คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1233
ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ทักทายพวกเขาทั้งคู่ด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ “ลมอะไรหอบพวกเจ้ามาที่นี่?”
อะไรนะ?
ชายผมลอนสีแดงเพลิง คือซู่หรง เทพอัคคีอย่างนั้นเหรอ?
แดร์ริลรู้สึกราวกับว่าในหัวของเขามีเสียงพึมพำ เขาพูดไม่ออกเพราะความตกใจ! หากผู้บ่มเพาะ สามารถก้าวผ่านจักรพรรดิยุทธไปได้ อายุขัยของพวกเขาจะยืนยาวมากขึ้นและจะไม่เจ็บป่วยได้ง่าย ๆ ดังนั้นเทพอัคคีในตำนาน ซู่หรง จึงยังมีชีวิตอยู่ แต่ถึงอย่างนั้น แดร์ริลก็แทบจะไม่เชื่อสายตาถึงแม้ว่าเขาจะได้เห็นเทพอัคคีด้วยตาตัวเองก็ตาม
อีเวตต์เองก็รู้สึกตกใจเช่นกัน มันเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจอยู่แล้วที่เธอได้พบกับดีไวน์ ฟาร์เมอร์ แต่แล้วเธอยังได้มาพบกับซู่หรงอีกด้วย!
มันเป็นความรู้สึกเหมือนฝัน!
แดร์ริลและอีเวตต์ไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขากำลังอยู่ที่ภูเขากาลี
ภูเขากาลี เป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ทางตอนเหนือของทวีปโมอาน่าเหนือ และภูเขาแห่งนี้ก็มีถ้ำถึง 36 ถ้ำและมีดินแดนศักดิ์สิทธิ์ถึง 72 แห่ง! และในแต่ละถ้ำยังมีเทพโบราณและบุคคลเหนือธรรมชาติอาศัยอยู่!
ถ้ำของดีไวน์ ฟาร์เมอร์เป็นหนึ่งใน 72 ดินแดนศักดิ์สิทธิ์
ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เทพอัคคีของซู่หรงอยู่ใกล้กับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของดีไวน์ ฟาร์เมอร์
ดังนั้นซู่หรงและดีไวน์ ฟาร์เมอร์มักจะไปมาหาสู่กัน และพวกเขาทั้งสองคนก็ยังรู้จักกันเป็นอย่างดี!
ซู่หรงเดินเข้ามาหาดีไวน์ ฟาร์เมอร์ด้วยสีหน้า เคอะเขิน เขายิ้มอย่างขมขื่นและพูดขึ้นว่า
“ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ ต้องขอโทษที่ข้ามารบกวนเจ้า แต่ข้ามีเรื่องให้ต้องมาหาเจ้าที่นี่ เพราะข้าได้พยายามปราบหมีหิมะพันปีในเส้นทางเดินภายในป่าหิมะนั่น แต่ข้ากลับได้รับบาดเจ็บเพราะความประมาทเลินเล่อ”
ซู่หรงไม่แม้แต่จะหันมองแดร์ริลและอีเวตต์เมื่อเขาพูดเช่นนั้น
ซู่หรงอาศัยอยู่ในภูเขากาลีเป็นเวลานานนับพันปีและมักจะได้เห็นคนจำนวนมากผ่านมาที่นี่โดยไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นซู่หรงจึงไม่ได้รูสึกแปลกใจเมื่อได้เห็นแดร์ริลและอีเวตต์
ขณะที่พูดซู่หรงก็เปิดเสื้อของเขาขึ้นมา ซึ่งเผยให้เห็นบาดแผลที่สะดุดตาที่บนหน้าอกของเขา อาการบาดเจ็บนั้นลึกมากจนสามารถมองเห็นกระดูกที่อยู่ภายในร่างกายของเขา
แดร์ริลตกใจเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันเย็นยะเยือกของซู่หรง
อะไรนะ?
ซู่หรงได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่สีหน้าของเขากลับดูเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้านั่นคือแดร์ริล เขาอาจจะตายไปแล้วก็ได้
“ดีไวน์ ฟาร์เมอร์!”
ภรรยาของซู่หรงกล่าวอ้อนวอนดีไวน์ ฟาร์เมอร์ทันทีที่เธอเข้ามาถึง “ได้โปรดช่วยสามีของข้าด้วย!”
ภรรยาของซู่หรงคือหยวนลี่
ดีไวน์ ฟาร์เมอร์พยักหน้า จากนั้นดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก็ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของซู่หรงอย่างระมัดระวัง ไม่นานเขาก็ขมวดคิ้วและพูดขึ้นว่า “ทำไมเจ้าถึงได้ประมาทเช่นนี้?”
