ตอนที่ 810 การขัดขวางความลึกลับของโลก
หญิงสาวสองคนนี้ไม่สนใจเรื่องเจี้ยนเฉินและนูบิสอีกต่อไป พวกนางพลันนั่งลงในกลางอากาศและวางพิณของพวกนางไว้บนตัก จากนั้นพวกนางก็ใช้นิ้วมือที่ขาวเนียนและงดงามของพวกนางดีดพิณอย่างชำนาญโดยรวดเร็ว เสียงของพิณทำให้สร้างความมัวเมาไปกับบทเพลงอันศักดิ์สิทธิ์
เสียงสะท้อนก้องผ่านอาณาบริเวณโดยรอบครอบคลุมทั้งเกาะสามเซียน ดูเหมือนว่าจะส่งเสียงหึ่ง ๆ ในพื้นที่มิติด้วย ทำให้เกิดการบิดเบือนเล็กน้อยในพื้นที่มิติโดยรอบ แม้กระทั่งพื้นที่มิติยังได้รับผลกระทบต่อหน้าเสียงอันมีเสน่ห์นี้ พื้นที่มิติดูจะร่ายรำอย่างมีความสุขไปกับเสียงพิณ
เมื่อเจี้ยนเฉินและนูบิสได้ยินเสียงพิณที่เหมือนเสียงร้องรำของธรรมชาติ พวกเขาห้ามไม่ได้ที่จะเปลี่ยนสีหน้าออกมา พวกเขาได้แต่มองกันและกัน ทั้งสองคนได้ปล่อยวางความดุร้ายป่าเถื่อนเพราะว่าเสียงเพลงนี้ได้ก่อให้เกิดอิทธิพลบางอย่างต่อจิตใจของพวกเขา พวกเขารู้สึกเหมือนอารมณ์และความคิดของพวกเขาถูกชักนำไปด้วยเสียงเพลง และทำให้พวกเขาห้ามไม่ได้ที่จะเคลิบเคลิ้มไปกับมัน
บทเพลงของพิณอะไรกัน ช่างทรงพลังยิ่งนัก ! เจี้ยนเฉินลอบแปลกใจ บทเพลงนี้ถูกเล่นโดยหญิงสาว 2 คน หนำซ้ำยังไม่ได้มุ่งเป้าหมายมาที่เขา ถ้าหากมุ่งเป้ามาที่เขาแล้วล่ะก็ เจี้ยนเฉินอดคิดไม่ได้ว่าผลกระทบย่อมไม่อ่อนโยนอย่างนี้เป็นแน่
ศิษย์น้อง จงทำให้เขาหลับใหลไปกับบทเพลงน่ะ ข้าจะคอยขัดขวางความลึกลับของโลกที่กำลังจะกดทับลงมา หนึ่งในพวกนางกล่าวอย่างเคร่งเครียด แม้ว่านางจะเป็นเซียนผู้คุมกฎ แต่ก็เป็นการยากที่จะหยุดการกดทับลงมาของความลึกลับของโลก
เจ้าค่ะ ศิษย์พี่ ข้าจะมาช่วยท่านทันทีหลังจากที่ข้ากล่อมเขาให้หลับแล้ว หญิงสาวอีกคนพูดอย่างเคร่งขรึมก่อนที่จะเปลี่ยนวิธีการเล่นพิณของนางอย่างกะทันหัน บทเพลงที่ถูกบรรเลงขึ้นได้กลายเป็นอ่อนโยนมากยิ่งขึ้นและมีเสน่ห์ที่ไร้ที่สิ้นสุดยิ่งขึ้น มันสามารถเจาะทะลุสิ่งกีดขวางทั้งหมด เพื่อส่งผลกระทบต่อจิตวิญญาณของผู้คนได้ ทำให้ทุกคนถูกกล่อมให้หลับใหลตามบทเพลง
บทเพลงของหญิงสาวอีกคนก็เปลี่ยนไปเช่นกัน นิ้วที่เรียวยาวของนางได้กรีดกรายลงบนสายพิณ ทำให้เกิดบทเพลงแห่งการฆ่าฟันเต็มไปทั่วทุกสารทิศ ทำให้ท้องฟ้าเกิดคลื่นแรงราวกับพายุเต็มไปทั่วทุกพื้นที่
