บทที่ 1845 โศกนาฏกรรมแห่งชีวิต
อู่ส่วยกลับไปที่เกาะดอกไม้แดนใต้ ไฟฉินก็ให้กำเนิดลูกของเขา!
“ในที่สุดเราก็มีทายาทสืบทอดสายเลือดของเรา! ไฟฉิน ลำบากเจ้าแล้ว” อู่ส่วยกอดทารกที่พึ่งเกิดและหมุนไปรอบๆด้วยความยินดี
ต่อมาเขาวางทารกไว้บนเตียงด้านข้างไฟฉินอย่างระมัดระวัง
เขามองไฟฉินที่อ่อนล้าจากการคลอดบุตรด้วยความรัก
“เราจะตั้งชื่อเขาว่าอย่างไร?” ไปฉันยิ้ม
“เด็กคนนี้ตาโตมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ เรียกเขาว่าหลงหลิง” อู่ส่วยกล่าว
ไฟฉินพยักหน้า “หลงหลิง เป็นชื่อที่ดี”
บุตรชายของพวกเขาจึงถือกำเนิด นี่ท่าให้อู่ส่วยมีความสุขมาก แต่เขาก็รู้สึกถึงภาระที่หนักขึ้นเช่นกัน
“ฮวงเว่ยและท่านพ่อของข้าจากไปแล้ว”
“ตอนนี้ข้าเหลือเพียงไฟฉินและบุตรคนใหม่”
“ข้าต้องทำให้ไม่ฉันมีสถานะที่เหมาะสม ข้าต้องทำให้บุตรของข้ามีอนาคตที่สดใส เขาไม่สามารถอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยการกีดกัด ข้าต้องการให้เขามีชีวิตอย่างถูกต้องและภาคภูมิใจในฐานะมนุษย์มังกรเขาจะเติบโตขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ
ความรับผิดชอบเป็นแรงผลักดันธุ์ส่วย หลังจากพักผ่อนสองสามวันบนเกาะดอกไม้แดนใต้ อู่ส่วยก็ออกเดินทางอีกครั้งเพื่อรวบรวมทรัพยากรบนเส้นทางแห่งความฝัน
วิธีการหลอมรวมวิญญาณอมตะป่าคำสั่งแห่งความฝันลึกลับมาก
ทั้งหมดเกิดขึ้นในความฝันของเขา
ทรัพยากรถูกปรับแต่งที่ละชิ้น ในที่สุดเขาก็มาถึงขั้นตอนสุดท้าย
“นี่!?” อู่ส่วยตกตะลึง
การเปิดเผยในความฝันของเขาบอกว่าเขาต้องเสียสละไฟฉิน ตราบเท่าที่นางเต็มใจเสียสละชีวิตของนางมันจะทำให้ขั้นตอนสุดท้ายประสบความสำเร็จ
“ไม่ ข้าไม่สามารถทำเช่นนั้น!” ร่างกายของคู่ส่วยสั่นสะท้าน ใบหน้าของเขากลายเป็นซีดขาว เขาไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้
เขาเดินทางไปในสวรรค์สีขาวด้วยร่างที่ราวกับไร้วิญญาณ เขาถูกโจมตีโดยสัตว์อสูรแรกกำเนิดและเกือบเสียชีวิต
เขาสามารถสังหารสัตว์อสูรแรกกำเนิดแต่เขายังรู้สึกหงุดหงิดมาก
“ข้าควรเสียสละน้องหญิงจริงๆงั้นหรือ? ไม่ ไม่อย่างแน่อนน
“มันต้องมีวิธี มันต้องมี!”
อู่ส่วยตัดสินใจหยุดแผนการหลอมรวมวิญญาณอมตะป่ายค่าสังแห่งความฝันชั่วคราว
ในคืนที่สองเขาได้รับการเปิดเผยครั้งใหม่ในความฝัน
“บรรพชนราชันมังกรมีวิธีกำจัดเผ่ามนุษย์มังกรทั้งหมด! เขาต้องการใช้ท่าไม้ตายนี้หลายครั้งแล้ว?”
