เส้นหมี่เข็นเขากลับเข้าห้องพักผู้ป่วย และหาหนังสือเล่มนั้นเจอ
“คุณแสนรัก ทำไมในห้องพักผู้ป่วยของคุณถึงไม่มีใครเลย? หัวหน้าแผนกศัลยกรรมคนนั้นล่ะ? แล้วก็พยาบาลด้วย ทำไมพวกเขาถึงไม่อยู่ที่นี่? มือของคุณยังไม่หายเลย?”
เส้นหมี่เอาหนังสือให้เขา สำรวจรอบๆ เมื่อพบว่าไม่มีคนอยู่ในห้องพักผู้ป่วยเลย เธอก็รู้สึกร้อนรนขึ้นมาหน่อยแล้ว
หลังจากถูกไล่ออกไป เสียใจก็ส่วนเสียใจ
แต่ว่า สุขภาพร่างกายของเขา อย่างไรก็มาก่อนเรื่องอื่น
แสนรักไม่ได้พูดอะไร หลังจากได้รับหนังสือแล้ว ก็เข็นรถเข็นของตัวเองไปทางเตียงผู้ป่วย เหมือนว่าจะขึ้นเตียง
เมื่อเส้นหมี่เห็นดังนั้น ก็รับเข้าไปทันที “คุณจะขึ้นเตียงหรือ? ฉันช่วยพยุงนะ”
แล้วเธอก็ยื่นแขนทั้งสองออกไป พยุงไหล่ของเขาไว้
นี่ถือว่าเป็นการกระทำที่สนิทสนมแนบชิดแล้ว สำหรับผู้ชายคนนี้แล้ว ต้องเข้าใจว่า ก่อนหน้านี้ที่เธอมาที่ห้องพักผู้ป่วย ยังต้องใส่ชุดป้องกัน และยังสวมถุงมือปลอดเชื้ออีกด้วย
แต่ครั้งนี้ เส้นหมี่เซอร์ไพร์ทมากที่พบว่า เขาไม่มีการตอบสนองมากมาย
หลังจากกวาดตามองเธออย่างเฉยชา ก็ลุกขึ้นจากรถเข็น โดยมีเธอให้ความช่วยเหลือ
“อึก…”
“อุ๊ย ขอโทษค่ะขอโทษ ฉันทำให้คุณเจ็บตรงไหนไหม? เจ็บไหม?” เส้นหมี่ยังไม่ทันวางมือลง ก็ได้ยินเสียงหม่นหมองของชายหนุ่มดังขึ้น เธอตกใจจนหน้าซีด
รีบเงยหน้าไปมองเขาทันที
แต่ไม่คิดว่า สายตาของเธอปะทะกับดวงตาเย็นชาคู่นั้น
เส้นหมี่ชะงักลงทันที!
นี่เป็นดวงตาคู่ที่สวยงามมาก ราวกับสีหมึกดำราคาแพง ช่างแวววาวเจิดจรัส แต่ก็มีความเย็นชาเล็กน้อย ทำให้มองเห็นความห่างเหินเย็นชาของเขาอย่างชัดเจน
แต่ว่า ไม่มีใครรู้เลย ภายในดวงตาคู่นี้ เคยเต็มไปด้วยความรักความเอาใจใส่ที่ร้อนแรงที่มีเธอ
เส้นหมี่อึ้งไป ยื่นมือไปจับใบหน้าของเขาอย่างไม่รู้ตัว
แสนรัก “……”
เขาเองก็สั่นไหวไปไม่กี่วินาที
นั่นเพราะ ดูเหมือนเขาจะได้กลิ่นหอมจากร่างกายของเธอ
กลิ่นนี้ ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม กลับเหมือนกลิ่นหอมของผลไม้บางชนิด จางๆ สดชื่น หลังจากเขาได้กลิ่น ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ในหัวมีความรู้สึกคุ้นเคยพลุ่งพล่านออกมา
ความคิดของเขาหยุดลงไม่กี่วินาที
“พี่……”
นิ้วเรียวที่มีความเย็นเล็กน้อยของหญิงสาว จู่ๆก็จับไปที่ใบหน้าของเขา
เขาตกใจ!
ทันใดนั้น ก็ได้สติขึ้นมา
“ทำอะไรของเธอ?” ราวกับว่าเขาถูกอะไรบางอย่างต่อยเข้า หลังจากแข็งทื่อไปทั่วร่าง ก็ผลักหญิงสาวออกอย่างแรงด้วยความโกรธ!
เธอไปเอาความกล้ามาจากไหน? ถึงได้กล้ามาสัมผัสเขาแบบนี้?!!
