ตอนที่ 681 สังหารราชินีผึ้ง (1)

ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ

ตอนที่ 681 สังหารราชินีผึ้ง (1) โดย Ink Stone_Fantasy

เห็นได้ชัดว่าพลังของปีศาจผึ้งตัวนี้ได้ลดลงราวกับปลายแรงของธนูที่โน้มสายอย่างเต็มที่แล้ว ขณะนี้มันกำลังสะบัดหนามแหลมตรงก้นให้ปล่อยไหมสีเขียวจำนวนมาก เพื่อต่อต้านแสงสีเขียวที่ปล่อยออกจากธงสามเหลี่ยมของชายชุดเขียวอย่างสุดชีวิต

และหญิงที่สวมหมวกคลุมก็เคลื่อนไหวรอบตัวปีศาจผึ้งราวกับปีศาจ ดาบแวววาวในมือโบกสะบัดอยู่ไม่หยุด ประจักชัดว่าบาดแผลส่วนมากบนตัวของมันเกิดจากฝีมือของหญิงผู้นี้

ปีศาจผึ้งถูกสองคนนี้ก่อกวนจนไม่อาจหลบเงาภูเขาที่ร่วงลงมาได้ พอมีเสียงดัง “ตู๊ม!” มันก็ถูกกระแทกจนหงายหลัง

ในช่วงโอกาสนี้ หญิงสวมหมวกคลุมที่อยู่ด้านข้างก็ตะคอกออกมา ดาบในมือกลายเป็นเงาดาบแวววาวที่ยาวหลายจั้ง และโจมตีลงบนปีกห้าสีของมัน

ปีศาจผึ้งส่งเสียงร้องแปลกประหลาด และกระพือปีกทั้งคู่ติดต่อกัน แสงห้าสีเปล่งประกายข้างตัว จากนั้นม่านแสงแวววาวก็ปรากฏอยู่รอบๆ ตัว

“ตู๊ม!”

เงาดาบแวววาวที่หญิงใส่หมวกคลุมปล่อยออกมา ทำให้เกิดรอยเว้าบนม่านแสงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และไม่สามารถทำลายมันได้เลยแม้แต่น้อย แต่พอหญิงนางนี้สะบัดข้อมือ ดาบในมือก็กลายเป็นแสงแวววาวหลุดออกไปจากมือ

แต่พอมีเสียงดัง “ตู๊ม!” ม่านแสงห้าสีก็ถูกโจมตีจนเกิดรูขึ้นมารูหนึ่ง จากนั้นพื้นผิวทั้งหมดก็แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ

ภายใต้การเปล่งประกายของดาบ มันก็เจาะทะลุดวงตาของปีศาจผึ้งไป ทำให้มันส่งเสียงร้องออกมาอย่างน่าเวทนา

ขณะเดียวกัน แสงจิตวิญญาณก็เปล่งประกายข้างตัวทั้งสองด้านของปีศาจผึ้งตัวนี้ จากนั้นร่างของชายชุดเขียวกับหญิงกับหญิงสวมหมวกคลุมก็ปรากฏออกมาพร้อมกัน

พอชายชุดเขียวยกแขนเสื้อขึ้น ธงสามเหลี่ยมในมือก็หลุดออกจากมือ และขยายใหญ่ตามแรงลมจนมีขนาดหลายจั้ง ภาพมังกรบนธงเปล่งประกายออกมา และกลายเป็นมังกรยักษ์สีเขียวขนาดใหญ่ จากนั้นก็อ้าปากงับไปทางปีศาจผึ้งตัวนี้

ดาบแวววาวในมือของหญิงที่สวมหมวกคลุมหายไปอย่างไร้ร่องรอย และถูกแทนที่ด้วยกำไลข้อมือสีเงินวงหนึ่ง มันขยายใหญ่หลายจั้งก่อนเข้าไปสวมอยู่บนตัวปีศาจผึ้ง ขณะเดียวกันไหมสีเงินก็พุ่งออกมารัดพันร่างปีศาจผึ้งไว้

