ภาคที่ 36 ขั้นสุดยอด ตอนที่ 4 สองเผ่าใหญ่แห่งหุบเขาเขี้ยวหัก

Snow Eagle Lord อินทรีหิมะเจ้าดินแดน

ไม่นานนัก

บรรพชนแมลงปาถัวเฉินก็เร่งไปถึงเมืองหิมะเหิน พวกเขาทั้งสามคนนั่งลง ตงป๋อเสวี่ยอิงเตรียมอาหารและสุราชั้นเลิศไว้พร้อมสรรพเช่นเคย

“ไปสิ ต้องไปอยู่แล้ว!” นัยน์ตาเยียบเย็นของบรรพชนแมลงปาถัวเฉินแฝงไว้ด้วยความเย็นชาเฉพาะตัวของเหล่าแมลง เพียงแต่ยามนี้กลับมีความตื่นเต้นแผดเผา “ข้าอยากจะไปหุบเขาเขี้ยวหักมาตั้งนานแล้ว เพียงแต่ว่าถามตนเองแล้วรู้สึกว่าพลังอ่อนแอเกินไป ได้มุ่งหน้าไปพร้อมกับพี่ใหญ่หิมะเหินและพี่กระบี่ปีศาจ จะวอนขอก็ยังไม่ได้เลย”

ตงป๋อเสวี่ยอิงพูดขึ้นว่า “ปาถัวเฉิน ข้าและกระบี่ปีศาจต่างก็มีร่างแยกอยู่ ต่อให้สิ้นใจไปในหุบเขาเขี้ยวหักก็เป็นเรื่องเล็ก แต่เจ้าเล่า”

ร่างกายของบรรพชนแมลงปาถัวเฉินพลันอันตรธานไป แล้วกลายเป็นแมลงจำนวนนับไม่ถ้วนแน่นขนัดไปหมด จากนั้นก็รวมตัวกันขึ้นมานั่งอยู่ตรงนั้น แล้วพูดพลางหัวเราะฮิฮิ “หากพูดถึงพลังแล้ว ข้าอาจจะอ่อนแอกว่าพวกท่านสองคนอยู่บ้าง แต่หากพูดถึงการรักษาชีวิตแล้ว ต่อให้ร่างจริงร่างนี้ของข้าถูกทำลายไป ข้าก็สามารถรอดชีวิตได้เช่นเดียวกัน เพียงแต่ต้องใช้เวลานานหน่อยเท่านั้นเอง! อันที่จริงแล้วข้ามิอาจนับได้ว่าเป็นผู้บำเพ็ญปกติทั่วไปแล้ว แต่ควรนับว่าเป็นแมลงขั้นสุดยอด! ตอนนั้นจักรพรรดิกลืนโลกาไม่ยอมให้ร่างกายหลอมรวมเข้ากับแมลง จนกลายเป็นแมลงไป และต้องรับการผูกมัดของแมลง ท้ายที่สุดกลับต้องทิ้งชีวิตไป…หากเขาสามารถสำเร็จเป็นแมลงขั้นสุดยอดได้ตั้งแต่เนิ่นๆ ก็คงจะไม่สิ้นใจง่ายๆ เช่นนั้นแล้ว”

“แมลงขั้นสุดยอดหรือ” ตงป๋อเสวี่ยอิงและจอมกระบี่ฟังแล้วก็พยักหน้าน้อยๆ

แมลงนั้นถูกบ่มเพาะขึ้นมา ซึ่งการบ่มเพาะแมลงนั้นมิได้ระมัดระวังเหมือนกับการบำเพ็ญ

โดยทั่วไปแล้วการบ่มเพาะนั้นบ้าคลั่งกว่า

เช่นทำให้แมลงน้อยที่อ่อนแอนับแสนล้านตัวเข่นฆ่าและกลืนกินกันเอง เพื่อเฟ้นหาตัวที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา ซึ่งนี่จัดเป็นวิธีการคัดเลือกระดับต่ำที่สุด