“ตึง!”
เส้นหมี่เองก็เหม่อลอยไปเช่นกัน ไม่ทันได้ระวัง เมื่อถูกผลักเต็มแรง เธอสะดุดรถเข็นที่อยู่ข้างหลัง เดินเซ และล้มลงกับพื้นด้วยความสะบักสะบอม
“โอ๊ย…..” เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บ
แต่ทว่า ราวกับชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังราวกับไม่ได้ยิน
เขายังคงจมอยู่กับความโกรธอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เขาโกรธที่ตัวเองเสียอาการกับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเขาชิงชังรังเกียจที่เธอกล้าทำแบบนี้กับตัวเอง
“นี่เป็นเป้าหมายของเธองั้นสินะ?”
“อะไรนะ?”
เส้นหมี่ลุกขึ้นจากพื้น อดกลั้นความปวดเจ็บแล้วมองไปทางเขาอย่างมึนงง “เป้าหมาย…อะไร?”
“อ่อยผู้ชาย!! คิตตี้ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วอย่างพวกเธอเป็นแบบนี้กันหมดเลยหรือ? พอเห็นผู้ชายก็หิวกระหายเหมือนผีร้าย ก่อนหน้านี้ที่อยู่กับประณพก็เป็นแบบนี้ ตอนนี้อยู่กับฉันก็ยังเป็นแบบนี้อีก เธอไม่ขยะแขยงบ้างหรือไง? สามีของเธอไม่รู้ธาตุแท้ของเธอหรือ?”
เขาด่าทออย่างกดความโกรธไม่อยู่
แต่ละคำ แต่ละประโยค โหดร้ายและชั่วร้ายราวกับใบมีด
ผู้ชายแบบเขา ทำไมแค่ปริปากสบถออกมาแต่คำชั่วร้ายนะ?
เส้นหมี่เข้าใจแล้ว ทันใดนั้น ใบหน้าของเธอก็ซีดลงทันที “พูดบ้าอะไรของคุณ? ฉันไปอ่อยผู้ชายตอนไหนกัน? เมื่อกี้มันเป็น……มันเป็น……”
เธออยากจะบอกเขามาก ที่เธอมีการกระทำแบบเมื่อครู่นี้ ก็เพราะเขาคือสามีของเธอ
เธอจ้องมองเขา เมื่อความรู้สึกมันถลำลึกลงไปจึงมีการกระทำที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ เป็นเรื่องปกติ
แต่ว่า ผู้ชายคนนี้ไม่รอให้เธอพูดจบ ก็พูดประชดเสียดสีขึ้นมาอีก “มันเป็นอะไร? พูดไม่ออกใช่ไหม? ไพบูลย์รับคนอย่างเธอมาได้อย่างไร? ผู้หญิงทั้งโลกนี้สูญสิ้นหมดแล้วหรือไง?”
“……”
ในที่สุดก็ไม่มีเสียงใดๆแล้ว
วินาทีนี้ เส้นหมี่นั่งลงบนพื้น จ้องมองผู้ที่มีคำพูดที่แสนขมขื่นและชั่วร้าย ชายคนที่แทบอยากจะใช้ลิ้นของเขาฆ่าเธอให้ตาย หัวใจของเธอ ในที่สุดค่อยๆหนาวเย็น
“ใช่ สูญสิ้นหมดแล้ว อยากรู้ไหมทำไมไพบูลย์ถึงรับฉันเข้ามา? เพราะระหว่างฉันกับเขามีอะไรไงล่ะ ไม่อย่างนั้นเขาจะมารับผู้หญิงที่น่าขยะแขยงอย่างฉันเข้ามาทำไม”
“……”
“อีกอย่างนะ ฉันไม่ได้สนใจอะไรคุณหรอก สภาพแบบคุณ ป่วยออดๆแอดๆตลอด แล้วยังอารมณ์ขึ้นๆลงๆทั้งวัน ฉันจะบอกอะไรให้นะ ไม่ว่าใครหน้าไหนที่เป็นผู้ชายข้างนอกนั้นก็ดีกว่าคุณทั้งนั้น!”
เส้นหมี่โกรธอย่างมาก ในที่สุด เธอก็นั่งลงบนพื้นแล้วตอบโต้อย่างฝีปากกล้า
สุดท้าย เมื่อสิ้นคำพูด ภายในห้องพักผู้ป่วยก็ถูกความโกรธที่น่าสะพรึงกลัวปกคลุม ผู้ชายคนนี้ ใบหน้าโหดร้ายราวกับว่าจะจับเธอถลกหนังทั้งเป็น