มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 746
องค์กุมารพรสวรรค์ และยังเป็นผู้สอบทอดของแดนศักดิ์สิทธิ์สระบัวแท้แห่งอาณาจักรตะวันออก หนึ่งปีก่อน ก็มีผลการฝึกตนระดับมกุฏยุทธ์ขั้น6แล้ว ตอนนี้ผ่านไปหนึ่งปี

นี่ก็คือความเร็วอันน่ากลัวขององค์กุมารพรสวรรค์ แม้แต่หลัวซิวก็ยังเทียบไม่ได้

ส่วนต้าวหวูซิน ก็เป็นเทพธิดาของสำนักดำเหลืองแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ในอาณาจักรเหนือ มาอาณาจักรตะวันออกได้อย่างไรกัน?

“ศิษย์พี่หลัวก็มาเพื่อเหวปีศาจมรณาเหมือนกันหรือ?” ต้าวหวูซินพูดอย่างกับหลัวซิวอย่างเกรงใจ

ด้วยฐานะเทพธิดาของสำนักดำเหลืองอย่างนาง ต่อให้พบเจอกับเจ้ายุทธจักรระดับหนึ่งก็ไม่ต้องเกรงใจแบบนี้ แต่นางก็ยังปฏิบัติกับหลัวซิวแบบนี้

จริงๆ แล้วก็เป็นสิ่งที่หลัวซิวสงสัยเหมือนกัน และเขาก็ยังรู้สึกว่าผู้หญิงอย่างต้าวหวูซินมีความแปลกและลึกลับมาก

“ดูเหมือนว่าท่านทั้งสองก็มาเพื่อเหวปีศาจมรณาอย่างนั้นหรือ?”

“ในเหวปีศาจมรณามีภูตมารมากมาย วิชาที่น้องเหลียนเอ๋อร์ฝึกสามารถเพิ่มพลังได้จากการชำระภูตมาร ดังนั้นก็เลยมาหาประสบการณ์ที่นี่” ต้าวหวูซินกล่าว

“ผมมาตามหาวัตถุดิบของAttrความตาย” หลิวซิวไม่บอกหรอกว่าตนเองมาตามหาภูตอัคคี

“เหอะ ไอ้คนชุดดำ กล้าสู้กับข้าอีกสักรอบไหม?” เหลียนเอ๋อร์ก็กวัดแกว่งกำปั้นตนเองอยู่ข้างๆ เหมือนจะไม่ยอมที่ครั้งก่อนแพ้ให้กับหลัวซิว

“ไอ้คนสวดชุดดำ ผลการฝึกตนของข้าเพิ่มขึ้นไม่น้อยเลยนะจะบอกให้ ครั้งนี้เอาชนะเจ้าได้แน่”

“เหลียนเอ๋อร์อย่าเสียมารยาท ต้องเรียกเขาว่าพี่นะ” ต้าวหวูซินขมวดคิ้วพูด

เพราะนางรู้ดีว่าพลังของหลัวซิวนั้นยากเกินจะหยั่งถึง ไม่ต้องพูดถึงผลการฝึกตนของเหลียนเอ๋อร์มาถึงระดับแดนมกุฎยุทธ์ชั้น9แล้ว ต่อให้บรรลุถึงมหายุทธ์ ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

นางกังวลว่าหลัวซิวจะทำร้ายเหลียนเอ๋อร์ เลยไม่ให้เหลียนเอ๋อร์ไปสู้กับเขา

“พี่หวูซิน ข้าเอาชนะเจ้านั่นได้แน่นอน” เหลียนเอ๋อร์ก็ยังไม่ยอม

หลัวซิวก็เผลอหัวเราะออกมา “ยัยหนูคนนี้ อยากจะเอาชนะข้าขนาดนั้นเลยหรือไง?”

“เหอะๆ ……”

พอต้าวหวูซินเตือน สุดท้ายเหลียนเอ๋อร์ก็ได้แต่ต้องยอมล้มเลิกความคิดที่จะสู้กับหลัวซิว

“ในเมื่อศิษย์พี่หลัวมาหาประสบการณ์ที่เหวปีศาจมรณาเหมือนกัน ก็เดินทางร่วมกันเลยดีไหม?” ต้าวหวูซินเอ่ยปากเชิญ

“ได้เลย ข้าไม่มีปัญหา” หลัวซิวกล่าว

จากนั้นทั้งสามคนก็พากันเดินเข้าไปในหมอกดำ พอเดินกันไป พื้นที่ก็เริ่มต่ำลงเรื่อยๆ ที่นี่ก็คือเหวปีศาจมรณา

“เทพธิดาหวูซินรู้จักเหวปีศาจมรณาดีเท่าไร?” หลิวซิวแกล้งๆ ถาม

เขาตามหาตามแผนที่ในม้วนหยกที่เทวทูตจื่อเยียนให้ไว้มาจนถึงที่นี่ ส่วนเหวปีศาจมรณาจะอยู่ที่ไหนอย่างไรนั้น กลับไม่รู้อย่างแน่ชัด

ก่อนหน้านี้ที่เขาพูดว่าจะมาหาวัตถุของAttrความตาย ก็เพราะว่าสัมผัสได้ถึงพลังของAttrความตายเคลื่อนไหวแถวนี้ ดังนั้นก็เลยพูดอ้างไป

ต้าวหวูซินยิ้มเบาๆ ไม่สงสัยอะไร แล้วค่อยๆ พูดว่า “เหวปีศาจมรณาเป็นหนึ่งในสถานที่อันตรายของอาณาจักรตะวันออก หมอกควันในนี้แฝงไปด้วยพลังแห่งความตายที่สามารถแทรกซึมเข้าไปทำลายชีวิตดั้งเดิมของจอมยุทธ์ได้ ดังนั้นก็เลยมีคนยอมเข้าไปน้อยมาก”

“แต่ว่าที่นี่ถึงแม้จะอันตราย แต่ก็มีของล้ำค่ามากมาย ดังนั้นบางเวลาก็มีคนเข้ามาหาประสบการณ์หรือหาของมีค่าในนี้อยู่บ้าง”

“อีกหนึ่งสิ่งที่ต้องระวังก็คือ คนที่เข้ามาที่นี่ส่วนมากจะเป็นจอมยุทธ์ที่ฝึกพลังแห่งความตาย ส่วนใหญ่จะเป็นคนของโลกมาร”

ต้าวหวูซินพูดถึงจุดนี้ ก็เลยอธิบายว่า “ศิษย์พี่หลัวอย่าเข้าใจผิด พวกเราไม่ได้ว่าศิษย์พี่”