บทที่ 472
พนักงานต้อนรับรีบขอโทษแล้วพูดว่า “คุณผู้ชายคะต้องขอโทษจริงๆค่ะ วันนี้ชั้นเจ็ดทุกห้องเต็มหมดแล้ว ตอนนี้สิทธิ์ในบัตรของท่านยังมีห้องที่ว่างอยู่คือชั้นสามกับชั้นสามลงไป ท่านลองใช้บริการชั้นสามไหมคะ?”
จางเจี้ยนพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “คุณให้ผมไปชั้นสาม? ชั้นสามคู่ควรกับฐานะอย่างผมหรอ? ถ้าหากผมไปชั้นสามคนอื่นจะมองผมยังไง?”
พนักงานต้อนรับพูดอย่างขอโทษ “ตอนนี้ไม่มีวิธีอื่นจริงๆ เพราะว่าตั้งแต่ชั้นสี่ถึงชั้นเจ็ดเขาจองก่อนล่วงหน้าแล้ว ท่านไม่ได้จองไว้ล่วงหน้า ดังนั้นจึงไม่มีวิธี… ”
จางเจี้ยนรีบพูดว่า “ในเมื่อชั้นเจ็ดไม่มี งั้นพวกคุณก็รีบอัพเกรดสมาชิกฟรีให้ผมไปชั้นแปดหรือไม่ก็ชั้นแปดขึ้นไป อย่างนี้คงได้นะ?”
“ต้องขอโทษด้วยค่ะ คุณผู้ชาย” พนักงานต้อนรับพูดอย่างจริงจัง “บัตรสมาชิกคลับเฮาส์ฮุยหวงของพวกเรามีแต่อัพเกรดลงไม่สามารถอัพขึ้นได้ พูดง่ายๆก็คือ ถ้าหากบัตรสมาชิกของท่านสูงสุดอยู่ที่ชั้นเจ็ด ท่านก็สามารถใช้จ่ายได้แค่ชั้นหนึ่งถึงชั้นเจ็ด ไม่สามารถไปชั้นแปดได้เด็ดขาด นี่คือกฎที่เข้มงวดของคลับเรา! ”
จ้านเจี้ยนขมวดคิ้ว พูดอย่างหยิ่งผยองว่า “ผมไม่สน ยังไงคุณก็ต้องหาชั้นเจ็ดออกมาให้ผมสักห้อง หรือไม่ก็หาชั้นแปดมาให้ผมห้องหนึ่ง!”
พนักงานต้อนรับพูดด้วยความลำบากใจ “คุณผู้ัชายชั้นแปดเป็นชั้นVIP สมาชิกที่เป็นVIPเท่านั้นถึงจะสามารถใช้บริการได้ ระดับของคุณไม่พอ อีกอย่างพวกเราที่นี่มีกฎระเบียบที่ชัดเจน ทุกคนไม่สามารถจองห้องเกินระดับของตัวเอง… ”
“กฎระเบียบๆ กฎแม่งเธอล่ะสิ! ตอนนี้กูจะเอาห้องชั้นเจ็ด คุณไม่จัดการให้ผม? หรือว่าที่นี่ไม่มีแขกพวกนายก็ถือว่าเป็นกฎระเบียบจากพระเจ้า?”
พนักงานต้อนรับกล่าวขอโทษ “คุณผู้ชาย ไม่มีวิธีแล้วจริงๆ นอกจากท่านสามารถหาเพื่อนที่เป็นสมาชิก ให้เขาช่วยจองห้องที่สูงกว่านี้”
จ้านเจี้ยนเลิกคิ้ว “หาเพื่อน?”
“ค่ะ” พนักงานต้อนรับพูดอย่างสุภาพ “เนื่องจากสมาชิกส่วนใหญ่ของเราที่นี่ เป็นสมาชิกธรรมดาและสมาชิกระดับสูง ดังนั้นตั้งแต่ชั้นเจ็ดลงไปส่วนใหญ่จะไม่มี แต่ว่าชั้นแปดถึงชั้นสิบสี่ยังมีห้องว่าง ถ้าหากท่านสามารถหาบัตรสมาชิกVIP สามารถจองได้ถึงชั้นที่สิบ ถ้าเป็น VIP ระดับพรีเมียม สามารถจองได้ถึงชั้นที่สิบสี่เลย ”
จ้านเจี้ยนกัดฟัน ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “ดี มึงให้กูหาเพื่อนใช่ไหม? ได้ บอกตามตรง กูกับท่านหงห้าสนิทกันมาก เขาเป็นสมาชิกVIP เดี๋ยวผมจะโทรไปหาท่างหงห้าเอง ให้เขามาช่วยเปิดให้หนึ่งห้อง แต่ว่าคุณต้องพิจารณาสักหน่อย ผลที่ล่วงเกินท่านหงห้าจะเป็นไง!”
