ทที่ 501
เมื่อเหอหัวเฉียงได้ยินเช่นนั้นก็ตื่นตระหนกและรีบชี้ไปที่เหอเหลียน พร้อมกับพูดว่า “ท่านอาจารย์เย่ นั่นคือป้าคนที่สองของฉัน เมื่อวานเธอโทรหาแล้วพูดว่า ให้ฉันออกอุบายหลอกเงินก้อนโต พอถึงเวลาก็ให้ฉันแกล้งทำเป็นคนเลว ฉันก็เลยตอบตกลงไป ”
จากนั้นเมื่อเหอหัวเฉียงพูดจบ ก็พูดต่อว่า “ท่านอาจารย์เย่ ฉันโดนหลอกใช้จริงๆนะ”
เย่เฉินมองไปที่เหอเหลียน เหอเหลียนรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก
เย่เฉินชี้ไปที่หล่อนและกวักมือเรียก “เธอ มานี่”
เหอเหลียนไม่กล้านิ่งเฉย หล่อนคลานเข้าไปหาเขาที่ด้านหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือว่า “ท่านอาจารย์เย่ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด！ถ้าฉันรู้ว่าหม่าหลันเป็นแม่ยายของคุณ ต่อให้เงินหมื่นแทนความกล้า ฉันก็คงไม่กล้าที่จะไปหลอกหล่อนหรอก ใช่ไหมล่ะ…..”
เมื่อพูดจบ เธอก็ชี้ไปที่เฉียนหงเย่น และโพล่งออกมาว่า “ทั้งหมดก็เป็นเพราะเฉียนหงเย่นนี่แหละที่มาทำอันตรายฉัน หล่อนบอกว่าน้องของหล่อนมีเงินมหาศาลแต่กลับเป็นคนที่มีนิสัยแย่มาก ดังนั้นหล่อนจึงอยากสั่งสอน จึงมาคุยกับฉันให้ไปออกอุบายน้องสาวเธอ ก็เลยต้องการเอาวิลล่าของแม่ยายของคุณมาให้ได้”
เฉียนหงเย่นก็ตกใจรีบพูดออกไปว่า “ท่านอาจารย์เย่ นี่มันเข้าใจผิดกันแล้ว ฉันไม่ได้อยากโกหกแม่ยายของท่านเลย ฉันเองก็ถูกเหอเหลียนหลอกเช่นกัน เหอเหลียนชอบมาทำเป็นเล่นไม่เก่งทั้งวัน ฉันก็เชื่อน่ะสิ เลยต้องการชวนแม่ยายของท่านไปมั่งคั่งร่ำรวยด้วยกัน แต่ไม่คิดเลยว่าจะถูกหล่อนหลอกซะได้…..”
เมื่อหม่าหลันได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมากจึงด่าออกไปว่า “เฉียนหงเย่น หญิงเลวพวกนี้คิดหลอกเงินฉันยังไม่พอ ยังจะมาหลอกเอาวิลล่าของฉันอีกเหรอ?!”
เฉียนหงเย่นนั้นฉลาด เธอก้าวถอยหลังและโบกมือไปมาทันที “นี่อย่ามาพูดไร้สาระนะ ฉันไม่ได้ทำ！”
เหอเหลียนสบถอย่างเย็นชาว่า “นี่หล่อนยังจะกล้าปฏิเสธอีกเหรอ？เอาเถอะ ฉันจะให้ท่านอาจารย์เย่ดูบันทึกบทสนทนาของเราทั้งคู่เอง！”
เมื่อพูดจบ เหอเหลียนก็หยิบโทรศัพท์ เปิดวีแชทและเล่นเสียงที่บันทึกไว้
ในบันทึกเสียงนั้น มีเสียงของเฉียนหงเย่นดังออกมาว่า “พี่เหลียน ได้ยินมาว่าพี่กลับมาจินหลิงแล้วงั้นเหรอ？”
จากนั้นก็เป็นเสียงของเหอเหลียนพูดตามมาว่า “ใช่แล้ว ฉันเพิ่งกลับมาเมื่อสองวันก่อน”
เฉียนหงเย่น ：“พี่เหลียน พี่เป็นเจ้ามือการพนันในคาสิโนมาเก๊ามาหลายปีแล้ว พี่คงจะมีทักษะดีๆไม่ใช่น้อยเลยใช่ไหม？”
เหอเหลียน ：“ไม่กล้าหรอก ฉันไม่ติดหนึ่งในห้าของคนที่เก่งกาจในม่าเก๊าเลย แต่ถ้าเป็นที่จินหลิงแล้วล่ะก็ ฉันกล้าพูดเลย ว่าไม่มีใครที่ฉันจะชนะไม่ได้”
