บทที่ 523 ท้องแฝด
หลินชิงเหอไม่รู้เลยว่าเจ้าใหญ่ของตัวเองส่อเค้าลางว่าจะมีวาสนาแล้ว
ช่วงนี้เธอกำลังวิเคราะห์ท้องของโจวเอ้อร์นีอยู่
ส่วนโจวซานนีนั้นเธอจะไปเยี่ยมดูเดือนละครั้ง เผลอครู่เดียวท้องของหล่อนก็โตไม่ใช่น้อยแล้ว คาดว่าน่าจะคลอดในเร็ว ๆ นี้ เพราะท้องของหล่อนดูใหญ่มาก
มีคนกล่าวไว้ว่าคนเราใช้เวลาตั้งครรภ์นาน 10 เดือน แต่ในความเป็นจริง คนที่เคยคลอดลูกมาก่อนจะรู้ว่าเพียง 9 เดือนก็ถึงกำหนดคลอดแล้ว อย่างเร็วที่สุดก็คือ 8 เดือน
ดังนั้นหลินชิงเหอจึงไม่รู้สึกแปลกใจที่เห็นท้องของโจวซานนีใหญ่ขนาดนี้ แต่เธอเริ่มรู้สึกแปลกใจกับท้องอันใหญ่โตผิดปกติของโจวเอ้อร์นีแทน
ตรงหน้าเธอคือท้องของคนที่ตั้งครรภ์ได้ 5 เดือนกว่าเท่านั้น แต่ท้องของหล่อนกลับใหญ่พอ ๆ กับท้องของโจวซานนีที่ตั้งครรภ์ได้ 7 เดือนกว่า
หลินชิงเหอเก็บงำความสงสัยอยู่ 2-3 วัน พอถึงตอนบ่ายวันนี้ที่หวังหยวนกับโจวเอ้อร์นีมากินข้าวกลางวันตามปกติ เธอจึงได้แนะนำพวกเขาสองคนไปตรง ๆ “ลองไปตรวจที่โรงพยาบาลดูดีไหมจ๊ะ?”
“รู้สึกไม่สบายตรงไหนไหม” หวังหยวนอึ้งไป ก่อนละล่ำละลักถามภรรยา
โจวเอ้อร์นีส่ายหน้า “นอกจากรู้สึกเหนื่อยง่ายแล้ว นอกนั้นก็ไม่มีตรงไหนไม่สบายนะคะ”
เพราะว่าตอนนี้ท้องของหล่อนไม่ใช่เล็ก ๆ แล้ว ต่อให้หล่อนอยากทำงานแต่หวังหยวนก็ไม่ให้หล่อนไป และพาหล่อนไปที่โรงงานเสื้อผ้าด้วย เมื่อใดที่หล่อนว่างจึงค่อยให้หล่อนจัดการงานบัญชี
“อาสะใภ้ว่าท้องของเธอใหญ่เกินไปหน่อยนะ” หลินชิงเหอไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน แต่ต่อให้ไม่เคยกินเนื้อหมูก็ต้องเคยเห็นหมูบ้างล่ะ ท้องนี้ของหล่อนดูเหมือนว่าจะมีความผิดปกติบางอย่างจริง ๆ
“คุณอาเล็กเคยพูดไว้เหมือนกันค่ะ ตอนนี้คุณอาสะใภ้ก็พูดแบบนี้ด้วยเหรอคะ” โจวเอ้อร์นีตะลึง หลังจากนั้นก็ก้มมองท้องของตัวเองอย่างเป็นกังวล
ก่อนหน้านี้โจวเสี่ยวเหมยก็เคยพูดเรื่องนี้เหมือนกัน มาตอนนี้อาสะใภ้สี่ก็เห็นตรงกันด้วยว่าท้องหล่อนใหญ่เกินไป
