เจียงเหอซานพูด “ใช่ โลกบู๊โบราณก็หวาดกลัวอาวุธนิวเคลียร์ ถ้าหากเป็นเมื่อร้อยปีก่อน พวกเขาคงเปิดการสังหารต่อทางการหัวเซี่ยโดยไม่สนใจใดๆ ตั้งนานแล้ว”
“อืม ฉันพอจะนึกได้อยู่บ้าง” เฉินโม่พูด
“เพียงแต่ ครั้งนี้ฉันฆ่าคนของโลกบู๊โบราณเยอะขนาดนั้น ทำไมถึงไม่เห็นว่าโลกบู๊โบราณมีการเคลื่อนไหวอะไร?” เฉินโม่ถาม
เจียงเหอซานพูด “พวกเราก็ประหลาดใจมาก จากนิสัยจิตใจคับแคบของโลกบู๊โบราณ ครั้งนี้นายฆ่าคนของโลกบู๊โบราณเยอะขนาดนี้ เป็นการยั่วยุโลกบู๊โบราณอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ว่าพวกเขากลับอดทนได้ ในนี้จะต้องมีเหตุผลอะไรแน่นอน”
เฉินโม่พูด “ถ้าหากพวกคุณตรวจพบอะไร รายงานฉันให้เร็วที่สุด”
“อืม ถ้าหากต้องการข้อมูลอะไร โทรหาฉันได้” เจียงเหอซานพูด
จบการโทรคุยกัน เฉินโม่ครุ่นคิดถึงเรื่องของโลกบู๊โบราณอยู่ครู่หนึ่ง ยิ่งคิดเฉินโม่ก็ยิ่งรู้สึกว่าไม่ธรรมดา
“โลกนี้ มันไม่ง่ายขนาดนั้นอย่างที่เห็นภายนอก!”
ต่อมา ทุกอย่างของ สำนักโม่ค่อยๆ เป็นปกติ กำลังของทั้ง สำนักโม่ ทำให้โลกมนุษย์หัวเซี่ยตกตะลึง นอกจากหกตระกูลมหาอำนาจที่ยานจิง น้อยมากที่จะมีกองกำลังอะไรสามารถสู้กับ สำนักโม่ได้
แต่ว่าโลกบู๊โบราณยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวอะไร เหมือนกับเตรียมอดกลั้นความอัปยศในครั้งนี้ไว้
สามวันต่อมา เฉินโม่กำลังดูดรับหินหยาบทะเลลึกที่วิญญาณธาตุน้ำคลายออกมา จู่ๆ เจียงเหอซานก็โทรศัพท์มา
เมื่อรับสาย น้ำเสียงของเจียงเหอซานร้อนรสเล็กน้อย “เฉินโม่ พวกเราสืบพบเรื่องใหญ่เรื่องหนึ่ง ตอนนี้ที่โลกบู๊โบราณไม่เคลื่อนทัพ นั่นเป็นเพราะจวนน้ำแข็งใกล้จะปรากฏขึ้น!”
เฉินโม่พูดอย่างสงสัย “จวนน้ำแข็ง? นั่นคือสถานที่อะไร!”
เจียงเหอซานพูด “รายละเอียดฉันก็ไม่แน่ชัด แต่ได้ยินว่าจวนน้ำแข็งคือสถานที่ลึกลับอย่างมาก ว่ากันว่าเป็นถ้ำที่เทพท่านหนึ่งอาศัยอยู่ นั่นคือเทพที่แท้จริง ชนิดที่ว่าสามารถบินขึ้นสู่ท้องฟ้าได้”
เฉินโม่แอบครุ่นคิด เทพที่สามารถบินขึ้นสู่ท้องฟ้าได้ นั่นอย่างน้อยที่สุดจะต้องเป็นผู้บำเพ็ญของแดนยาทอง ดูท่าว่าอาจจะเป็นดินแดนโบราณที่หลงเหลือจากสมัยโบราณ
“สามารถสืบหาตำแหน่งของ จวนน้ำแข็งได้ไหม?” เฉินโม่ถาม สถานที่แบบนี้ขาดเขาไม่ได้อยู่แล้ว
“ได้ยินว่าปรากฏที่เขาเทียนโดยตลอด รายละเอียดที่ตั้งไม่มีใครทราบ แม้แต่คนของโลกบู๊โบราณก็เกรงว่าอาจจะไม่รู้ เพียงแค่คาดเดาขอบข่ายได้” เจียงเหอซานพูด
“ตกลง ฉันทราบแล้ว ฉันจะไปที่เขาเทียนตอนนี้” เฉินโม่พูดเสียงจริงจัง
“อืม”
เมื่อวางสาย เฉินโม่แอบครุ่นคิด “โลกบู๊โบราณอดกลั้นความโมโหนี้ได้ก็เพื่อจวนน้ำแข็งนี้ ดูท่าจวนน้ำแข็งนี้ถูกคนของโลกบู๊โบราณให้ความสำคัญ ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับจวนน้ำแข็ง จำเป็นต้องไปสืบข่าวคราวก่อนล่วงหน้าไ
เมื่อตัดสินใจ เฉินโม่จบการบำเพ็ญตน ไปหาคุณแม่กับเฉินซงจื่อ หลังจากบอกเรื่องราวเหล่านี้ ก็ไปเขาเทียนทันที
เขาเทียน ตั้งอยู่ตรงพรมแดนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของหัวเซี่ย สูงจากระดับน้ำทะเลเกือบหนึ่งหมื่นเมตร หิมะตกตลอดทั้งปี ไม่มีผู้คนเหยียบย่างเข้าไปถึงมากนัก
เพียงแต่นี่ทำอะไรเฉินโม่ไม่ได้
เฉินโม่ขึ้นเขาจากทางทิศใต้ ตั้งใจลดความเร็ว ระหว่างทางได้พบกับนักบู๊สองสามคน เพียงแต่ไม่ได้สนทนา ก็รีบจากไป
“มีนักบู๊มาที่นี่ แสดงว่าเวลาที่จวนน้ำแข็งปรากฏขึ้นใกล้แล้ว”
เฉินโม่ตามหาต่อไป แต่ว่าบนภูเขาหิมะนี้ หลังจากมีคนเดินผ่าน ไม่หลงเหลือแม้แต่รอยเท้า ไม่มีร่องรอยให้ตามหาได้
เฉินโม่เดินต่อไป ได้ยินเสียงต่อสู้ดังแผ่วเบามาจากด้านหน้า เฉินโม่เร่งความเร็วทันที ตามเสียงนั้นไป
ตรงหน้ามีคนกลุ่มหนึ่ง ล้อมรอบด้วยชายสองคนหญิงหนึ่งคน บนพื้นมีศพนอนเรียงอยู่ น่าจะเป็นพรรคพวกของชายสองหญิงหนึ่งนั่น
“ศิษย์น้อง พวกเราขวางกั้นพวกเขาเอาไว้ เธอหนีไปก่อนเถอะ” ชายหนุ่มรูปหล่อที่ถือกระบี่ยาวในมือพูดเสียงเข้ม
“หึ พวกแกอย่าคิดจะหนีไปได้สักคน!” ชายวัยกลางคนที่ในมือจับกระบี่ยาว พูดยิ้มเยาะ
“พวกสวะเหล่านี้ของโลกบู๊โบราณข่มเหงรังแกกันเกินไปแล้ว ศิษย์พี่ พวกเราสู้ตาย!” หญิงสาวที่หน้าตาสวยสดงดงาม พูดอย่างเกลียดแค้น