การให้แมลงกินวัสดุพิเศษต่างๆ เช่นให้แมลงกินสมบัติล้ำค่าที่พบในหุบเขาเขี้ยวหัก! ระหว่างที่ ‘จักรพรรดิกลืนโลกา’ เพาะเลี้ยงแมลงนั้น แม้จะรับรู้เส้นทางกฎเกณฑ์สายนั้นเช่นกัน แต่ทางสายนี้กลับยากลำบากสำหรับ ‘แมลง’ เป็นอย่างยิ่ง แต่แมลงที่ค้นคว้าขึ้นมาก็วิปริตเป็นอย่างยิ่ง

หากเป็นขั้นสุดยอดเหมือนกัน แมลงก็จะบินทะยานได้รวดเร็วกว่าผู้บำเพ็ญทั่วไป! ร่างกายก็น่าหวาดหวั่นยิ่งกว่า! โลหิตหยดหนึ่งอาจจะเป็นพิษที่รุนแรงก็เป็นได้!

ตอนนั้นจักรพรรดิกลืนโลกาค้นคว้าวิธีหลอมรวม ‘แมลงขั้นสุดยอด’ ขึ้นมา แต่แมลงขั้นสุดยอดแต่ละตัวล้วนแต่มีเงื่อนไขเรื่องการหลอมรวมวิญญาณของผู้บำเพ็ญที่จำกัดอย่างยิ่ง…ปาถัวเฉินสามารถหลอมรวมได้สำเร็จ ก็มีส่วนของโชคเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

“ดี” ตงป๋อเสวี่ยอิงพยักหน้า “ปาถัวเฉินมั่นใจว่าจะสามารถรักษาชีวิตได้ก็ดีแล้ว พวกเราไปครั้งนี้ ก็ได้เตรียมตัวตายเอาไว้แล้ว!”

“อื้ม” จอมกระบี่พยักหน้า “พวกเจ้าทั้งสองคงจะรู้จักหุบเขาเขี้ยวหักน้อยยิ่งนัก ข้าจะส่งรายงานฉบับหนึ่งให้พวกท่าน”

รายงานเรื่องหุบเขาเขี้ยวหักล้ำค่าเป็นอันมาก

แม้ตงป๋อเสวี่ยอิงจะมีความสัมพันธ์กับ ‘ประมุขรัฐเมฆทักษิณา’ และรู้รายงานมากมาย แต่พลังของประมุขรัฐเมฆทักษิณาอ่อนแอยิ่งนัก รายงานก็ย่อมห่างชั้นกับรัฐโบราณคิมหันตวายุเป็นอย่างมาก ปาถัวเฉินถึงขั้นมีสิ่งสืบทอดจากจักรพรรดิกลืนโลกา คาดว่าเขาคงจะเข้าใจหุบเขาเขี้ยวหักมากกว่าตงป๋อเสวี่ยอิง!

“ไม่เสียทีที่เป็นรัฐโบราณคิมหันตวายุ เข้าใจหุบเขาเขี้ยวหักดีกว่าจักรพรรดิกลืนโลกามากนัก” เมื่อบรรพชนแมลงปาถัวเฉินตรวจดู ก็เผยสีหน้ายินดีออกมาทันที “พี่กระบี่ปีศาจ ต้องขอบคุณท่านแล้ว”

“ในเมื่อจะมุ่งหน้าไปด้วยกัน ก็แค่รายงานเท่านั้น พวกเจ้าสองคนอย่าเผยแพร่ไปภายนอกก็พอแล้ว” จอมกระบี่พูดยิ้มๆ บัดนี้สถานะของเขาในรัฐโบราณคิมหันตวายุสูงส่งอย่างยิ่ง รายงานนี้ย่อมไม่นับเป็นอะไรได้ อันที่จริงแล้วนี่เป็นแค่เก้าส่วนของรายงานที่รัฐโบราณคิมหันตวายุสำรวจหุบเขาเขี้ยวหักเท่านั้น ส่วน ‘หนึ่งส่วน’ ที่เหลือ จอมกระบี่ไม่มีสิทธิ์เผยแพร่ออกไป! นั่นจึงจะเป็นความลับสุดยอดที่รัฐโบราณคิมหันตวายุสืบเสาะมาได้