“ตอนบ่ายไปตรวจกับหวังหยวนนะ จะได้สบายใจ” หลินชิงเหอเอ่ยปลอบ
หวังหยวนพูด “พอกินเสร็จแล้วผมจะเอ้อร์นีเองตรวจเองครับ”
หลินชิงเหอพยักหน้า ในใจมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา เดิมทีเธอยังไม่อยากจะพูด แต่พอเห็นโจวเอ้อร์นีใกล้จะร้องไห้ออกมาแล้วจึงพูดขึ้น “กังวลอะไรจ๊ะ ไม่คิดว่าน่าจะเป็นข่าวดีเหรอ”
“ข่าวดี?” โจวเอ้อร์นีไม่เข้าใจ
“ท้องใหญ่ขนาดนี้ น่าจะเป็นท้องแฝดนะ?” หลินชิงเหอพูด
หวังหยวนช่วงนี้ยุ่งมาก เดิมทีก็ไม่มีเวลาพักอยู่แล้ว บวกกับสถานการณ์ของโจวเอ้อร์นีก็ดีมาก ๆ ไม่มีอาการผิดปกติตรงไหนเลย แม้แต่แพ้ท้องก็ไม่มี ดังนั้นจึงไม่ได้ไปตรวจที่โรงพยาบาลจนถึงตอนนี้
ดังนั้นพอได้ยินประโยคนี้ หัวใจของหวังหยวนก็เต้นระรัว!
ไม่เพียงเขาเท่านั้น โจวเอ้อร์นีเองก็นิ่งอึ้งไปเหมือนกัน คนอื่น ๆ ก็ด้วย
คุณป้าหม่าเห็นแล้วก็เอ่ยพลางหัวเราะ “ป้าเองก็ไม่กล้าพูดเหมือนกัน ท้องใหญ่ขนาดนี้ ป้าดูยังไงก็เหมือนท้องแฝด”
“ถ้าเป็นท้องแฝดจริง ๆ ละก็ พี่รองก็เก่งเกินไปแล้ว” โจวซื่อนีพูดอย่างดีใจ
“ฉันว่ายังไงก็หนีไม่พ้นนะ พี่เอ้อร์นีกินจุมาก” โจวเฉวี่ยนพูด
“ถ้าท้องนี้เป็นครรภ์มังกรหงส์(แฝดหญิงชาย) ครอบครัวพี่จะต้องเป็นครอบครัวที่มีความสุขมากแน่เลย” โจวกุยหลายพูดพลางพยักหน้า
หวังหยวนหัวเราะ เขามองท้องของภรรยาแล้วยิ้มอย่างมีความสุข
“คุณอย่าเพิ่งดีใจไปค่ะ ยังไม่รู้เลยว่าจะใช่หรือเปล่า” โจวเอ้อร์นีเหลือบมองเขา
“รีบกิน ๆ กินเสร็จแล้วไปตรวจกันครับ” หวังหยวนพูด
หลังกินเสร็จแล้ว หวังหยวนก็ขับรถพาภรรยาไปตรวจอย่างอดรนทนไม่ไหว พอตรวจเสร็จก็มีผลปรากฏว่าเป็นท้องแฝดอย่างไม่ต้องสงสัย แถมทารกทั้งคู่ยังมีการเจริญเติบโตไม่เลวอีกด้วย
เมื่อหวังหยวนได้ฟังผลตรวจ เขาก็ยิ้มออกมาราวกับคนโง่งม
ตระกูลหวังของเขายังไม่เคยมีแฝดมังกรหงส์มาก่อนเลย อันที่จริงแล้วทางตระกูลโจวเองก็ไม่เคยมีปรากฏเช่นกัน ซึ่งเรื่องนี้แสดงให้เห็นชัดว่าความเป็นไปได้อันน้อยนิดนั้นได้มาลงที่โจวเอ้อร์นีพอดี
