บทที่ 933 ติดกับ

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 933 ติดกับ
“ให้รางวัลนาย”

เมื่อมาถึงบ่อนพนัน จงอู่ก็โยนเงินฟ่อนหนึ่ง ลงไปบนพื้น โดยที่ไม่มองเลย ราวกับว่าเป็นการให้อาหารสุนัขอย่างไรอย่างนั้น

เย่เซิ่งเทียนรีบกล่าวขอบคุณ และก้มตัวลงไปเก็บเงิน

รอให้จงอู่เข้าไปด้านในแล้ว เย่เซิ่งเทียนก็รีบเปลี่ยนรูปโฉมเป็นชายวัยกลางคนอย่างรวดเร็ว แล้วก็เดินเข้าไปในบ่อนพนันอย่างผ่าเผย

ต้องพูดเลยว่า ข้อมูลของเหย้ซูหลิงนั้นช่วยได้เยอะทีเดียว

มิเช่นนั้นใครจะไปรู้ได้ว่า ตระกูลจงเองก็ถือเป็นหนึ่งในตระกูลลี้ลับ แต่คุณชายของตระกูลจงที่ยิ่งใหญ่นั้น กลับกลายเป็นเหมือนกับนักพนันกระจอกคนหนึ่ง ที่ชอบเล่นพนันในห้องโถงใหญ่ที่อลหม่านวุ่นวายแบบนี้?

เย่เซิ่งเทียนเองก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะไปร่วมโต๊ะพนันเดียวกันกับจงอู่อยู่แล้ว โดยเลือกหาอีกโต๊ะหนึ่ง แล้วก็เริ่มเล่นพนัน

เขาต้องการสร้างสถานการณ์ที่พบเจอกับจงอู่โดยบังเอิญ เพื่อไม่ให้จงอู่เกิดความสงสัย

เย่เซิ่งเทียนคำนวณเวลาที่พิษในร่างกายของจงอู่จะกำเริบ คาดว่าน่าจะประมาณครึ่งชั่วโมง

ภายในบ่อนพนันมีผู้คนจำนวนมากและมีเสียงดังก้อง อลหม่านวุ่นวายกันไปหมด

“คุณชายจง ท่านเป็นอะไรไป? ”

ไม่นานนัก จงอู่ก็ใช้มือกุมไปที่ทรวงอก แล้วล้มลงไปที่พื้นอย่างเจ็บปวดทรมาน

พนักงานที่อยู่ด้านข้างตกใจอย่างมาก จึงรีบสอบถามโดยเร็ว

“เร็ว รีบไปแจ้งเถ้าแก่เดี๋ยวนี้”

พนักงานร้อนใจไปหมด พวกนักพนันเหล่านั้นไม่รู้จักสถานะตัวตนของคุณชายจง แต่พวกเขานั้นรู้อย่างชัดเจน

หากว่าคุณชายจงเกิดเรื่องขึ้นที่นี่ ตระกูลจงจะต้องมาเผาทำลายสถานที่แห่งนี้แน่

สภาพอาการของจงอู่ในตอนนี้ ไม่มีใครที่กล้าจะไปแตะต้อง เกรงว่าจะก่อให้เกิดปัญหา

ไม่นานนักผู้รับผิดชอบดูแลคลับแห่งนี้ก็ปรากฏตัวขึ้น

ถ้าคนอื่นเกิดเรื่อง เขาเองก็คงจะทำเป็นไม่สนใจ

แต่จงอู่นั้นไม่เหมือนกัน

“พวกนายจะมัวชักช้าอยู่ทำไมอีก รีบส่งคุณชายจงไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย”

ผู้รับผิดชอบดุด่าขึ้นอย่างร้อนใจ โมโหจนถึงกับใช้เท้าถีบไปที่พนักงานคนหนึ่งจนล้มกองไปที่พื้น

แม่งช่างไม่ได้เรื่องเสียจริงเลย เวลานี้แล้ว ยังจะมัวยืนมองอะไรอยู่อีกล่ะ

แม่งมีแต่ไอ้พวกโง่เขลาทั้งนั้น

“อย่าเคลื่อนไหวจะเป็นการดีที่สุด มิเช่นนั้นเขาจะตายเร็วขึ้นอีก”

เวลานี้ เย่เซิ่งเทียนที่รูปโฉมเปลี่ยนเป็นชายวัยกลางคนได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว และพูดว่า: “เขาน่าจะมีอาการกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน ต่อให้ตอนนี้พวกนายพาเขาส่งไปที่โรงพยาบาล ก็คงสายไปแล้ว”

“แล้วนายก็พูดสิว่าควรจะทำอย่างไร หากนายสามารถช่วยชีวิตคุณชายจงได้ ฉันจะให้เงินนายหนึ่งล้าน! ”

ผู้รับผิดชอบร้อนใจจนเหงื่อไหลท่วมตัวไปหมด ต่อให้จงอู่จะต้องตาย แต่ก็ห้ามที่จะตายที่นี่เด็ดขาด

“หลบไป อย่าได้หน่วงเหนี่ยวฉันจนเสียเวลาที่จะช่วยชีวิตคน ไอ้หนุ่มนี้ได้พบเจอกับฉัน ถือว่าเขาโชคดีอย่างมาก”

เย่เซิ่งเทียนผลักผู้รับผิดชอบออกไปอย่างแรง แล้วก็หยิบเข็มเงินออกมา และเริ่มลงมือฝังเข็ม

ผู้รับผิดชอบกัดฟันพูดว่า: “นายจะต้องรักษาคุณชายจงให้หายเป็นปกติให้ได้จะเป็นการดีที่สุด ไม่อย่างนั้น นายจะต้องรับผิดชอบกับผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด”

