บทที่ 491
เฉียนหงเย่นรู้มานานแล้วว่า บ้านพักตากอากาศที่ Tomson Riviera หลังนั้น หวังเจิ้งกางเป็นคนให้เย่เฉิน
ดังนั้น อยากจะได้บ้านพักตากอากาศหลังนั้นมาจากหม่าหลัน งั้นก็ต้องกดดันหม่าหลันให้ร้อนรนก่อน
เมื่อหม่าหลันหมดความอดทน ถึงตอนนั้นใช้ความตายมาบังคับ เย่เฉินคงไม่นั่งนิ่งดูดายแน่
ถึงตอนนั้น มีโอกาสเป็นอย่างมาก ที่จะได้บ้านพักตากอากาศนั้นมา
ดังนั้น เฉียนหงเย่นจึงพูดหม่าหลันว่า: “เธอแพ้เยอะขนาดนี้แล้ว ฉันว่าจะกี่รอบยากนะที่เธอจะได้คืนกลับมา ถ้าอย่างนั้นเราเพิ่มเงินเดิมพันให้สูงขึ้นอีกหน่อย? ห้าหมื่นหยวนเป็นไง? ยังไงเธอก็มีบ้านพักตากอากาศ เงินแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก แต่หากโชคไพ่ดี แค่สองตาก็ได้เงินที่เสียไปคืนกลับมาได้หมดแล้ว!”
หม่าหลันสูญเสียหลักการและเหตุผลไปแล้วในตอนนี้ เพียงแค่อยากได้เงินคืนมาโดยเร็ว พอได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็รีบพยักหน้าตอบตกลงทันที และโพล่งออกมาว่า: “ถ้าอย่างนั้นก็เล่นที่ห้าหมื่นหยวน! ”
เหอเหลียนพูด: “เธอไม่มีโฉนดบ้านพักตากอากาศหลังนั้น? ”
หม่าหลันพูด: “ไม่ต้องรีบ นั่นเป็นของลูกเขยฉัน ของลูกเขยก็เหมือนของฉัน! ”
เหอเหลียนส่ายหัว: “ไม่มีโฉนดบ้าน ก็จะจำนองเงินได้ไม่มากนัก เพราะมันมีความเสี่ยงสำหรับฉัน”
จากนั้น เธอยื่นนิ้วทั้งห้าออกมา และพูดว่า: “เอาแบบนี้ไหม เธอเซ็นข้อตกลงให้ฉัน ว่าเธอจำนองบ้านพักตากอากาศกับฉัน ฉันให้เธอยืมได้ทั้งหมดห้าสิบล้านหยวน ให้เธอครั้งละห้าล้าน พอเธอเสียจนหมดฉันก็จะให้เธออีก”
หม่าหลันพยักหน้า และพูดว่า: “ห้าสิบล้านห้าสิบล้าน แค่ห้าสิบล้านก็เพียงพอสำหรับฉันที่จะได้เอาเงินคืน! ”
เหอเหลียนยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “ได้ เซ็นข้อตกลงแล้ว เรามาเล่นกันต่อ!”
หม่าหลันเซ็นสัญญาโดยไม่ลังเล โดยใช้บ้านพักตากอากาศTomson Rivieraเป็นของจำนอง และยืมเงินเหอเหลียนก่อนห้าสิบล้าน
ผลก็คือ ห้าหมื่นหนึ่งฟานในการเล่นไพ่นกกระจอก เธอใช้มันเพียงแค่สามตา ก็เสียเงินห้าล้านหยวนไปจนหมด!
ในเวลานี้เหอเหลียนยิ้มและพูดว่า: “ไอ้หยาไม่ต้องรีบ ยังมีเงินอีกสี่สิบห้าล้าน ฉันจะโอนให้เธออีกห้าล้าน! ”
จากนั้น ก็เอาเงินที่เพิ่งเล่นได้มาห้าล้านหยวน โอนกลับไปให้หม่าหลันในธนาคารมือถือ
ผลคือ ล้านห้าก้อนที่สอง ไม่ทันไรก็เสียจนหมด
หม่าหลันแทบจะพังทลาย
ภายในพริบตา เงินฝากกว่าสองล้านหยวนก็หายไป บ้านก็ไม่มีแล้ว จำนองบ้านพักตากอากาศ Tomson Riviera ของเย่เฉิน และยังเสียเงินไปเต็มๆ สิบล้านหยวน…
การพนันก็เป็นเหมือนหลุมดำทางจิตใจของคน เมื่อตกลงไป มันเป็นเรื่องยากที่จะปีนขึ้นไป และจะค่อยๆ ถูกหลุมดำกลืนกิน
หลายคนเมื่อเกี่ยวข้องกับการพนัน เป็นเรื่องยากที่ชีวิตนี้จะขึ้นฝั่ง เหตุผลก็คือพวกเขาไม่สามารถควบคุมสภาวะจิตใจของการตกอยู่ในนั้น
คนอย่างหม่าหลันยิ่งไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
ตอนนี้เธอเลือดพนันขึ้นหน้าแล้ว เพียงแค่คิดที่จะเดิมพันต่อไป ไม่ว่ายังไงก็ต้องลืมตาอ้าปากให้ได้
อย่างไรก็ตาม เธอที่ตรงอยู่ในเกมที่มีการวางแผนอย่างรอบคอบนี้ เป็นเหมือนลูกแกะที่ถูกเชือด ไม่มีทางที่จะได้ลืมตาอ้าปาก
ครั้งแล้วครั้งเล่ากับเงินห้าล้านหยวน ได้มาก็เสียไปอีก