ในขณะที่พูดดีไวน์ ฟาร์เมอร์ก็หยิบสมุนไพรขึ้นมาและวางลงบนตัวของซู่หรง
ซู่หรงเกาหัวด้วยรอยยิ้ม “ข้าทำเพื่อประชาชน”
หมีหิมะพันปีสร้างปัญหาไม่รู้จบ มันอาศัยอยู่ในเส้นทางเดินภายในป่าหิมะ ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนเหนือสุดของทวีปโมอาน่าเหนือ ป่าหิมะอันกว้างใหญ่แห่งนั้นถูกปกคลุมไปด้วยหิมะและน้ำแข็งตลอดทั้งปี!
หลายวันก่อน ซู่หรงได้รู้ว่ามีหมีหิมะพันปีโผล่ออกมาสร้างความเสียหายและเป็นอันตรายต่อชาวบ้านในบริเวณใกล้เคียง ดังนั้นเขาจึงต้องการฆ่ามัน
แต่หมีหิมะพันปีตัวนั้นแข็งแกร่งเกินไป ซู่หรงไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการกำจัดมันเท่านั้น แต่เขายังได้รับบาดเจ็บกลับมาอีกด้วย
ในขณะที่ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ค่อย ๆ วางสมุนไพรลงบนบาดแผลของซู่หรง ซู่หรงก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ฟัง ในตอนท้ายของการสนทนา เทพอัคคีพูดขึ้นอย่างขมขื่นว่า “ถ้าหากว่าข้าดีขึ้นแล้ว ข้าจะกลับไปทุบหมีหิมะพันปีตัวนั้นให้ตาย!”
ดีไวน์ ฟาร์เมอร์ส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มและไม่ได้พูดอะไร
ดีไวน์ ฟาร์เมอร์รู้จักนิสัยของซู่หรงเป็นอย่างดี เขาเป็นคนดื้อรั้น ถ้าหากว่าเขาได้ตัดสินใจแล้วเขาจะต้องทำมันให้สำเร็จและไม่มีใครสามารถเปลี่ยนใจของเขาได้
หยวนลี่ซึ่งอยู่ข้าง ๆ กลอกตามองซู่หรง สามีของเธอ เธอรู้สึกว่าสามีของเธอทำตัวแข็งกร้าว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถพูดต่อหน้าคนนอกได้
“ผู้อาวุโสซู่หรง!”
ทันใดนั้น เสียงของแดร์ริลก็ดังขึ้น “ถึงแม้ว่าคุณจะกลับไปต่อสู้กับหมีหิมะพันปีหลังจากที่คุณหายจากอาการบาดเจ็บแล้ว คุณอาจจะต้องแพ้กลับมาอีกครั้ง”
อะไรนะ?
ซู่หรงขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาเหลือบมองแดร์ริลทันที “เจ้าหมายความว่ายังไง? ทำไมเจ้าถึงคิดว่าข้าจะแพ้กลับมา? ครั้งนี้เป็นเพราะความประมาทของข้า ข้าจึงได้รับบาดเจ็บกลับมา แต่ว่าครั้งหน้าข้าจะต้องลงมือฆ่ามันทันทีที่ข้าเจอมัน!”
“เจ้ากล้าพูดจาหยาบคายเช่นนั้นได้ยังไง? คนอย่างเจ้าจะไปรู้อะไร!” หยวนลี่จ้องหน้าแดร์ริลอย่างเย็นชาและพูดต่อว่า “สามีของข้าได้ฆ่าสัตว์ดุร้ายที่เป็นอันตรายมายาวนานนับพันปี เมื่อเขาต่อสู้กับหมีหิมะพันปีเป็นครั้งแรก สามีของข้าเพียงแค่ประเมินหมีหิมะพันปีต่ำไปก็เท่านั้น แล้วเขาจะแพ้ได้อย่างไรถ้าหากว่าเขาพยายามอย่างดีที่สุดเป็นครั้งที่สอง? เจ้าอย่ามาพูดจาไร้สาระดีกว่า!”
หยวนลี่พูดด้วยน้ำเสียงที่ดูถูกเหยียดหยาม
สามีของเธอเป็นถึงเทพอัคคีที่มีชื่อเสียง ดังนั้นเขาไม่สมควรจะต้องมาถูกชายหนุ่มวิจารณ์ ชายผู้นี้กล้าประเมินความสามารถของสามีของเธอต่ำเช่นนั้นได้อย่างไร?