แม้อู่ส่วยจะเชื่อการเปิดเผยในความฝัน แต่ข่าวนี้น่าเหลือเชื่อเกินไป เขาแทบไม่สามารถยอมรับ
เขาไตร่ตรองก่อนจะตัดสินใจกลับภาคกลางและค้นหาความจริง
ภาคกลางเต็มไปด้วยความโกลาหล ความขัดแย้งระหว่างราชันมังกรกับเทพปีศาจบัวแดงทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
แม้วังสวรรค์จะสงสัยเกี่ยวกับการตายของพ่ออู่ส่วย แต่ราชันมังกรยังเชื่อใจเขา
อู่ส่วยใช้กำลังทั้งหมดเพื่อตรวจสอบความจริง
ในเวลาเดียวกันเขายังได้รับการเปิดเผยในความฝันมากขึ้น
ด้วยความช่วยเหลือจากการเปิดเผยในความฝัน อู่ส่วยได้รับเบาะแสมากขึ้นเรื่อยๆ เบาะแสเหล่านี้พิสูจน์ว่าการเปิดเผยในความฝันเป็นเรื่องจริง มันทำให้เขาได้เรียนรู้การคงอยู่ของท่าไม้ตายอมตะทำลายล้างมนุษย์มังกร
“ย้อนกลับไปบรรพชนราชันมังกรสร้างวิธียืดอายุด้วยการเปลี่ยนเป็นมนุษย์มังกร นั่นทำให้เผ่ามนุษย์มังกรเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็ว มันค่อยๆพัฒนามาสู่เผ่ามนุษย์มังกรในปัจจุบัน”
“บรรพชนราชันมังกรเป็นต้นกำเนิดของมนุษย์มังกรทั้งหมด เมื่อเขาสร้างเผ่ามนุษย์มังกรขึ้นครั้งแรก เขาก็ซ่อนไพ่ตายเอาไว้แล้ว มันคือท่าไม้ตายอมตะทำลายล้างมนุษย์มังกร”
“ด้วยท่าไม้ตายนี้ มนุษย์มังกรทั้งหมดจะระเบิดตัวเอง ไม่มีผู้ใดสามารถรอดชีวิต!”
“นอกจากนั้นบรรพชนราชันมังกรยังต้องการใช้มันมานานแล้ว เขารอเพราะคำสั่งของเทพอมตะกลุ่มดาว บรรพชน ท่านช่างโหดร้ายและเย็นชานัก!”
อู่ส่วยทั้งโกรธและกังวล
การทางานหนักของเขา อนาคตของเผ่ามนุษย์มังกร ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องตลก พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ในภาพลวงตา
“ข้าควรทำอย่างไร?”
อู่ส่วยเงยหน้าขึ้นและกรีดร้องอย่างหมดสิ้นหนทาง
“ถูกต้อง ขายังมีความฝัน!” ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักถึงความหวังสุดท้ายที่เป็นไพ่ตายของเขา
คืนนั้นเขาฝันเช่นเดียวกับเมื่อสองสามปีก่อน
มันเกี่ยวกับการหลอมรวมวิญญาณอมตะป้ายคำสั่งแห่งความฝัน
ขั้นตอนสุดท้ายของการหลอมรวมวิญญาณอมตะดวงนี้คือการเสียสละตนเองของไทฉิน
ความฝันบอกอู่ส่วยว่าเพื่อจัดการท่าไม้ตายอมตะทำลายล้างมนุษย์มังกร เขาต้องหลอมรวมวิญญาณอมตะป้ายคำสั่งแห่งความฝันเป็นอันดับแรก
อู่ส่วยตื่นขึ้นด้วยความตกใจ ท่ามกลางความมืด เขาร้องไห้โดยไร้เสียง
เขามองหญิงคนรักของตนด้วยความมีนงง
ไฟฉินนอนหลับอย่างสงบ แต่ราวกับนางสัมผัสได้ถึงบางสิ่ง นางเปิดเปลือกตาขึ้นและเห็นอู่ส่วยที่กำลังเจ็บปวดและโศกเศร้า
“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ไฟฉินสวมกอดอู่ส่วยอย่างอ่อนโยน
อู่ส่วยกอดนาง เขาไม่เคยรู้สึกอ่อนแอและไร้ประโยชน์เช่นนี้มาก่อนในชีวิต
อู่ส่วยต้องบอกความจริงกับไฟฉิน
ไก่ฉันสามารถยอมรับมันได้อย่างรวดเร็ว นางใช้มืออันอบอุ่นสัมผัสใบหน้าของอู่ส่วยและเผยรอยยิ้มอ่อนโยน “นั่นคือเหตุผลที่ข้ารักท่าน ข้าสามารถเสียสละทุกสิ่งเพื่อท่าน รวมถึงชีวิตของข้า นั่นไม่ใช่สิ่งใด แต่ในชีวิตนี้ นอกจากท่าน ข้ายังมีความกังวลอยู่อีกเรื่อง นั่นคือลูกของเรา”
“หลังจากที่ข้าตาย ท่านต้องดูแลเขา เลี้ยงดูเขาให้ดี สัญญากับข้าได้หรือไม่?”