นี่เขากำลังเริ่มผลักความรับผิดชอบแล้ว หากว่าคนผู้นี้สามารถรักษาคุณชายจงได้ อย่างนั้นก็ถือเป็นความดีความชอบของเขาไม่น้อยเช่นกัน

แต่หากว่าตายไป เขาก็สามารถผลักความรับผิดชอบทั้งหมดไปที่เย่เซิ่งเทียนได้

ช่างวางแผนได้อย่างแยบยลยิ่งนัก

แต่น่าเสียดายที่ เขาวางแผนผิดพลาดไปแล้ว

ที่จริงแล้วนี่คือแผนการเล็กน้อยของเย่เซิ่งเทียนต่างหาก

“หุบปากซะ”

เย่เซิ่งเทียนแสดงท่าทางอย่างหยาบคาบ นี่เขากำลังสร้างสถานะความเป็นหมอเทวดาอยู่ ซึ่งจะต้องตรงกันข้ามกับลักษณะนิสัยเดิมของเขาก่อนหน้านี้

ทุกคนต่างก็จับจ้องมาที่เย่เซิ่งเทียนกันทั้งหมด

“รีบดูเร็ว คุณชายจงขยับตัวแล้ว เคลื่อนไหวแล้ว”

ผู้รับผิดชอบเหมือนกับว่าเห็นพ่อของตนเองฟื้นขึ้นมาอย่างไรอย่างนั้น และรีบถามขึ้นว่า: “คุณชายจง ท่านรู้สึกอย่างไรบ้าง? ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ”

“เมื่อครู่ฉันเป็นอะไรไปเหรอ? ”

จงอู่สับสนงุนงงเล็กน้อย เมื่อครู่อยู่ดี ๆ ก็เจ็บปวดที่หัวใจ จากนั้นดวงตาสองข้างก็มืดมิดไปหมด

ผู้รับผิดชอบรีบพูดว่า: “คุณชายจง เมื่อครู่ท่านทำให้ฉันตกใจมากเลยทีเดียว ท่านมีอาการกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน โชคดีที่เพื่อนคนนี้ได้ลงมือ ช่วยชีวิตท่านเอาไว้”

จงอู่มองไปที่เย่เซิ่งเทียน แล้วพยักหน้า: “จะตอบแทนนายไม่น้อยแน่ ที่ได้ช่วยชีวิตฉันเอาไว้ ถือว่าเป็นโชคของนายเช่นกัน ฉันจะให้รางวัลนายหนึ่งล้าน”

เย่เซิ่งเทียนพูดขึ้นอย่างเหยียดหยามว่า: “ไอ้หนุ่ม ฉันก็แค่กลัวว่านายมีเงินแต่ไม่มีชีวิตที่จะได้ใช้มัน ฉันขาดแคลนเงินจำนวนเล็กน้อยนั่นด้วยเหรอ? แม่งดวงซวยจริง ๆ หน่วงเหนี่ยวจนฉันต้องเสียเวลาที่จะไปชนะพนัน”

มิต้องพูดถึงจงอู่ คนอื่นเองก็ตะลึงกันไปทั้งหมด

คนผู้นี้เป็นใครกัน ที่กล้าถึงขนาดพูดกับคุณชายจงแบบนี้

ผู้รับผิดชอบดุด่าขึ้นด้วยความโมโห: “นายแม่งอยากตายนักใช่ไหม? กล้าที่จะพูดจากับคุณชายจงแบบนี้ เชื่อไหมว่าฉันจะดึงฟันทั้งปากของนายออกมาทั้งหมด? รีบคุกเข่าขอโทษคุณชายจงเดี๋ยวนี้”

เปรี๊ยะ

เย่เซิ่งเทียนตบไปที่หน้าของผู้รับผิดชอบอย่างจัง ถุยน้ำลายและพูดขึ้นว่า: “ไอ้หนุ่ม อยู่ฝั่งไหนกันแน่วะ เมื่อครู่นายบอกว่าถ้าฉันช่วยชีวิตไอ้หนุ่มนี้ได้ นายจะให้ฉันหนึ่งล้านไม่ใช่เหรอ? แล้วเงินล่ะ? ฉันสามารถช่วยชีวิตคนได้ ก็สามารถฆ่าคนได้เช่นกัน”

เมื่อพูดจบ ก็หันมองไปที่คุณชายจง และจงใจพูดขึ้นว่า: “ก็แค่ไอ้คนชีวิตสั้น เก่งกาจมากนักหรือไง? ครั้งนี้ฉันต้องเสียเวลาที่จะชนะพนัน เพื่อมาช่วยชีวิตนาย มิเช่นนั้นใครจะสนใจล่ะว่านายจะเป็นจะตาย เมื่อครู่ที่พูดว่าหนึ่งล้านล่ะอยู่ไหน? รีบนำมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะนำไปต่อยอดเพื่อชนะพนันแล้ว”

ผู้รับผิดชอบโกรธจัด เตรียมที่จะเรียกพวกลูกน้องมา แต่ทางคุณชายจงกลับส่ายมือไปมา และพูดขึ้นว่า: “วิชาการแพทย์ไม่เลว ในเมื่อนายพูดว่าฉันเป็นคนชีวิตสั้น อย่างนั้นนายก็ต้องทราบถึงเหตุผลล่ะสิ? วันนี้หากว่านายสามารถพูดออกมาได้ ฉันไม่เพียงจะให้เงินเพิ่มเป็นสองล้าน ยังจะผูกมิตรเป็นเพื่อนกับนายด้วย หากว่าพูดออกมาไมได้ การที่ล่วงเกินฉันไปนั้น จะต้องชดใช้คืนด้วยชีวิต”