“ข้าน่ะหรือไม่มีโชค? เจ้ายังไม่รู้ถึงสถานการณ์ของตนใช่หรือไม่?”
อีกด้านทางฉินกวนเองก็มองดูเย่หยวนราวกับว่าเขาเป็นคนโง่ผู้หนึ่ง
หรือว่าเจ้าเด็กคนนี้มันจะไม่มีสมอง?
แค่นภาสวรรค์เจ็ดดาวก็คิดว่าตัวเองเก่งเหนือฟ้าดินแล้วหรือ?
ไม่ว่าจะอย่างไรเสียเขาเองก็เป็นถึงเทพถ่องแท้ผู้หนึ่ง หรือเจ้าเด็กคนนี้มันจะไม่สามารถแยกความแตกต่างระหว่างนภาสวรรค์และเทพถ่องแท้ออกจากกันได้?
“คนที่ยังไม่รู้สถานการณ์ของตนมันคือเจ้าต่างหาก!” เย่หยวนตอบกลับด้วยท่าทางเยาะเย้ย
จู่ๆ ก็เกิดคลื่นพลังหนึ่งพวยพุ่งขึ้นบริเวณด้านหน้าเรือนผลักดันพลังโลกของฉินกวนกลับไปจนสิ้น
‘อึก!’
ฉินกวนนั้นถูกเล่นงานทีเผลอทำให้ร่างของเขาปลิวไปไกลพร้อมกระอักเลือดคำโตออกมา
ที่ด้านข้างเย่หยวนนั้นปรากฏร่างของชายหนุ่มในชุดขาวนวลขึ้นมาตั้งแต่เมื่อใดไม่อาจทราบได้
ฉินกวนมองดูที่ร่างนั้นอย่างตกตะลึง “เทพถ่องแท้สี่ดาว!”
ในเวลานี้เย่หยวนเองก็หันไปมองที่ชายหนุ่มที่มีริมฝีปากนุ่มนวลชมพูพร้อมฟันที่ขาวสะอาด เขานั้นสวยงามจนแม้แต่สาวๆ ทั้งหลายยังต้องอาย
เย่หยวนไม่นึกไม่ฝันว่าหลังจากตงน้อยโตขึ้นมาแล้วจะมีรูปร่างหน้าตาเช่นนี้
เมื่อเห็นถึงสายตานั้นของเย่หยวน ตงน้อยก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวขึ้นมาด้วยท่าทางไม่พอใจ “เจ้ามองอะไรนักหนา?”
เย่หยวนหัวเราะขึ้นมา “ข้านึกว่าเจ้าจะกลายเป็นตาเฒ่าขึ้นมา ไม่นึกว่าจะกลายมามีรูปร่างหน้าตาเช่นนี้! ไม่เลวเลย”
เขานั้นรู้จักกับตงน้อยมานานและถึงแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นแท้จริงแล้วเป็นเทพสวรรค์แต่รูปร่างหน้าตาเด็กน้อยนั้นมันก็ทำให้เย่หยวนไม่อาจจะเชิดชูยกย่องอีกฝ่ายได้เลย
ตอนนี้เมื่อจู่ๆ อีกฝ่ายกลายเป็นชายหนุ่ม เย่หยวนจึงยังไม่อาจจะทำใจให้เคารพอีกฝ่ายได้อยู่ดี
ตงน้อยเปลี่ยนสีหน้าไปทันทีที่ได้ยิน “จากวันนี้ไปเจ้าจงเรียกข้าว่าท่านไป๋ตงเถอะ! ไม่เช่นนั้นแล้ว ฮึ่ม!”