ภายใต้ผลของบทเพลงแห่งการฆ่าฟัน พลังงานของโลกและอำนาจของโลกทั้งหมดที่อยู่เหนือเกาะได้รับผลกระทบ พวกมันถูกรวบรวมจากทุกทิศทุกทางภายใต้การควบคุมของบทเพลงก่อนที่จะประสานกันเพื่อสร้างตาข่ายที่ถักทอกันแน่นหนาแต่มองไม่เห็น ได้วางซ้อนต่อกันเป็นชั้น ๆ ปกคลุมทั่วท้องฟ้าทั้งหมด ส่งผลให้เกิดการขัดขวางการกดทับของความลึกลับของโลก
นอกจากนี้ ตัวโน้ตที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าพุ่งออกจากพิณทีละตัว ๆ พวกมันพลันลอยเข้าไปหาความลึกลับของโลกด้วยเจตนาฆ่าฟันเพื่อพยายามที่จะเข้าแทรกแซงการกดทับ
ความพิศวงลึกลับของโลกค่อย ๆ หยั่งลงมาจากฟากฟ้าด้วยกลิ่นอายที่สุดหยั่งถึง ขณะที่ตัวโน้ตแห่งการฆ่าฟันที่เข้าปะทะ เกิดการกระเพื่อมเล็กน้อย แต่มันก็ไม่ได้สลายตัวและไม่นานก็ประสานเข้ากับตาข่ายขนาดใหญ่ ตาข่ายนั้นสามารถต้านทานการกดทับได้ แต่ไม่สามารถหยุดยั้งมันได้
ความลึกลับของโลกค่อย ๆ ตกลงมาในตาข่ายและเคลื่อนตัวลงมายังถ้ำ
หญิงสาวที่ขัดขวางความลึกลับของโลกเริ่มแสดงท่าทีเคร่งเครียดมากยิ่งขึ้น บทเพลงที่นางบรรเลงนั้นได้เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันและสัมผัสแห่งการฆ่าฟันก็หายไป ถูกแทนที่ด้วยเพลงที่ไม่ค่อยชัดเจน
ยามนี้หญิงสาวนั้นบรรเลงที่ความเร็วได้ช้ากว่าเดิมมาก แต่กับทุกสายที่นางดีดนั้นเสียงดังก้องกังวานจะลอยอยู่ในท้องฟ้า มันมีพลังอันยิ่งใหญ่ราวกับว่ามันสามารถทำลายจิตใจของผู้คนได้โดยตรง สภาพแวดล้อมโดยรอบได้รับผลกระทบอย่างมากและพื้นที่มิติทั้งหมดเองก็บิดเบี้ยวอย่างมาก ส่วนความลึกลับที่กดทับลงมานั้น พื้นที่มิติได้ถูกทำลายทำให้สร้างหลุมดำที่มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 3 เมตรเพื่อพยายามที่จะกลืนกินความลึกลับ
ความลึกลับที่ตกลงมาฟากฟ้าหลังจากที่เคลื่อนผ่านสิ่งกีดขวางต่าง ๆ แม้ว่าสิ่งกีดขวางจะมีจำนวนมาก แต่มันก็ยังคงมุ่งหน้าลงมาอย่างไม่หยุดยั้ง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ไม่สามารถหยุดการมุ่งหน้าของมันได้ มันไม่สนใจหลุมดำที่เกิดขึ้นจากพื้นที่มิติที่ถูกทำลาย มันเคลื่อนผ่านหลุมดำนั้นอย่างต่อเนื่อง
ความลึกลับของโลกครั้งนี้มีพลังมากขึ้นกว่าครั้งก่อน ๆ ศิษย์น้อง ทำให้เขาหลับเร็วขึ้นหน่อย ข้าไม่สามารถยับยั้งมันได้นานนัก หญิงสาวผู้รับผิดชอบในการขัดขวางการกดทับเริ่มเคร่งเครียดมากยิ่งขึ้น หลังจากนั้นไม่นานบทเพลงก็พลันดังก้องขึ้นอีกครั้ง คลื่นเสียงแห่งมหาการฆ่าฟันที่มองเห็นได้พุ่งออกมา บินเข้าไปในความลึกลับราวกับการโจมตีที่สิ้นคิด
