามารถจัดการกับหลันซินได้ก็มีแค่หยางเฟิงเท่านั้น!
หยางเฟิงกับเย่เมิ่งเหยียนขับรถไปที่สำนักงานใหญ่เฟิงเมิ่งกรุ๊ปด้วยกัน
เพื่อขอเงิน หลันซินไปที่สำนักงานใหญ่เฟิงเมิ่งกรุ๊ปโดยตรง
เธอรู้ว่าเย่เมิ่งเหยียนหวงหน้าตา ถ้าตัวเอะอะโวยวายในบริษัท เย่เมิ่งเหยียนจะต้องยอมแน่นอน
ต้องพูดจริงๆ หลันซินเป็นคนแปลกจริงๆ
ใครเป็นลูกสาวของเธอ ชาติที่แล้วต้องโชคร้ายแปดชั่วชาติจริงๆ!
บนรถ
เย่เมิ่งเหยียนพูดว่า “ที่รัก ครั้งนี้ไม่ว่าคุณจะทำอะไรกับแม่ฉัน ฉันจะไม่ห้ามคุณเลย!”
เย่เมิ่งเหยียนคิดได้สักที
ไม่สั่งสอนหลันซินหนักๆสักหน่อย เธอก็จะไม่มีวันแก้นิสัยเล่นพนันนี้ได้
ต้องรู้ว่า สิ่งที่เลิกยากที่สุดในโลกนี้ก็คือการติดการพนัน
หากติดการพนัน ทั้งชีวิตของคนคนนี้ก็จบแล้ว
แม้ว่าจะมีทรัพย์สินหลายหมื่นล้านก็ไม่พอให้เธอเอาไปเสีย!
หยางเฟิงพยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม “คุณสบายใจได้เลย ฉันมีมาตรการของตัวเอง!”
เขาได้คิดวิธีที่จะจัดการกับหลันซินนี่แล้ว
ครั้งนี้จะต้องทำให้หลันซินเชื่อฟังโดยดี
เห็นหยางเฟิงมั่นใจขนาดนี้
เย่เมิ่งเหยียนก็แค่ขี้เกีขจยุ่งเรื่องนี้แล้ว
เธอมองหยางเฟิงแล้วถามด้วยความสงสัย “ที่รัก การเดินทางไปเกาะดาวครั้งนี้เป็นยังไงบ้าง?”
หยางเฟิงขับรถไป พูดไปว่า “ ฝั่งเกาะดาว ฉันจัดการได้ประมาณหนึ่งแล้ว คุณสามารถแจ้งให้เถียนเฟยเริ่มกลยุทธ์ในต่างประเทศของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้เลย!”
“และฝั่งทางสำนักหงได้รับปากฉันแล้ว จะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่กับงานของเราในเกาะดาว คุณไม่ต้องเกรงใจ มีเงื่อนไขอะไรสามารถบอกเฉินตงได้เลย เฉินตงจะช่วยคุณจัดการ”
เมื่อได้ยิน เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกโล่งใจอย่างสมบูรณ์
มีหยางเฟิงจัดการ ทุกอย่างก็จะสำเร็จ
ดูเหมือนว่าครั้งนี้แผนการเฟิงเมิ่งกรุ๊ปในต่างประเทศจะไม่มีปัญหาอะไร!
ในเวลาเดียวกัน เฟิงเมิ่งกรุ๊ป
หลันซินนั่งอยู่บนเก้าอี้เจ้านายในห้องทำงานCEO……
“นายหญิง เชิญดื่มชา!”
เลขานุการเดินมาพร้อมกับถ้วยชาอย่างระมัดระวัง
เฟิงเมิ่งกรุ๊ปในเวลานี้พนักงานส่วนใหญ่เลิกงานแล้ว
หลันซินไม่ยอมจากไป เธอก็ไม่สามารถเลิกงานได้
หลันซินพูดอย่างไม่มีความอดทนว่า “ฉันไม่ดื่มชา เมิ่งเหยียนจะมาเวลาไหน?”