หลังจากโจวเอ้อร์นีรู้ว่าตัวเองท้องแฝดจริง ๆ ใบหน้าของหล่อนก็แสดงชัดว่าดีใจ หล่อนไม่คิดเลยว่าจะเป็นท้องแฝดจริง ๆ
“ภรรยา คุณต้องระวังหน่อยนะครับรู้หรือเปล่า” หวังหยวนพูดขณะประคองหล่อน
“พอแล้วค่ะ ฉันไม่ได้ทำมาจากกระเบื้องเคลือบนะคะ” โจวเอ้อร์นียิ้มพลางมองค้อน
เหตุที่ในใจของหล่อนหนักอึ้งราวกับมีหินถ่วงก็เพราะเป็นห่วงลูกในท้อง ในเมื่อผลออกมาว่าไม่เป็นอะไรก็นับเป็นเรื่องดีแล้ว และต่อให้หล่อนจะดีใจไปกับท้องมังกรหงส์ หล่อนก็รู้ว่าตนเองต้องเพิ่มความระมัดระวังให้มากขึ้น
“ระวังครับ ระวังหน่อย” หวังหยวนพูด
หลังจากนั้นเขาก็ขับรถกลับไปประกาศข่าวดี
เมื่อโจวชิงไป๋ได้ยินว่าเป็นท้องแฝดจริง ๆ เขาก็มองท้องของหลานสาว พลางคิดในใจว่าถ้าเขามีลูกแฝดจะดีสักแค่ไหนนะ?
“หิวไหม?” เขาถามหลานสาว
“นิดหน่อยค่ะ” โจวเอ้อร์นีพูดอย่างเกรงใจ หล่อนเพิ่งจะกินข้าวก่อนไปตรวจร่างกายไม่นา พอกลับมาก็เริ่มหิวอีกแล้ว
โจวชิงไป๋ต้มข้าวโพดให้หล่อนฝักหนึ่ง และพูดกับหวังหยวน “นายต้องทำโรงอาหารให้ดีขึ้นหน่อย ถ้าไม่มีวัตถุดิบก็ไปเอาที่ร้านขายอาหารทะเลแห้งได้”
“ครับ” หวังหยวนตอบรับด้วยรอยยิ้ม หลังจากนั้นก็พาโจวเอ้อร์นีไปพักผ่อน
ต่อมาข่าวที่โจวเอ้อร์นีท้องลูกแฝดก็ดังถึงหูบ้านใหญ่โจว
“ฉันว่าแล้ว ท้องหล่อนใหญ่ขนาดนั้นจะต้องเป็นท้องแฝดแน่” โจวเสี่ยวเหมยพูดอย่างดีใจ ต่อให้เดาไม่ถูก หล่อนก็คิดว่าก่อนหน้านี้โจวเอ้อร์นีกับหวังหยวนจะต้องจับมือกัน ซึ่งหล่อนเองก็ไม่กล้าพูดออกมาด้วยกลัวว่าพี่สะใภ้สี่จะบอกเรื่องนี้กับโจวเอ้อร์นีไปแล้ว
ท่านแม่โจวก็ดีใจไม่ต่างกัน “ตระกูลโจวของเราไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เลย ยัยเด็กน้อยเอ้อร์นีนี่ไม่เลวจริงๆ !”
ทางตระกูลหวังที่ไม่ค่อยชื่นชอบหลานสาวของนางก็รู้แล้วเช่นกัน หลานสาวของนางช่างใจสู้จริง ๆ ดูสิสามารถท้องแฝดมังกรหงส์ได้ นับได้ว่าต้องยกความดีความชอบให้ตระกูลหวังแล้ว
หวังหยวนโทรศัพท์ไปหาที่บ้าน คุณพ่อหวังได้ยินแล้วก็ดีใจและพูดขึ้น “เป็นท้องแฝดจริง ๆ เหรอ?”