แต่แม้จักใช้ทั้งหมดแล้วก็ไม่สามารถที่จะหยุดยั้งการตกลงมาของความลึกลับได้ ในยามนี้ความลึกลับของโลกที่ตกลงมาจากท้องฟ้านั้นมีระยะน้อยกว่าหนึ่งพันเมตรจากภูเขาสามเซียน
อ๊าก ! เสียงร้องโหยหวนที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดถึงขีดสุดได้ดังขึ้น หลังจากนั้นไม่นานถ้ำที่อยู่ไกล ๆ ก็ดังก้องกังวานไม่กี่ครั้ง ทำให้ทั้งภูเขาสั่นสะเทือนเล็กน้อย
แย่แล้ว ความสะเทือนใจของเขามีมากเกินไป มันเป็นเรื่องยากมากที่เขาจะหลับไปกับบทเพลงของข้า สีหน้าของผู้หญิงอีกคนแปรเปลี่ยนไปอย่างมากพลางตะโกนออกมา
เมื่อได้ยินดังนั้น หญิงสาวคนที่รับผิดชอบในการขัดขวางความลึกลับที่ตกลงมา หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง นางก็ได้พูดออกมาว่า ไม่มีเวลาเหลือมากแล้ว ถ้าหากเขาไม่หลับลงไป เขาจะตายอย่างแน่นอน เมื่อความลึกลับตกลงมา ใช้บทเพลงควบคุมจิตวิญญาณเพื่อควบคุมความคิดของเขาซะ
ด้วยเหตุนี้ หญิงสาวอีกคนหันไปหาเจี้ยนเฉินและนูบิส นางขอร้องว่า ท่านทั้งสอง โปรดช่วยเราในการขัดขวางการกดทับของความลึกลับของโลกด้วย
มันเกิดอะไรขึ้น ? ทำไมท่านถึงป้องกันไม่ให้เขากลายเป็นเซียนผู้คุมกฎ ? เจี้ยนเฉินถามเสียงเบา
ไม่มีเวลาที่จะอธิบายได้ในตอนนี้ เราก็ไม่สามารถปล่อยให้ความลึกลับของโลกตกลงมาได้ ไม่เช่นนั้นเขาจะตายแน่ ๆ หญิงสาวคนที่ขัดขวางความลึบลับของโลกตอบด้วยน้ำเสียงลึก ๆ ขณะที่นางยังเล่นพิณต่อไป คลื่นเสียงที่มองเห็นได้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟันพุ่งเข้าไปหาความลึกลับอย่างรุนแรงและชะลอการตกลงมา
นูบิสไขว้แขนและยิ้มเยาะเล็กน้อย ฮึ่ม ชีวิตของคนอื่นมีส่วนเกี่ยวข้องกับข้ายังไงหรือ ? ข้า นูบิสผู้ยิ่งใหญ่ จักไม่ช่วยชีวิตเซียนสวรรค์ นอกจากนั้น การขัดขวางความลึกลับของโลกก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
หลังจากใคร่ครวญเล็กน้อย เจี้ยนเฉินไม่ได้เลือกที่จะเฝ้าดูเพียงเท่านั้น พลังบรรพกาลของเม็ดพลังที่มีขนาดเท่าเมล็ดถั่วเหลืองในตันเถียนของเขาหลั่งไหลออกมาเป็นสายใยพลังงานบรรพกาล หลั่งไหลเติมเต็มทั่วร่างกายของเขา เขาผลักดันร่างบรรพกาลให้ไปถึงขีดสุดก่อนที่จะบินไปที่ด้านล่างของลึกลับที่ตกลงมา เขาเหวี่ยงหมัดขึ้นตรงไปยังความลึกลับ