ร่างปีศาจผึ้งขยายใหญ่ขึ้นมาทันที และหดตัวลงอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็หลุดออกจากวงแหวนสีเงินได้ แต่กลับถูกไหมสีเงินบนตัวกรีดจนเกิดบาดแผลเล็กๆ จำนวนมาก แต่ไม่นานลวดลายจิตวิญญาณห้าสีที่ปกคลุมเต็มตัวก็เปล่งประกาย และกลายเป็นวงกลมเรืองแสงหลากสีก่อนม้วนตัวเข้าหามังกรยักษ์

สุดท้ายมังกรยักษ์สีเขียวก็ทิ่มลงไปในแสงหลากสี พริบตาเดียวก็สลัดตัวหลุดออกไปได้

ปีศาจผึ้งนี้สมกับเป็นปีศาจอสูรระดับแก่นแท้ ได้รับบาดเจ็บถึงเพียงนี้ ยังสามารถต้านทานการร่วมมือโจมตีของทั้งสามได้ พอปีกทั้งคู่ของมันพร่ามัว มันก็กลายเป็นเงาพุ่งไปทางปากถ้ำ

ปีศาจผึ้งตัวนี้เห็นว่าสถานการณ์ตรงหน้าไม่ค่อยจะดี จึงคิดจะหนีเอาชีวิตรอด

ขณะนั้นเอง มีเงาร่างเคลื่อนไหวด้านหน้าของมัน จากนั้นร่างของหลิ่วหมิงก็ปรากฏออกมาราวกับปีศาจ พอเขายกแขนเสื้อด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก กำปั้นที่ถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีม่วงเข้มก็โจมตีออกไปอย่างรุนแรง

“ตู๊ม!”

ปีศาจผึ้งตัวนี้ถูกโจมตีจนกระเด็นออกไปทันที

“ฟิ้ว!” แสงแวววาวม้วนตัวมาจากด้านหลัง พริบตาเดียวก็ม้วนเอาปีศาจผึ้งไว้ด้านใน และฟันจนกลายเป็นเจ็ดแปดชิ้น

หลังจากแสงแวววาวม้วนตัวผ่านไป ร่างของหญิงสวมหมวกคลุมก็ปรากฏออกมา ในมือกำลังถือดาบยาวหลายฉื่อที่ดูแหลมคมเป็นพิเศษ

การฟันในเมื่อครู่ เกิดจากการที่นางแสดงวิชาดาบร่างเป็นหนึ่งออกมา!

และพริบตาที่ปีศาจผึ้งตัวนี้ถูกสังหารนั้น แสงหลากสีที่ล้อมรอบมังกรเขียว ก็ระเบิดตัวเป็นแสงเจิดจ้าก่อนสลายไป

“วิชาขี่ดาบของสหายช่างยอดเยี่ยมเสียจริงๆ ทำให้ข้าได้เปิดหูเปิดตาเป็นยิ่งนัก” หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ก็ดึงกำปั้นกลับมา และกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ที่ไหนกัน หากไม่ใช่ว่าสหายต่อยมันกระเด็นจนไม่อาจกระดิกตัวได้ล่ะก็ ข้าเองก็ไม่อาจโจมตีได้สำเร็จโดยง่ายเช่นนี้” หญิงสวมหมวกคลุมตอบอย่างราบเรียบ

“สหายทั้งสอง ศึกครั้งนี้ยังไม่จบ หากมีอะไรที่อยากพูดค่อยพูดกันทีหลังเถอะ!” ขณะนี้ชายชุดเขียวกลับกวักมือเรียกมังกรยักษ์ที่กลายเป็นธงเล็กๆ กลับมา หลังจากกล่าวอย่างรวดเร็วไปสองประโยคแล้ว ก็เคลื่อนตัวไปทางปากถ้ำทันที

