Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 853 ควรตอบกลับความหวังดีของผู้อื่นมิเช่นนั้นจะกลายเป็นไร้มารยาท
หยางทาว หร่วนซื่อสง กัวปิงทั้งสามคน มองหน้ากันไปมา เผยให้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของสุนัขจิ้งจอกเฒ่า
ในอดีตประเทศนัมเบอร์วันอยากปิดกั้นก็ปิดกั้นเลย อยากกดขี่ใครก็ทำได้เลย ดีไม่ดีกองเรือหลวงของคนอื่นอาจจะมาวนรอบปากทางเข้าสองสามรอบก็เป็นได้
มันน่าหงุดหงิดจริงๆ ไร้ประโยชน์สิ้นดี
เย่เซิ่งเทียนได้ก่อตั้งหอมังกรเทพ หลังจากที่ผุดขึ้นมา ก็ระงับความเย่อหยิ่งของมหาอำนาจตะวันตก
แต่เนื่องจากทางด้านต้าเซี่ยยังคงเป็นฝ่ายอ่อนแอ อีกฝ่ายอยู่ภายใต้การคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจ ช่างน่าขยะแขยงจริงๆ
ครั้งนี้สะใจชะมัดเลย
เย่เซิ่งเทียนสังหารเทพสงครามชั้นนำของอเมทั้งหกคน ซึ่งหนึ่งในนั้นยังคงเป็นรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม และตอนนี้ขบวนประท้วงเริ่มปะทุขึ้นอีกครั้ง
เริ่มวิตกกังวล อยากแก้ปัญหาด้วยการเจรจา แล้วก่อนหน้านี้ไปทำอะไรมา？
ในเวลาแบบนี้ ยังคิดจะเล่นแง่อีก ไม่อยากเจรจากับหอมังกรเทพ ก็เพราะกังวลว่าเก้าอี้จะสั่นไม่ใช่หรอ และส่งผลต่อสถานะของประเทศที่ใหญ่ที่สุดในอเม？
ทำไมจะต้องตามใจพวกเขาด้วย？
เหมือนกับเด็กเลย คิดว่าทั้งโลกต้องหมุนรอบตัวเองงั้นหรอ？
คนที่ล่วงเกินคือหอมังกรเทพ ถ้าจะคุยก็ไปคุยกับหอมังกรเทพไป มันเกี่ยวอะไรกับต้าเซี่ยด้วยล่ะ？
ผ่านไปไม่นาน โฟเดนท์ก็โทรมาอีกครั้ง
หยางทาวรับสาย ส่วนน้ำเสียงของเขาก็ค่อนข้างระมัดระวังทีเดียว
“ประธานาธิบดีโฟเดนท์ครับ สิ่งที่คุณพูดผมไม่สามารถพูดคุยกับคุณได้จริงๆ หอมังกรเทพเป็นอิสระไม่ได้อยู่ภายใต้ต้าเซี่ย ไม่เกี่ยวอะไรกับต้าเซี่ยด้วย และผมก็ไม่สามารถไปยุ่งกับหอมังกรเทพด้วย อีกทั้งนี่เป็นความแค้นระหว่างพวกคุณกับหอมังกรเทพ ต้าเซี่ยของเราไม่สามารถทำเกินอำนาจของตนไปก้าวก่ายอำนาจหน้าที่ของคนอื่น หึๆ ประธานาธิบดีโฟเดนท์ เรื่องนี้พวกคุณไปเจรจากับคนของฝั่งหอมังกรเทพเถอะ ผมไม่มีอำนาจไปยุ่งกับเรื่องของหอมังกรเทพ”
หยางทาวหัวเราะฮ่าๆ ผลักเรื่องทุกอย่างให้พ้นตัวจนเกลี้ยง
น้ำเสียงของเขาแสดงให้เห็นถึงความเศร้าและเห็นอกเห็นใจอย่างยิ้ง แต่ภายในใจของเขากลับเต็มไปด้วยความสุข
ถ้ารัฐบาลของโฟเดนท์คุยเจรจากับหอมังกรเทพแล้วจริงๆ คนในโลกไม่รู้ว่าหอมังกรเทพไม่ได้อยู่ภายใต้ต้าเซี่ย เพียงแค่คิดว่า อเมไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับต้าเซี่ยต่อหน้าด้วยซ้ำ ได้เพียงแค่คุยกับแผนกอื่นๆของต้าเซี่ย