เย่หยวนยกมือขึ้นมาโบกปัดด้วยรอยยิ้ม “หึๆ ท่าน…ไป๋ตง? ข้า…ข้าคงไม่อาจทำใจเรียกมันไปได้พักใหญ่แหละ ฮ่าๆ”
ไป๋ตงกลอกตาด้วยความเหนื่อยหน่าย เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าอีกฝ่ายนั้นไม่มีความเคารพใดๆ ต่อตัวเขาไม่ต่างจากเดิมเลย
แต่ทว่าการที่เขาสามารถกลับมามีพลังในจุดนี้ได้มันก็ล้วนแต่เป็นเพราะเย่หยวน
“ช่างเถอะ แค่เรียกข้าว่าพี่ไป๋ก็พอ! ครานี้เรื่องราวทั้งหลายต้องล้วนขอบคุณเจ้า การฟื้นฟูนี้มันดีกว่าที่ข้าคาดเดาไว้มาก ที่สำคัญเพราะเจ้านี้ข้าจึงไม่ต้องกลับสู่สภาพเด็กน้อยอีกแล้วในวันหน้า แม้ข้าจะต้องคืนวัยแต่วันหน้าข้าจะไม่ต้องกลับไปมีสภาพเช่นนั้นอีกต่อไปแล้ว” ไป๋ตงร้องบอกด้วยท่าทางตื่นเต้น
ตัวเขานั้นเดิมทีแล้วคาดคิดไว้ว่าอย่างมากที่สุดก็คงกลับไปได้แต่เทพถ่องแท้หนึ่งดาว
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียโอสถนี้มันก็ยากแสนยาก
แต่ใครจะไปนึกไปฝันว่าเย่หยวนนั้นกลับสามารถหลอมมันได้ถึงขั้นเทวะวิญญาณไพศาลทำให้พละกำลังของเขานั้นฟื้นฟูกลับขึ้นมาอย่างเหนือล้ำกว่าที่คาด
เทพถ่องแท้สี่ดาวนั้นคือเทพถ่องแท้ขั้นกลาง มีพลังที่เหนือล้ำกว่าเทพถ่องแท้หนึ่งดาวอย่างมากมายมหาศาล
ที่สำคัญกว่านั้นโอสถที่เย่หยวนได้หลอมขึ้นมานั้นคือโอสถย้อนฝันพิรุณชำระขั้นเทวะวิญญาณไพศาล มันจะช่วยซ่อมแซมความบกพร่องของวรยุทธ์บ่มเพาะของเขาทำให้เขาไม่ต้องกลับจากชายชราไปเป็นเด็กน้อยไร้พลังอีกต่อไป
ส่วนเรื่องผลของโอสถย้อนฝันพิรุณชำระนี้เองเย่หยวนก็ตกใจอยู่ไม่น้อย
เพราะคนที่สามารถคิดสูตรโอสถเช่นนี้ขึ้นมาได้มันย่อมจะต้องเป็นยอดคนมากฝีมืออย่างแน่นอน
ดูท่าแล้วโลกใบนี้มันจะมีมังกรหลับหลบซ่อนอยู่มากมาย ยอดคนนั้นมีอยู่ทั่วสวรรค์อย่างแท้จริง!
เย่หยวนยิ้มขึ้น “เช่นนั้นข้าคงต้องยินดีกับพี่ไป๋หน่อยแล้ว แต่…มาจัดการเจ้าขยะตรงหน้านี้ก่อนเถอะ”
ที่ด้านข้างนั้นฉินกวนเริ่มหน้าถอดสีพร้อมคุกเข่าลงกับพื้นร้องบอก “นะ…นายท่าน ข้าน้อยนั้นมีตาหามีแววไม่กลับกล้าไปลบหลู่นายท่าน! ข้า…ข้าขอนายท่านถือว่าปล่อยนกปล่อยปลาไว้ชีวิตน้อยๆ นี้ของข้าด้วยเถิด!”
เมื่อได้เห็นคลื่นพลังอันรุนแรงของไป๋ตงมีหรือที่ฉินกวนจะยังกล้าคิดต่อต้านใด?
จะให้เทพถ่องแท้หนึ่งดาวไปสู้กับเทพถ่องแท้สี่ดาว?
ต่อให้เขาโดนลาดีดหัวก็ไม่มีทางบ้าไปทำ!
นอกเสียจากร้องขอชีวิตแล้วเขาไม่อาจคิดถึงเส้นทางใดที่จะรอดออกไปจากสถานการณ์นี้ได้เลย
ในตอนนี้สมองของเขาได้ด่าเจียงหัวไปยาวถึงขั้วตระกูลแล้ว
เพราะเจ้าบ้านั่นมันขุดหลุมฝังเขาชัดๆ!
เมื่อตอนที่บอกให้ลงมือเจียงหัวนั้นไม่ได้บอกเขาเลยว่าเย่หยวนนั้นมีเทพถ่องแท้สี่ดาวติดตามมาด้วย!
“ปล่อยเจ้าไป? หากข้านั้นไม่มีกำลังพอจะปกป้องตัวเองแล้ววันนี้เจ้าจะปล่อยข้าไปหรือ? เมื่อเจ้าคิดที่จะฆ่าสังหารผู้คน ตัวเจ้าเองก็ต้องเตรียมพร้อมที่จะถูกสังหารด้วย พี่ไป๋! จัดการเถอะ!” เย่หยวนบอก
กับคำขอนี้ของฉินกวนนั้นเย่หยวนย่อมไม่คิดจะยอมเมตตา
เพราะอีกฝ่ายนั้นคิดฆ่าสังหารเย่หยวนอย่างเต็มที่ มีหรือที่จะให้เย่หยวนแสดงความเมตตาสงสารใดๆ?
ไป๋ตงพยักหน้าออกมาทันทีเมื่อได้ยิน ฉินกวนยังไม่ทันเห็นว่าอีกฝ่ายทำอะไร รู้เพียงแค่ว่าไป๋ตงชี้นิ้วออก
ฉินกวนรู้สึกได้ถึงเงามืดดำที่ค่อยๆ ครอบคลุมเข้ามาตรงหน้า
หลังจากนั้นเขาก็ไม่รู้สึกถึงสิ่งใดอีก
ต่อหน้าไป๋ตงแล้วเขาไม่อาจจะทำได้แม้แต่เคลื่อนปราณเทวะมาป้องกัน
ได้เห็นเช่นนั้นเย่หยวนเองก็เบิกตากว้าง “พี่ไป๋ช่างเก่งกาจ! ข้าไม่นึกเลยว่านอกจากจะเป็นจอมเทพเจ็ดดาวแล้วพี่ยังมีพลังฝีมือเก่งกาจเช่นนี้”
ไป๋ตงบอกด้วยสีหน้าท่าทางหยิ่งผยอง “เจ้าคงไม่ได้คิดว่าบนโลกใบนี้มีแค่เจ้าที่รู้แนวคิดแห่งห้วงมิติหรอกใช่ไหม?”