หญิงสวมหมวกคลุมได้ยินเช่นนี้ ก็เลิกคิ้วขึ้นมา จากนั้นร่างอรชรก็ตามติดชายชุดเขียวไป

หลิ่วหมิงขมวดคิ้วขึ้นมา จะเห็นว่าไอหมอกสีดำที่บุปผาสีดำปล่อยออกมานั้น บางเบากว่าก่อนหน้านั้นอย่างเห็นได้ชัด

จากนั้นเขาก็พุ่งตามไปทันที

……

ขณะเดียวกัน ท่ามกลางค่ายกลที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบจั้ง

แสงหลากสีกลุ่มหนึ่งกับแสงหลบหลีกสีแดงกำลังพุ่งไปมาในนั้นอย่างบ้าคลั่ง และด้านหลังของพวกเขาก็เป็นแสงสีม่วงของราชินีผึ้งห้าแสงตัวนั้น

ดูจากรูปลักษณ์ที่น่ากลัวของราชินีผึ้งห้าแสงตัวนี้ หากไม่โดนผลกระทบจากเสาแห่งภาพสัญลักษณ์กับธูปวิญญาณไม้จันทน์ล่ะก็ เกรงว่าคงตามทั้งสองทัน และต่อสู้กันอย่างดุเดือดตั้งนานแล้ว

“สหายอู๋ คิดไม่ถึงว่าแม้จะมีเสาแห่งภาพสัญลักษณ์กับธูปวิญญาณไม้จันทน์คอยช่วย ท่านกับข้ายังคงทำได้แค่วิ่งหนีเอาชีวิตรอดเท่านั้น” ชายฉกรรจ์กระตุ้นแสงหลบหลีกไปด้วย ขณะเดียวกันก็ส่งเสียงให้กับอู๋ขุย

“ฮึ! ไม่ว่าอย่างไรมันก็เป็นปีศาจอสูรระดับแก่นแท้ขั้นปลายสมบูรณ์แบบ แม้ว่ามันอาจจะเพิ่งวางไข่จึงดูเหมือนอ่อนแอลงเล็กน้อย แต่เจ้ากับข้าฝืนตอบโต้ไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรอยู่ดี หรือเจ้าจะให้พวกฮวาชิงอิ่งเอาเปรียบง่ายๆ หรือ?” อู๋ขุยกล่าวโดยไม่ปราดสายตามองมาเลยสักนิด

“แต่หากพวกเรายังไม่โต้ตอบล่ะก็ พลังของธูปวิญญาณไม้จันทน์นี้อาจจะอ่อนแอลงเรื่อยๆ” น้ำเสียงของชายฉกรรจ์ยังคงดูลังเลอยู่

“สี่คนนั่นรับมือกับปีศาจผึ้งระดับแก่นแท้สองตัว ตัวหนึ่งในนั้นยังได้รับบาดเจ็บด้วย ผ่านไปหนึ่งชั่วยามแล้วยังไม่ตามมาอีก หรือว่าคิดจะรอจนพลังเวทของพวกเราหมดสิ้นถึงมาปรากฏตัว แล้วค่อยชุบมือเปิบเอา…” อู๋ขุยได้ยินก็มีสีหน้าอึมครึมขึ้นมา

แต่ขณะนั้นเอง ชายฉกรรจ์กลับร้องออกมาด้วยความดีใจ

“สหายอู๋ พวกเขามาแล้ว!”

ขณะนั้นเอง มีเสียงดังมาจากขอบฟ้าไกลๆ และแสงหลบหลีกสี่ลำก็พุ่งเข้ามา มันแค่เคลื่อนไหวไม่กี่ที ก็มาหยุดอยู่เหนือค่ายกลร้อยกว่าจั้ง จากนั้นเงาร่างคนสี่คนก็ปรากฏออกมา

