ตอนที่ 1434 วัดดวง โดย Ink Stone_Fantasy
“7 วัน…” โรแลนด์แอบคำนวณความเร็วในการลอยขึ้นไปของพระผู้สร้างจากที่ไลต์นิ่งสังเกตได้ ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ออกมาพบว่ามันได้อยู่เหนือขอบเขตของ ‘อาวุธ’ ไปแล้ว เดี๋ยวๆ อย่าบอกนะว่าพวกเจ้าคิดจะทำลายที่ราบลุ่มบริบูรณ์ทั้งหมด?”
ช่วงเวลาเท่านี้เพียงพอที่จะเปลี่ยนให้พระผู้สร้างกลายเป็นภัยธรรมชาติในระดับหายนะ เมื่อถึงตอนนั้นอย่าว่าแต่ที่ราบลุ่มทั้งหมดจะถูกทำลายเลย เกรงว่าแม้แต่ที่ราบลุ่มบริบูรณ์กับแบล็คสโตนก็จะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงด้วย แผ่นดินลอยฟ้าที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางยาวหลายสิบกิโลเมตรตกลงมาจากความสูงมากกว่าหมื่นเมตร คลื่นกระแทกที่เกิดขึ้นเพียงพอที่จะวนรอบโลกได้หลายรอบ การเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงของผิวดินจะทำให้เกิดแผ่นดินไหวและคลื่นสึนามิ เมื่ออยู่ต่อหน้าภัยพิบัติระดับนี้ ต่อให้เป็นปีศาจก็ยากที่จะหนีได้
ที่ราบลุ่มบริบูรณ์ถูกกระแทกจนเป็นแอ่งกระทะ น้ำทะเลไหลทะลักเข้าไป สิ่งมีชีวิตในดินแดนรุ่งอรุณถูกทำลาย พวกมันจะหนีไปไหนได้? ตอนนี้อาณาจักรซีสกายรุกคืบเข้ามาใกล้ แผนการเดิมของปีศาจคือแย่งชิงดินแดนของมนุษย์เพื่อยื้อเวลา การที่พวกมันทำแบบนี้จะเท่ากับเป็นการขัดแย้งกับเป้าหมายกลยุทธ์เดิมของพวกมัน
เฮคซอดมองเขาอย่างแปลกใจ “เจ้าเหมือนจะรู้ถึงผลลัพธ์ของแผนการที่สองเป็นอย่างดีเลยนี่นา…แบบนี้ข้าจะได้ไม่ต้องเปลืองแรงอธิบาย แน่นอนว่าพระผู้สร้างไม่มีทางที่จะลอยขึ้นไปได้ตลอด หลังจากนี้อีกประมาณสองวันมันก็จะหยุดลอยขึ้นไป แล้วเปลี่ยนเป็นเคลื่อนที่มาจากตะวันออกของเกรย์คาสเซิลแทน ถ้าเดอะแมสก์ไม่ได้พูดโกหกตอนที่วางแผนเอาไว้ สุดท้ายพระผู้สร้างจะไปตกอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้ทะเล — เช่นนี้ก็จะสามารถทำลายอาณาจักรของเจ้าได้ แล้วก็สามารถรักษาสายแร่หินอาญาสิทธิ์เอาไว้ได้มากที่สุด”
ช่างเป็นแผนการที่ละเอียดอ่อนจริงๆ
สีหน้าโรแลนด์ยังคงดูสงบนิ่ง แต่ภายในใจกลับรู้สึกคร่ำเครียดอย่างมาก
ในตอนที่รู้ว่าราชาทั้งสองปรากฏตัวขึ้นมาพร้อมกัน เขาก็รู้แล้วว่าจะต้องมีเรื่องใหญ่แน่ จนทำให้ไม่สามารถรอคอยการส่งจดหมายได้ นี่จึงเป็นเหตุผลที่เขายอมเสี่ยงกลับมาที่เนินเขาอีกครั้ง
แต่คิดไม่ถึงเลยว่าข่าวมันจะเลวร้ายได้ถึงขนาดนี้!