ทว่ารายงานเก้าส่วนนี้ก็เหนือกว่ารัฐโบราณทั้งหลายเช่นรัฐโบราณเสียดฟ้าและรัฐโบราณจันทร์บุปผาแล้ว

เพราะถึงอย่างไรร่างแยกของจักรพรรดิเซี่ยก็มีมากมาย  จึงสามารถสำรวจหุบเขาเขี้ยวหักได้ลึกซึ้งอย่างยิ่ง

“อ้อ หุบเขาเขี้ยวหัก…” ตงป๋อเสวี่ยอิงได้เปิดหูเปิดตาขึ้นมา

หุบเขาเขี้ยวหักกินพื้นที่กว้างขวางยิ่งนัก เทียบได้กับรัฐโบราณคิมหันตวายุประมาณสามแห่ง

แม้ภายนอกจะเป็นเทือกเขาทอดยาวต่อเนื่องกัน แต่อันที่จริงแล้วเมื่อเข้าไปในหุบเขาเขี้ยวหัก กลับกลายเป็นเข้าสู่มิติพิเศษอันกว้างขวางหาใดเปรียบเสียแล้ว…

มิติพิเศษนี้ มีโลกพิเศษแห่งแล้วแห่งเล่าที่แอบซ่อนอยู่ ภายในโลกแต่ละใบล้วนแต่มีชนพื้นเมืองดั้งเดิมของหุบเขาเขี้ยวหักอยู่!

นอกจากในมิติพิเศษอันกว้างขวางแล้ว ที่สะดุดตาที่สุดก็คือเกาะที่ลอยคว้างอยู่มากมาย! เกาะลอยคว้างแต่ละแห่งล้วนแต่มีเทือกเขาที่ทอดยาวต่อเนื่องกัน

ขอบเขตของเกาะลอยคว้างกว้างใหญ่มาก เกาะลอยคว้างแต่ละแห่งแทบจะมีอันตราอยู่ทั้งหมด โดยทั่วไปแล้วยิ่งเกาะลอยคว้างใหญ่เท่าไหร่…ก็แปลว่าอันตรายมากขึ้นเท่านั้น

“ชนพื้นเมือง! เผ่ามรณะทมิฬ! สิ่งมีชีวิตคละถิ่นระดับล่าง” ตงป๋อเสวี่ยอิงครุ่นคิด

ภายในโลกแต่ละใบที่ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาเขี้ยวหัก ชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในโลกจำนวนมากสั่งสมขึ้นมา…แล้วก่อตัวเป็นขุมอำนาจที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง…ขุมอำนาจชนพื้นเมืองนั่นเอง! ชนพื้นเมืองภายในหุบเขาเขี้ยวหักแข็งแกร่งเป็นอันมาก

ส่วนเผ่ามรณะทมิฬและสิ่งมีชีวิตคละถิ่นระดับล่างแทบจะอาศัยอยู่ในเกาะลอยคว้างจำนวนนับไม่ถ้วนแทบทั้งหมด

แน่นอนว่าสิ่งแวดล้อมของเกาะลอยคว้างเองก็มีอันตรายอยู่มากมาย แต่ในอันตรายก็มีโอกาสแฝงอยู่ด้วย…

“ว่ากันว่าชนพื้นเมืองภายในหุบเขาเขี้ยวหักต่างก็มีสายเลือดของสิ่งมีชีวิตคละถิ่นที่มีน้อยอย่างยิ่งอยู่ในกาย” จอมกระบี่กล่าว “ดังนั้นเมื่อเทียบกันแล้วการวิวัฒน์ของพวกเขาก็ยากเย็นกว่ามากทีเดียว ทว่าร่างกายของแต่ละคนล้วนแข็งแกร่งอย่างยิ่ง แม้แต่ทารกที่เพิ่งเกิดมาก็เป็นระดับเทพอากาศแล้ว ประมุขของโลกแต่ละใบ โดยทั่วไปก็ล้วนแต่เป็นระดับไร้ศัตรูทั้งสิ้น! ในจำนวนนั้นมีประมุขโลกซึ่งแข็งแกร่งเป็นพิเศษอยู่บ้าง บางคนแข็งแกร่งกว่าราชันย์อนธการอมตะเสียอีก! เคราะห์ดีที่หุบเขาเขี้ยวหักมีข้อจำกัดที่หยวนทิ้งเอาไว้ ชนพื้นเมืองที่แข็งแกร่งเกินไปนั้นมิอาจออกมาได้”

