Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 879 ยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน
พลังกดแห่งเทพที่แพร่ออกมาจากร่างของเย่เซิ่งเทียนอันน้อยนิด ไม่สามารถสู้กับความกดดันจากพญาดำได้
แต่พลังกดนี้เกิดขึ้น พลังกดที่พญาดำมีต่อเย่เซิ่งเทียนไม่เป็นประโยชน์ใดๆเลย
ปึ้ง！
ทันใดนั้น ก็มีเสียงฟ้าลั่นดังไปทั่วท้องฟ้า ราวกับมีของบางอย่างแตกหัก
“เสี่ยวเทียน”
เจียงลั่วเสินพยายามต้านทานกับความกดดันจากพญาดำอันน่าสะพรึงกลัว เขาร้องออกมาอย่างยากลำบาก
เขาเป็นกังวลว่าเย่เซิ่งเทียนจะเป็นอะไร
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เขารู้เรื่องเลือดประหลาดของตระกูลเย่ แต่ในตอนที่เลือดประหลาดของตระกูลเย่ตื่นภวังค์ ไม่เป็นแบบนี้แน่นอน
หรือว่า นี่จะเป็นการตื่นของเลือดเทพแห่งเผ่าซวนหยวน ที่คนพวกนั้นของสรวงสวรรค์พูดถึง?
นอกจากสรวงสวรรค์กับตระกูลลี้ลับ แทบจะไม่มีคนรู้เรื่องของเผ่าซวนหยวนเลยนะ
นี่คือความลับระหว่างสรวงสวรรค์กับตระกูลลี้ลับ
เพียงแต่ว่า เย่เซิ่งเทียนในเวลานี้ ราวกับติดอยู่ที่ไหนสักแห่ง
ชั่วพริบตาเดียว พลังเทพที่ออกมาจากร่างกายของเย่เซิ่งเทียน เริ่มค่อยๆกระจายออกมา
พญาดำตกตะลึง แล้วพูดอย่างซาบซึ้งว่า“ทำไมถึงเป็นแบบนี้？จนถึงป่านนี้แล้ว ทำไมยังไม่สำเร็จอีก？ในทางกลับกันยังเริ่มถดถอย？ตกลงมันเป็นเพราะอะไรกันแน่？”
เขาไม่เข้าใจ รู้สึกมึนงงเล็กน้อย
เมื่อก่อนไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน
เลือดเทพของเผ่าซวนหยวน ก่อนหน้านี้พึ่งตื่นภวังค์เพียงครั้งเดียว แต่ครั้งนั้นพวกเขากลับไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นการแอบตื่นภวังค์
ในท้ายที่สุดผู้ตื่นภวังค์เลือดเทพได้สร้างเผ่าซวนหยวนขึ้นใหม่
เพียงแต่สุดท้ายก็ถูกสรวงสวรรค์กำจัดทิ้งจนราบคาบ
“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？ตกลงมันยังขาดอะไรไป？ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้？ทำไมถึงหายไป？”
พญาดำบ้าไปแล้ว นี่มันขั้นตอนสุดท้ายแล้ว เหลืออีกแค่นิดเดียวก็จะสามารถตื่นภวังค์เลือดเทพของเผ่าซวนหยวนได้แล้ว
ทำไมถึงได้ล้มเหลวไม่เป็นท่า？
ตกลงมันยังขาดอะไรไปอีก？
ผู้ตื่นภวังค์ในตอนนั้น มีกระบวนการอย่างไร？
เหตุใดเย่เซิ่งเทียนถึงทำไม่สำเร็จ？
บัดซบ！
บัดซบ！
บัดซบ！
“เย่เซิ่งเทียน รีบตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ！ไม่อย่างนั้น กูจะเอาลูกสาวมึงไปทดลอง！”
พญาดำกระตุ้นเย่เซิ่งเทียนต่อไป เขาคิดอย่างชั่วร้าย อาจจะเป็นเพราะกระตุ้นไม่พอ
อาจจะเป็นไปได้ว่า ญาติพี่น้องของเย่เซิ่งเทียนตายยังไม่พอ ดังนั้นก็เหลือแค่ทางสุดท้ายแล้ว
“เย่เซิ่งเทียน ถ้าแกตื่นภวังค์ม่สำเร็จ กูจะกระตุ้นมึงเพิ่มอีกหน่อย！”
พูดจบ ก็รีบพุ่งเข้าไปจับตัวเย่จิงหง แล้วหัวเราะอย่างน่ากลัว“เมื่อกี้พ่อแกตาย แกพึ่งเริ่มเสียใจ ตอนนี้ ถ้าฉันค่อยๆทรมานปู่ของแกให้ตาย แกจะยิ่งสิ้นหวังเพิ่มขึ้นไหม？”
“แกไม่มีโอกาสได้ปรับความเข้าใจกับพ่อของแกอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้กูจะมึงหมดโอกาสได้ปรับความเข้าใจกับปู่ของมึง รีบตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ！”
พูดจบ พญาดำก็หักขาของเย่จิงหงหนึ่งข้าง
“ไอ้แม่เ*ด！”
เจียงลั่วเสินกัดฟันก่นด่าออกมาอย่างยากลำบาก ดวงตาแตกเป็นเสี่ยง
เขากับเย่จิงหง ถึงแม้จะไม่ใช้พี่น้องร่วมสายเลือด แต่ก็สนิทกันเกินกว่าพี่น้องร่วมสายเลือดอีก
นั่นคือลูกชายคนเดียวของอาจารย์！！
ศิษย์น้องของเขา！
แต่เขากลับทำอะไรไม่ได้
ทำได้แค่ยืนมองดู เย่จิงหงถูกคนอื่นหักขา
ทำอะไรไม่ได้เลย
“หนวกหู！”
พญาดำฟาดฝ่ามือลงไป จนเจียงลั่วเสินตกลงพื้น กระดูกในร่างกายของเขาแตกหักไปหลายซี่ ไม่สามารถยืนขึ้นมาได้อีก
แม้แต่เจียงลั่วเสินยังทำแบบนี้ หวางซีกับหลี่หลานเป็นเพียงแค่คนธรรมดา ไม่มีโอกาสได้แม้แต่จะขัดขืน
หวางซีกับหลี่หลานปกป้องซีซีอย่างแน่นหนา ถูกกดคุกเข่าลงกับพื้นจนไม่สามารถลุกขึ้นมาได้
พวกเธอเกลียดชังพญาดำ เกลียดความโหดร้าย
แต่พวกเธอก็เป็นแค่คนธรรมดา ทำได้แค่จ้องมองอย่างนั้น
แม้แต่จ้านอู๋ซวงกับเวินเฉินสองคน ยังขยับไปไหนไม่ได้เลย
ความโกรธแค้น ค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ราวกับน้ำป่าไหลหลาก ที่ไม่ช้าก็เร็วจะระเบิดปะทุออกมา
ดูว่าวันนี้ จะมาถึงเมื่อไร
บนโลกใบนี้ ไม่เคยมีคนไหน สามารถอยู่บนสูงสุด ขี่บนหัวของคนอื่นได้ตลอด