“ข้าสัญญา ข้าสัญญาด้วยชีวิตและศักดิ์ศรีของข้า ข้าสัญญากับเจ้าด้วยทุกสิ่งที่ข้ามี!” อู่ส่วยร้องไห้และเต็มไปด้วยความปวดร้าว
วิญญาณอมตะป้ายคำสั่งแห่งความฝันถูกหลอมรวมขึ้นในที่สุด
ต่อมาวังมังกรระดับแปดก็ถูกสร้างขึ้นเช่นกัน
หลังจากสร้างเสร็จ อู่ส่วยใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในวังมังกร เขาสัมผัสผนังและเสาของมันราวกับเขาสามารถสัมผัสถึงความอบอุ่นของไฟฉิน แม้ความจริงเขาจะสัมผัสได้เพียงความเย็นเยียบของคฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังนี้ก็ตาม
บุตรชายของอู่ส่วยค่อยๆเติบโตขึ้น บางครั้งเขาจะถามว่า “ท่านพ่อ ท่านแม่อยู่ที่ใด? เหตุใดท่านแม่ยังไม่กลับมา?”
ทุกครั้งที่เขาถามเรื่องนี้ อู่ส่วยจะรู้สึกเหมือนหัวใจถูกทิ่มแทงด้วยหอกอันแหลมคม
อู่ส่วยต้องกอดบุตรชายของเขาเอาไว้และโกหก
หลงหลิงที่ไร้เดียงสาเป็นเหมือนยาแก้พิษของเขา สิ่งเดียวในโลกใบนี้ที่สามารถรักษาหัวใจที่แตกสลายของเขาก็คือเด็กชายผู้นี้
อู่ส่วยครอบครองคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปดแต่เขาไม่มีความตั้งใจที่จะต่อสู้เพื่อชื่อเสียงหรือเกียรติยศ
เขาลอบจับนักพรตมดเขียว เทพธิดาสรา และท่านหญิงวังอักษรศิลป์มาเป็นทาส
เขาสามารจับชูจิ๋วหลิงไว้ในคุกและทรมานฟานจอจนตกตายต่อหน้านาง แต่เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น เขาปล่อยให้ชจิ๋วหลิงไปอยู่กับคนที่นางรัก
เขาไม่สนใจความรุ่งโรจน์หรือความอัปยศในอดีตอีกต่อไป
อู่ส่วยมีประสบการณ์ชีวิตมากมาย เขาสามารถปล่อยวางหลายสิ่ง
ตอนนี้อู่ส่วยรู้สึกเหนื่อยมาก เขาเหนื่อยจริงๆ แต่เขาหยุดไม่ได้ เขาต้องท่าต่อไปเพราะเรื่องการทำลายล้างเผ่ามนุษย์มังกรของราชันมังกรยังไม่ได้รับการแก้ไข
การเปิดเผยในความฝันเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพื่อจัดการปัญหาดังกล่าว เขาต้องใช้วังมังกรระดับแปดทำการทดลองกับร่างมนุษย์มังกร
มนุษย์มังกรเป็นผลผลิตจากวิธียืดอายุขัย ขณะที่ท่าไม้ตายอมตะทำลายล้างมนุษย์มังกรถูกสร้างขึ้นผ่านสิ่งนี้ ทั้งหมดเชื่อมต่อกันอย่างแน่นหนา
อู่ส่วยเข้าใจวิธียืดอายุด้วยการเปลี่ยนเป็นมนุษย์มังกรแล้ว