ถ้าเฮคซอดกับเซโรเชสยอมร่วมมือกันล่ะก็ การทำลายแกนของพระผู้สร้างนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่ปัญหานั้นอยู่ที่ว่าอุปกรณ์จุดระเบิดของอาวุธนิวเคลียร์นั้นไม่ใช่ผลิตภัณฑ์ที่ผลิตออกมาจากโรงงาน ถึงแม้จะมีวัตถุดิบเพียงพอ แต่การประกอบก็จำเป็นต้องใช้เวลาหลายสัปดาห์ ระเบิดตัวอย่างที่เอาใช้ทดสอบนอกทะเลอาณาจักรดอว์นเมื่อครั้งที่แล้วก็ผลงานที่กองอุตสาหกรรมผลิตออกมาอย่างเต็มที่ ส่วนหัวระเบิดอันใหม่ที่จะใช้จริงนั้น ทางห้องทดลองพลังงานสูงกำลังสร้างขึ้นมาอยู่ ต่อให้เร่งยังไงก็ไม่มีทางเอามายังอาณาจักรดอว์นในตอนนี้ได้
เมื่อมองย้อนกลับไป ต่อให้เขาไม่ได้สร้างห้องทดลองขึ้นในอาณาจักรดอว์น แต่การจะเอาตัวจุดระเบิดขึ้นไปติดตั้งบนพระผู้สร้าง อย่างน้อยๆ ก็ต้องใช้เวลาวันหนึ่ง — ซึ่งเวลาเท่านี้ก็เพียงพอที่จะทำให้แผ่นดินลอยฟ้าเคลื่อนที่เข้ามาใกล้อาณาจักรดอว์นจนสามารถทำลายอาณาจักรดอว์นได้มากกว่าครึ่งแล้ว
“ทำไมพวกเจ้าถึงไม่ทำแบบนี้ตั้งแต่แรก? ถ้าใช้แค่สายแร่อาญาสิทธิ์แห่งหนึ่งก็สามารถเอาชนะมนุษย์ได้ พวกเจ้าก็ไม่น่ารอจนถึงวันนี้ค่อยมาทำนี่นา”
“เจ้าคิดว่าพระผู้สร้างคืออะไร ผักกาดขาวที่อยู่ในสวนงั้นเหรอ?” เฮคซอดพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องความยากของการเชื่อมต่อแกนพลังเวทมนตร์เข้ากับหอคอยแห่งการให้กำเนิด เอาแค่หาสายแร่หินอาญาสิทธิ์ที่มีขนาดใหญ่พอก็นับเป็นเรื่องที่ยากมากแล้ว ที่มันลอยขึ้นไปได้สองวันก็เพราะว่าหลังจากสองวันไปแล้ว หินอาญาสิทธิ์ก็จะเหี่ยวแห้ง — เมื่อดูจากขนาดของสายแร่หินอาญาสิทธิ์ที่เฮอร์มีสแล้ว มันไม่พอที่จะให้ใช้ในแผนสองด้วยซ้ำ”
เป็นเพราะขีดจำกัดในการใช้พลังเวทมนตร์จริงๆ ด้วย…
“ในเมื่อเดอะแมสก์สามารถควบคุมมันได้ อย่างนั้นราชาตัวอื่นๆ ก็น่าจะทำได้เหมือนกันนี่นา” ความคิดแล่นอยู่ในหัวโรแลนด์ “หรือว่าพวกเจ้าไม่เคยลองทำมาก่อน?”
