บทที่ 897 หาแพะรับบาปสักคน

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 897 หาแพะรับบาปสักคน
เส้นทางต่อจากนี้ควรจะเดินยังไง สามสี่คนปรึกษาหาพอประมาณแล้ว

สิ่งที่สำคัญที่สุดยังคงเป็นตัวของเย่เซิ่งเทียน ยกระดับกำลังทั้งตัวได้หรือไม่ ก็ดูว่าเย่เซิ่งเทียนแทรกซึมเข้าไปในตระกูลลี้ลับได้หรือไม่

“ต่อไปพวกเราจะต้องระวัง พญาดำตายแล้ว ทางสรวงสวรรค์ไม่มีทางยอมวางมือยุติเรื่องราวแน่นอน ”

กู่ชางหลงพูดเตือน

ครั้งนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเย่ห้าวแลกเปลี่ยนด้วยการเผาชีวิต ฆ่ากลุ่มคนตายแล้ว เลือดเทพของเย่เซิ่งเทียนตื่นภวังค์อีกครั้ง ฆ่าพญาดำตายแล้ว

แค่กลัวว่าไม่มีความหวังที่จะรอดตาย

พญาดำและทูตแห่งเทพหมายเลขสิบเหล่านี้ ไม่มีใครต่อต้านได้สักคน

แม้ว่าแลกกับชีวิตก็ต่อต้านได้แค่นิดหน่อย แต่ไม่อาจจะทำเช่นนี้ได้ทุกครั้ง

ครั้งนี้ เย่ห้าวแลกกับชีวิตแล้ว เลือดเทพของเย่เซิ่งเทียนตื่นจากภวังค์ในช่วงนาทีสุดท้าย

งั้นครั้งหน้าล่ะ?

ใครจะมาต้านทาน?

การตื่นจากภวังค์ของเลือดเทพของเย่เซิ่งเทียนไม่อาจจะควบคุมได้

พญาดำเสียแล้ว ทางฝั่งสรวงสวรรค์ ไม่มีทางยอมวางมือยุติเรื่องราวแน่นอน

นี่เป็นปัญหาที่ร้ายแรงที่สุด เมื่อทางฝั่งสรวงสวรรค์โมโห ไม่มีใครต้านทานได้

“ตอนนี้ทางฝั่งสรวงสวรรค์ ยังไม่รู้ว่าพวกพญาดำตายแล้วสินะ?อีกอย่างในความคิดของพวกเขา จากพละกำลังของเรา ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกพญาดำเหล่านี้สินะ?”

เย่เซิ่งเทียนหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง พูดอย่างนิ่งๆ

คนอื่นๆตกตะลึง

กลับว่าเป็นมู่หุนที่มีปฏิกิริยาตอบกลับเร็วสุด ยิ้มอย่างมีเจตนาที่ไม่ดีพร้อมพูดว่า “คุณหมายความว่า เอาความผิดนี้โยนออกไป หาคนมาเป็นแพะรับบาปเหรอ?”

เย่เซิ่งเทียนพยักหน้า “ถูกต้อง ฉันมีความคิดทางด้านนี้จริงๆ เพียงแต่ หาใครมาเป็นแพะรับบาปนี้? อีกอย่างคนหรือว่าพละกำลังแบบไหน มีความแข็งแกร่งนี้ ทำให้สรวงสวรรค์รู้สึกว่าการตายของพวกเขาถือว่าเป็นปกติ?”

นี่ทำให้คนปวดหัวจริงๆ

สรวงสวรรค์แข็งแกร่งมากอย่างไม่อาจจะเทียบได้ จะมีใครหรือว่าพลังบางอย่าง มีพลังเช่นนี้มาต่อต้านกับสรวงสวรรค์ได้ อีกอย่างรู้สึกว่าการตายของพญาดำและพวกสมเหตุสมผล?

มองดูทั่วโลก ใครต่อต้านกับสรวงสวรรค์ได้?

“ถ้าหากเป็นตระกูลลี้ลับล่ะ?”