ด้วยการหยิบยืมพลังอำนาจของวังมังกร เขาสามารถตอบโต้ท่าไม้ตายอมตะทำลายล้างมนุษย์มังกร
แต่การทำเช่นนั้นอู่ส่วยเพียงคนเดียวยังไม่เพียงพอ เขาต้องรวบรวมสมาชิกเผ่ามนุษย์มังกรทั้งหมดและบอก ความจริงกับทุกคนเพื่อขอความช่วยเหลือจากพวกเขา
ในวังมังกรเกิดการประชุมครั้งใหญ่ที่ไม่เคยมีมาก่อน ผู้อมตะเผ่ามนุษย์มังกรเกือบทั้งหมดมารวมตัวกันที่นี่
แรกเริ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์มังกรไม่เชื่อ แต่เมื่ออู่ส่วยนำหลักฐานที่ไม่สามารถปฏิเสธออกมา พวกเขาจึงต้องเชื่อ ในเวลาเดียวกันกู้เหลียงก็ปรากฏตัวขึ้นเพื่อเป็นพยานว่าพ่อของอู่ส่วยค้นพบความลับเรื่องการเปิดเผยของวิญญาณชะตากรรม ทั้งหมดได้รับการประกาศให้พวกเขารับรู้
“เพื่อทำการทดลอง เราต้องการมนุษย์มังกรจำนวนมาก คนเหล่านี้อาจตาย แม้พวกเขาจะรอดชีวิต แต่พวกเขาอาจต้องการตายมากกว่า อย่างไรก็ตามข้าหยุดแผนนี้ไม่ได้ หากผู้ใดคัดค้านจงพูดออกมาเดี๋ยวนี้!”
“ข้าคัดค้าน!” บางคนตะโกนออกมาทันที
ทุกคนมองคนผู้นี้ เขาคือนายน้อยเจ็ด หลานชายที่ราชันมังกรโปรดปรานมากที่สุด
นายน้อยเจ็ดชี้นิ้วไปที่อู่ส่วย “เจ้าคนเลว! เจ้ามันบ้า!”
“เพื่อให้ได้รับความไว้วางใจจากวังสวรรค์ เจ้าฆ่าฮวยเว่ยพี่น้องที่ซื่อสัตย์ที่สุดของเจ้า!”
“เพื่อปกปิดความลับเรื่องการปกครองโลกของเผ่ามนุษย์มังกร เจ้าทำให้พ่อของตนเองตาย!”
“เพื่อหลอมรวมวิญญาณอมตะป้ายคำสั่งแห่งความฝัน เจ้าใช้ภรรยาของตนเองเป็นวัสดุในการหลอมรวม!”
“ตอนนี้เพื่อจัดการท่าไม้ตายอมตะทำลายล้างมนุษย์มังกร เจ้ายังต้องการสังเวยมนุษย์มังกรที่บริสุทธิ์และท่าการทดลองกับพวกเขาอีกขั้นหรือ?”
“เหตุใดเจ้าจึงชั่วร้ายนัก? เหตุใดเจ้าช่างเลือดเย็นนัก!?”
“เจ้าคิดว่าหลักฐานของเจ้าจะทำให้พวกเราเชื่อเจ้างั้นหรือ? ฮ่าฮ่า น่าขัน คิดว่าพวกเราโง่เขลางั้นหรือ?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่ เจ้าไม่ใช่คนที่น่าหัวเราะ แต่เจ้าเป็นคนที่น่าสงสาร!”
“เจ้าต้องการมอบความสุขให้กับภรรยาแต่เจ้ากลับเสียสละนางเพื่อหลอมรวมวิญญาณอมตะ ฮ่าฮ่า”
“เจ้าต้องการทำให้พ่อของเจ้าภาคภูมิใจ แต่เจ้ากลับฆ่าเขา!”