เย่เฉินที่อยู่ข้างๆทนดูต่อไปไม่ไหว
เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เป็นพนักงานที่นี่พวกเขาทำทุกอย่างตามกฎของคลับ คุณจะไปข่มขู่เขาเพื่ออะไร? ยังขู่ว่าจะให้ท่านหงห้าออกหน้า นี่ไม่ใช่จิ้กจอกที่แอบอ้างบารมีเสือหรอ?
ดังนั้นเย่เฉินจึงเดินขึ้นมาและพูดกับเขาว่า “ ประธานจางอย่าทำให้เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งลำบากใจเลย ชั้นที่สามก็ไม่เลวนี่ ถึงจะป็นชั้นที่หนึ่งก็ถือว่าหรูหรามากแล้ว ไม่จำเป็นต้องเป็นชั้นที่เจ็ดหรือสูงกว่าชั้นเจ็ดนะ?”
จางเจี้ยนเหลือบมองเขาและพูดอย่างดูถูก “ใช่สำหรับคนธรรมดาที่ไม่เอาไหนอย่างคุณ สามารถเข้ามาอยู่ในห้องล็อบบี้ของคลับเฮาส์ฮุยหวง ดื่มน้ำเปล่าแก้วหนึ่ง ก็ถือว่าเป็นความสุขที่สุดแล้ว แต่สำหรับคนฐานะอย่างผม ต้องไปใช้บริการต่ำกว่าชั้นเจ็ด ถือว่าเป็นการดูหมิ่นฐานะผมแล้ว ”
เย่เฉินหัวเราะเบาๆแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ไม่ต้องใส่ใจขนาดนั้น ยังไงนี่ก็เป็นครั้งสุดท้ายที่คุณจะได้มาคลับเฮาส์ฮุยหวง แค่พอประมาณก็พอ จะเอาจักรยานอะไร”
จางเจี้ยนขมวดคิ้วและถามว่า “นี่คุณจะสื่อความหมายพิเศษอะไรกันแน่?”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “คุณลืมสิ่งที่ผมบอกคุณแล้วหรอ? ต่อไปคุณจะต้องไปสถานที่ก่อสร้างแบกปูนซีเมนต์เป็นเวลายี่สิบปี นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่คุณได้มาคลับเฮาส์ฮุยหวง สามารถใช้บริการชั้นสามก็ไม่เลวนี่ ในเมื่อหลังจากวันนี้แล้ว ชั่วชีวิตนี้คุณก็ไม่มีโอกาสอีก ”
จางเจี้ยนโกรธสุดขีดแล้วด่าว่า “ เย่เฉินใช่ไหม? แม่งไว้หน้าคุณมากพอแล้ว หากไม่ใช่เห็นแก่ที่ว่าพ่อตานายกับพ่อตาผมเป็นเพื่อนนักเรียนด้วยกัน คุณจะได้มาคลับเฮาส์ฮุยหวง? ไอ้คนไม่เอาไหนอย่างคุณ ถ้าไม่ใช่ผมพามา แค่ประตูคุณยังไม่มีสิทธิ์เข้า ตอนนี้ยังมาซ่ากับผมใช่ไหม?”
เย่เฉินยิ้มอย่างเล็กน้อยและพูดว่า “อย่างนี้แล้วกัน ผมให้เวลาคุณห้านาที ห้านาทีถ้าคุณยังไม่ตัดสินใจ ผมก็จะตัดสินใจแทนคุณแล้ว”
จางเจี้ยนหัวเราะเยาะอย่างเย็นชาและพูดว่า “คุณตัดสินใจแทนผม? คุณถือเป็นตัวอะไร? วันนี้กูก็จะให้นายได้เปิดหูเปิดตา อะไรคือสังคมชั้นสูง!”
พูดจบ เขารีบล้วงมือถือออกมา โทรศัพท์ออกไป
พอโทรติด จางเจี้ยนรีบเปลี่ยนท่าทางและน้ำเสียงประจบ พูดด้วยความเคารพทันที “สวัสดีครับท่านหงห้า นี่ผมจางเจี้ยนครับ มีเรื่องหนึ่งอยากขอให้ท่านช่วยเหลือ… “