“อะไรนะ ท้องแฝด?” คุณแม่หวังที่กำลังดูทีวีและไม่สนใจโทรศัพท์ของลูกชายคนที่สามอยู่แต่เดิมก็ได้อึ้งไปหลังได้ยินประโยคนั้น
“บ้านเจ้าสามท้องแฝดล่ะ!” คุณพ่อหวังตอบกลับหล่อนประโยคหนึ่ง หลังจากนั้นก็เตือนให้ลูกชายดูแลสะใภ้ให้ดีก่อนจะวางสายไป
ในตอนนี้เองคุณแม่หวังก็ถามขึ้น “ท้องลูกแฝดจริง ๆ เหรอคะ?”
“ใช่แล้วล่ะ ตระกูลของเรายังไม่เคยมีท้องแฝดมาก่อนเลยนะ ผมจะบอกให้เจ้าสามพาภรรยากลับมาอยู่ที่บ้าน 2-3 วัน ถึงตอนนั้นคุณอย่าแสดงสีหน้าไม่ดีใส่หล่อนนะ” ท่านพ่อหวังพูด
คุณแม่หวังข่มใจไว้ ก่อนเอ่ยขึ้น “จะกลับมาก็กลับ ฉันไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ”
จากนั้นหวังหยวนจึงได้พาโจวเอ้อร์นีกลับมา โจวเอ้อร์นีรู้ว่าแม่สามีไม่ชอบตัวเอง แต่ว่าสิ่งไหนควรกตัญญูก็ควรกตัญญู สิ่งไหนควรเคารพก็ควรเคารพ แต่ไม่ใช่ว่าเอาอกเอาใจเกินไป แม้ว่าหล่อนจะเป็นคนอ่อนโยน แต่หล่อนประจบเอาใจแม่สามีของตัวเองไม่เป็นจริง ๆ
ครั้งนี้พวกเขานำปลิงทะเลและกระเพาะปลาแห้งกลับมาด้วยอย่างละ 2 ชั่ง
พี่สะใภ้ใหญ่และพี่สะใภ้รองของหวังหยวนรู้เรื่องนี้แล้ว พวกหล่อนต่างมองท้องของโจวเอ้อร์ด้วยสายตาอิจฉา
ทุกวันนี้การวางแผนครอบครัวกำลังดำเนินไป การมีลูกมากเกินไปก็นับว่าไม่ดี นอกเสียจากไม่อยากได้กิจการแล้ว
ปัจจุบันก็เป็นอย่างนี้ การยึดกุมกิจการถือว่าเป็นสิ่งที่เข้มงวดเป็นพิเศษ
แต่ครอบครัวลูกชายคนที่สามกลับได้ลูกแฝด ดังนั้นแล้วจะไม่ให้คนอิจฉาได้ยังไง แม้แต่คุณแม่หวังยังลอบมองท้องของสะใภ้คนที่สามอยู่ 2-3 รอบ
“ดูแลตัวเองดี ๆ ละ” คุณแม่หวังพูดกับหล่อน
“ขอบคุณค่ะคุณแม่” โจวเอ้อร์นีคิดไม่ถึงว่าหล่อนจะใส่ใจตนด้วย หล่อนนิ่งพักหนึ่งก่อนจะพยักหน้า
ครั้นอยู่ที่บ้านใหญ่ตระกูลหวังได้ 2 วัน หวังหยวนก็พาหล่อนกลับมาที่โรงงานเสื้อผ้าทางนี้แล้ว ซึ่งโจวเอ้อร์นีรู้สึกว่าหล่อนคุ้นชินกับการอยู่บ้านหลังเล็กกับหวังหยวนมากกว่า
…………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
ในที่สุดก็เป็นท้องแฝด ตื่นเต้นไปด้วยเลย ยินดีกับครอบครัวของเอ้อร์นีด้วยนะคะ ได้ลูกสองคนโดยไม่ผิดกฎนโยบายมีลูกคนเดียวในสมัยนั้นด้วย
ไหหม่า(海馬)