เมื่อหมัดของเจี้ยนเฉินปะทะกับความลึกลับมันก็ทะลุผ่านไป ความลึกลับเกิดขึ้นจากกฎของโลก มันนั้นไม่เป็นรูปธรรม หมัดของเจี้ยนเฉินจึงไม่มีผลแต่อย่างใด
ประกายแสงในดวงตาของเจี้ยนเฉินกระพริบผ่าน ด้วยความคิด พื้นที่มิติรอบ ๆ ก็ได้แช่แข็งขึ้นทันที เพื่อพยายามที่จะหยุดยั้งการกดทับของความลึกลับ
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เจี้ยนเฉินประหลาดใจก็คือความลึกลับที่ไม่สนใจพื้นที่มิติแช่แข็ง มันเคลื่อนตัวผ่านไปได้อย่างอิสระเช่นเดิม แล้วก็ค่อย ๆ ตกลงมา
แปลกแหะ การโจมตีและการแช่แข็งพื้นที่มิติของข้าไม่สามารถทำให้ส่งผลกระทบต่อมันได้เลย ดูเหมือนว่าการใช้อำนาจของโลกจะไม่มีประโยชน์ ตอนนี้ข้าควรลองใช้พลังบรรพกาลดูได้เท่านั้น เจี้ยนเฉินครุ่นคิดก่อนที่พลังบรรพกาลจะพรั่งพรูออกจากร่างกาย มันควบแน่นไปที่มือของเขาก่อนที่เขาจะผลักดันพวกมันออกมา พลังบรรพกาลลอยเข้าไปหาความลึกลับด้วยหมายจักทำลายล้าง
ทันทีที่พลังบรรพกาลเข้าปะทะกับความลึกลับของโลก ทั้งสองพลังงานที่ร้ายกาจก็หยุดชะงัก ท้ายที่สุดในระหว่างนั้นการตกลงมาของความลึกลับก็ถูกขัดขวางไว้
อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลานี้ไม่ได้นานนัก ถึงแม้พลังบรรพกาลของเจี้ยนเฉินนั้นจักทรงพลัง แต่ก็ไม่ใช่พลังบรรพกาลที่สมบูรณ์แบบ และเนื่องจากมันนั้นไม่ได้มั่นคง จึงทำให้ถูกลบล้างหายไปภายในไม่กี่วินาที หากปราศจากพลังบรรพกาลนั้นคงเป็นเรื่องยากลำบาก เมื่อความลึกลับตกลงมาเรื่อย ๆ
เมื่อมองดูเส้นใยพลังบรรพกาลที่ส่งออกแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว เจี้ยนเฉินรู้สึกปวดใจ พลังบรรพกาลที่เหนยเทียนของเขานั้นมีขนาดเล็กลงไปมาก เขาไม่มีพลังบรรพกาลเหลือใช้ได้ตามใจ ทุกส่วนที่เขาใช้ออกนั้นมันจักหายไป การฟื้นคืนนั้นเป็นเรื่องยากมาก
เมื่อมองดูความลึกลับของโลกที่ใกล้เข้ามา มันใกล้ถ้ำมากยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ เจี้ยนเฉินเริ่มไม่สบายใจ ในตอนนี้เขากำลังใคร่ครวญอยู่ว่าควรใช้พลังบรรพกาลเพิ่มเพื่อช่วยคนที่เขาไม่เคยพบมาก่อนหรือไม่
