คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1354
แดร์ริลเหลือบมองเธอด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “ให้ฉันพักผ่อนก่อนสักคืนไม่ได้เหรอ? และเมื่อฉันหายปวดหัวแล้ว ฉันจะรีบบอกสูตรคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศทันที”
เมื่อได้ยินคำพูดของแดร์ริล ใบหน้าของซอนย่าก็มืดลงทันที จากนั้นเธอก็กล่าวขึ้นว่า “อย่ามาเล่นตลกกับฉัน คุณเห็นฉันเป็นเด็กสามขวบหรือยังไง?”
‘ฮ่า ๆ! เธอก็ไม่ได้อายุมากกว่าเด็กสามขวบสักเท่าไหร่นี่!’
จากนั้น แดร์ริลก็ตอบขึ้นด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันจะเล่นตลกกับเธอทำไม? ฉันแค่จำสูตรไม่ได้จริง ๆ อย่างน้อยเธอก็ควรจะให้ฉันได้พักผ่อนก่อน”
อันที่จริง แดร์ริลต้องการใช้วิธีการเดียวกันกับควินซี โดยการให้สูตรคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศที่ถูกบิดเบือน
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ตรงหน้าเขาในตอนนี้ แตกต่างจากตอนที่เขาอยู่กับควินซีเพียงสองต่อสอง เพราะก่อนหน้านี้เมื่อการฝึกฝนของควินซีล้มเหลวก็ไม่มีใครเข้ามาช่วยเธอได้
แต่ในตอนนี้ แดร์ริลอยู่ที่สำนักสหพันธ์สวรรค์ ดังนั้น ถ้าหากว่าเขาให้สูตรคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศที่บิดเบือนกับซอนย่า ผู้อาวุโสของสำนักสหพันธ์สวรรค์และเหล่าสาวกจะต้องฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ อย่างแน่นอน
ดังนั้นเพื่อความปลอดภัย แดร์ริลจึงต้องการยื้อเวลาออกไปเพื่อให้พลังภายในของเขาฟื้นตัวได้อย่างเต็มที่ก่อน
เมื่อได้เห็นความเจ้าเล่ห์ในดวงตาของแดร์ริล ซอนย่าก็พูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ตกลงว่าคุณจะไม่ยอมบอกฉันดีดีใช่ไหม?”
จากนั้น ซอนย่าก็หันไปสั่งสาวกของเธอว่า “ทรมานเขา!”
‘เ-ี่ย! ทรมานฉันงั้นเหรอ?’ แดร์ริลรู้สึกตื่นตระหนกเมื่อได้ยินเช่นนั้น เด็กสาวตัวเล็ก ๆ ต้องการจะทำอะไรกับเขา?
ในเวลานั้น สาวกสำนักสหพันธ์สวรรค์ต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้ยินเช่นนั้น
จากนั้น พวกเขาก็หันมองแดร์ริลด้วยความรู้สึกสมเพช! ผ่านไปครู่หนึ่ง สาวกชายหลายคนก็ผลักเตาเผาซึ่งมีเหล็กร้อนที่กำลังถูกแผดเผาอยู่หลายอันเข้ามาภายในห้องโถง
‘ไอ้เหี้ย! สาวน้อยผู้นี้ช่างโหดร้ายจริง ๆ’
แดร์ริลตกใจเมื่อได้เห็นเช่นนั้น!
“ฉันจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้ายว่าคุณจะยอมบอกสูตรคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศกับฉันหรือไม่?” ซอนย่าเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่เย็นชา
อึก!
แดร์ริลกลืนน้ำลายลงคอขณะที่เหงื่อเย็นไหลออกมาจากหน้าผากของเขา
อันที่จริง แดร์ริลรู้สึกตื่นตระหนกอยู่ภายในใจ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่ยอมจดสูตรคัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศให้เธอ
“เจ้าสำนักซอนย่า ในเมื่อผมจำสูตรไม่ได้ แล้วผมจะเขียนสูตรให้คุณได้ยังไง? คุณจะทรมานผมไม่ได้ และถ้าหากว่าคุณทำให้ผมรู้สึกตื่นตระหนกและหวาดกลัว บางทีพรุ่งนี้ผมอาจจะจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ” แดร์ริลกล่าวขณะเก็บซ่อนความกังวลเอาไว้ภายในใจ
“บังอาจ!”
ผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก้าวไปข้างหน้าและจองหน้าแดร์ริลอย่างดุเดือดก่อนจะพูดขึ้นว่า “คุณกล้าดียังไงพูดจากับเจ้าสำนักของเราเช่นนั้น? คุณกำลังร้องขอความตายอยู่งั้นเหรอ?”
ในเวลานั้น ซอนย่าตะโกนขึ้นอย่างหมดความอดทนว่า “ทรมานเขา!”
เป็นเรื่องที่น่ารังเกียจที่แดร์ริลปฏิบัติต่อเธอราวกับว่าเธอเป็นเด็กที่ไร้เดียงสา
เมื่อได้ยินคำสั่งของซอนย่า สาวกชายหลายคนก็เผาเหล็กให้ร้อนจนกลายเป็นสีแดงทันที
ซอนย่าพูดต่อว่า “ถอดเสื้อผ้าของเขาออกและทรมานเขาด้วยเหล็กร้อน! มาดูกันว่า เขาจะทนได้นานแค่ไหน!”