คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 1409

บรรยากาศภายในห้องนอนตกอยู่ในความเงียบชั่วขณะ

อีเวตต์เฝ้ามองสโลนอย่างใจจดใจจ่อ เธอรู้สึกประมาจนฝ่ามือของเธอมีเหงื่อออกมาก

แดร์ริลซ่อนตัวอยู่ใต้เตียง ถ้าหากสโลนบอกความจริงกับจักรพรรดิ แดร์ริลจะไม่มีโอกาสหลบหนีไปได้อย่างแน่นอน

“ฝ่าบาท!”

สโลนกัดริมฝีปากแน่น จากนั้นเธอก็มองจักรพรรดิด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมและกล่าวขึ้นด้วยความเคารพ “แดร์ริลไม่เคยเข้ามาเหยียบที่นี่”

เมื่อได้ยินสโลนตอบเช่นนั้น อีเวตต์ก็รู้สึกผ่อนคลายทันที เธอรู้สึกยินดีมากที่สโลนรักษาคำพูด

แดร์ริลถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นกัน เขาไม่คิดว่าสโลนจะเป็นคนรักษาคำพูด เธอเป็นเทพีแห่งสงครามที่ทุกคนชื่นชมโดยแท้จริง

“ดี!” จักรพรรดิแห่งโลกใหม่พยักหน้า “ข้ารู้สึกโล่งใจมากเมื่อมีเจ้าอยู่เคียงข้างเจ้าหญิง! และเมื่อเจ้าอยู่ที่นี่ แดร์ริลก็คงจะไม่กล้าแอบเข้ามาที่นี่แน่นอน!”

จักรพรรดิแห่งโลกใหม่หันมองไปที่อีเวตต์และพูดขึ้นว่า “ไม่ว่าเจ้าจะคิดเช่นไร เจ้าก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงคำสั่งของข้าได้ เพราะคำสั่งของข้าคือคำตัดสินสูงสุด! เพราะฉะนั้นเจ้าควรจะหยุดดื่มและเข้านอนได้แล้ว”

จากนั้น จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ก็หันหลังกลับและเดินออกจากห้องของอีเวตต์ไปพร้อมกับผู้พิทักษ์มังกรทองทั้งสี่

เมื่อจักรพรรดิออกไปแล้ว บรรยากาศที่ตรึงเครียดก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“เกือบไปแล้ว!”

แดร์ริลพึมพำขณะคลานออกมาจากใต้เตียง จากนั้น เขาก็ยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อที่เย็นเยียบบนหน้าผากของเขา

แดร์ริลไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวต่อจักรพรรดิแห่งโลกใหม่เลยแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตาม ผู้พิทักษ์มังกรทองทั้งสี่นั้นทรงพลังมาก โดยเฉพาะผู้ที่เป็นจักรพรรดิยุทธขั้นห้า! และเมื่อพวกเขาทั้งสี่รวมพลังกัน พวกเขาจะสามารถเอาชนะแดร์ริลได้อย่างแน่นอน และสถานการณ์จะต้องเลวร้ายมากยิ่งขึ้นถ้าหากว่ากองทัพหลวงของโลกใหม่เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย!

แดร์ริลหันมองสโลนและพูดขึ้นว่า “ขอบคุณนะ!”

อีเวตต์เองก็หันมองเธอด้วยรอยยิ้มเช่นกัน “สโลนเป็นผู้ที่มีเกียรติ แน่นอนว่าเธอจะต้องรักษาคำพูด!”

“ใช่เลย!” แดร์ริลกล่าวเสริม

สโลนชำเลืองมองแดร์ริลขณะยกมือขึ้นด้วยท่าทางเฉยเมย “เลิกชมฉันและออกไปได้แล้ว”

สโลนต้องยอมเสี่ยงพูดโกหกกับจักรพรรดิ ดังนั้น เธอจะไม่ยอมให้แดร์ริลอยู่ต่ออีกแม้แต่วินาทีเดียว

“แล้วถ้าฉันไม่ไปล่ะ?” แดร์ริลยิ้มให้สโลนขณะพูดเช่นนั้น แต่น้ำเสียงของเขากลับฟังดูหนักแน่น

แดร์ริลสาบานว่าวันนี้เขาจะพาอีเวตต์ออกไปกับเขาให้ได้

อีเวตต์เดินเข้าไปหาสโลนขณะยกมือขึ้นจับแขนของเธอและพูดขึ้นว่า “สโลน คุณก็รู้ว่าฉันไม่ต้องการให้มีการแข่งขันกระประลองเพื่อคัดเลือกพระราชสวามีเกิดขึ้น ฉันกับแดร์ริลรักกัน ได้โปรดปล่อยให้ฉันไปกับเขาด้วย!”

อีเวตต์กล่าวอ้อนวอนสโลนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้า

“ไม่!”

สโลนกัดริมฝีปากแน่น จากนั้นเธอก็พูดขึ้นอย่างอดทนว่า “เจ้าหญิง ฉันรู้สึกแย่มากพอแล้วที่ฉันต้องโกหกจักรพรรดิ แต่ถ้าหากว่าฉันปล่อยคุณไปก็เท่ากับว่าฉันละเลยหน้าที่ ดังนั้นอย่าโทษถ้าหากว่าฉันจะไม่อนุญาต!”

“แต่…” อีเวตต์ขมวดคิ้ว

แดร์ริลจ้องมองสโลนและพูดขึ้นว่า “ ถ้าหากว่าเธอไม่อยากถูกกล่าวหาว่าเป็นคนละเลยหน้าที่ ถ้าเช่นนั้นทำไมเธอไม่ลาออกไปเลยล่ะ? แล้วบอกจักรพรรดิว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของฉัน…”

“แดร์ริล!”

สโลนจ้องมองแดร์ริลอย่างเย้ยหยัน เธอขัดจังหวะและไม่รอให้เขาพูดจบ “คุณคิดว่าฉันแค่กลัวถูกจับได้ว่าละเลยหน้าที่งั้นเหรอ? คุณคงไม่รู้สินะว่าพระราชวังแห่งโลกใหม่ไม่ได้เป็นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะว่าตอนนี้พระราชวังแห่งโลกใหม่มีผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งมากมาย และผู้พิทักษ์มังกรทองทั้งสี่ก็เป็นจักรพรรดิยุทธที่แข็งแกร่งมาก!”

สโลนสูดหายใจเข้าเต็มปอด จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า “ถึงแม้ว่าฉันจะปล่อยคุณออกจากห้องนี้ไป แต่คุณก็จะไม่สามารถจัดการกับจักรพรรดิยุทธจำนวนมากที่อยู่ข้างนอกได้ แม้ว่าคุณจะใช้เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินของคุณก็ตาม และที่สำคัญ คุณจะทำยังไงถ้าหากเจ้าหญิงบาดเจ็บระหว่างการต่อสู้ขึ้นมา?”

‘อะไรนะ?’

‘ที่นี่มีผู้บ่มเพาะที่เป็นจักรพรรดิยุทธกี่คน!’

แดร์ริลทั้งรู้สึกหงุดหงิดและตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาพูดไม่ออกไปชั่วขณะ

ถ้าหากว่าสิ่งที่สโลนพูดเป็นความจริง มันคงจะเป็นเรื่องยากที่แดร์ริลจะพาอีเวตต์หนีออกไปจากวังพร้อมกับเขา