นี่มันยิ่งกว่าปัญหาธรรมดาแล้ว!
มันคือปัญหาใหญ่เลยล่ะ!
พอจ้าววิญญาณคิดว่าพิษกลืนวิญญาณถูกใช้กับจวินอู๋เสีย เขาก็ตัวสั่นด้วยความกลัว โชคดีที่จวินอู๋เสียเตรียมป้องกันไว้แล้ว ไม่เช่นนั้น หากพิษกลืนวิญญาณเข้าไปในวิญญาณของนาง นางจะต้องสละอายุขัยครึ่งหนึ่งของวิญญาณของนาง หากไม่ทำเช่นนั้นจะไม่สามารถกำจัดพิษกลืนวิญญาณออกไปจนหมดได้!
“ข้าจะไปจับซือถูเหิงเดี๋ยวนี้!” จ้าววิญญาณพูดด้วยความกังวล มีข้อสงสัยมากมายเกี่ยวกับซือถูเหิง เขาจะกังวลมากหากปล่อยให้คนๆนี้อยู่ในโลกวิญญาณ
แต่จวินอู๋เสียยกมือห้ามจ้าววิญญาณทันที จ้าววิญญาณมองจวินอู๋เสียอย่างงุนงง แต่นางแค่ส่ายหน้าและพูดว่า “ไม่ต้องรีบร้อน เขาไม่โง่ขนาดจะก่อปัญหาขึ้นอย่างโจ่งแจ้งในโลกวิญญาณของเจ้าหรอก”
“นั่น……” จ้าววิญญาณคิดแล้วก็เห็นด้วยกับคำพูดของนาง
“กลืนวิญญาณเป็นวิธีเดียวที่จะทำลายวิญญาณได้งั้นหรือ?” จู่ๆจวินอู๋เสียก็ถามขึ้น
จ้าววิญญาณส่ายหน้า “มีหลายวิธีที่จะจัดการกับวิญญาณ”
“มีวิธีฆ่าอีกฝ่ายทันทีเลยไหม?” จวินอู๋เสียถามอีกครั้ง
จ้าววิญญาณพยักหน้า
ดวงตาของจวินอู๋เสียฉายแววเข้าใจ
“ไม่ต้องกังวลไป ข้าอยากเห็นว่าเขายังมีลูกไม้อื่นให้เล่นอีกรึเปล่า”
“เจ้าหมายความว่า……เขายังจะมีลูกไม้อื่นต่อจากนี้อีกหรือ?” จ้าววิญญาณอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
จวินอู๋เสียหลุบตาลงและลูบเจ้าแมวดำที่อยู่ในอ้อมแขนของนาง “ซือถูเหิงฉลาดกว่าที่เจ้าคิด ข้าเกรงว่าเหตุผลที่เขาใช้กลืนวิญญาณกับข้าไม่ได้เรียบง่ายอย่างต้องการฆ่าข้าเท่านั้น รอดูก่อนเถอะว่าเขาจะทำอะไรต่อ”
ตามคำแนะนำของจวินอู๋เสีย จ้าววิญญาณทำได้แค่อยู่เฉยๆรอเวลา ถึงกระนั้น เขาก็ตัดสินใจส่งคนของเขาไปจับตาดูซือถูเหิงเพื่อป้องกันไม่ให้ซือถูเหิงทำเรื่องชั่ว
การรักษาจวินอู๋เสียยังคงดำเนินต่อไป แต่ละรอบใช้เวลาทั้งหมดหกวันครึ่ง พวกเฉียวฉู่ค่อยๆชินกับช่วงเวลา ‘ฝึกพิเศษ’ ของจวินอู๋เสีย
ช่วงที่อยู่ในโลกวิญญาณ จวินชิงที่คอยคุ้มกันอาณาจักรล่างจะส่งข่าวให้พวกเขาทุกวัน แม้ว่าพวกจวินอู๋เสียจะกลับมาที่อาณาจักรล่างแล้ว แต่จวินชิงก็ยังทิ้งคนของกองทัพรุ่ยหลินไว้ในอาณาจักรกลาง พวกเขาจึงสามารถสังเกตการเคลื่อนไหวของทุกฝ่ายได้ทุกที่ทุกเวลา
หนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นก็มีข่าวล่าสุดมาจากอาณาจักรกลาง กองทัพรุ่ยหลินที่ซ่อนตัวอยู่ในอาณาจักรกลางพบกองกำลังของอาณาจักรบน แม่ทัพคือหญิงงามที่เย่อหยิ่งและเย็นชา
ตอนที่ข่าวถูกส่งไปให้จวินอู๋เสีย นางเพิ่งเสร็จการรักษารอบที่ห้า จวินอู๋เสียอ่านข้อความที่บรรยายเกี่ยวกับกองทัพของอาณาจักรบนพลางหรี่ตาลง
“ผู้ที่นำทัพคือลั่วชิงเฉิงคนนั้นหรือ?” หลังได้ยินข่าว พวกเฉียวฉู่ก็ไปหาจวินอู๋เสียทันที ทั้งกลุ่มอ่านข้อความและสังเกตเห็นความสำคัญของข่าวจากสีหน้าของจวินอู๋เสีย
ลั่วชิงเฉิง นางคือคนที่มีส่วนรับผิดชอบเต็มๆกับโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นในตอนนั้น สิ่งสุดท้ายที่จวินอู๋เสียทำตอนที่ล้างเลือดเก้าอารามคือไว้ชีวิตหนานกงเล่ยเพื่อที่เขาจะได้นำคำพูดของนางกลับไปที่อาณาจักรบน
จวินอู๋เสียกล่าวเจาะจงเป็นพิเศษเลยว่าคนที่นางต้องการพบคือลั่วชิงเฉิง
ถ้าอาณาจักรบนอยากได้กระดูกวิญญาณ พวกเขาต้องให้ลั่วชิงเฉิงมาที่อาณาจักรล่าง พร้อมกับพาจวินอู๋เหยามาด้วย!
นี่เป็นเหยื่อล่อที่จวินอู๋เสียโยนให้อาณาจักรบน อาณาจักรบนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากงับมัน!
และตอนนี้เหยื่อก็บรรลุผลที่ควรจะเป็นแล้ว
จวินอู๋เสียพยักหน้า
“พวกเขามาถึงอาณาจักรกลางแล้ว จากการสังเกตของกองทัพรุ่ยหลิน กองกำลังที่อาณาจักรบนส่งมาครั้งนี้มีจำนวนอย่างน้อยห้าแสนคน……เยอะอะไรขนาดนี้……” ฟ่านจั๋วขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าอาณาจักรบนจะจริงจังมาก ก่อนหน้านี้มีผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองประจำการอยู่ในอาณาจักรกลางแค่หนึ่งแสนคนเท่านั้น แต่คราวนี้จำนวนคนที่มายังอาณาจักรล่างมีถึงห้าแสน!!