ความลังเลฉายแววในดวงตาของผู้บังคับบัญชา พยักหน้า: “ก็หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น!”
ตระกูลหลี่ หกตระกูลมหาอำนาจแห่งยานจิง
ทุกคนในตระกูลหลี่ตกตะลึงจนตาค้าง เมื่อมองไปที่ร่างของเฉินโม่ที่ลอยอยู่ในกลางอากาศ ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ภายในใจได้เป็นเวลานาน
สีหน้าของหลี่ตงหยางไม่พอใจ และสายตามองไปทางหลี่เจ๋อ: “ดูให้ชัดๆน่ะ มีกี่คนในสำนักของนายที่สามารถรับมือได้?”
หลี่เจ๋อส่ายหัว: “ฉันไม่รู้ แต่เจ้าสำนักรับมือได้อย่างแน่นอน!”
“เฉินโม่ เก็บไว้ไม่ได้!”ในดวงตาของหลี่ตงหยางฉายแววมุ่งมั่น และก้าวฉับๆเดินไปถึงที่นั่งของผู้นำแล้วนั่งลง
“หลี่ลี่เหวิน แกรีบส่งคนไปที่ห้าตระกูลใหญ่ในทันที แจ้งให้พวกเขาทราบว่า เรียกพันธมิตรเลือดเหล็ก!”หลี่ตงหยางพูดด้วยเสียงทุ้มลึก และน้ำเสียงหนักแน่
ทุกคนในตระกูลหลี่ต่างตกตะลึง มองไปทางหลี่ตงหยาง สีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย
หลี่ลี่อู่ก้าวไปข้างหน้า และโค้งคำนับพูดว่า: “พ่อ พันธมิตรเลือดเหล็กแต่ละตระกูลมีโอกาสเพียงครั้งเดียวภายในสามปี พวกเราก็เสียมันไปกับตัวของเฉินโม่แบบนี้เหรอ?”
หลี่ตงหยางพูดขึ้นมาว่า: “ถ้าหากไม่กำจัดเขา ตระกูลหลี่ของฉันก็จะกลายเป็นบันไดก้าวสู่บนเส้นทางการเติบโตของเขาในไม่ช้า!”
“ฉันใช้พันธมิตรเลือดเหล็กอย่างไม่เสียดายในครั้งนี้ ก็ต้องทำให้ทั้งห้าตระกูลใหญ่ยืนเคียงข้างเรา กำจัดเฉินโม่แล้ว ต้องไม่เลี้ยงเสือให้เป็นปัญหา!”
หลี่ตงหยางตบโต๊ะด้วยใบหน้าที่มุ่งมั่น
“ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”หลี่ลี่เหวินเห็นว่าหลี่ตงหยางได้ตัดสินใจแล้ว ก็ไม่ได้พูดมาก เริ่มไปแจ้งให้ห้าตระกูลใหญ่อื่นทราบ
คนอื่นรู้สึกค่อนข้างเสียดาย คิดว่าไม่คุ้มที่หลี่ตงหยาง จะสูญเสียพันธมิตรเลือดเหล็กครั้งหนึ่งในสามปีเพื่อเฉินโม่
แต่ว่า ด้วยความกลัวในอำนาจของหลี่ตงหยาง ทุกคนในตระกูลหลี่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมากนัก ทำได้เพียงแอบถอนหายใจในใจ
หลี่ตงหยางมองของความคิดของทุกคนออกอยู่แล้ว และพูดด้วยน้ำเสียงฟึดฟัดว่า: “ฉันถามพวกแกหน่อย ด้วยความแข็งแกร่งที่เฉินโม่แสดงออกมาเมื่อกี้นี้ หากเขาฆ่ามาถึงตระกูลหลี่ พวกแกใครรับมือได้?”
“ฆ่ามาถึงตระกูลหลี่เหรอ? ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้ง! ไม่ว่ายังไงก็ตามบนตัวของเขาก็มีสายเลือดของตระกูลหลี่อยู่ครึ่งหนึ่ง”
ทุกคนในตระกูลหลี่ไม่เชื่อว่าเฉินโม่จะจะฆ่าตระกูลหลี่อย่างโหดเหี้ยม
หลี่ตงหยางทำเสียงฟึดฟัด: “พวกแกมักจะคิดเรื่องไปทางในทางที่ดี ถ้าหากเขาฆ่ามาถึงตระกูลหลี่ ฉันถามพวกแกหน่อยใครรับมือได้?”
ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ
“ถ้าหากวันนั้นมาถึงจริงๆ ตระกูลหลี่ของเราจะปล่อยให้หมอนั้นเหยียบย่ำเท้าเหรอ?”
ยังคงไม่มีใครพูดอะไรสักคำ ทุกคนในตระกูลหลี่ขมวดคิ้วอย่างสุดซึ้ง พวกเขารู้ว่า สิ่งที่ผู้นำพูด มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครพูดอะไร หลี่ตงหยางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “ดังนั้น พวกเราต้องทำการป้องกันก่อนที่เหตุร้ายจะเกิดขึ้น ห้ามนั่งงอมืองอเท้าเด็ดขาด รอไอ้หมอนั่นเหยียบย่ำตระกูลหลี่ของพวกเราอย่างโหดเหี้ยมในข้อตกลงสามปี! ฉวยโอกาสสามารถที่จะจัดการเขาได้ในตอนนี้ จะต้องกำจัดเขาทิ้งซะ!”
ในที่สุดทุกคนในตระกูลหลี่ก็พยักหน้าสักที เริ่มเห็นด้วยกับการกระทำของหลี่ตงหยาง
หลี่ลี่อู่ถามว่า: “พ่อ พ่อคิดวิธีที่ดีไว้แล้วใช้มั้ย?”
หลี่ตงหยางพยักหน้า: “หลังจากแจ้งให้ตระกูลใหญ่อื่นๆทราบแล้ว พวกแกไปหาผู้บังคับบัญชาพรุ่งนี้ ร่วมมือกับหกตระกูลมหาอำนาจ ต่อให้ผู้บังคับบัญชาจะต่อต้าน ก็ไม่มีประโยชน์!”
ในสายตาของหลี่ตงหยาง ความอาฆาตแค้นท่วมท้น ผู้นำแห่งตระกูลมหาอำนาจที่อยู่ในตำแหน่งสูงมาเป็นเวลานาน ในที่สุดก็รู้สึกถึงวิกฤต
เขาฟู่ถุ เฉินโม่ตกลงมาจากในกลางอากาศ และยืนอยู่ข้างกายเล่หรูหั่วในทันที
ประชาชนหัวเซี่ยที่มาชมการต่อสู้เหล่านั้น ต่างแห่กันไปที่เฉินโม่ราวกับกระแสน้ำ
“เฉินไต้ซือ ถ่ายรูปกับฉันเถอะ!”
“เฉินไต้ซือ เซ็นชื่อให้ฉันเถอะ!”
“เฉินไต้ซือ รับฉันไว้เป็นลูกศิษย์เถอะ!”
เฉินไต้ซือลอบขมวดคิ้ว เห็นเรื่องราวไม่ค่อยดี ก็พาเล่หรูหั่ว บินหนีในทันที
เล่หรูหั่วอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน: “คาดไม่ถึงว่าเฉินไต้ซือผู้ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน จะกลัวคนธรรมดาเหล่านี้?”
เฉินโม่พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ฉันก็คาดไม่ถึงว่า คุณหนูเล่หรูหั่วจะหยอกล้อคนเป็นด้วย”
เล่หรูหั่วหน้าแดง ก้มหน้าลง ไม่กล้าพูดอะไร