เจียงลั่วเสินพูดกล่าวด้วยสายตาที่คมกริบ

เย่เซิ่งเทียนส่ายหน้า ถอนหายใจพร้อมพูดว่า“บางทีตระกูลลี้ลับอาจจะมีพลังเช่นนี้ แต่ตระกูลลี้ลับกล้าขัดแย้งกับสรวงสวรรค์เหรอ?แต่ว่า ฉันรู้สึกว่าในตระกูลลี้ลับ จะต้องมีพันธมิตรกับพวกเราแน่ แต่ว่าสรวงสวรรค์แข็งแกร่งเกินไปแล้ว ตอนนี้คนเหล่านั้นไม่มีทางเสี่ยงอันตรายนี้ เพื่อมาออกหน้าแทนเราแน่ ทางฝั่งสรวงสวรรค์ ก็น่าจะเข้าใจเรื่องเหล่านี้แน่”

ใช่ไง

ใครๆต่างก็รู้กัน ทางฝั่งตระกูลลี้ลับ ก็มีคนที่ไม่ชอบสรวงสวรรค์

แต่ว่าสรวงสวรรค์กดทับหัวตระกูลลี้ลับมาหลายพันปี พวกเขาก็ยิ่งรู้ถึงความแข็งแกร่งของสรวงสวรรค์เป็นอย่างดี

แม้ว่ามีคนคิดอยากจะต่อต้าน แต่ไม่มีทางลงมือในเวลานี้แน่

ไม่มีอย่างอื่น เพียงเพราะว่าเย่เซิ่งเทียนและพวกยังอ่อนแอเกินไป ไม่มีสิทธิ์ให้พวกเขาลงมือ

ทางฝั่งสรวงสวรรค์ ก็เข้าใจเหตุผลนี้ดี

เพราะงั้น เรื่องแพะรับบาปนี้ โยนไปไม่ถึงสรวงสวรรค์

มู่หุนยิ้มพร้อมพูดว่า “ทำไมพวกเราจะต้องหาพละกำลังออกมาให้ได้ด้วยล่ะ?ถ้าหากพวกเรามีเป้าหมายที่จะไปโยนความรับผิดชอบให้ผู้อื่น ในทางกลับกันอาจจะทำให้สรวงสวรรค์เกิดความสงสัย”

เมื่อพูดประโยคนี้ ทุกคนก็เข้าใจแล้ว

เป็นพวกเจ้าเล่ห์เพทุบายกันทั้งนั้น ขอเพียงแค่เตือนเล็กน้อย ก็คิดเข้าใจแล้ว

เพียงแค่กู่ชางหลงยังมีข้อสงสัยที่ยังไม่เข้าใจ แต่ก็รู้สึกเขินอายที่จะถามออกมา หลีกเลี่ยงไม่ให้โดยไอ้พวกสารเลวกลุ่มนี้ดูถูก

เย่เซิ่งเทียนพยักหน้ายิ้มพร้อมพูดว่า “ก็เหตุผลเช่นนี้แหละ แค่พวกเรามาไม่ยอมรับก็พอ ถึงยังไงพวกเราก้ไม่ได้เป็นคนทำ ส่วนที่ว่าใครเป็นคนทำ สรวงสวรรค์แข็งแกร่งขนาดนั้น พวกเขาหาเองไม่ได้งั้นเหรอ?พวกเราก็ไม่มีกำลังไปฆ่าพญาดำสักหน่อย”

เจียงลั่วเสินยิ้มพร้อมพูดอย่างเห็นดีว่า “มีเหตุผล”

ทั้งสามสี่คนยิ้มอย่างลึกซึ้งตราตรึงนาน

กู่ชางหลงก็ยิ้มตามขึ้นมาแล้ว เพียงแต่ยิ้มอย่างร้อนตัวนิดหน่อย

แม่ง ไอ้พวกสารเลวเหล่านี้กำลังพูดอะไรกันแน่?

ทำไมฉันค่อนข้างฟังไม่รู้เรื่อง?

หลังจากนั้นเขามองไปยังกัวปิง กัวปิงเผยรอยยิ้มอย่างกับคนเจ้าเล่ห์เพทุบายเช่นกัน

กู่ชางหลงแอบด่าว่า“เยสเข้ หรือว่ากัวปิงไอ้หลานชายคนนี้ก็เข้าใจแล้วงั้นเหรอ ?มีแค่ฉันที่ไม่เข้าใจ?”

แต่ว่า เขารู้สึกเขินอายที่จะถาม ถึงยังไงนอกจากมู่หุนและเขาที่พอฝืนนับว่ารุ่นเดียวกัน กัวปิงและพวกเจียงลั่วเสิน เมื่ออยู่ต่อหน้าเขานับเป็นหลานของเขางั้นลำดับอาวุโสต่ำเกินไปแล้ว

เขากู่ชางหลง จะพ่ายแพ้ให้กับหลานชายได้ยังไงกัน?