“เจ้าสัญญกับฮวงเว่ยว่าจะมีอนาคตที่สดใส เจ้าให้ความหวังเขา แต่สุดท้ายเจ้ากลับประหารเขา แล้วอนาคตจะเป็นอย่างไร?”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า” นายน้อยเจ็ดหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “เจ้าพยายามอย่างมากที่จะนำเผ่ามนุษย์มังกรให้ลุกขึ้น แต่สุดท้ายเผ่ามนุษย์มังกรกลับกำลังจะถูกทำลายล้าง พวกเราจะต้องสูญพันธุ์!”
“มันเป็นเพราะเจ้า! มันเป็นเพราะเจ้า! หากเจ้าไม่ยึดเกาะดอกไม้แดนใต้ ย้ายพวกเรามา พัฒนา และสร้างความขัดแย้งกับมนุษย์ ทุกสิ่งจะเกิดขึ้นได้อย่างไร? หากเผ่ามนุษย์มังกรอาศัยอยู่อย่างสงบสุข บรรพชนคงจะไม่ทำลายล้างพวกเรา!”
“อู่ส่วย เจ้าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดรองจากบรรพชนของเรา แต่สิ่งที่เจ้ามอบให้กับพวกเราไม่ใช่เกียรติยศ หรือความหวังมันไม่ใช่ทั้งความเท่าเทียมหรือศักดิ์ศรี มันคือการทำลายล้าง!”
“เจ้าคือโศกนาฏกรรมที่แท้จริง! ทั้งชีวิตของเจ้าคือโศกนาฎกรรม!”
ห้องโถงตกสู่ความเงียบงัน
อู่ส่วยนั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรของเขาอย่างไร้ความรู้สึก
เมื่อมาถึงจุดนี้อาณาจักรแห่งความฝันก็จางหายไปในที่สุด
ในส่วนลึกของทะเลเหลือเพียงวังมังกรที่งดงามและสี่แม่ทัพมังกรเท่านั้น
สีแม่ทัพมังกรมองร่างแยกมนุษย์มังกรของฟางหยวนด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อนและยอมจำนน
ประตูวังมังกรเปิดออกด้วยตัวของมันเอง
ร่างแยกมนุษย์มังกรของฟางหยวนก้าวออกมาจากวังมังกรอย่างยิ่งใหญ่
เขาไม่แสดงอารมณ์ใดๆแต่สามารถมองเห็นความรู้สึกมากมายในดวงตาของเขา
เสียงของนายน้อยเจ็ดยังดังอยู่ในห้วงความคิดของเขา เช่นเดียวกับภาพการรวมตัวของผู้อมตะเผ่ามนุษย์มังกรที่ติดอยู่ในความทรงจำของเขา
แต่เมื่อเขามองมันอีกครั้ง มันกลับมีเพียงความว่างเปล่า
“มัน…ผ่านมานับล้านปีแล้ว”
“ข้ากลับมาแล้ว” เสียงของร่างแยกมนุษย์มังกรของฟางหยวนดังขึ้น
“แต่ข้า…ไม่ใช่ตัวข้าอีกต่อไป” ร่างแยกมนุษย์มังกรเผยรอยยิ้มขมขึ้น
นี่ไม่ใช่ใบหน้าของเขา นี่ไม่ใช่ร่างกายของเขา มันไม่ใช่แม้แต่ดวงวิญญาณของเขา
สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงเจตจำนงของเขา
เจตจำนงที่คงอยู่มานับล้านปีเพื่อวันนี้!
“จิตวิญญาณมังกรคารวะนายท่าน!” จิตวิญญาณมังกรปรากฏตัวขึ้นและทำความเคารพ “ในที่สุดวังมังกรก็มีเจ้านายคนใหม่!”
ร่างแยกมนุษย์มังกรมองจิตวิญญาณมังกรด้วยดวงตาที่เปลี่ยนเป็นสีแดง
เขาต้องการเรียกจิตวิญญาณมังกรว่า ท่านพ่อ!
แต่ตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้
“ไฟฉิน ข้าทำให้เจ้าผิดหวัง ข้าทำตามคำขอสุดท้ายของเจ้าไม่ได้” อู่ส่วยเงยหน้าขึ้นและถอนหายใจด้วยความรู้สึกผิดและเสียใจ
แต่เขาไม่ได้ร้องไห้
หนึ่งล้านปีก่อน น้ำตาของเขาเหือดแห้งไปหมดแล้ว