ในขณะนั้นเองบทเพลงที่สง่างาม ทว่าทรงเกียรติปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า มันดูเหมือนจักเป็นบทเพลงอันศักดิ์สิทธิ์ และทำให้โครงสร้างของพื้นที่มิติทั้งหมดกลายเป็นพร่ามัว ทั้งยังปรากฏเป็นระลอกคลื่นที่ชัดเจน
บทเพลงศักดิ์สิทธิ์ดังขึ้นทั่วทั้งโลก ในขณะนั้นพื้นที่มิติทั้งหมดต่างดูเหมือนจักกลายเป็นพิณขนาดใหญ่พร้อมกับระลอกคลื่นของพื้นที่มิติที่ปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่องราวกับเป็นเส้นสปริง กฎของโลกดูเหมือนจักได้รับการเปลี่ยนแปลงไปอย่างรุนแรงด้วยพลังอันลึกลับ มันทำให้พื้นที่รอบ ๆ ภูเขาสามเซียนกลายเป็นโลกของตัวเอง ซึ่งเป็นอาณาจักรที่แตกต่าง
และในอาณาจักรนี้ความลึกลับของโลกที่ตกลงมาถูกระงับโดยเฉียบพลัน ราวกับว่าพวกมันถูกกักขังเอาไว้กลางอากาศโดยพลังงานลึกลับ ความลึกลับนั้นไม่สามารถเคลื่อนที่ไปต่อได้แม้แต่น้อย
เมื่อเซียนผู้คุมกฎทั้งสองคนได้ยินเสียงพิณนี้ พวกนางก็ต่างชื่นชมยินดีกันในทันที พวกนางทั้งสองหยุดบรรเลงพิณและตะโกนออกมาว่า นายหญิง ในที่สุดก็ออกมาจากการเก็บตัวแล้ว !
อ๊าก ! เสียงร่ำร้องดังออกมาจากถ้ำอีกครั้ง มันเต็มไปด้วยความเจ็บปวดราวกับว่ามันเป็นการทรมานที่มิอาจทานทนได้
เจ้ายังไม่นอนอีกหรือ !
มีเสียงดังมาจากห้วงมิติและดูเหมือนจักเต็มไปด้วยเสน่ห์หาอย่างถึงที่สุด เพียงแค่ประโยคเดียวก็ดูเหมือนว่าจักสามารถทำให้ทุกอย่างในโลกหลับใหลลงไปได้ ด้วยเหตุนี้เสียงที่ร่ำร้องออกมาจากถ้ำจึงหยุดลง หลังจากนั้นไม่นานเสียงร้องที่โหยหวนได้เงียบลง ต่อมาทั่วทั้งพื้นที่ก็มีแค่เพียงความเงียบเท่านั้น
คำพูดแค่ไม่กี่คำ แต่กลับส่งผลกระทบต่อคนที่ร้องโหยหวนในถ้ำได้ แม้แต่เจี้ยนเฉินและนูบิสยังได้รับผลกระทบอย่างมากด้วย ทั้งสองคนรู้สึกว่าหนังตาของพวกเขานั้นหนักอึ้งและความง่วงก็เริ่มถาโถมเข้ามา
อย่างไรก็ตาม ทั้งสองคนกลับมารู้สึกได้อย่างรวดเร็ว พวกเขาทั้งสองรู้สึกตกใจมาก ระลอกคลื่นยักษ์ก่อตัวขึ้นในหัวใจของพวกเขา แม้แต่ในฐานะเซียนผู้คุมกฎพวกเขายังได้รับผลกระทบ เสน่ห์ของเสียงไม่ได้นานพอที่จะบรรยายได้ว่าน่ากลัวแค่ไหน ถ้าหากพวกเขาอยู่ในสนามรบ และเมื่อพวกเขาก็ฟุ้งซ่านไปสักนิดนั่นก็จักเป็นอันตรายถึงชีวิต
เพลงที่น่าสะพรึงกลัวนี่อะไรกัน สตรีนางนี้ต้องเป็นปีศาจ นูบิสผู้ซึ่งมักจะหยิ่งยโสและจองหอง แต่ในขณะนี้กลับต้องซ่อนท่าทีของมันไว้อย่างสมบูรณ์ ความกลัวลึก ๆ ได้ปรากฏขึ้นในดวงตาของมัน