“มนุษย์ เจ้าทำแบบนี้มันเสียเวลาเปล่าๆ!” น้ำเสียงของเฮคซอดฟังดูหงุดหงิดอย่างชัดเจน “แม้แต่อารยธรรมใต้ดินที่เป็นผู้สร้างแกนพลังเวทมนตร์ขึ้นมาก็ยังไม่สามารถทำให้ของที่ซับซ้อนแบบนี้แพร่หลายได้ ถึงแม้เผ่าพันธุ์ข้าจะได้รับการสืบทอดมา แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะมีพรสวรรค์อันนี้อยู่ แล้วนับประสาอะไรกับพวกเจ้าที่ไม่เคยได้รับการสืบทอดมาแม้แต่นิดเดียวล่ะ? ฉวยโอกาสตอนที่ยังมีเวลา รีบหนีไปเถอะ”
“ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น”
“เจ้า—!”
โรแลนด์ยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมา ทำเอาอารมณ์โกรธของสกายลอร์ดถูกสกัดเอาไว้ เขาจิบเครื่องดื่มไปคำก่อนจะพูดอย่าจริงจังว่า “เกรย์คาสเซิลกับดอว์นมีคนอยู่หลายล้านคน ในเวลาสั้นๆ แค่นี้ไม่มีทางอพยพพวกเขาไปยังฟยอร์ดได้ ยิ่งไปกว่านั้นถ้าไม่มีเนเวอร์วินเทอร์ มนุษย์ก็จะไม่สามารถหยุดพวกอาณาจักรซีสกายที่มาจากทะเลได้ ต่อให้ข้ามีชีวิตรอดต่อไปมันก็ไม่มีประโยชน์ มันต่างกันแค่ว่าช้าหรือเร็วเท่านั้น” เขาชะงักไปเล็กน้อย “ยิ่งไปกว่านั้นอย่าลืมซะล่ะ — ขอเพียงสงครามแห่งโชคชะตายังไม่หยุด สุดท้ายพวกเจ้าก็จะถูกทำลายเช่นเดียวกัน นี่คือผลลัพธ์ที่เจ้าอยากจะเห็นอย่างนั้นเหรอ?”
“ต่อให้คำพูดสวยหรูแค่ไหนมันก็ไม่มีประโยชน์” เฮคซอดพูดอย่างดูถูก “ถ้าไม่เป็นเพราะวัลคีรีย์ ข้าก็ไม่มีทางที่จะมานั่งคุยเรื่องพวกนี้กับเจ้าหรอก”
“ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าข้อมูลพวกนี้มีความสำคัญอย่างมาก — ในจุดนี้ข้าต้องขอขอบคุณเจ้า” โรแลนด์พูดอย่างสบายๆ “แต่ที่เจ้าพูดมาก็ไม่ใช่ว่าจะถูกต้องไปเสียทั้งหมด การสืบทอดนั้นไม่ได้มีแต่การรับเอาชิ้นส่วนสืบทอดมาเท่านั้น”
“หมายความว่ายังไง?”
“อย่างเช่นในตอนนี้วัลคีรีย์ก็กำลังรับการสืบทอดของมนุษย์อยู่” เขามองไปทางไนท์แมร์ “ข้าพูดถูกใช่ไหม?”
ในที่สุดวัลคีรีย์ที่ก่อนหน้านี้เอาแต่นิ่งเงียบก็พูดออกมา “ข้าไม่ปฏิเสธในจุดนี้”
“พวกเจ้ากำลังเล่นอะไรกัน?” สกายลอร์ดพูดอย่างไม่พอใจ
“พูดง่ายๆ ก็คือความหมายเดิมของการสืบทอดนั้นคือการรับเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่อีกฝ่ายรู้มา ทั้งการสอน การเรียน การหลอมรวม การบูรณาการ…สิ่งเหล่านี้ก็คือการสืบทอดอย่างหนึ่ง” วัลคีรีย์ค่อยๆ พูด “ความจริงหากลองคิดกลับก็จะเข้าใจได้ การสืบทอดนั้นไม่จำเป็นต้องแลกมาด้วยการที่ถูกผู้สืบทอดทำลายเลย นั่นเป็นแค่กฎที่พระเจ้าสร้างขึ้นมาเท่านั้น ข้าไม่ใช่มนุษย์ แต่นั่นไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับข้าในการเรียนรู้ความรู้ของพวกเขา — ความจริงแล้วในช่วงเวลาที่ข้าอยู่ในโลกแห่งความฝันนี้ ข้าได้เรียนรู้อะไรมากมาย”
เมื่อพูดถึงตรงนี้มันก็หันกลับไปมองโรแลนด์ “เจ้ารู้เรื่องนี้มานานแล้วเหรอ?”