ตงป๋อเสวี่ยอิงและบรรพชนแมลงปาถัวเฉินพยักหน้า

เผ่าอันแปลกพิสดาร…

ล้วนแต่มีสายเลือดของสิ่งมีชีวิตคละถิ่นอย่างนั้นหรือ

“บรรพชนนิจรัตติกาลและอ๋องสัตว์โลกาล้วนแต่เคยเข้าไปในโลกจำนวนหนึ่งของหุบเขาเขี้ยวหัก และเคยกลืนกินชนพื้นเมืองตามอำเภอใจ ดังนั้นบรรดาชนพื้นเมืองของโลกจึงรู้สึกเป็นปฏิปักษ์ต่อผู้บำเพ็ญจากดินแดนจิตโลกาเป็นธรรมดา! อย่างน้อยก็มีจิตระแวดระวัง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้สึกเป็นมิตร” จอมกระบี่กล่าว

“เจ้าบ้าสองคนนี่” ตงป๋อเสวี่ยอิงได้ล่วงรู้เรื่องที่บรรพชนนิจรัตติกาลและอ๋องสัตว์โลกาจะทำจากรายงานที่จอมกระบี่มอบให้

อ๋องสัตว์โลกาชอบการกลืนกิน

บรรพชนนิจรัตติกาล…สนใจสายเลือดคละถิ่นภายในกายของชนพื้นเมืองเป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงได้กินๆๆๆๆ ลงไป!

กินมากเกินไปแล้ว! ผูกความแค้นใหญ่หลวง ! ทำให้เมื่อผู้บำเพ็ญคนอื่นๆ ในดินแดนจิตโลกาเข้าไปต้องยุ่งยากอย่างต่อเนื่อง

“เผ่ามรณะทมิฬและสิ่งมีชีวิตคละถิ่นระดับล่าง ตามปกติแล้วก็อยู่ในเกาะลอยคว้าง ส่วนเกาะลอยคว้างก็คือสถานที่ที่พวกเราจะเข้าไปเสาะหาโอกาสนั่นเอง!” จอมกระบี่กล่าว “จำนวนของสิ่งมีชีวิตคละถิ่นระดับล่างน้อยเสียยิ่งกว่าน้อย หรือว่าจะสามารถพบเข้าได้จริงๆ! แต่เผ่ามรณะทมิฬกลับมีจำนวนมหาศาล พวกมันและชนพื้นเมืองก็คือสองเผ่าใหญ่แห่งหุบเขาเขี้ยวหัก

หุบเขาเขี้ยวหักมีสิ่งมีชีวิตคละถิ่นระดับล่าง นี่เป็นความลับอย่างแท้จริง

ทว่าเมื่อดูจากสิ่งที่ทราบอยู่แล้ว

ที่เรียกว่าเป็น สิ่งมีชีวิตคละถิ่น ‘ระดับล่าง’ ก็เพราะความสามารถมีจำกัด หนึ่ง การใช้พละกำลังนั้นหยาบมาก สอง โดยทั่วไปแล้วบุคคลผู้ไร้เทียมทานล้วนสามารถรักษาชีวิตได้อย่างง่ายดาย มีแต่สิ่งมีชีวิตคละถิ่นระดับล่างเท่านี้เท่านั้นที่หยวนคร้านจะสนใจ จึงปล่อยให้พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ในหุบเขาเขี้ยวหัก

ส่วนสองเผ่าใหญ่อย่างเผ่ามรณะทมิฬและชนพื้นเมือง เนื่องจากมีจำนวนมหาศาล ทำให้ผู้ที่เป็นระดับยอดน่าเกรงกลัวอย่างแท้จริง! บุคคลผู้ไร้เทียมทานอาจจะสิ้นใจไปก็เป็นได้