สิ่งนี้จะส่งผลอย่างมากต่อบารมีและชื่อเสียงของประเทศนัมเบอร์วันอย่างมาก
ตอนนี้ประเทศนัมเบอร์วันอยากคุยเจรจาผ่านหยางทาว เพื่อให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายเท่าเทียมกัน แน่นอนว่าหยางทาวไม่มีทางทำสิ่งที่เขาต้องการ
“ผมสามารถช่วยให้ทั้งสองฝ่ายบรรลุการประนีประนอมกันได้ แต่เรื่องนี้ผมเป็นคนเริ่มไม่ได้ เนื่องจากถึงแม้เย่เซิ่งเทียนจะเปนเจ้าเทพแห่งต้าเซี่ย แต่เขาเป็นผู้ดูแลรับผิดชอบหอมังกรเทพ เขาเป็นตัวแทนของหอมังกรเทพ ผมทำได้แค่ลองพูดคุยดู ไม่กล้ารับปากว่าจะสำเร็จหรือไม่”
คำพูดรวบรัดตัดตอนของหยางทาว ทำให้โฟเดนท์พูดถึงกับพูดไม่ออก
ราวกับไม่ให้โอกาสอีกฝ่ายเลย
คำพูดของเขาเผยให้เห็นว่า พวกแกไม่มีสิทธิ์เจรจากับต้าเซี่ยของฉัน
ท่าทีสูงส่งเช่นนี้ ทำให้ประเทศนัมเบอร์วันรู้สึกแย่เป็นอย่างมาก
เมื่อก่อน ฝ่ายที่อยู่อย่างสูงส่งคือพวกเขา อยากทำอะไรก็ทำ และพวกเขาเป็นผู้กำหนดกฎ
สถานการณ์ในตอนนี้มันกลับตาลปัตร ทำให้พวกเขารับไม่ได้
รู้สึกอัดอั้น
ไม่ยอมจำนน
ฝั่งของโฟเดนท์พยายามเก็บความโกรธเกรี้ยวไว้ เสียงของเขามีความขุ่นเคืองเล็กน้อย
หยางทาวหัวเราะหึๆแล้วพูดต่อไปว่า“ประธานาธิบดีโฟเดนท์ครับ เรื่องนี้คุณพูดกับผมไม่มีประโยชน์อะไรหรอกครับ คุณต้องไปคุยกับเย่เซิ่งเทียน หากคุณอยากจะสืบหาอย่างที่พูด ประเทศอเมของพวกคุณลงมือกับเจ้าเทพแห่งต้าเซี่ย เรายังไม่ได้แสดงจุดยืนของเราเกี่ยวกับวิธีการที่น่ารังเกียจดังกล่าวเลย”
ขณะที่พูด น้ำเสียงของหยางทาวก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ มีความเย็นชาเล็กน้อย“ประธานาธิบดีโฟเดนท์ พวกคุณมาที่ต้าเซี่ยของผม จับลูกเมียของเจ้าเทพแห่งต้าเซี่ย นี่มันหมายความว่าอย่างไร？ไม่ทำตามกฎกติกา？ถ้าพวกคุณไม่สนเรื่องกฎกติกามารยาท งั้นเราก็จะไม่ปฏิบัติตามกฎ เราลองดูกันสักตั้งไหม？ไม่ใช่ว่าเจ้าเทพแห่งต้าเซี่ยจะมีลูกเมียฝ่ายเดียวนะ พวกคุณก็มีครอบครัวเหมือนกันใช่ไหมล่ะ？”
พูดจบ หยางทาวตัดสายทันที แล้วพูดอย่างเย็นชา“คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงต้องให้ความสำคัญ ซื่อสง รีบรายงานคนทั้งโลกเร็วเข้า ประณามการกระทำของโฟเดนท์ที่ทำต่อครอบครัวของเสี่ยวเย่ และให้รับผิดชอบทั้งหมด เราเองก็ต้องเตรียมหามาตรการรับมือ จับกุมนักธุรกิจชาวอเมริกันที่มีปัญหา”