“ก็ไม่ถือว่านานมากเท่าไร” โรแลนด์พยักหน้า “แต่ว่าหลังจากที่เห็นเจ้าใช้โทรศัพท์มือถือซื้อของจากเกาะคาร์การ์ดอย่างคล่องแคล่ว ข้าก็ยิ่งแน่ใจในจุดนี้ ถึงแม้จะมีอะไรเกิดขึ้นกับข้า แต่แม่มดที่เคยเข้ามาในโลกแห่งความฝันเหล่านั้นก็จะสามารถเอาความรู้เหล่านี้ออกไปเผยแพร่ได้แน่”
“พอได้แล้ว! นี่มันเกี่ยวกับพระผู้สร้างยังไง?” เฮคซอดคำราม
“จริงอยู่ที่มนุษย์ไม่ได้รับชิ้นส่วนสืบทอดของอารยธรรมใต้ดินมา แต่ด้วยการเรียนรู้จากซากโบราณสถานที่พวกมันทิ้งเอาไว้ มันก็ยังมีความเป็นไปได้ที่เราจะปรับแกนเวทมนตร์ของพระผู้สร้าง” โรแลนด์พูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ความจริงทางสโมสรแม่มดนั้นเคยทำการศึกษาในเรื่องนี้มาก่อนแล้ว จนถึงตอนนี้ยังมีแม่มดบางส่วนที่มีความรู้ในด้านนี้อยู่ ข้าไม่รู้ว่าพวกนางจะสามารถหยุดแกนพลังเวทมนตร์ได้หรือไม่ แต่เมื่อเทียบกับการหนีตายหรือการทำลายเสาโอเบลิสจากบนฟ้า มันก็คุ้มค่าที่จะลองดู”
ในที่สุดสกายลอร์ดก็เข้าใจความหมายของเขา “….มีมนุษย์ทำแบบนี้ได้จริงๆ เหรอ?”
“ถึงแม้สภาพร่างกายของพวกนางจะ…แปลกๆ ไปบ้าง แต่พวกนางคือมนุษย์อย่างแน่นอน”
“เจ้ากำลังวัดดวงอย่างนั้นเหรอ”
“เปล่า เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้วต่างหาก” โรแลนด์ไม่ได้มีความคิดที่จะหนีไปคนเดียวแต่แรกแล้ว
“ข้าเองก็เห็นด้วยกับวิธีนี้” วัลคีรีย์พูดอย่างหนักแน่น “ตอนนี้บอทธ่อมเลสแลนด์ถูกอาณาจักรซีสกายยึดครองไปแล้ว เมืองจักรพรรดิเองก็กำลังเข้ามาทางนี้เรื่อยๆ เมื่อไม่มีกองกำลังที่มากพอ การเดินทางไปยังแหล่งกำเนิดเวทมนตร์ก็เป็นไม่มีทางเป็นจริงได้ ในเมื่อมันไม่มีผลลัพธ์ไหนจะแย่ไปกว่านี้แล้ว อย่างนั้นลองวัดดวงดูมันก็ไม่เสียหายอะไร”
เมื่อเห็นไนท์แมร์เอ่ยปาก เฮคซอดก็ได้แต่ต้องหุบปากไปอย่างกลุ้มใจ
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นพวกเราก็มาคุยเรื่องแผนการที่จะยึดพระผู้สร้างกันเถอะ” โรแลนด์พูด
………………………………………………………………..