พวกเขาก็คือหลิ่วหมิง ฮวาชิงอิ่ง และคนอื่นๆ นั่นเอง

อู๋ขุยเห็นแช่นนี้ก็ส่งสายตาให้ชายฉกรรจ์ทีหนึ่ง จากนั้นแสงหลบหลีกก็หยุดชะงักลง พัดขนนกสีทองในมือพัดออกไปอย่างรุนแรง พายุหมุนสีทองเจิดจ้าฟันไปทางราชินีผึ้ง

ราชินีผึ้งสะบัดก้นปล่อยเงาหนามแหลมขนาดใหญ่ออกไปอย่างไม่ลังเล

เกิดเสียงดัง “ตู๊ม” กลางอากาศในทันที

พอพายุหมุนสีทองปะทะกับเงาหนามแหลม มันก็ถูกแทงทะลุไป และยังพุ่งไปทางอู๋ขุยโดยที่พลังของมันไม่ลดลงเลยแม้แต่น้อย

อู๋ขุยถอยออกไปอย่างรวดเร็วราวกับเตรียมพร้อมไว้ก่อนแล้ว ทำให้หลบเงาหนามแหลมไปได้อย่างหวุดหวิด

“ตู๊ม!” เศษหินดินทรายกระเด็นไปทั่วทิศ

หนามแหลมปะทะลงพื้นจนระเบิดเป็นหลุมขนาดใหญ่

ชายฉกรรจ์อาศัยช่องว่างในตอนที่อู๋ขุยหลอกล่อราชินีผึ้งนำแผ่นค่ายกลสีฟ้าออกมา หลังจากปล่อยพลังเข้าไปแล้ว ม่านแสงเหนือค่ายกลก็เกิดรอยแยกแคบยาวหนึ่งแห่ง

“รีบเข้ามา!” ชายฉกรรจ์ตะโกนออกมา

หลิ่วหมิงและคนอื่นๆ เห็นเช่นนี้ ก็หายวับเข้าไปในค่ายกลทันที บ้างก็นำอาวุธล้ำค่าออกมา บ้างก็แสดงวิชาออกมาโดยตรง และพุ่งไปโจมตีราชินีผึ้งห้าแสง

แสงสีม่วงเปล่งประกายบนตัวของราชินีผึ้ง เปลวไฟสีม่วงขนาดมหึมาม้วนตัวออกมาจากร่าง

ชั่วขณะเวลานั้น พอวิธีการต่างๆ ที่คนเหล่านี้ปล่อยออกมาปะทะกับเปลวไฟสีม่วง มันก็กระเด็นกลับมาจนหมด

ทุกคนต่างก็ร่นถอยออกไปด้วยความตกใจ

ราชินีผึ้งห้าแสงกระพือปีกอย่างรุนแรง และกลายเป็นแสงหลบหลีกสีม่วงพุ่งยิงออกไป เป้าหมายคือรอยแยกที่กำลังจะสมานกัน และความเร็วของมันก็สูงกว่าตอนที่ไล่ล่าอู๋ขุยกับชายฉกรรจ์กว่าครึ่งหนึ่ง

ที่แท้ก่อนหน้านั้นราชินีผึ้งตัวนี้ก็แอบซ่อนพลังไว้

“แย่แล้ว! อย่าให้มันหนีไปได้!”

อู๋ขุยเห็นเช่นนี้ก็รีบตะโกนด้วยความตกใจ พัดขนนกสีทองในมือโบกสะบัดอย่างรุนแรง จนเปลวไฟสีม่วงที่ประชิดเข้ามาแตกกระจาย จากนั้นพายุหมุนสีทองก็ม้วนตัวออกไปไปทางแสงหลบหลีกสีม่วงอย่างรวดเร็ว

ชายฉกรรจ์ได้ยิน ก็รีบทำท่ามือด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก แผ่นค่ายกลสีฟ้าในมือปล่อยพลังออกไปติดต่อกัน เพื่อทำให้รอยแยกสมานกันโดยเร็ว

พอคนอื่นๆ เห็นเช่นนี้ก็โจมตีไปด้านหน้าอย่างรีบร้อน เพื่อที่จะหยุดการหลบหนีของราชินีผึ้ง