คนทั้งสองหันมามองหน้ากันก่อนจะหัวเราะลั่นออกมา
…
“เจ้าว่าอย่างไรนะ?! ฉินกวนตาย? มัน…จะเป็นไปได้อย่างไร?” ได้ยินข่าวเรื่องการตายเจียงหัวก็แทบจะกระโดดลุกขึ้น
เพราะเทพถ่องแท้ที่ไปจัดการกับนภาสวรรค์เจ็ดดาวกลับตายลงเสียเอง!
เรื่องนี้เขาไม่เคยพบเคยเจอมาก่อน
“ข้าน้อยเองก็ไม่ทราบเช่นกันท่านผู้ช่วย! ข้าน้อยแค่นั่งรอผลอยู่ที่ด้านหลังแต่เห็นว่าท่านฉินกวนไม่มาเสียทีจึงได้รวบรวมความกล้าเดินไปดูที่สวนหน้าและพบว่าท่านฉินกวนนั้นได้ตายลงไปนานแล้ว”
เย่หยวนนั้นมิใช่คนที่ชอบฆ่าสังหารล้างบาง คนรีบใช้นี้เองก็เป็นแค่ราชันพระเจ้าคนหนึ่งที่แค่ทำตามคำสั่งของผู้คน แน่นอนว่าเขาย่อมจะไม่โหดร้ายถึงขั้นฆ่าสังหารอีกฝ่ายแน่
แต่ที่สวนหน้านั้นมันมีค่ายกลติดตั้งอยู่เขาที่อยู่สวนหลังจึงไม่ได้รับรู้เลยว่ามันเกิดเรื่องราวใดขึ้นบ้าง
เมื่อเขาไปถึงสวนหน้าเรื่องราวทั้งสิ้นมันก็จบลงไปแล้ว
เจียงหัวหน้าถอดสีทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ในสายตาของเขาแล้วแม้เย่หยวนจะมีพลังฝีมือที่ไม่เลว แต่สุดท้ายเขาก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่งจากเมืองจักรพรรดิจะมีเบื้องหลังใหญ่โตมาจากไหนได้?
เพราะกับเมืองจักรพรรดิทั้งหลายแล้วเทพถ่องแท้นั้นคือตัวตนที่พวกเขาได้แต่ก้มหัวให้
แต่ใครจะไปคิดว่าฉินกวน เทพถ่องแท้ผู้นี้กลับต้องตายลงอย่างไม่อาจขัดขืนใดๆ ได้เช่นนั้น
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียการที่เทพถ่องแท้จะชนะเทพถ่องแท้ผู้อื่นนั้นมันก็แตกต่างจากการสังหารอย่างสิ้นเชิง
ด้วยพลังฝีมือของฉินกวนแล้วคงมีแต่เทพถ่องแท้สามดาวขึ้นไปเท่านั้นที่จะสามารถสังหารเขาลงได้อย่างไม่เปิดโอกาสให้เขาได้หนี
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียที่นั่นก็เป็นเรือนของฉินกวน!
“หรือว่าจะมีเทพถ่องแท้สามดาวขึ้นไปติดตามเด็กคนนั้นมาด้วย? นี่มัน…จะเป็นไปได้อย่างไร?” เจียงหัวร้องบอกออกมาอย่างไม่คิดเชื่อ
ในเวลานั้นเองที่มีคนรับใช้อีกคนเดินเข้ามาหาเจียงหัวพร้อมยกมือคารวะ “ผู้ช่วยเจียง ตอนนี้เย่หยวนได้เข้าไปยังศาลาโอสถสวรรค์แล้ว!”
เจียงหัวผงะไปเล็กน้อยเมื่อได้ยิน “ศาลาโอสถสวรรค์? มันไปที่ศาลาโอสถสวรรค์เพื่อการใด? จริงด้วย! เจ้าเด็กคนนี้มันคิดจะดังชั่วข้ามคืนจากศาลาโอสถสวรรค์! หึๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงได้กล้าพูดว่าจะให้ท่านผู้นำตระกูลไปหามันที่แท้มันก็คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้! เพียงแค่ว่า…มันช่างอ่อนหัด! ศาลาโอสถสวรรค์นั้นมียอดฝีมือมากมายราวหมู่ดาว แค่มัน เด็กน้อยนภาสวรรค์ผู้หนึ่งจะสามารถสร้างเรื่องราวใหญ่โตได้จริงหรือ?”
………………………..