“ชนพื้นเมืองคล้ายกับผู้บำเพ็ญอย่างพวกเรามาก ก่อนหน้านี้ประมุขโลกแสงดาวผู้นั้นยังเคยมาช่วยเจ้าเลย”จอมกระบี่กล่าว “แม้พวกเขาจะระมัดระวังพวกเรา แต่ก็ยังนับว่าสามารถผูกสัมพันธ์ได้! เผ่ามรณะทมิฬ…มีสติปัญญาค่อนข้างต่ำ ในสายตาของพวกมัน ผู้บำเพ็ญแต่ละคนก็แตกต่างกันตรงที่กินได้หรือกินไม่ได้เท่านั้นเอง มิอาจเจรจาด้วยได้เลย เนื่องจากพวกเราจะตรงไปสำรวจเกาะลอยคว้างทันที คู่ต่อสู้ของพวกเราก็คือเผ่ามรณะทมิฬเป็นหลัก! นอกจากนี้ยังต้องพบกับเผ่ามรณะทมิฬจำนวนไม่น้อยด้วย”

“อื้ม” ตงป๋อเสวี่ยอิงและบรรพชนแมลงปาถัวเฉินพยักหน้าน้อยๆ

“ครั้งนี้ข้าวางแผนจะไปยังเกาะลอยคว้างแห่งนี้ สกุลชางของข้ามีเทพจักรวาลถึงสองชุดแล้วที่เข้าไปสิ้นใจในนั้น ดังนั้นครั้งนี้ ข้าวางแผนจะเข้าไปตรวจสอบข้อเท็จจริงเสียหน่อย!”จอมกระบี่กล่าว “ข้าเตรียมการเอาไว้ดีแล้ว สามารถออกเดินทางได้ตลอดเวลา”

เช่นผู้ที่มีร่างแยก

เช่นประมุขรัฐเมฆทักษิณาและคนอื่นๆ โดยทั่วไปแล้วล้วนแต่อยากไปบุกฝ่าหุบเขาเขี้ยวหักกันทั้งสิ้น

อย่างมากก็แค่เสียร่างแยกไปเท่านั้นเอง! หากโชคดี ก็จะได้อะไรมามหาศาล!

“ฮ่าฮ่า ร่างแยกของข้ามากมายยิ่งนัก สามารถออกเดินทางได้ตลอดเวลา” ตงป๋อเสวี่ยอิงก็ยิ้มออกมา

“ข้าตัวคนเดียว ก็ย่อมสามารถไปได้ตลอดเวลา” บรรพชนแมลงปาถัวเฉินเอ่ยขึ้นมา

“ดี ดื่มสุรานี่หมดแล้ว วันนี้พวกเราก็ออกเดินทางกันได้!” จอมกระบี่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น นี่คือการสำรวจครั้งแรกหลังจากเขาสำเร็จเป็นขั้นสุดยอด บัดนี้นับได้ว่าเขามีพลังระดับไร้ศัตรู พลังระดับนี้มีคุณสมบัติพอจะสำรวจหุบเขาเขี้ยวหักได้รอบหนึ่งแล้ว อันตรายระดับที่ทำให้ผู้ที่มีพลังระดับไร้ศัตรูคนหนึ่งหนีไม่ทันจนเสียชีวิตได้นั้น…แม้ในหุบเขาเขี้ยวหักจะมีไม่น้อย แต่ถึงอย่างไรหุบเขาเขี้ยวหักก็กว้างใหญ่ไพศาล อันตรายที่น่ากลัวระดับนั้นมิได้พบได้ง่ายๆ

ตงป๋อเสวี่ยอิงก็ยิ่งไม่สนใจเข้าไปใหญ่ ร่างแยกมากมาย เขาทำไปก็เพื่อเคี่ยวกรำระหว่างความเป็นความตาย! เพื่อกระตุ้นการบรรลุของตน จะต้องก้าวออกจากก้าวนั้นและบรรลุเป็นขั้นสุดยอดให้ได้โดยเร็วที่สุด!