หงเฉียนเย่น ：“นั่นก็เก่งมากแล้ว！พี่เหลียน ฉันมีทางที่จะทำให้เราร่ำรวยกัน พี่สนใจไหม？”
เหอเหลียน ：“ไหนลองบอกมาคร่าวๆสิ”
เฉียนหงเย่น ：“คือว่าฉันมีน้องชายน้องสาวคนหนึ่ง ก็ถือว่าเป็นคนมีเงินอยู่นะ บ้านพักคือที่ Tomsom Riviera ราคาหลายร้อยล้านเลย แถมไอคนโง่คนนี้ก็ยังติดการพนันอีกต่างหาก ดีเลยที่พี่เหลียนนั่นมีเคล็ดลับโกงในการเล่นโต๊ะพนัน ให้ฉันเรียกหล่อนมา แล้วพี่มาออกอุบาย ให้เราชนะหล่อนดีไหมล่ะ？”
เหอเหลียน ： “วิลล่าราคามากกว่าร้อยล้านหยวนจริงเหรอ？”
เฉียนหงเย่น ：“ก็จริงน่ะสิ！”
เหอเหลียน ：“งั้นตกลง แต่ถ้างานเสร็จแล้ว ฉันขอหกสิบเปอร์เซ็นต์”
เฉียนหงเย่น ：“ไม่มีปัญหา ถึงตอนนั้นพี่เอาไปหกสิบเปอร์เซ็นต์ ฉันเอาแค่สี่สิบพอ”
เมื่อเสียงพูดจบลงถึงตอนนี้ เฉียนหงเย่นก็รู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก หล่อนรีบพูดกับท่านอาจารย์เย่ว่า “เย่เฉิน ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้นนะ ฉันเป็นป้าของแก เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ…..”
เย่เฉินมองไปที่หล่อนและพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “เรื่องของหล่อน ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง”
หลังจากพูดเสร็จ ก็ให้คนมาลากตัวเธอออกไป
จากนั้น เขาก็มองไปที่เหอเหลียน ยิ้มและถามว่า “ได้ยินมาว่าฝีมือของคุณนั้นเก่งกาจมาก？”
เหอเหลียนรีบอธิบายว่า “ท่านอาจารย์เย่ จริงๆแล้วเรื่องฝีมือพวกนี้ก็เป็นแค่กลโกลเล็กๆน้อยๆ ฉันรู้เพียงน้อยนิดเท่านั้น”
เย่เฉินพยักหน้าและถามว่า “แล้วนี่ คุณจะใช้กลโกงอะไรกันล่ะ？”
เหอเหลียนรีบอธิบาย “การเล่นไพ่นกกระจอกนี่มีรูปแบบที่แน่นอน ฉันสามารถตั้งค่าการ์ดทั้งสี่อย่าง ใส่ลงไปในคอมพิวเตอร์ก่อนหน้านี้ จากนั้นก็เริ่มทุกอย่างผ่านทางโทรศัพท์ เมื่อไพ่นกกระจอกกำลังสับเปลี่ยนโดยอัตโนมัติอยู่นั้น มันก็สับตามสิ่งที่ฉันต้องการ เมื่อสับไพ่เสร็จแล้วก็แจกไพ่ได้”
จากนั้นเธอก็อธิบายเพิ่มเติมว่า “จากนั้นฉันก็จะควบคุมจำนวนลูกเต๋าผ่านระบบซอฟต์แวร์ ระบุใครได้รับไพ่ใบไหนบ้าง ฉันได้ให้ใบเทงกับแม่ยายของคุณไปหลายใบ ซึ่งล้วนแต่เป็นทางตันทั้งนั้น เป็นไพ่ที่ทำให้ตายก็ไม่มีทางชนะได้ แถมยังมีเฉียงหงเย่นและหนิวกุ้ยหมิ่นมาร่วมมือกับฉันอีก ดังนั้นจึงชนะไม่แพ้อย่างแน่นอน….”
เมื่อเย่เฉินไปเธอพูดจบ ก็พยักหน้าแล้วถามว่า “คุณใช้วิธีแบบนี้ ทำร้ายคนมากี่คนแล้วล่ะ？”
เหอเหลียนพูดอย่างรีบร้อนว่า “ไม่มากหรอก….. ปกติฉันไม่ทำแบบนี้！”
เย่เฉินขมวดคิ้วและถามว่า “ตอนที่คุณอยู่ที่มาเก๊า คุณได้ช่วยนักพนันไปกี่คน？ในบรรดานักพนันเหล่านั้น มีกี่คนที่ต้องล้มละลาย มีกี่คนที่ต้องขายเด็กและสตรี หรือแม้แต่ถึงกับตาย？”