ฮวาชิงอิ่งสะบัดง่ามสีเงินทั้งสองไปด้านหน้า เงาง่ามสีเงินขนาดหลายจั้งพุ่งยิงออกไป และตามติดพายุหมุนสีทองไป

ชายชุดเขียวก็โบกสะบัดธงสีเขียวปล่อยมังกรเขียวออกมา และพอหญิงสวมหมวกคลุมส่งเสียงตะคอกออกมา ดาบในมือก็กลายเป็นแสงดาบแวววาวก่อนพุ่งออกไป

เพราะหากราชินีผึ้งหลบหนีออกไปได้ล่ะก็ ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีเสาแห่งภาพสัญลักษณ์กับธูปจิตวิญญาณไม้จันทน์ช่วยลดทอนพลัง จะสังหารมันได้ยากเป็นอย่างยิ่ง และทุกสิ่งที่ทำในก่อนหน้านั้นก็จะสูญเปล่าไปทั้งหมด

แต่ทว่าทั้งหมดนี้ก็ดูเหมือนจะช้าไปเล็กน้อย

แสงหลบหลีกสีม่วงเคลื่อนไหวไม่กี่ที ก็เข้าใกล้รอยแยกบริเวณม่านแสงสีทองแล้ว ขณะที่มันกำลังจะหายวับออกไปนั้น การโจมตีด้านหลังยังอยู่แค่ครึ่งทางเท่านั้น

ขณะที่พวกเขาต่างก็มีสีหน้าตกใจเป็นอย่างมากนั้น พลันมีเสียงดังตู๊มขึ้นมา สายฟ้าสีเงินขนาดเท่าปากถ้วยพุ่งมาจากด้านหลัง จากนั้นก็พร่ามัวไปฟันลงบนแสงหลบหลีกสีม่วง

มันคือวิชาสายฟ้าสวรรค์ที่หลิ่วหมิงแสดงออกมานั่นเอง!

เกิดเสียงดังเปรี๊ยะๆ!

หลังจากแสงหลบหลีกสีม่วงถูกสายฟ้าโจมตี เปลวไฟสีม่วงบนตัวของมันก็รัดพันกับสายฟ้าสีเงินทันที และมีส่วนหนึ่งที่เจาะทะลุม่านแสงไปโดนตัวของราชินีผึ้ง

ปีศาจผึ้งตัวนี้ดิ้นอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ค่อยๆ หยุดชะงักลง

แม้ว่าราชินีผึ้งห้าแสงจะมีพลังป้องกันอันน่าตกใจ แต่ภายใต้การถูกวิชาสายฟ้าสวรรค์โจมตี ก็เกิดอาการชาอยู่ครู่หนึ่ง

และขณะนั้นเอง รอยแยกของม่านแสงตรงหน้าก็ปิดสนิท พายุหมุนสีทองที่ผสมปนเปกับแสงหลากสี ก็ร่วงลงบนตัวของราชินีผึ้งจนเกิดเสียงดังสะเทือนเลือนลั่น!

มันคือการโจมตีของอู๋ขุยและคนอื่นๆ ที่เพิ่งมาถึง และราชินีผึ้งไม่สามารถหลบหลีกได้ชั่วคราว ถึงถูกโจมตีเข้าเต็มๆ

แต่พอแสงดับลง ทุกคนกลับต้องรู้สึกตกใจอีกครั้ง!

ราชินีผึ้งที่มีการฝึกฝนระดับแก่นแท้นี้ มีพลังป้องกันน่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าทุกคนจะร่วมมือกันโจมตี แต่แสงสีม่วงบนตัวก็มืดลงเพียงเล็กน้อย และทิ้งไว้เพียงรอยจางๆ เท่านั้น ราวกับว่าไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย

ในทางตรงกันข้าม ราชินีผึ้งห้าแสงกลับรู้สึกโมโหจนถึงขีดสุด!

………………………………